Transseksueel weggepest

[Petra v]

Prachtig hoe sommige mensen niet lezen wat er staat.

@ Joyy:
Vernedering is vele dingen, waaronder iets beledigend toeroepen, zoals homo, ( dat wordt JUIST geroepen ter vernedering, want als iemand bv homo is, hoeft een ander dat niet te "vertellen" ) waarbij verwacht wordt dat de toegeroepen persoon het niet durft erop in te gaan / erop te reageren. Dat zij dat zo maar kunnen doen en niemand houdt hen tegen.

Jij bent vast nooit beledigd.
Roep maar homo tegen een agent... dan kom je er wel achter wat beledigend is.

"daarnaast vind ik het opvallend dat je alleen Marokkanen noemt"
Dus niet!

"een groepje petjes jongeren.... Marokkanen whatever"
ter informatie staat daar:
petjes jongeren, pauze,
( Ook hier alleen diegene die een aso en respectloos instelling hebben, wat tegenwoordig veel jongelui is die zich duidelijk manifesteren door de pet. Een gang symbool. )

Marokanen * en daarna "whatever".
Dus niet alleen Marokkanen, maar ook anderen die het betreffen.

@ Amber:
"de strijd aangaat. En dat doen wij. Al is dat zeer lastig in te vullen."

"de strijd aangaan" is niet per definitie geweld.
Ik ben vanmiddag toevallig door één van vier jongens, van een jaar of 17ish allen met de typische pet op, zo'n zes keer in de rug na getrapt! Terwijl ik rustig weg liep. Praat niet over de zachte aanpak, niet voor zulke uitwassen. Dat zijn de zelfde types die je voor niets dood schoppen! Meindert Tjoelker is daar een pracht voorbeeld van! Zoek dat maar op! Vraag dan niet wat zulke types verdienen.

O maar jij bent nergens bang voor, en kan met gemak vier man wel aan.
Dat was ik vergeten. Maar hoe moet dat dan als jij tegen geweld bent? Geweld lost toch niets op???

Let wel! Wij praten hier alleen over diegene die crimineel zijn. NIET over alle andere gewoon fatsoenlijke mensen.

[mireille]

... klaarbljkelijk houden ze erg graag vast aan hun eigen tradities

puur als een excuus... het zijn gewoon terroriserende vervelio's. Altijd erg fijn als een charismatische leider dan wel een boek zegt wat je moet doen, zeker als het je een bevoorrechte positie boven anderen geeft...

[Joyy]

Prachtig hoe sommige mensen niet lezen wat er staat.

@ Joyy:
Vernedering is vele dingen, waaronder iets beledigend toeroepen, zoals homo, ( dat wordt JUIST geroepen ter vernedering, want als iemand bv homo is, hoeft een ander dat niet te "vertellen" ) waarbij verwacht wordt dat de toegeroepen persoon het niet durft erop in te gaan / erop te reageren. Dat zij dat zo maar kunnen doen en niemand houdt hen tegen.

Jij bent vast nooit beledigd.
Roep maar homo tegen een agent... dan kom je er wel achter wat beledigend is.

"daarnaast vind ik het opvallend dat je alleen Marokkanen noemt"
Dus niet!

"een groepje petjes jongeren.... Marokkanen whatever"
ter informatie staat daar:
petjes jongeren, pauze,
( Ook hier alleen diegene die een aso en respectloos instelling hebben, wat tegenwoordig veel jongelui is die zich duidelijk manifesteren door de pet. Een gang symbool. )

Marokanen * en daarna "whatever".
Dus niet alleen Marokkanen, maar ook anderen die het betreffen.

@ Amber:
"de strijd aangaat. En dat doen wij. Al is dat zeer lastig in te vullen."

"de strijd aangaan" is niet per definitie geweld.
Ik ben vanmiddag toevallig door één van vier jongens, van een jaar of 17ish allen met de typische pet op, zo'n zes keer in de rug na getrapt! Terwijl ik rustig weg liep. Praat niet over de zachte aanpak, niet voor zulke uitwassen. Dat zijn de zelfde types die je voor niets dood schoppen! Meindert Tjoelker is daar een pracht voorbeeld van! Zoek dat maar op! Vraag dan niet wat zulke types verdienen.

O maar jij bent nergens bang voor, en kan met gemak vier man wel aan.
Dat was ik vergeten. Maar hoe moet dat dan als jij tegen geweld bent? Geweld lost toch niets op???

Let wel! Wij praten hier alleen over diegene die crimineel zijn. NIET over alle andere gewoon fatsoenlijke mensen.

