Shemales
Moderator: Moderators
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik kan mij hierin vergissen, maar ik was in de veronderstelling, dat, als je een illegaal in nederland verblijvende buitenlander bent, van een land buiten de EU, dat je je pas als zelfstandig ondernemer mag inschrijven als je beschikt over een bepaalde hoeveelheid startkapitaal. Ik denk dat dit, helaas, wel een onoverkomelijk hindernis zou kunnen zijn voor een aantal van de mensen waarover jij het hebt, Isabelle.
Groetjes,
Lisa
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
- Isabelle Raulin dAymeries
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 230
- Lid geworden op: za aug 31, 2002 14:33
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Isabelle,
Ik heb het zelf niet gelezen, dus er kan iets anders erinstaan dan wat ik hierboven heb gezegd, maar dit lijkt mij wel meer te vertrouwen dan mijn "van horen zeggen":
http://www.ind.nl/pdf/Arbeid_als_zelfstandige.pdf
Lisa
Ik heb het zelf niet gelezen, dus er kan iets anders erinstaan dan wat ik hierboven heb gezegd, maar dit lijkt mij wel meer te vertrouwen dan mijn "van horen zeggen":
http://www.ind.nl/pdf/Arbeid_als_zelfstandige.pdf
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Het huidige maatschappelijke en politieke klimaat laat een gedogen van illegalen niet toe, al laat de reguliere media wel anders zien. Maar dat is helaas een andere discussie.Paula schreef:Isabelle en Lisa, al die regels zijn gericht op vreemdelingen die legaal in Nederland verblijven. Vreemdelingen die hier illegaal verblijven kunnen geen gebruik maken van regelingen.
Ik kon het niet laten hierop te reageren. Spoordienstregelingen, mijn andere passie, bijvoorbeeldNathalie schreef:Behalve van dienstregelingenPaula schreef:Vreemdelingen die hier illegaal verblijven kunnen geen gebruik maken van regelingen.
liefs, Josette
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
In de dertige jaren vluchtten vele joden, vaak illegaal, weg uit Nazi-duitsland. Velen zijn ook in Nederland terechtgekomen, maar, als ze niet bemiddeld waren, zoals de Frank familie, waren ze ook als illegalen beschouwd, en in asielcentra opgesloten (plaatsen zoals Westerbork waren oorspronkelijk, voor de oorlog al, door de Nederlandse overheid gebouwd als opvangcentra voor illegale vluchtelingen uit Duitsland).
De she-males worden niet als politieke vluchtelingen beschouwd, maar als illegale economische migranten die in de seksindustrie een boterham willen verdienen, maar men kan zich afvragen of dat altijd een juiste voorstelling van zaken is. Deze mensen komen vaak al uit een erg macho, homofobisch cultuur, waar geweld, moord en afpersing, soms door de eigen politiemachten, regelmatig voorkomen. Als transgender of transseksueel zijn hun mogelijkheden om een waardig bestaan op te bouwen, en zonder vrees voor hun leven, zeer beperkt.
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat er in het forum geen grapjes mag worden gemaakt, maar verlies niet uit het oog, dat het voor velen een zeer ernstige situatie is, en dat dit onze medemensen zijn. Dat het maatschappelijke en politieke klimaat dusdanig tegen alle migranten is gekeerd (dus, niet alleen illegale vreemdelingen, maar ook tegen asielzoekers en legaal in Nederland verblijvende allochtonen) -- iets wat ook overeenkomt met de dertige jaren -- betekent vaak dat mensen als illegaal worden bestempeld die, in een andere maatschappelijke klimaat of met een andere politieke oogpunt, alle medewerking zouden krijgen.
In zulke zaken, moet men hun eigen geweten volgen, en niet staar de regels van het huidige kabinet opvolgen, want je geweten is een konstant, en het beleid van een kabinet verandert bij elke verkiezing.
