Jennifer Hopelez schreef:Janiek, je maakt er een existentieel probleem van maar heb je er wel eens bij stil gestaan dat de meeste mensen een paar goed functionerende ogen in hun hoofd hebben en vervolgens zien dat de verhalen niet stroken met de omschreven 'onmiskenbare' vrouwelijkheid enz? Clashing perception noem ik dat.Zo heb ik ook via het net (nee, niet via hier dus) een TS leren kennen die hopeloos aan haar uiterlijk twijfelt. Waarom is mij een raadsel omdat ze IRL volkomen passabel en vrouwelijk bleek te zijn, inclusief stem.
Zo werkt een clashing perception ook andersom.
Komt de zelfveronderstelde hypnose passabilitiet niet uit de lengte, dan komt de veronderstelde non passabiliteit uit de breedte.
Het is een persoonlijkheidskenmerk geloof ik, om jezelf pertinent voor passabel uit te geven zonder dat dat ook werkelijk zo is, al dan niet ondersteund door hormoongebruik. Want echt, fysiek hormoongebruik doet meer dan je denkt hoor.
En ach, je hele dure en langdurige permanente ontharing komt inderdaad op losse schroeven te staan. Nee, je word er niet vrouwelijker ogend van, daar is meer voor nodig.
Lieverd, je hebt me al vaak genoeg horen zeggen dat ik me heel goed realiseer dat ik in jouw ogen en naar jouw maatstaven niet passabel ben. En ook nooit zal worden, want ik weet dat jij het in je eigen ogen niet eens bent. Maar dat zal me een zorg zijn, het gaat mij erom of ik mij ermee red. Mijn zelfvertrouwen is gewoon gebaseerd op een gelukkig overwicht aan positieve feedback.
Je zult het weer niet geloven, maar gisteren ging ik naar een delicatessen winkel terug met een flesje walnotenolie, dat al een half jaar over de datum bleek, toen ik thuis de prijsjes eraf peuterde, die over de houdbaarheidsdatum geplakt waren. Ik was behoorlijk pissig en ik weet ook wel dat dat de "passabiliteit" in de regel niet ten goede komt. Toch werd ik gewoon met mevrouw aangesproken. Kan het ook niet helpen.
En vorige week sprak de Turkse slager hier in de buurt, die mij al meer dan 11 jaar kent en mij nog heel lang meneer is blijven noemen, mij zomaar met mevrouw aan. Zul jij ongetwijfeld een afbrekende verklaring voor hebben, maar ik zie het als een bewijs, niet van mijn "passabiliteit", maar van het feit dat mensen wel degelijk in staat zijn iemand die niet als vrouw geboren is en aan wie je dat kunt zien of van wie je dat weet, toch als vrouw te accepteren. Je weet niet precies wat zo iemand daarbij voelt of denkt en of zo iemand verliefd op je kan worden en zo ja, om wat voor reden, dat is inderdaad een heel ander verhaal, waar veel beperkingen liggen. Maar dat is geen reden om af te doen aan wat je wel krijgt.
Wat hormonen doen weet ik inmiddels ook wel en daar ben ik blij mee. En als het bij het VUmc - ondanks psychologen die ontslag nemen en met zwangerschapsverlof gaan - een beetje op wil schieten, herken je mij over een paar jaar niet meer
.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
! Die dames doen juist heel erg hun best om anderen wat werkelijkheidszin bij te brengen. Het is heel heilzaam te weten hoe erg je er aan toe bent als trans en hoe onmogelijk het is om ooit als vrouw gezien te worden en hoe verschrikkelijk vervelend het is dat er travestieten zijn die erotische verlangens naar je koesteren en hoe weinig je waard bent in de ogen van alle anderen. Je moet de wereld vooral niet mooier maken dan ie is, niet door positief te denken en al helemaal niet door iets positiefs te doen met foute laarsjes aan. Nee, je kunt je maar het beste realiseren hoe beroerd je ervoor staat en dan een "minder gefortuneerd slachtoffer" zoeken om je mee te vermaken.
Ik ben trots op je als zusje 
