Dit jaar had ik besloten om mijn verjaardag als vrouw te vieren en ook zo mijn familie te ontvangen. Wegens reparatie van iets wist een zus dat ik dit wou doen en achteraf bleek dus dat zij de rest wel ingelicht heeft.
Nu ben ik de jongste van 7 broers en 3 zussen dus de anderen zijn wat ouder en dan schijnen feestje's te verhuizen naar de middag
en dus waren ze in de middag allemaal aanwezig met enkele vrienden die er ook bijkwamen.Reacties? Waren verschillend
maar niet negatief naar mij toe. Bij het openen van de deur en het onvermijdelijke handjes schudden zag je diverse reactie. Van degenen die mij al eens gezien hadden was het bijna normaal. Van de broers en zwagers die mij nog niet gezien hadden zag je soms een blik in de ogen van"waar moet ik kijken" Van de zussen en schoonzussen een blik van: " Wat heeft zij aan en hoe staat het" Kreeg goede reacties op de kleding die ik aan had. De haardracht (pruik) hadden ze graag anders gezien (is mijn probleem ook nog wel, weet eigenlijk niet wat bij mij past.) Oogschaduw e.d viel blijkbaar niet op.Wat ik wel grappig vond was een opmerking: Wat is zij heerlijk slank" Raar eigenlijk want als man ben ik te mager volgens velen dus dat is dus nu eindelijk een pluspunt.
Ik heb mij heerlijk gevoeld en eindelijk voelde ik mij op mijn gemak tijdens verjaardagen. Eerder had ik altijd moeite met waar ik mij in moest mengen. Ga ik bij de kerels zitten of bij de vrouwen? Liep altijd te zoeken en dan zat ik tussen de dames en dan weer tussen de mannen.
Deze druk heb ik gisteren totaal niet gevoelt en kon ik, ondanks de drukte om iedereen te voorzien van een natje en een droogje, mij heerlijk voegen tussen beide groepen.
S'avonds zijn er nog twee vrienden geweest die mij regelmatig bezoeken en soms wel eens roepen waar is hij gebleven of is hij ook thuis. Ze wisten het niet zeker maar dachten dat ik als man mijn verjaardag zou vieren en hoorden wat vreemd op dat ik dit zo gedaan heb. Ze hadden het onderling er wel over gehad wat ik zou doen maar eigenlijk niet verwacht dat ik het zou vieren als vrouw.
Wat ik hier in proefde was het volgende: travestie hou je vaak voor jezelf en in een beperkte kring. Loop je de gehele dag in je privé - leven als vrouw rond dan gaat het gauw richting transsexueel. Vandaar ook de vraag van hun of ik het hele traject zou aflopen als ik het op jeugdige leeftijd te weten was gekomen. Gebaseerd op wat ik nu van mijzelf weet en ook meer en meer aspecten van vroeger naar voren komen moest ik dit wel beamen en ook dat ik het nu niet zou doen en op deze eigen manier mijn weg er probeer in te vinden.
Kortom ik heb gisteren een grote stap gedaan en het voelt prima, heerlijk en goed.