Lisa
De she-males worden niet als politieke vluchtelingen beschouwd, maar als illegale economische migranten die in de seksindustrie een boterham willen verdienen, maar men kan zich afvragen of dat altijd een juiste voorstelling van zaken is. Deze mensen komen vaak al uit een erg macho, homofobisch cultuur, waar geweld, moord en afpersing, soms door de eigen politiemachten, regelmatig voorkomen. Als transgender of transseksueel zijn hun mogelijkheden om een waardig bestaan op te bouwen, en zonder vrees voor hun leven, zeer beperkt.
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat er in het forum geen grapjes mag worden gemaakt, maar verlies niet uit het oog, dat het voor velen een zeer ernstige situatie is, en dat dit onze medemensen zijn. Dat het maatschappelijke en politieke klimaat dusdanig tegen alle migranten is gekeerd (dus, niet alleen illegale vreemdelingen, maar ook tegen asielzoekers en legaal in Nederland verblijvende allochtonen) -- iets wat ook overeenkomt met de dertige jaren -- betekent vaak dat mensen als illegaal worden bestempeld die, in een andere maatschappelijke klimaat of met een andere politieke oogpunt, alle medewerking zouden krijgen.
In zulke zaken, moet men hun eigen geweten volgen, en niet staar de regels van het huidige kabinet opvolgen, want je geweten is een konstant, en het beleid van een kabinet verandert bij elke verkiezing.
Lisa
If all else fails, buy new shoes
- Isabelle Raulin dAymeries
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 230
- Lid geworden op: za aug 31, 2002 14:33
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
- Marcha
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 94
- Lid geworden op: wo jun 20, 2001 2:00
- Locatie: Noord Brabant
Hoi meiden,
allereerst gaat het met mij fantastisch hoor. Ik heb inmiddels 2 bedrijfjes en ben in staat om als man én als vrouw min hoofd boven water te houden.
Terugkomend op het onderwerpje "zelfstandig ondernemen", het is voor iedereen in een zwak economisch klimaat al zeer moeilijk om een onderneming draaiende te houden. Wanneer je je dan als T op de ondernemersmarkt gaat begeven kom je allereerst in aanraking met een flinke berg vooroordelen. Echter, toen ik indertijd met Up Town Girl begon, heb ik mij keurig laten voorlichten bij de Kamer van Koophandel. Ik ben daar absoluut netjes te woord gestaan en heb alle hulp gekregen die ik nodig had. Dezelfde man die mij jaren geleden als 'vrouw' geholpen heeft, heeft mij ook als man geholpen toen ik mijn tweede bedrijf kwam inschrijven. Inmiddels ben ik de gelukkige eigenaar van 3 BV's en een éénvrouwszaakje. Dit om te laten zien dat ik wel een beetje weet waar ik het over heb...
Ondernemen begint allereerst bij jezelf, maak een goed ondernemersplan. Stel je doelen niet te hoog en wees realistisch (ondernemen doe je niet voor een paar maanden maar de bedoeling is toch dat je de komende jaren onder de pannen bent nietwaar...). Zoek een goede (commercieel ingestelde) accountant die je kan begeleiden bij het opstellen van een financieel bedrijfsplan. Maar boven alles geldt: geloof onvoorwaardelijk in jezelf en laat je niet door je angsten tegenhouden. Je zult zeker tegenslagen gaan ervaren, maar bedenk dat deze dipjes je enkel sterker kunnen maken.
Hopelijk heb ik iets zinnigs kunnen zeggen hier. Lieve groetjes weer,
Marcha
allereerst gaat het met mij fantastisch hoor. Ik heb inmiddels 2 bedrijfjes en ben in staat om als man én als vrouw min hoofd boven water te houden.
