Saartje schreef:Als je al je schepen achter je verbrand.
Als je een verhaal verzint over de jaren dat je als man leefde.
Als je zoveel laat aanpassen dat je passabel bent.
Misschien kan je dan leven als vrouw en wordt je ook als zodanig geaccepteerd maar je blijft een TS.
En dit is dan alleen nog weggelegd voor een enkeling want de meesten worden nooit 100% passabel.
Zeker niet op latere leeftijd...
Ik ben laatst even lekker uit mijn roze wolk geschopt en besef dat nu ook.
Nu de volgende vraag, WIL ik de rest van mijn leven een TS zijn en trek ik dat?
100% passabel worden zit er voor mij niet in ben ik bang.
Het hele gebeuren heeft er voor gezorgd dat ik weer terug bij af ben (ik ben een travestiet) en alle mooie woorden voorlopig met een hartgrondig "hahahahaha ja hoor natuurlijk!" zal beantwoorden.
Zachte heelmeesters...
Als er maar genoeg mensen je vertellen hoe goed je er uitziet, ga je het nog geloven ook.
En dan wordt je wakker.
Nou nou Saartje, weet je dat wel zeker dat je een travestiet bent?
Wat denk je, dat iedere transseksueel passabel is? Om de donder niet. Passabiliteit is alleen iets wat volgens mij je behoorlijk van je stuk kan brengen tijdens de weg naar de SRS. Je bent vrouw in een mannen lichaam, kan niet meer leven met het leven zoals die was, als man, cq je lichaam en wat dat inhoudt. Doet het dan geen pijn dat je niet passabel bent? Niet passabel in de ogen van anderen, maar het gaat erom om zoveel mogelijk jezelf te zijn, en niet aan een droom beeld van een ander te voldoen.
Wat dacht je van een leven lang een haarstuk op te moeten? En dan savonds een kale (mannelijke) kop te hebben.
Je kan zelfmoord plegen voor minder.
Als je niet langer compatibel bent met je omhulsel en de leven dat dat dicteert dan moet je daar iets aan doen, anders ga je onherroepelijk er aan. Maar goed, als je na alle gesprekken en overwegingen besluit dat je niet transseksueel bent en een leven van man kan volhouden, prima.
Juist door te beseffen dat je nooit helemaal passabel zult zijn in de ogen van sommigen, die alleen jou vergelijken met de in hun ogen ideale voorbeelden, kun je dat gaan accepteren. Niemand zal ooit meer zijn dan zichzelf, hoe dat er ook uitziet. Sterker nog, die anderen die jou dan niet passabel vinden hebben helemaal niets over een ander wat te zeggen, en helemaal niet over jou. Dat je wel eens door zulke misbaksels wat rare momenten kan hebben is ook wel bekend.
Maar al de andere mensen die je zien voor wie je bent, mens, die ben je vergeten. Maar die zijn er even goed. Daar moet je het van hebben. Maar zorg eerst dat jij jezelf bent, en dan vind je van zelf andere mensen die jou ook zo zien zoals jij je "laat zien", en bent.
Dus kop op, ik weet niet hoe het bij jou zit, alleen jij kan dat weten. Maar laat je niet zo maar uit het veld slaan.
De term transseksueel duidt m.i. op een transitie fase. Zodra je die transitie hebt gehad, de SRS en hormonen, dan ben je geen transseksueel meer, wat anderen ook zeggen. Je bent dan niet 100% Geboren vrouw, nee dat wordt je nooit. Je bent dan gewoon vrouw, hetzij met wat littekens van een vroegere verminking, dat deels verhoplen is. Na de SRS ben je gewoon vrouw, kan je zonder de stigma van het mannelijke omhulsel zowel innerlijk vrouw zijn als uiterlijk, al zullen velen nooit echt knappe vrouwen zijn om te zien, maar he' dat zijn alle bio vrouwen ook niet.
* Voor de goede orde, zoals doorlopend, er wordt veelal gesproken over M>F, maar uiteraard ook het omgekeerde V>M geldt in bijna alle discussies natuurlijk ook. Alleen het praat gemakkelijker om maar de ene M>V te noemen.
Petra v
Man, man wat is het fijn een vrouw te zijn.....
