reincarnatie

[Morbide]

Was dat een open sollicitatie bij Different?

[Chloe'tje]

Pff, wel een zwaar onderwerp om op maandag ochtend te reageren

Ik ben (misschien wel helaas, maar ik mis het niet) bijzonder weinig spiritueel en nuchter. Ik geloof niet in een hiernamaals noch in reïncarnatie. Ik vind het wel 'niet te bevatten' dat je na de dood niet meer bestaat en alles wat uniek voor jou is dus verloren gegaan is en je niet eens meer beseft wat er gebeurd is en in welke situatie je bent. Misschien is het daarom wel nodig om voorwaarden te scheppen om niet gek te worden.....

Ik zei het al, ik ben wat nuchter.

Maar als ik ooit reïncarneer, wil ik als vrouw terugkomen ( je moet alle opties open houden tenslotte).

[Joyy]

Dat geldt echter voor transsexuelen wellicht niet, maar je wordt niet voor niets zo geboren. Begrijp me goed, ik wijs niets of niemand af. Ben je diep ongelukkig met je lichaam, dan is het raadzaam je te laten opereren!


Liefs van Sacha

ff klein stukkie eruit lichten

als je ongelukkig bent met je lijf, dan is een operatie niet meteen een voor de hand liggende optie daar mee aan de slag te gaan, en ook niet eerste keus lijkt me, gezien de gevolgen

je verhaal en geloof in reincarnatie ondersteund dat

geloven dat dit het enige leven is dat je hebt daar zou ik panisch van worden, want dat zou betekenen dat ik maar 1 kans heb om...

denk ik verder en haal ik reincarnatie erbij, leer ik mijn situatie beter begrijpen aan de hand van reincarnatie, mijn vorige en volgende levens, plaatst dat een GD in heel ander daglicht en geeft dat iig meer mogelijkheden er mee om te gaan

[Berelia]

Over reincarnatie is veel te schrijven.
Voor mij heeft alles met gevoel te maken. Wanneer we er vanuit gaan dat de mens meerdere levens heeft en in die levens beide lichamen moet beleven is het gevoel duidelijk te verklaren.
Wanneer een vrouw haar leven leeft, het vrouw zijn, kinderen baren. M.a.w. de vrouw is 100% vrouw en er komt een einde aan haar stoffelijk leven, gaat zij de kist in en blijft alleen haar gevoel over. Dit gevoel gaat mee naar haar volgende leven. Deze vrouw, dit gevoel, komt na een periode weer in een nieuw stoffelijk lichaam, alleen dit stoffelijk lichaam is mannelijk en het gevoel is vrouwelijk, met gevolg dat dit vrouwelijke gevoelsleven verliefd gaat worden op een man terwijl zij het mannelijke lichaam bezit. Voor de maatschappij is dus de man verliefd op de man. De homosexualiteit.
Nu ga ik het een stukje moeilijker maken. We hebben een man en deze man is 100% verliefd op de vrouw, dus de voor de maatschappij normale hetero relatie. Deze man heeft toch een groot probleem, hij wil vrouw zijn. Heel zijn gevoel zit te schreeuwen "ik wil vrouw zijn". Deze man gaat in behandeling en na een aantal jaren heeft deze man een vrouwelijk lichaam, maar hij is nog steeds verliefd op vrouwen, met gevolg deze persoon is voor de maatschappij nu lesbisch.
Is het nog te volgen?
Nu is mijn gedachten, zou het niet zo zijn dat deze man zich aan het voorbereiden is om in het volgende leven over te gaan van mannelijk naar vrouwelijk. M.a.w. in het volgende leven het vrouwelijk lichaam te aanvaarden en verder gaan leven met het reeds in het vorige leven ontwikkelde vrouwelijk gevoel?

[AM_ber_79]

Deze vrouw, dit gevoel, komt na een periode weer in een nieuw stoffelijk lichaam, alleen dit stoffelijk lichaam is mannelijk en het gevoel is vrouwelijk, met gevolg dat dit vrouwelijke gevoelsleven verliefd gaat worden op een man terwijl zij het mannelijke lichaam bezit.

Deze man heeft toch een groot probleem, hij wil vrouw zijn. Heel zijn gevoel zit te schreeuwen "ik wil vrouw zijn".

Nu is mijn gedachten, zou het niet zo zijn dat deze man zich aan het voorbereiden is om in het volgende leven over te gaan van mannelijk naar vrouwelijk. M.a.w. in het volgende leven het vrouwelijk lichaam te aanvaarden en verder gaan leven met het reeds in het vorige leven ontwikkelde vrouwelijk gevoel?

Als ik je zo lees, lijkt t er op dat het tweede leven en de verklaring van deze gevoelens te vinden zijn in het eerste leven. Of is genderidentiteit toch gekoppeld aan sexuele voorkeur? En zou je op deze manier homosexualiteit kunnen zien als iets onnatuurlijks?

Mijn inziens is re-incarnatie een zoveelste manier om dingen die men (nog) niet kan verklaren te verklaren. Hoe verklaar je bv de groei van de wereldbevolking dan? Waar komen die "gevoelens" vandaan? Een grote pot in t centrum van de aarde? Buiten dat is al gebleken dat mtf transseksuelen vrouwelijke hersenen hebben. Dat is dus puur lichamelijk en aangeboren.

[Berelia]

AM_ber_79 schreef:

Als ik je zo lees, lijkt t er op dat het tweede leven en de verklaring van deze gevoelens te vinden zijn in het eerste leven

Het gevoel wat je nu bezit is het totaal aan gevoelens vanuit vorige levens.

AM_ber_79 schreef:

genderidentiteit toch gekoppeld aan sexuele voorkeur.

Ook sexuele voorkeur is gevoel.