Terugkomend op het onderwerpje "zelfstandig ondernemen", het is voor iedereen in een zwak economisch klimaat al zeer moeilijk om een onderneming draaiende te houden. Wanneer je je dan als T op de ondernemersmarkt gaat begeven kom je allereerst in aanraking met een flinke berg vooroordelen. Echter, toen ik indertijd met Up Town Girl begon, heb ik mij keurig laten voorlichten bij de Kamer van Koophandel. Ik ben daar absoluut netjes te woord gestaan en heb alle hulp gekregen die ik nodig had. Dezelfde man die mij jaren geleden als 'vrouw' geholpen heeft, heeft mij ook als man geholpen toen ik mijn tweede bedrijf kwam inschrijven. Inmiddels ben ik de gelukkige eigenaar van 3 BV's en een éénvrouwszaakje. Dit om te laten zien dat ik wel een beetje weet waar ik het over heb...
Ondernemen begint allereerst bij jezelf, maak een goed ondernemersplan. Stel je doelen niet te hoog en wees realistisch (ondernemen doe je niet voor een paar maanden maar de bedoeling is toch dat je de komende jaren onder de pannen bent nietwaar...). Zoek een goede (commercieel ingestelde) accountant die je kan begeleiden bij het opstellen van een financieel bedrijfsplan. Maar boven alles geldt: geloof onvoorwaardelijk in jezelf en laat je niet door je angsten tegenhouden. Je zult zeker tegenslagen gaan ervaren, maar bedenk dat deze dipjes je enkel sterker kunnen maken.
Hopelijk heb ik iets zinnigs kunnen zeggen hier. Lieve groetjes weer,
Marcha
"mezelf zijn is voor mij al 'anders' genoeg..."
-
- is nieuw hier
- Berichten: 2
- Lid geworden op: di mar 23, 2010 11:45
- Locatie: Amsterdam
Hoi Allemaal,
Al heel lang lid en actief op de chat.Maar nu ook toegetreden tot het forum,waar ik trouwens lang op gewacht heb.Maar goed dat terzijde. In ieder geval lijkt het mij dat dit een interessant topic is om eens een reactie op te geven.
Ik heb bewust het woord Transgender achter mijn naam geplaatst omdat dat volgens mij duidelijk maakt,waar ik zit in het gender spectrum.Er is nogal wat gesteggel over juiste of onjuiste definities,heb ik inmiddels wel ervaren.En over de vraag of je uberhaupt in ''hokjes'' moet denken.Ik denk dat je er gewoonweg niet onderuit komt,als je niet in hokjes denkt,val je toch in een hokje van mensen die die mening zijn toegedaan. Ik vrees dat het een menselijk euvel is om je ergens bij in te delen.Bovendien is het toch ook onze genderdysfory die ons doet nadenken wie we nou zijn.Man of vrouw,of iets daar tussen in.
Ik ben er in ieder geval op een gegeven moment achter gekomen dat ik in ieder geval geen man ben.Dat is een proces geweest dat mij wel een aantal jaren heeft gekost. Aanvankelijk leefde ik als travestiet,in het geheim trok ik vrouwenkleding aan.Ik schaamde me daarvoor en maar bleef wel mijn garderobe uitbouwen.Ik kon mijn gevoelens ook nog niet echt een plek geven.Ik was maar een vreemde jongen met een rare hobbie, zo voelde het.Ondertussen kwam ik via internet wel meer in kontakt met gelijkgestemden,en leerde ik ook het fenomeen shemale kennen.Ik zal ook niet ontkennen dat mij die sexueel erg interesseerden.In de pubertijd zittende was ik natuurlijk bezig met het verkennen van mijn sexualiteit.Daarin zag ik mij eigenlijk gewoon als een hetro man,met een aparte hobbie. Ik had zelfs een grote aversie ten opzichte van homosexualiteit en vooral een angst om daarvoor uit gemaakt te worden.Maar in mijn voortschrijdende dubbelleven begon ik ook te daten met travestieten,foto;s op websites plaatsen,enzovoorts en ontdekte ik dat ik zelf dus eigenlijk bisexueel ben,want ik viel ook op vrouwen.Maar dus ook op mannen die zich verkleden als vrouw,net zoals ik mezelf meende te kennen.Maar echte mannen was nog taboe.
