Hoe ver ga je in je verkleedervaring?

[Astrid Cross]

Met "Hoe ver ga je?" bedoel ik "Hoeveel laat je zien van je crossdresser-zijn" in het dagelijks leven, op het werk, tijdens winkelen en dergelijke.
Durf je op bepaalde momenten of gelegenheden meer?
Wordt het eenvoudiger naarmate je ouder wordt, en je jezelf niet meer zo druk hoeft te maken om andermans mening?
Plan je ver vooruit, en hou je rekening met meningen, bijvoorbeeld als je naar de dokter gaat?
Graag hoor ik je ervaringen en meningen.

Ik was een keer bij de dokter om mijn oren schoon te laten maken.
Natuurlijk had ik een damesjas aan, omdat ik maar een herenjas heb, die ik van het werk gekregen heb.
Ik had die jas op een stoel gelegd, en je kon aan de allover print zien dat het een damesjas was.
De assistente zag dit, en riep op een gegeven moment een tweede assistente voor hulp.
Ik wist dat dit alleen was om haar ook mijn jas te laten zien.
Tien ik hem later weer aantrok stond zij mij met open mond aan te kijken, terwijl ik lachend naar buiten liep.
Van zulke momenten geniet ik.

[rita100]

dat zou ik nog niet durven.Vindthet wel heerlijk om fullfemme een wandeling in hetbos te maken en als het vroeg is durf ik ook door de stad te lopen . nu zonder mondkapje kan ik mijn gezicht niet voldoende verschuilen . Misschien met betere make up , maardat is nog een ding. Ik heb wel vaak mij boops in en daar heb ik nog nooit een opmerking overgehad of vreemde gezichten.
liefs Rita

[patty]

Tja, ik heb zelfs een tweede autootje waarin ik als vrouw mij verplaats als zodanig

[Ylonka]

Thuis met mijn vrouw kleed ik me vaak als CD (wel kousen, jurk/rok, lingerie, soms beperkt nagellak), maar niet 'full femme'/TV (geen hakken, pruik, gezichts-makeup en ik heb/wil geen bh en borsten)
Buiten de deur verberg ik mijn CD outfit onder mijn mannenkleren (pink-nagellak laat ik wel zien), regelmatig leren- of nepleren broek en stoere laarzen, maar vaak ook gewoon een spijkerbroek. Netkousen onder een nepleren broek zijn voor de oplettende kijker wel zichtbaar.

[AmeliaGN]

Naar buiten toe? Soms lingerie onder mijn mannenkleding. Maar zichtbaar: nagellak, wat shirts en blouses die meer getailleerd zijn en gekleurde (roze, turquoise, bloemenprint) broeken

[zijde]

Zijde
graag draag ik een bruine rok,beige satijnen blouse,geel vest,bruine laarzen,rood beige sjaal.

Mooi vrouwelijk.

[kelsey]

Omdat het nog flink koud....fris is een panty met slipje onder mijn mannen kleding.... maar dat zit dan aan het eind van de dag niet meer lekker. Dus dan snel naar de wc en weer uit.
Vorige week wel in vrouwen kleding naar de kringloop geweest. Wel met mijn eigen jas aan.... dat gaf al een kick ....

Groeten Kelsey

[Lana79]

Ik draag regelmatig Lingerie onder mijn werk kleding .(bouw)
Soms ook nog nep borsten ( a cup)en vagina broekje.
Maar is niet goed zichtbaar .
Maar soms naar de winkel of gewoon met de hond uit (c cup).
Als het donker is ga ik soms full cd jurk,kousen, pumps , pruik,c cup,en Makeup naar buiten rondje lopen.voelt heerlijk

[crisscross]

Ik fiets graag tegen de avond als het iets donkerder wordt en wat koeler.
Ik draag dan vrij normale dames kleding liefst wel kort gerokt leuke schoentjes of enkellaarsje.
Mijn mannen gezicht verberg ik onder een stevige laag foundation en mascara en afgewerkt met een sjaaltje of beter een das,
Er zijn dan niet veel die in de gaten hebben wie of wat je bent.
Wel leuk als je nagefloten wordt of naar getoeterd of lichtsignalen anders is het een vrij saaie bezigheid.

[decadance]

Ik hou het bij "veilige" omstandigheden.
Gisteren naar een vriendin geweest en daar heerlijk "en femme" in de tuin gezeten.
Maar door Amsterdam lopen op een zaterdag middag heb ik dan weer geen behoefte aan.

[kelsey]

Het is niet in te plannen..... maar ik zou best wel een keer in een lek rokje door A dam willen lopen.... liefst dan wel met meerdere crosdressers.
Helaas....dromen

[tonia]

Ik kleed me al meer dan 30 jaar in vrouwenkleding. Maar als ik deelneem aan het "normale" buitenleven draag ik hooguit een damesslipje en dameskousen onder mijn mannenkleding. Mijn garderobe bestaat momenteel voor zo'n 90 procent uit dameskleding. Zelfs 's nachts draag ik een vrouwenpyjama. In het verleden heb ik regelmatig afstand gedaan van de dameskleding, maar steeds weer kwam de drang om me als vrouw te kleden.