Ik ben van mening dat het zuiver je eigen reactie/gedachtengang is op hetgeen je wordt toegeschreeuwd of je je beledigt/vernedert voelt of niet

imo is dat namelijk een keuze

Je zou dus de conclusie kunnen trekken dat een ander niemand kan beledigen, en ik denk dat dat waar is

mishandeling is een ander verhaal natuurlijk, al is ook dat leed te overzien, het zijn vaak je eigen gedachten over je leed die je leed erger maken dan het is

Joy

[ik ben hier niet meer]

mishandeling is een ander verhaal natuurlijk, al is ook dat leed te overzien, het zijn vaak je eigen gedachten over je leed die je leed erger maken dan het is

Joy

Hangt dat ook niet af van de mate van mishandeling ? Ik neem aan als je echt het ziekenhuis ingeslagen geschopt of gestoken wordt, dat dat ook al is het te overzien, niet echt prettig is.
Wat dat betreft vind ik de term 'al is ook dat leed te overzien' wel erg makkelijk. Hetzelfde als dat mensen in een slachtofferrol gaan zitten.
Gevolgen van sommige zaken (waaronder ook mishandeling kan vallen) is niet te overzien. Soms ook effecten jaren later nog, in bv herbelevingen, of herinneringen die zaken bemoeilijken. Oh nee, want dan ga je in slachtofferrol zitten.
Als je slachtoffer bent van iets, kan geen ander beoordelen wat voor effect dat op je heeft. Sommige zaken blijven je de rest van je leven beïnvloeden.
En het zijn zeker niet altijd je eigen gedachten die iets erger maken dan het is, dat is gewoon onzin. Zou betekenen dat je geen gevoel mag hebben, dat je verwondingen (wat voor soort ook) zou kunnen wegdenken. Er niet aan denken, dan is het er niet.
Mooi, als je dan t* bent is het dus ook niet aan denken, want dan ben je het niet, als je jouw gedachtegang doortrekt.

[Saartje]

"een groepje petjes jongeren.... Marokkanen whatever"
ter informatie staat daar:
petjes jongeren, pauze,
( Ook hier alleen diegene die een aso en respectloos instelling hebben, wat tegenwoordig veel jongelui is die zich duidelijk manifesteren door de pet. Een gang symbool. )

Van de week liep ik 's avonds buiten, het was al donker en ik woon in een buurt waar je rond die tijd een kanon kan afschieten en dan raak je niemand.
Ik had net een sigaretje opgestoken en ik hoor "dame, heb je misschien een vuurtje"
Een marokkaanse jongen, met een petje.
Door alle onzin die ik vaak lees was ik nerveus.
Zou hij het zien, zou hij boos worden?
Ik pakte mijn aansteker uit mijn tas, keek hem aan en gaf hem een vuurtje.
Ik werd bedankt, want het was volgens hem lastig om rond die tijd aan vuur te komen, ik zei "nu niet meer" en wij gingen beide ons weegs.
Zoals ik al eens eerder heb gezegd, ik lees veel van dat soort dingen maar ik maak ze zelf nooit mee.
Ik ben één keer uitgescholden, door een blanke Nederlander.

[Joyy]

mishandeling is een ander verhaal natuurlijk, al is ook dat leed te overzien, het zijn vaak je eigen gedachten over je leed die je leed erger maken dan het is

Joy

Hangt dat ook niet af van de mate van mishandeling ? Ik neem aan als je echt het ziekenhuis ingeslagen geschopt of gestoken wordt, dat dat ook al is het te overzien, niet echt prettig is.
Wat dat betreft vind ik de term 'al is ook dat leed te overzien' wel erg makkelijk. Hetzelfde als dat mensen in een slachtofferrol gaan zitten.
Gevolgen van sommige zaken (waaronder ook mishandeling kan vallen) is niet te overzien. Soms ook effecten jaren later nog, in bv herbelevingen, of herinneringen die zaken bemoeilijken. Oh nee, want dan ga je in slachtofferrol zitten.
Als je slachtoffer bent van iets, kan geen ander beoordelen wat voor effect dat op je heeft. Sommige zaken blijven je de rest van je leven beïnvloeden.
En het zijn zeker niet altijd je eigen gedachten die iets erger maken dan het is, dat is gewoon onzin. Zou betekenen dat je geen gevoel mag hebben, dat je verwondingen (wat voor soort ook) zou kunnen wegdenken. Er niet aan denken, dan is het er niet.
Mooi, als je dan t* bent is het dus ook niet aan denken, want dan ben je het niet, als je jouw gedachtegang doortrekt.