Zo kabbelde mijn leven verder. Ik spreek nu ongeveer over de periode van mn 15e tot mn 30ste.
Maar er begon toch wat te wringen,mijn dubbelleven werd steeds zwaarder.Ik begaf me al veel vaker in de trans scene,verdiepte me er steeds meer in,steeds uitgebreidere garderobe, veel make-up,pruiken,enz.Maar nog diep in de kast.Stel je voor dat iemand er achter zou komen!Leek het einde van de wereld,als dat zou gebeuren.Als ik weer eens in mijn mannenrol moest kruipen ,dan poetse ik de make-up zo grondig van mn gezicht dat ik er geirriteerde ogen van kreeg.De drang om als vrouw te zijn werd heviger en heviger en ik kwam op een punt dat er iets moest gebeuren,zo kon ik niet verder.dus op een gedenkwaardige avond met vrienden in de kroeg,heb ik het hoge woord er uit gegooid en ben uit de kast gekomen,nu zo'n 4 jaar geleden.
De reacties waren verbazing maar ook begrip,het viel me reuze mee.Een last viel van me af.Het leek wel gewoon geaccepteerd te worden. Dus vervolgens het aan iedereen die ik ken verteld.Mn Familie reageerde ook heel goed,alhoewel mijn moeder het wel vreselijk vond dat ik het zo lang verborgen heb gehouden,dat ik het haar niet veel sneller heb durven zeggen.Dat voelde voor haar als een vorm van verraad,dat ik niet genoeg vertrouwen in haar liefde voor mij had gehad en haar onverwaardelijke steun.Maar dat is allemaal goed gekomen.
Ik was uit de kast en ik voelde me me meer vrouw dan man.Ik had inmiddels ook steeds meer kennis over het hele t-gebeuren,ook via hier op de chat maar ik wilde ook wel eens meer duidelijkheid over hoe het nou zat met mijn gender dysfory.Ik had natuurlijk al gehoord over het gender team van de VU. Maar ik had ook in die tijd al veel verhalen gehoord over lange wachttijden en destijds het feit dat je een traject in stapt daar dat leidt tot een SRS,wat ik niet wil,vooralsnog.
Ik had wel al met mijn huisarts gepraat over mijn gender gevoelens,want ik had net een nieuwe huisarts omdat ik verhuisd was.Een hele fijne man en ik had dus meteen een verwijsbrief voor de VU.
Alleen zat daarheen gaan me nog dwars en ik had inmiddels ook vernomen dat er onafhankelijke gender psychologen zijn,dus daar een verwijzing voor gekregen en ik kon direct een eerste afspraak maken.En nu zie ik al bijna 2 jaar een psycholoog,die mij meer duidelijkheid heeft kunnen geven over hoe het nou precies zit bij mij,gemiddeld om de twee weken langs geweest.
Inmiddels al mijn mannenkleding weggedaan en leef nu zo'n beetje full time als TG-vrouw.Ik zeg dat omdat een aantal van mijn vrienden het uiteindelijk toch wat minder accepteerden dan ze destijds deden voordoen.T was allemaal prima en leuk, maar voor hen is t toch een soort bizarre hobbie gebleven en - ik was in mijn nieuwe vrijheid dus in vrouwen kledingt gaan leven- het was niet gewenst dat ik in hun bijzijn mezelf kon zijn.Dus zomaar weer teruggeworpen in n soort dubbelleven.Als ik met een aantal van hen in t openbaar wil komen moet ik mn tieten (nog silliconen prothesen ) maar thuislaten.Best begrijpelijk aanvankelijk en ik meende ze ook de tijd te moeten geven om te wennen.Maar die periode begint wel op zn einde te lopen.Ik moet verder in mn transitie.Ik heb inmiddels al lang haar gelukkig,en dat kan er nog mee door.Gelukkig nog geen serieuze kaalheid,alleen wel inhammen en toch dun haar.Ik zal haarimplantatie gaan overwegen.