AM_ber_79 schreef:

En zou je op deze manier homosexualiteit kunnen zien als iets onnatuurlijks?

Homosexualiteit is geen ziekte, geen afwijking, geen zonde maar Goddelijk normaal. Het is Evolutie

AM_ber_79 schreef:

Hoe verklaar je bv de groei van de wereldbevolking dan

Dit heeft te maken met karma. Iedere fout die een mens maakt moet hij goed maken. Wanneer een mens in harmonie is met de schepping en zijn of haar taak op aarde is klaar gaat deze persoon verder. Doordat wij b.v. door moord onze evolutie remmen. Omdat wij deze moorden moeten goed maken kunnen wij niet verder en gaat het op aarde een beetje druk worden. Wanneer wij stoppen met moorden en deze gaan goed maken, komen de mensen weer in harmonie met de schepping en kunnen zij verder en zal het weer rustig worden op aarde.

[AM_ber_79]

Het is algemeen bekend dat er meer mensen geboren worden dan overlijden. Daarom groeit de wereldbevolking, dat heeft niks evolutie van je "gevoel" o.i.d. te maken. Het leven is 1 groot chemisch proces en als dat chemische proces is afgelopen, dan ben je dood. Dit heeft niks met gevoel te maken, dit zijn simpele feiten die reeds door de wetenschap bewezen zijn.

[Frederique_]

Ach... de wetenschap...

In een TV-uitzending zei een psycholoog laatst dat men in de psychologie HOOGUIT 10% snapt van wat er in onze hersenen gebeurt.

Als je ziet waar de wetenschap 20 jaar geleden stond en waar ze nu staan dan schrik je. Dat geldt niet alleen voor de psychologie, het geldt voor vrijwel alle wetenschappen.

Hoe juist is het om uit te gaan van wat de wetenschap NU snapt, kent, kan verklaren als de wetenschap eigenlijk nog in de kinderschoenen staat (maar wel een kinderlijk, dus erg groot, ego heeft over wat het kan)?

Het absolute geloof in de wetenschap deel ik dus niet. Ik geloof eerder dat de wetenschap -zo- uitgaat van wat men nu weet en -zo- afwijst waar het met het eigen verstand niet bij kan, dat men ten onrechte allerlei alternatieve behandelwijzes en alternatieve denkwijzes afschrijft. Men zou meer samen moeten werken en minder bevooroordeeld naar elkaars werk moeten kijken...

Groetjes,

Frederique

[ik ben hier niet meer]

Ik denk dat er genoeg wetenschappers zijn die erkennen dat men op vele gebieden nog maar weinig weet. Maar er zijn ook gebieden waarop men vrij veel weet. Alles en iedereen over 1 kam scheren kan gewoon niet. En wie/wat is een wetenschapper ? Iemand die onderzoekt, iemand die veel weet ?
Als je bedenkt dat er bv in Nederland nog steeds psychiaters zijn die transseksualiteit zien als een ziekte die te genezen, wat moet je daar dan mee. Maar is zo'n psychiater een wetenschapper ?
Wat men gisteren niet wist, kan men morgen wel weten. Onderzoek staat niet stil, gaat steeds verder. Mooie voorbeeld is 3 VWO scheikunde in 1976. Een jonge leraar Scheikunde, promoveerde dat jaar ook. Moest ons leren dat protonen, neutronen en elektronen de kleinste deeltjes waren. Hij zei er bij dat ondertussen het bestaan van quarks ook bewezen waren. Maar dat mochten we niet voor het examen onthouden.
Sommige dingen staan ook vast, en weet men, bv de chromosomen en genen van de mens, ik weet niet of alle genen al in kaart zijn gebracht, zo niet, is dat slechts een kwestie van tijd.
En sommige dingen zullen voor de wetenschap altijd een raadsel blijven, wetenschap zal niet alles kunnen bewijzen denk ik.

[Frederique_]

Als je bedenkt dat er bv in Nederland nog steeds psychiaters zijn die transseksualiteit zien als een ziekte die te genezen, wat moet je daar dan mee. Maar is zo'n psychiater een wetenschapper ?

Zo'n psychiater is net zo goed een wetenschapper als de psychologen die vinden dat zij kunnen vaststellen of een ander wel-of-geen transseksueel is en dat er op gendergebied alleen vrouwen-in-mannenlichamen (vv) bestaan. Beide zitten zo vast in hun eigen visie dat ze niet meer kunnen zien dat er meer is in de wereld.

Het probleem is dat je, als je afgestudeerd bent als wetenschapper, altijd wetenschapper zult blijven - hoe waardeloos je onderzoek ook is. Kijk naar Money en Bailey. Ondanks Money's slechte onderzoek naar nature/nurture wordt hij nu nog steeds geciteerd in ander wetenschappelijk onderzoek. Je kunt iemand helaas niet ont-wetenschapperen, hoe slecht het onderzoek ook is...

En sommige dingen zullen voor de wetenschap altijd een raadsel blijven, wetenschap zal niet alles kunnen bewijzen denk ik.

We zijn het hier helemaal eens...

Groetjes,

Frederique

[joyke]

Ik geloof in Darwin.
En als ik kan terugkomen, dan als vlieg, stiekum meeluisteren wat andere over je zeggen.

[ik ben hier niet meer]

Ik dacht dat Darwin het alleen over de evolutietheorie heeft gehad, en niet over reïncarnatie, niet bepaald hetzelfde toch ??

[AM_ber_79]

Darwin=wetenschap, iets waar ik t eerder ook over had, maar waar toen geen commentaar op kwam...vreemd..

Overigens zeg je met reageren op Darwin ook niks over re-incarnatie.

[joyke]

sommige zien in verschillende zinnen een verkeerd verband.

Ik geloof niet in reincarnatie, maar stel dat.