Vrolijk oud worden

[Lisa met een S]

Weet je wat ik pas echt erg vind? Dat je bij de dementerende oudere niet weet of ze het u echt nog bewust mee maken. Ze takelen af, maar zouden ze zich daar bewust van zijn? Zouden ze zich bewust zijn van het feit dat ze minder worden en soms hun huis zoeken die 30jaar geleden al tegen de vlakte ging? Dat ze de andere ouderen gaan verzorgen omdat zij de zuster zijn? Zouden ze zich,vooral in het begin, daar van bewust zijn? het ze vragen kan juist een bewustwording opwekken, wat hun levensvreugde ook niet ten goede komt. Goed, het zijn maar n paar vragen die ik mezelf soms stel als ik mn eigen oma zie.

Omdat ik ook te maken heb gehad met dementerende ouders, kwam ik geregeld over de vloer in een verzorgingstehuis. Ook heb ik met zowel andere dementerende gesproken als met hun kinderen, en bovendien werkt mijn vrouw in een verpleegtehuis. Het gebeurt jammer genoeg veels te vaak dat de mensen zelf in de gaten hebben dat ze mentaal aftakelen. Vaak kunnen ze dat niet verdragen en worden ze bitter en boos, heel erg boos zelfs. Dan wacht de omgeving totdat de moment komt dat ze zover heen zijn, dat ze het niet meer doorhebben wat er aan de hand is, want dan worden ze rustig. De eerste fase is vooral pijnlijk voor de dementerende zelf, want meestal zijn ze dan nog 'goed' genoeg dat ze zich redelijk herkenbaar zijn als degene die je lief heb gehad. In de volgende fase, hebben zij zelf geen last meer van, maar zijn ze zo ver heen, dat hun eigen vrouw en kinderen vaak vreemden voor hun zijn. En is hun gedrag zo kinderlijk geworden, dat het zeer pijnlijk is voor de familie om hen zo te zien.

En of een grapje op z'n tijd wel of niet mag... in mijn ervaring als moderator van de site, valt het mij op, dat vaak als de allereerste reactie op een draadje een grapje is, dan sterft het draadje snel af want niemand durft meer serieus te reageren. Terwijl als dat grapje later in de draad komt, het doet waarvoor het bedoeld was: de sfeer een beetje verlichten zonder dat het de discussie doodt.

Lisa

[snoopy]

de vraag is of je als transgendervrouw wel in een homobejaardenhuis wil zitten Dan heb je ook nooit meer sjans met een leuke man, op die gunstige leeftijd voor transen dat vrouwen op mannen gaan lijken en andersom .

Inderdaad daar heb je een een punt, over dat dilateren. Wie gaat dat doen? En wat zal er gebeuren als een transseksueel gaat dementeren?

Snoopy

[Florence]

Beste lezers,

Er wordt te veel van uitgegaan dat mensen op latere leeftijd gaan dementeren,men kan ook gewoon hulp behoevend zijn,
enkele jaren geleden,woonde een man vrij afgelegen alleen in een woning,en ik heb regelmatig gezien dat hij zich als vrouw kleedde,dit heeft hij jaren ongestoord kunnen doen,totdat hij ziek werd en hulp nodig had,hij is van enkele weken ziekenhuis ,onder druk van de kinderen in het bejaardenhuis terecht gekomen,alwaar geen mogelijkheden waren zich om te kleden,ik heb deze man nog verschillende keren achter zijn rolator door het dorp zien lopen,en is waarschijnlijk van verdriet gestorven.
Voor deze man zou het fijner geweest zijn als het bejaarden tehuis op zijn wensen ingespeeeld had.

Groetjes Florence.

[Petra v]

Beste lezers,

Er wordt te veel van uitgegaan dat mensen op latere leeftijd gaan dementeren,men kan ook gewoon hulpbehoevend zijn,
enkele jaren geleden,woonde een man vrij afgelegen alleen in een woning,en ik heb regelmatig gezien dat hij zich als vrouw kleedde,dit heeft hij jaren ongestoord kunnen doen,totdat hij ziek werd en hulp nodig had,hij is van enkele weken ziekenhuis ,onder druk van de kinderen in het bejaardenhuis terecht gekomen,alwaar geen mogelijkheden waren zich om te kleden, ik heb deze man nog verschillende keren achter zijn rolator door het dorp zien lopen,en is waarschijnlijk van verdriet gestorven.
Voor deze man zou het fijner geweest zijn als het bejaarden tehuis op zijn wensen ingespeeeld had.

Groetjes Florence.

Florence, helemaal correct. Er wordt / werd wat richting dementie gepraat, maar inderdaad gewoon hulpbehoevend is datgene waar ik vind je van uit moet gaan. Dan is het zeker van belang dat anderen niet "even jou leven gaan bepalen". Ik denk dat dat normaal niet gebeurt, maar in het boven genoemde geval lijkt dat wel het geval te zijn. Ik verwacht dat het in principe wel los loopt, maar dat zal niet zeggen dat je niet de zelfde mensen daar tegen komt die je nu ook niet zien staan, en misschien zelfs wel haten. Om maar niet van personeel te spreken die niet daar op hun plaats zijn. Het is dan aan de leiding van de plaats waar je terecht bent gekomen, om juist dan jou te steunen en er voor te zorgen dat ieder een respectvolle oude dag kan beleven. Het is dus weer de verantwoordelijkheid van de leiding om voor adequate opgeleide personeel te zorgen, anno 2009+ .

Uiteindelijk hangt alles af van wie je er tegenkomt. Zowel personeel als mede bewoners.

groetjes,
Petra.