Want ik wil verder in dit leven als TG -vrouw.Los van een bijna complete RLE is er nog veel te doen,om passabeler te worden,maar tegen bepaalde dingen loop ik nog aan te hikken maar die moet ik wel ondernemen.
Ik heb wel het gevoel dat ik er goed aan doe om een rustig tempo te houden in mijn transitie,maar er moeten toch ook stappen ondernomen blijven worden.En dat houdt nu in om te beginnen met het permanent verwijderen van mijn baardgroei en ook beginnen met een hormoon behandeling.Dit probeer ik ook nog steeds buiten de vu om te doen,of dat gaat lukken, op een medisch verantwoorde wijze moet ik nog afwachten.Er zal zowiezo helaas wel een prijskaartje aan vast zitten, op die manier.
Want daadverkelijke operaties gaan mij te ver,en nogmaals wil ik ook geen SRS.Ik ben van mening dat ik zonder zware operaties zoals FFS en SRS ook moet kunnen leven als TG-vrouw.Dit is echter niet makkelijk,zelfs binnen de trans gemeenschap wordt dit soms niet begrepen,hoe kan je een vrouw willen zijn maar geen SRS? Nou,die mensen zijn er ook. Je kan mij in die zin ook no-op TS noemen of ,en daarom deze reactie onder dit topic, een shemale.
Het woord shemale heeft voor velen een nare bijsmaak omdat het uit de porno indutrie komt,ik vind het zelf ook geen flatteuse term maar het is wel wie ik wil zijn,een persoon levend als vrouw maar met een functionerend mannelijk geslacht.Het is een proces dat ik zal doorzetten,hoe passabel ik zal worden weet ik nog niet,mijn stem is daarin nog t grootste probleem denk ik,maar ik ga er voor.
En ik noem mezelf Karen-Transgender en ik ben ook een shemale ja.
Take me for who I am or not,I'm only human.
zo dat is nogal een verhaal geworden, en to be continued......
Liefs Karen
Al heel lang lid en actief op de chat.Maar nu ook toegetreden tot het forum,waar ik trouwens lang op gewacht heb.Maar goed dat terzijde. In ieder geval lijkt het mij dat dit een interessant topic is om eens een reactie op te geven.
Ik heb bewust het woord Transgender achter mijn naam geplaatst omdat dat volgens mij duidelijk maakt,waar ik zit in het gender spectrum.Er is nogal wat gesteggel over juiste of onjuiste definities,heb ik inmiddels wel ervaren.En over de vraag of je uberhaupt in ''hokjes'' moet denken.Ik denk dat je er gewoonweg niet onderuit komt,als je niet in hokjes denkt,val je toch in een hokje van mensen die die mening zijn toegedaan. Ik vrees dat het een menselijk euvel is om je ergens bij in te delen.Bovendien is het toch ook onze genderdysfory die ons doet nadenken wie we nou zijn.Man of vrouw,of iets daar tussen in.
Ik ben er in ieder geval op een gegeven moment achter gekomen dat ik in ieder geval geen man ben.Dat is een proces geweest dat mij wel een aantal jaren heeft gekost. Aanvankelijk leefde ik als travestiet,in het geheim trok ik vrouwenkleding aan.Ik schaamde me daarvoor en maar bleef wel mijn garderobe uitbouwen.Ik kon mijn gevoelens ook nog niet echt een plek geven.Ik was maar een vreemde jongen met een rare hobbie, zo voelde het.Ondertussen kwam ik via internet wel meer in kontakt met gelijkgestemden,en leerde ik ook het fenomeen shemale kennen.Ik zal ook niet ontkennen dat mij die sexueel erg interesseerden.In de pubertijd zittende was ik natuurlijk bezig met het verkennen van mijn sexualiteit.Daarin zag ik mij eigenlijk gewoon als een hetro man,met een aparte hobbie. Ik had zelfs een grote aversie ten opzichte van homosexualiteit en vooral een angst om daarvoor uit gemaakt te worden.Maar in mijn voortschrijdende dubbelleven begon ik ook te daten met travestieten,foto;s op websites plaatsen,enzovoorts en ontdekte ik dat ik zelf dus eigenlijk bisexueel ben,want ik viel ook op vrouwen.Maar dus ook op mannen die zich verkleden als vrouw,net zoals ik mezelf meende te kennen.Maar echte mannen was nog taboe.
