Vlinder (ikzelf dus)
Ergens in een donker woud
heeft een rups een cocon om zich heen gebouwd.
Het enige kruipen maakt haar vreselijk moe.
Ze sleept zichzelf naar dit veilige plekje toe.
In haar cocon heeft ze kracht en warmte gekregen,
maar ze voelde zich ook eenzaam en kon zich niet bewegen.
In de cocon bleef ze klein;
diep in haar hart wilde ze graag een vlinder zijn.
Ze is alleen bang voor de enorme verandering die ze zal
ondergaan en voor wat haar te wachten zal staan.
Dapper als ze was, besloot ze zich aan de natuur over te
geven en te vechten voor een gelukkig leven.
Ze voerde in haar cocon een zware strijd.
Ze raakte de controle over haar lichaam en haar leven kwijt.
Op een dag scheen er een zonnestraaltje door haar cocon.
Dit is het moment waarop voor haar een nieuw leven begon.
Ze ontpopte zich in de warmte van de zonnestralen.
Ze voelde dat dit de bron was waar ze echte liefde kon halen.
Haar kleurrijke vleugels spreidde zij uit in het licht.
Ze genoot van haar vormen, een prachtig gezicht.
Ze vloog over zeeen, langs bergen, door dalen.
Ze rustte op bloemen en durfde nectar te halen.
Ook hield ze van de sterren en vloog graag bij nacht.
De aangename stilte heeft haar tot eindeloos dromen gebracht.
De wereld lag voor haar voor haar open, ze voelde zich vrij...
-----------
Voor een ieder: wees deze vlinder en geniet van het leven.