tuurlijk, leuk is het niet, maar wat jij aangeeft is exact wat ik bedoel:

jaren later nog last van hebben

imo onnodig, en dat maakt dat je onnodig lijd

ik denk dat de gevolgen van mishandeling, het psychisch lijden, een keuze is, je hoeft dat niet te doen, je hoeft er geen last van te hebben, maar dat wordt je niet aangeleerd, er wordt je vooral aangeleerd dat je er wel last van moet hebben

psychisch lijden als gevolg van is imo een keuze

wat saartje schrijft is exact wat ik bedoel met sbs en telegraafgeleuter, ene hop poeha wordt hier geschreven, maar de realiteit geeft ene ander beeld

of is ieder schrijfster hier op de oren egslagen vanwege het feit dat men niet geaccepteerd werd als zijnde zichzelf?

[Saartje]

Nou ja, je kan best last hebben van dingen die je hebt meegemaakt Joyy.
Maar om er over door te blijven zeiken tot in lengte van dagen, nee, fair enough.
Op een dag ben je er overheen lijkt me.
Of je moet zo'n eeuwig zielig figuur zijn maar dan doe je het idd zelf.
Die ken ik ook, zelfs als een ander iets gebeurt zijn zij zielig..., vermoeiend!

[ik ben hier niet meer]

En wat dan als je lichamelijke klachten hebt, die ook psychische klachten veroorzaken ? Doe je dat ook jezelf aan ?
En ik denk niet dat psychisch lijden een een keuze is altijd, net zo goed als t* zijn geen keuze is. De ene mens is de ander niet, De ene kan op het ene vlak meer hebben dan de andere. De ene is goed in A, de andere in B. Ik denk niet dat het goed is om het over 1 kam te scheren. In slachtofferrol kruipen wel, dat is anders. Vlak na dat je iets erg overkomen is is dat geen probleem, maar als je dat blijft doen, zul je veel mensen om je heen verliezen.
Ik denk dat er te weinig aandacht en bekendheid aan psychisch lijden wordt gegeven, het is vaak net zo goed een ziekte als een lichamelijke ziekte, iets waar je zelf niet voor gekozen hebt, en dat vaak niet zo maar geneest ook.

[Saartje]

En wat dan als je lichamelijke klachten hebt, die ook psychische klachten veroorzaken ?

Ik heb het, in ieder geval, zuiver over psychische klachten.
Je denkt wat je zelf wil...
Het is niet altijd makkelijk om over dingen heen te stappen of niet slecht te denken etc. maar, je doet het echt zelf...
Soms komt een oude situatie terug door een gebeurtenis.
Als ik gestampt/rennende kinderen in huis hoor heb ik dat bijvoorbeeld.
Dat komt omdat ik ook al eens een huis uit gepest ben door een marokkaanse familie, met rennende kinderen, waarbij de gemoederen nogal hoog op liepen.
Daarom haat ik nu niet alle marokkanen trouwens.
De volgende krijgt gewoon weer het voordeel van de twijfel zoals iedereen.

Lichamelijke klachten is iets anders, pijn is niet fijn. (voor de meesten ;p)
Toch heb ik dat iedere dag maar ook daar wen je op den duur aan en soms is er een dag bij dat het je gek maakt.
Dat keert om, zeg maar.

Ik snap wel wat joyy wil zeggen.
Ik kom in de buurt wel eens een vriend van een vriend tegen, als ik hem vraag hoe het gaat zegt hij altijd "klagen helpt niet".

[ik ben hier niet meer]

Maar over wat psychische klachten heb je het dan ? Puur om wat er ergens in je leven gebeurd is ? Of omdat je een of andere psychische ziekte hebt, die bv door bepaalde dingen die gebeurd zijn meer naar boven komt.
Of vind je psychische ziektes niet bestaan, dat je die zelf veroorzaakt en dat je dat allemaal weg kunt denken ?