Tegenwoordig moet ik er niet aan denken om deze kleding ooit nog weg te doen. Naar buiten gaan in deze kleding vindt ik nog steeds (zelfs na al die jaren) beangstigend. Maar thuis leef ik mij uit en draag ik uitsluitend korte rokjes of jurken, hotpants, lingerie (geen bh), dameskousen, damesschoenen of (roze) damesslippers. Make-up hoeft voor mij niet, ik ben een man die het liefst dameskleding draagt.

Wat mij betreft ligt het gewoon aan de persoon zelf hoe ver je wilt gaan in je verkleedervaring. Ik heb voor deze manier gekozen omdat ik mij er prettig bij voel en omdat ik uit ervaring weet hoe sommige mensen (zelfs personen die je al jaren dacht te kennen) reageren als je hun verteld dat je dit doet.

[Gerdi]

Ik loop het liefst in een langere jurk die dan lekker om je lijf zwiert als je loopt of ronddraait. Eronder draag ik dan een satijnen slip, panty's en een body of BH met siliconen borsten.
Schoenen met hakken kan ik helaas niet dragen. En een pruik en make-up doe ik ook niet.
Ik blijf binnenshuis want de sociale controle en druk is best groot in ons dorp, vooral als je afwijkt van wat de meerderheid als "normaal" bestempeld.
Groetjes Roos.

[tonia]

Hallo Roos, ik weet precies wat je bedoeld met die sociale controle en druk.

Ik heb zo'n 10 jaar geleden als werkbegeleider bij een reïntegratiebedrijf gewerkt en moest een keer met mijn groep werknemers (hoofdzakelijk tieners van 17 - 18 jaar) in een andere vestiging van het bedrijf werken. In dit bedrijf werkte een man die een jurk droeg. Voor mij was dit heel bevrijdend om te zien, maar mijn groep werknemers, die overigens hoofdzakelijk in kleine dorpjes woonden, vonden het belachelijk dat een man een jurk droeg.

Zelf woon ik in een niet al te groot dorp, en ik kon mij voorstellen hoe "men" op mij zou reageren als ik buiten rondliep in de kleren die ik het liefst draag.

Groetjes, Tonia.

P.S.
Mooi gedicht.

[tonia]

Beste Roos,

ik wil het hier nog even hebben over het binnenshuis dragen van dameskleding. Voor mij is het een gevoel van bevrijding van de dagelijkse sleur en als ik deze ervaring met anderen zou delen, door in deze kleding naar buiten te gaan, denk ik dat het dragen van deze kleding voor mij niet meer als speciaal, maar alledaags zou worden ervaren. Het gelukzalige gevoel wanneer ik mij hul in dameskleding zou dan verdwijnen.

In het verleden heb ik regelmatig mijn damesgarderobe weggedaan, omdat ik dacht dat er iets mis met mij was, waardoor ik de drang had dameskleding te willen dragen. Maar na een tijdje gaf ik weer toe aan deze drang. Ongeveer 18 jaar geleden was de laatste keer dat ik afstand deed van de dameskleding, omdat ik naar een andere plaats zou verhuizen en met een schone lei wilde beginnen.

Het ging mij niet echt voor de wind, baanverlies, schulden, psychische problemen. Ik verlangde steeds meer naar de tijd terug van voor de verhuizing, naar de tijd dat ik vrouwenkleding had. Financieel kon ik het mij niet veroorloven een nieuwe collectie dameskleding aan te schaffen. Acht jaar geleden was mijn financiële positie verbeterd en kon ik weer gaan denken aan het opbouwen van een nieuwe damesgarderobe. Ik begon klein met de aanschaf van slipjes en dameskousen. Hierna wilde ik ook gewone dames bovenkleding kopen, maar ik durfde niet zomaar een kledingwinkel binnen te stappen en dameskleding kopen. In het verleden bestelde ik regelmatig kleding bij een postorderbedrijf, maar meer dan eens was ik teleur gesteld door wat ik geleverd kreeg. Dan moest ik de spullen terugsturen en weer een aantal dagen wachten voor ik de nieuwe bestelling binnenkreeg, die mij al dan niet beviel.

Op het internet vond ik een travestiewebsite met een forum, zoals deze. Hierop stelde ik de vraag hoe ik het beste deze dameskleding in een kledingwinkel kon kopen. Een aantal dames/heren gaven mij hier advies over, en hierdoor gesteund ben ik een paar dagen later naar de C & A gegaan, heb wat leuks uitgezocht, hiermee naar de kassa gegaan en afgerekend. Ik was verbaasd hoe makkelijk dit ging, de dame aan de kassa keek mij niet vreemd aan, of stelde rare vragen over waarom ik deze kleren kocht. Hierna ging het mij steeds makkelijker af en mijn garderobe breidt zich langzaam maar zeker uit.

Ik ben blij voor jou dat je deze ervaring met je vrouw kunt delen, al is het dan binnenshuis. Het gevoel van het dragen van dameskleding is naar mijn idee iets persoonlijks en hoeft niet met jan en alleman gedeeld te worden, als jij dat niet wilt.

Groetjes, Tonia.