Zo kabbelde mijn leven verder. Ik spreek nu ongeveer over de periode van mn 15e tot mn 30ste.
Maar er begon toch wat te wringen,mijn dubbelleven werd steeds zwaarder.Ik begaf me al veel vaker in de trans scene,verdiepte me er steeds meer in,steeds uitgebreidere garderobe, veel make-up,pruiken,enz.Maar nog diep in de kast.Stel je voor dat iemand er achter zou komen!Leek het einde van de wereld,als dat zou gebeuren.Als ik weer eens in mijn mannenrol moest kruipen ,dan poetse ik de make-up zo grondig van mn gezicht dat ik er geirriteerde ogen van kreeg.De drang om als vrouw te zijn werd heviger en heviger en ik kwam op een punt dat er iets moest gebeuren,zo kon ik niet verder.dus op een gedenkwaardige avond met vrienden in de kroeg,heb ik het hoge woord er uit gegooid en ben uit de kast gekomen,nu zo'n 4 jaar geleden.
De reacties waren verbazing maar ook begrip,het viel me reuze mee.Een last viel van me af.Het leek wel gewoon geaccepteerd te worden. Dus vervolgens het aan iedereen die ik ken verteld.Mn Familie reageerde ook heel goed,alhoewel mijn moeder het wel vreselijk vond dat ik het zo lang verborgen heb gehouden,dat ik het haar niet veel sneller heb durven zeggen.Dat voelde voor haar als een vorm van verraad,dat ik niet genoeg vertrouwen in haar liefde voor mij had gehad en haar onverwaardelijke steun.Maar dat is allemaal goed gekomen.
Ik was uit de kast en ik voelde me me meer vrouw dan man.Ik had inmiddels ook steeds meer kennis over het hele t-gebeuren,ook via hier op de chat maar ik wilde ook wel eens meer duidelijkheid over hoe het nou zat met mijn gender dysfory.Ik had natuurlijk al gehoord over het gender team van de VU. Maar ik had ook in die tijd al veel verhalen gehoord over lange wachttijden en destijds het feit dat je een traject in stapt daar dat leidt tot een SRS,wat ik niet wil,vooralsnog.
Ik had wel al met mijn huisarts gepraat over mijn gender gevoelens,want ik had net een nieuwe huisarts omdat ik verhuisd was.Een hele fijne man en ik had dus meteen een verwijsbrief voor de VU.
Alleen zat daarheen gaan me nog dwars en ik had inmiddels ook vernomen dat er onafhankelijke gender psychologen zijn,dus daar een verwijzing voor gekregen en ik kon direct een eerste afspraak maken.En nu zie ik al bijna 2 jaar een psycholoog,die mij meer duidelijkheid heeft kunnen geven over hoe het nou precies zit bij mij,gemiddeld om de twee weken langs geweest.
Inmiddels al mijn mannenkleding weggedaan en leef nu zo'n beetje full time als TG-vrouw.Ik zeg dat omdat een aantal van mijn vrienden het uiteindelijk toch wat minder accepteerden dan ze destijds deden voordoen.T was allemaal prima en leuk, maar voor hen is t toch een soort bizarre hobbie gebleven en - ik was in mijn nieuwe vrijheid dus in vrouwen kledingt gaan leven- het was niet gewenst dat ik in hun bijzijn mezelf kon zijn.Dus zomaar weer teruggeworpen in n soort dubbelleven.Als ik met een aantal van hen in t openbaar wil komen moet ik mn tieten (nog silliconen prothesen ) maar thuislaten.Best begrijpelijk aanvankelijk en ik meende ze ook de tijd te moeten geven om te wennen.Maar die periode begint wel op zn einde te lopen.Ik moet verder in mn transitie.Ik heb inmiddels al lang haar gelukkig,en dat kan er nog mee door.Gelukkig nog geen serieuze kaalheid,alleen wel inhammen en toch dun haar.Ik zal haarimplantatie gaan overwegen.