[Joyy]

Nou ja, je kan best last hebben van dingen die je hebt meegemaakt Joyy.
Maar om er over door te blijven zeiken tot in lengte van dagen, nee, fair enough.
Op een dag ben je er overheen lijkt me.
Of je moet zo'n eeuwig zielig figuur zijn maar dan doe je het idd zelf.
Die ken ik ook, zelfs als een ander iets gebeurt zijn zij zielig..., vermoeiend!

je kan hetgeen je overkomt exact benaderen zoals je zelf wilt

je kan het zien als iets wat je nooit aangedaan had mogen worden, je kan het zien als iets wat simpelweg gebeurt is en verder niets (gezonde gedachtengang) of je kan het zien als een geschenk

je hebt de keus

psyschische 'ziekten' als depressie, angstoornissen etc, allemaal terug te voeren op hetgeen je denkt

ga het maar eens na bij jezelf voor de grap
ga eens na bij jezelf op welke momenten je onbehaaglijk voelde, en wat je op dat moment dacht

10 tegen 10 dat het je eigen gedachten zijn geweest die je onbehaaglijk deden voelen

wat ene geschenk, dat betekent dat je verantwoordelijk mag en kan zijn voor je eigen welbevinden

wat betreft transseksualiteit, dat is een boeiend vraagstuk waar ik me graag mee bezig houd, is mijn visie ook daarop toe te passen?

een spannend vlak waar je ene behoorlijke discussie over kan opzetten

ik ben er nog niet uit, maar neem de materie graag mee in mijn eigen zoektocht binnen mijn genderdysforie (als die al bestaat;)

[janette]

@ Jovy: Ik waardeer echt je positieve benadering wel, en het zou mij waarschijnlijk een hoop kopzorg schelen als ik zo zou kunnen denken, maar toch...De anectdote van Saartje en haar vuurtje bevestigt wel de realiteit. Enerzijds de angst: Hoe zal hij reageren? De ervaring (het zij van anderen) heeft je geleerd. Anderzijds het feit dat een positieve ervaring leidt tot een anecdote zegt ook al genoeg. Als niemand negatieve ervaring had met dit tuig, zou dit verhaal overbodig zijn. Of het nu gaat om fysiek of verbaal geweld, Zelf ben ik altijd op mijn hoede, en dan kun je zeggen dat ik me dat zelf aandoe, maar ja....

Ik woon in de stad van Pim Fortuyn. Ben blij dat deze man destijds de taboes doorbroken heeft. Daarnaast is het ook zo dat als de geschiedenis anders verlopen had, we wel eens een homofiele premier hadden kunnen hebben, en dat is toch wel weer typisch nederlands, om even terug te keren op het feit dat "verloedering" misschien wel weer meevalt t.o.v. andere oorden in deze conservatieve wereld.

Nederland is wat dat betreft voortdurend een grote contradictie van zichzelf

Mijn genre muziek is het niet , maar "het land van" van Lange Frans en Baas B is toch wel een klassieker imo.

http://www.youtube.com/watch?v=R12HEHzpkk0

[Saartje]

Maar over wat psychische klachten heb je het dan ? Puur om wat er ergens in je leven gebeurd is ? Of omdat je een of andere psychische ziekte hebt, die bv door bepaalde dingen die gebeurd zijn meer naar boven komt.

Het ging over uitgescholden worden en je daar heel lang druk over maken geloof ik.
Hoe je op psychische ziektes terecht gekomen bent..., geen idee.

Of vind je psychische ziektes niet bestaan, dat je die zelf veroorzaakt en dat je dat allemaal weg kunt denken ?

Zo'n beetje wel ja, eventueel met hulp.
Maar ja, ik wil het daar verder niet over hebben.
Ik denk/heb gezien dat het kan maar ik heb geen zin in een discussie.

[Frederique_]

Hoi Joyy,

Ik vind het allemaal wel wat gemakkelijk wat je schrijft, ik zou -graag- willen dat het zo werkt zoals jij dat beschrijft.

Ik ben in 2007 door het genderteam gepest met diagnostiek en ja, zit nu nog steeds regelmatig in mijn woede. Ja, ben er ook mee bezig daar wat aan te doen - maar merk tegelijkertijd ook hoe moeilijk het is om dit goed te verwerken.
Ik ben in 2004-2006 een keer of 6 uit een openbaar (dames-)toilet gezet. Nog steeds voel ik me er niet zo zeker als ik me ooit in een herentoilet voelde.

Als je dingen overkomen die A-sociaal of heel bedreigend zijn (ja, dat kan ook zonder fysiek geweld) dan ben je dat niet zo maar kwijt. Was het maar waar...

Groetjes,

Frederique

[Saartje]

wat betreft transseksualiteit, dat is een boeiend vraagstuk waar ik me graag mee bezig houd, is mijn visie ook daarop toe te passen?

een spannend vlak waar je ene behoorlijke discussie over kan opzetten

ik ben er nog niet uit, maar neem de materie graag mee in mijn eigen zoektocht binnen mijn genderdysforie (als die al bestaat;)

Hmm jah

Dat heb ik dus ook.
In hoeverre is je genderdysforie een verzinsel van jezelf, zeg maar.
Ik ben er ook nog niet uit.