Het overkomt me steeds vaker. Ben ik dan eens 'en femme' ... gaat de deurbel.
En dan ... wat doe je dan?
Ik heb mij nog niet ge-out. Dus zal ik ook niet zomaar de voordeur opendoen en de bezoeker confronteren. Daarom doe ik soms alsof ik niet thuis ben. Soms kleed ik me zo snel mogelijk om in de hoop dat de bezoeker nog niet weg is wanneer ik uiteindelijk opendoe.
Het erge is dat ik op den duur aanzien wordt als een verlegen, bang (associaal?) iemand. Een paar weken terug zei mijn buurvrouw doorheen de voordeur: "***, wees maar niet bang, het is ***, je buurvrouw."
Ik antwoordde: "Geef me vijf minuten, ik kom pas vanonder de douche." Zo'n antwoord werkt 1 keer, maar op den duur denkt iedereen dat douchen een obsessie van mij is.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Barbara
Helemaal opgetut en dan gaat de deurbel toch wel zeker ...
Moderator: Moderators
-
mireille
- Eredivisie
- Berichten: 838
- Lid geworden op: do feb 26, 2004 23:10
- Locatie: Schrödingers kast
ik heb eens open gedaan, dacht dat het de postbode was (ik dacht, lekker snel klaar enzo hahaha). bleek het iemand van het waterleidingbedrijf te zijn die monstertjes kwam nemen ivm controle op legionella.
Dat was heel erg maf, beetje gepraat over de huisdieren die rondliepen
Dat was heel erg maf, beetje gepraat over de huisdieren die rondliepen
Still hacking my gender anyway ¯\_(ツ)_/¯ Ried mai blåg!
Re: Helemaal opgetut en dan gaat de deurbel toch wel zeker .
Hallo Barbera,
Het probleem met je buurvrouw, en ook bekenden, kan alleen erger worden als ze weet/vermoed dat je thuis bent en niet gelijk of helemaal niet open doet, mensen kunnen heel erg wantrouwig worden en de ergste dingen over je gaan denken.
Ik weet niet hoever je in je eigen proces bent maar misschien is het tijd om een gesprekje met haar te houden over hoe en wat.
Ik weet het, geen prettige gedachte maar een zal het toch moeten of je blijft met het probleem zitten.
Open doen voor buitenstaanders, mijn ervaring als je je eenmaal geuit hebt ga je er beter mee om en merk je zelf dat het voor je gewoon gaat worden als de meteropnemer pakjesbezorger etc. komt. Die zullen niet super verbaast naar je staan te staren (ik weet natuurlijk niet hoe passabel je bent) ze doen waarvoor ze gekomen zijn en verdwijnen weer. Hoe ze er zelf over denken laten ze niet weten, ze komen ook bij anderen mensen aan de deur en onze lieve heer heeft heel veel vreemde kostgangers.
Dit probleem blijft een probleem zolang je je nog niet geuit hebt, uit de kast gekomen bent.*Barbara* schreef:Het overkomt me steeds vaker. Ben ik dan eens 'en femme' ... gaat de deurbel.
En dan ... wat doe je dan?
Ik heb mij nog niet ge-out. Dus zal ik ook niet zomaar de voordeur opendoen en de bezoeker confronteren. Daarom doe ik soms alsof ik niet thuis ben. Soms kleed ik me zo snel mogelijk om in de hoop dat de bezoeker nog niet weg is wanneer ik uiteindelijk opendoe.
Het erge is dat ik op den duur aanzien wordt als een verlegen, bang (associaal?) iemand. Een paar weken terug zei mijn buurvrouw doorheen de voordeur: "***, wees maar niet bang, het is ***, je buurvrouw."
Ik antwoordde: "Geef me vijf minuten, ik kom pas vanonder de douche." Zo'n antwoord werkt 1 keer, maar op den duur denkt iedereen dat douchen een obsessie van mij is.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Barbara
Het probleem met je buurvrouw, en ook bekenden, kan alleen erger worden als ze weet/vermoed dat je thuis bent en niet gelijk of helemaal niet open doet, mensen kunnen heel erg wantrouwig worden en de ergste dingen over je gaan denken.
Ik weet niet hoever je in je eigen proces bent maar misschien is het tijd om een gesprekje met haar te houden over hoe en wat.
Ik weet het, geen prettige gedachte maar een zal het toch moeten of je blijft met het probleem zitten.
Open doen voor buitenstaanders, mijn ervaring als je je eenmaal geuit hebt ga je er beter mee om en merk je zelf dat het voor je gewoon gaat worden als de meteropnemer pakjesbezorger etc. komt. Die zullen niet super verbaast naar je staan te staren (ik weet natuurlijk niet hoe passabel je bent) ze doen waarvoor ze gekomen zijn en verdwijnen weer. Hoe ze er zelf over denken laten ze niet weten, ze komen ook bij anderen mensen aan de deur en onze lieve heer heeft heel veel vreemde kostgangers.
