Geheimhouding hoever ga jij daar in?

[Iris1949]

Pff wat een prachtig en tot in het diepst van mijn ziel ontroerend verhaal.
Zoveel strijd maar ook zoveel geluk met jouw partner toekomst gericht.
En het mededogen met je partner en je kinderen zo herkenbaar voor mij, het hoogste goed in mijn leven.
Maar inderdaad ook diep in mij, Iris, die ik niet kan ontkennen.
Ook mijn vrouw weet er van, maar acceptatie is een volgend station. Die was er wel in het begin, maar door een gesprek met een therapeute
van haar, werd die acceptatie ineens omgezet in afkeer.
Ik hoop dat ik ooit zo ver kom als jij, ik ben veel te laat en te oud voor mijn gevoelens uitgekomen, daardoor is het proces ook veel moeilijker.

groetjes
Iris

[Auriana]

Ik zie het toch wat anders, mij vrouw heeft voor mij gekozen zoals ik was tijdens mijn aanzoek en natuurlijk veranderd iedereen door de jaren heen, maar deze verandering is wel wat meer omstreden.

Ik kan alleen voor mijzelf spreken, maar ik vind het ergens ook wel egoisties om alleen aan mijn eigen gevoelens te denken door het kenbaar te maken.
Wat nou als haar hele wereld ineen stort. Mijn vrouwelijk kant is echt het tegenovergestelde van wat ik in het dagelijkse leven ben.
Ik probeer in mijn dagelijkse leven een harde zakenman te zijn, die goed en gerechtvaardigd met zijn personeel om gaat. Verder ben ik in de familie een pilaar waarop mijn broer, moeder en vrouw op kunnen steunen.

Als deze rol openbaar wordt valt dit allemaal ineen. Ineens ben je niet meer de sterke figuur waar iedereen op kan rekenen en om advies kan vragen. Mensen moeten dan jouw gaan ondersteunen met begrip en vertrouwen.
Ik weet niet of ik dit nou zo graag wil.

Ik vind het moeilijk om uit te leggen, zonder patserig over te komen, maar ik hoop dat jullie het begrijpen.

[hester]

Voor mij geldt bijna hetzelfde en kan ik het ook maar beter zo laten. Dubbel pech voor mij is dat ook nog op travestieten val , dat moet ik helemaal geheimhouden.

[Anja Kok]

Hoewel ik me erg herken in het verhaal van Vivian wat mijn tegenwoordige bevinden betreft, heen en weer gaand tussen m en v in. Toch gaat het pad van openheid en vertrouwen met de partner niet altijd zoals bij Vivian. Ongeveer vijf en twintig jaar geleden kwam ikzelf heftig uit de kast met mijn transseksuele gevoelens en dat ik haar niet kwijt wilde. Zij accepteert het bestaan er van niet, er zijn bio vrouwen en van transseksueel, transgender tot travestiet is niets anders dan een geestelijke aandoening, want je kunt nooit een bio vrouw worden. Dus is het een waan, een gekte, een stoornis, etc. Info van VU of wat dan ook veranderde hier niks aan en zij zag dat deel van mijzelf dan ook als van een psychiatrisch patient en behandelde mij ook zo wat dit betreft. Dit zei ze niet en eerst leek het of ze het accepteerde toen ze me hielp met travestie maar dat deed ze met het idee van eerst de afwijking controleren en dan analyseren.
Ik wil geen leven zonder haar en vind dat haar realiteit dan even belangrijk is als de mijne. In al die jaren ben ik met haar aan het onderhandelen wat het trans zijn en mens zijn betreft. Ik heb daardoor veel geleerd over werkelijkheid en invulling daarvan zowel van haar als mezelf en in algemeen maatschappelijke zin.
Nog steeds voer ik strijd en gaat het heen en weer in tolerantie, ontkenning en erkenning, verdringing.
Om samen te kunnen zijn moet je de ander naderen en ook ingeven en loslaten, over en weer in wederzijds respect. Dat is het ideaal, maar daarachter liggen vele emotionele slagvelden en het vraagt veel van je liefde om dat te overkomen en de pijn te incasseren van alle gekwetste ego's.
Het leven gaat uiteindelijk om loslaten van vorm en zijn zonder wat dan ook.Tussen de geboorte en de dood vechten we hier allemaal mee, met onze hechtingen aan materie. Je zijn of ziel is veel groter dan wat je ziet, groter dan alle materie, groter dan ziekte of dood, groter dan man of vrouw.
Vorm heb je nodig, dit lichaam heb je nodig, maar het blijft een voertuig. Het ene voertuig zit beter dan de ander, maar je geest en gevoel zijn uiteindelijk groter dan die vorm. In sommige culturen worden transen een zekere heiligheid en magische kracht toegedicht, juist omdat ze beide zijn en minder gevangen kunnen zijn in vorm daardoor. Zowel de m als v energie is voor hen toegankelijk en dat geeft hen de mogelijkheid tot een bijzondere kracht en macht en tegelijkertijd ook meer vermogen tot begrip en liefde voor de beide sekses. Ik denk dat dit een kant van het transzijn die te weinig belicht wordt en dat angst en onbegrip nog teveel meester is, niet alleen maatschappelijk, en in de ander, maar ook in onszelf.

[Lana]

Tot de bewuste avond. Ze heeft het uit me getrokken, met veel emotioneel geweld en bouwgereedschap heeft ze de muur in één nacht afgebroken. Vivian kwam te voorschijn. Ook mijn vrouw heeft haar verborgen gedachten gedeeld die nacht. Ze was al jaren bang dat ik homo gevoelens had, bang om niet te kunnen vechten voor onze relatie. De muur van mij was te dik waardoor ook mijn vrouw niet durfde te praten. Deze nacht is een ommekeer in onze relatie geweest. Zeventien jaar huwelijk werden in één nacht omgebouwd tot een prachtige toekomst. We zijn er nog niet, maar beiden merken dat er meer openheid is. Het gevoel is anders, beter, gelukkiger. Alles is bespreekbaar geworden en we gaan niks meer uit de weg

Zo mooi zo herkenbaar. Prachtig ! Super ! Perfect ! En heeeeeel herkenbaar ! Bedankt voor dit mooie schrijven. Weer zo'n geweldige bijdrage voor alle mensen die nog niet zover zijn. Het stukje van die kaart die je kreeg heb ik mijn vrouw laten lezen. Ze deed ook zoiets maar dan via een supermooie mail vanaf haar werk. Door dit soort waardevolle stukjes tillen we de site naar een hoger level ! ! Vivian bedankt !

[veronique02]

prachtig gewoon ,
er komen heel herkenbare dingen in voor
mooi verhaal Vivian

Liefs Veronique