Er is zoveel fout aan deze opmerking dat ik bijna niet weet waar ik moet beginnen. Om te beginnen wil ik helemaal niet in het hokje vrouw horen, ik ben zo geboren en zit al in dat hokje. Daar valt weinig aan te kiezen of te willen. Helaas zien andere mensen dat niet en daarom moet ik mijn lichaam aanpassen.Monica Dreamgirl schreef:Tenslotte vraag ik me dit af, maar misschien moet dat een apart draadje zijn: Is het niet zo dat transseksuelen zo ontzettend krampachtig in het hokje ‘vrouw’ willen horen omdat ze zich eigenlijk schamen voor het feit dat ze trans zijn? En zouden ze het leven voor zichzelf niet een stuk eenvoudiger maken als ze gewoon zich zouden identificeren als trotse trans?
Ten tweede schaam ik me er helemaal niet voor dat ik trans ben. Ik ben nu eenmaal zo geboren en heb er ook geen enkele moeite mee om tegen mensen te vertellen dat ik transseksueel ben sinds ik mezelf geaccepteerd heb.
Ten derde ben ik absoluut niet trots op het feit dat ik trans ben. Ik zie het als een aangeboren afwijking, iets waar ik geen enkele invloed op heb gehad. Ik ben alleen trots op dingen die ik zelf op eigen kracht heb bereikt.
En ten vierde identificeer ik me niet als trans, want ik zie het niet als een identiteit. Ik ben een mens. Ik ben een vrouw. Dat zijn enkele van mijn identiteiten. Ik heb last van scoliose (een kromming in mijn ruggengraat), maar 'scoliose lijder' is geen identiteit van mij. Ik heb last van bijziendheid en draag al jaren lenzen, maar 'bijziende' is geen identiteit van mij. Ik heb ook last van transseksualiteit, maar ook dat is geen identiteit van mij.
Heb je ooit een kankerpatient horen pleiten tegenover andere kankerpatienten dat ze zich moeten identificeren als 'trotse kankerlijder'? Nee, natuurlijk niet. Waarom zouden transen dan wel zoiets moeten doen?