Ook Wij houden van U
Suzette
Suzette
leonie1 schreef:ik begrijp eigenlijk niet goed waarom andere mensen je niet mogen zien in dameskleding ??
Dat is het precies.Suzette schreef:Dit probleem blijft een probleem zolang je je nog niet geuit hebt, uit de kast gekomen bent.
Op dit moment draag ik thuis vaak een kilt. Ik krijg van mijn buren alleen positieve reacties over mijn kilts. Zelfs in de stad wandelen met een kilt en een koltruitje is voor mij geen probleem. Al krijg ik daar wel eens vervelende/agressieve reacties.
Maar, dankzij een prothese-BH, een volle B-cup hebben, is toch nog een ander verhaal. Dan kom ik er pas echt volledig voor uit en daar ben ik nog net niet aan toe. Met het outen wil ik toch wel wachten tot na het eerste gesprek bij de genderkliniek.
... maar soms brandt het op mijn lippen om het iemand te vertellen ...
... als ik merk hoe groot het genoegen wel was nadat ik mijn huisarts mijn verhaal had verteld ...
... het zou zo bevrijdend zijn om me niet meer te moeten verstoppen ...
... soms hoop ik dat iemand iets merkt en een vraag stelt ...
... dan zou ik zeker niet ontkennen ...
... maar er zelf over beginnen? ...
... nee ... nu nog even niet ...
Barbara
je staat op het punt te gaan vliegen , zoals een jonge vogel die uit zijn nestje wil komen .
ik weet welke angst je moet overwinnen om zover te geraken .
Het is enkel die eerste stap hoor , eens je er van geproeft hebt hoe zalig het is als dame rond te wandelen , ga je er aan verslaafd geraken , zoals ik .
In hoeverre je de stap gaat durven zetten , hangt wel wat af in hoeverre je drang is nu verder te willen leven als vrouw .
Ken je geen T vrouw die al veel verder staat en zoals ik , gewoon gekleed gaat als vrouw , leeft als vrouw , denkt als vrouw , en waarmee je zou kunnen afspreken , om samen , mooi gekleed , eens te gaan shoppen en iets gaan drinken of mischien wel gaan eten ?
Ik zou je daar graag bij helpen , maar ik woon in bretagne-frankrijk , kom wel van 25 februari tot 10 maart naar antwerpen , en wil gerust met je afspreken .
je zal zien , er is niks aan .
Ik zou hier dagelijks gaan winkelen en shoppen , alleen maar om als mooie dame onder de mensen te zijn , en weet je , als mooie dame gekleed pas je perfect in een vrouwenwinkel vol mooie dameskleding en tussen al de andere dames , dat is gewoon een zalig gevoel , al die mooie kleedjes enz... te kunnen voelen , zien , passen en kopen .
ik weet welke angst je moet overwinnen om zover te geraken .
Het is enkel die eerste stap hoor , eens je er van geproeft hebt hoe zalig het is als dame rond te wandelen , ga je er aan verslaafd geraken , zoals ik .
In hoeverre je de stap gaat durven zetten , hangt wel wat af in hoeverre je drang is nu verder te willen leven als vrouw .
Ken je geen T vrouw die al veel verder staat en zoals ik , gewoon gekleed gaat als vrouw , leeft als vrouw , denkt als vrouw , en waarmee je zou kunnen afspreken , om samen , mooi gekleed , eens te gaan shoppen en iets gaan drinken of mischien wel gaan eten ?
Ik zou je daar graag bij helpen , maar ik woon in bretagne-frankrijk , kom wel van 25 februari tot 10 maart naar antwerpen , en wil gerust met je afspreken .
je zal zien , er is niks aan .
Ik zou hier dagelijks gaan winkelen en shoppen , alleen maar om als mooie dame onder de mensen te zijn , en weet je , als mooie dame gekleed pas je perfect in een vrouwenwinkel vol mooie dameskleding en tussen al de andere dames , dat is gewoon een zalig gevoel , al die mooie kleedjes enz... te kunnen voelen , zien , passen en kopen .
Ik heb het precies andersom.
Loop ik 's ochtends lekker slonzig in mijn huispak, mijn haar alle kanten uit, geen spoortje make up............en dan gaat de deurbel!
Tot nu toe nog niet (heel erg) raar aangekeken en nog steeds wel 'mevrouw' genoemd onder die omstandigheden....maar leuk, nee!!
Loop ik 's ochtends lekker slonzig in mijn huispak, mijn haar alle kanten uit, geen spoortje make up............en dan gaat de deurbel!
Tot nu toe nog niet (heel erg) raar aangekeken en nog steeds wel 'mevrouw' genoemd onder die omstandigheden....maar leuk, nee!!
"A person starts to live when he can live outside himself."
Albert Einstein
Albert Einstein