Want ik wil verder in dit leven als TG -vrouw.Los van een bijna complete RLE is er nog veel te doen,om passabeler te worden,maar tegen bepaalde dingen loop ik nog aan te hikken maar die moet ik wel ondernemen.
Ik heb wel het gevoel dat ik er goed aan doe om een rustig tempo te houden in mijn transitie,maar er moeten toch ook stappen ondernomen blijven worden.En dat houdt nu in om te beginnen met het permanent verwijderen van mijn baardgroei en ook beginnen met een hormoon behandeling.Dit probeer ik ook nog steeds buiten de vu om te doen,of dat gaat lukken, op een medisch verantwoorde wijze moet ik nog afwachten.Er zal zowiezo helaas wel een prijskaartje aan vast zitten, op die manier.
Want daadverkelijke operaties gaan mij te ver,en nogmaals wil ik ook geen SRS.Ik ben van mening dat ik zonder zware operaties zoals FFS en SRS ook moet kunnen leven als TG-vrouw.Dit is echter niet makkelijk,zelfs binnen de trans gemeenschap wordt dit soms niet begrepen,hoe kan je een vrouw willen zijn maar geen SRS? Nou,die mensen zijn er ook. Je kan mij in die zin ook no-op TS noemen of ,en daarom deze reactie onder dit topic, een shemale.
Het woord shemale heeft voor velen een nare bijsmaak omdat het uit de porno indutrie komt,ik vind het zelf ook geen flatteuse term maar het is wel wie ik wil zijn,een persoon levend als vrouw maar met een functionerend mannelijk geslacht.Het is een proces dat ik zal doorzetten,hoe passabel ik zal worden weet ik nog niet,mijn stem is daarin nog t grootste probleem denk ik,maar ik ga er voor.
En ik noem mezelf Karen-Transgender en ik ben ook een shemale ja.
Take me for who I am or not,I'm only human.
zo dat is nogal een verhaal geworden, en to be continued......
Liefs Karen
Re: Shemales
ik heb al vaker met shemale s contact gehad ze zijn erg betrouwbaar en kunnen een goed gesprek mee hebben en als je problemen heb willen ze altijd wel helpen ik heb er geen probleem mee als ze nu in de porno industrie werken of op een normale werkplek het blijven ook normale mensen zoals jij en ik
Re: Shemales
Hoi Karen transgender, wat je daar allemaal beschrijft zal elke transgender herkennen. Het gevoel van vrouw zijn meer dan man zijn in gevoel, kortom een overwegend vrouwelijke geest in een mannelijk lichaam. Dat is wat een transgender is, welke fysieke stappen je onderneemt zijn persoonlijke keuzes. Als je de hele weg volgt heet je post op en daarna transseksueel en dan opeens ben je een vrouw!Bull- shit, vind ik dat, je onzichtbare zelfgevoel bepaalt wie je bent en niets of iemand anders. Hoe je leeft met die wetenschap bepaal jijzelf. Voor mij ben je dus een vrouw, een transgender, de mate waarin jij wel of niet je looks aanpast doet daar niet aan af en maakt geen werkelijk verschil. Het verschil is dat je anderen ook je onzichtbare kant wil laten zien en daarmee wil communiceren.
Dus je bent goed zoals je bent en dat onder ogen ziet!
Liefs Anja
Dus je bent goed zoals je bent en dat onder ogen ziet!
Liefs Anja