SRS romantiek? Operatie maakt mij tot een normale V

[marinth]

Jammer dat er op het andere draadje gelijk een slotje ging.
Ik wilde toch even antwoorden op een berichtje van Melina in het andere draadje.

Ik ben zelf TS (weet dit al vanaf mn 3e 4e levensjaar). Ik ben niet geopereerd, soms twijfel ik wel eens, ben bang voor complicaties e.d.
Door de jaren heen heb ik veel transseksuelen redenen zien aandragen die mij niet hebben overtuigd.

Helaas hoor je transen maar zelden zeggen dat lichaam en ziel 1 zijn geworden. Op dat verhaal zat ik altijd te wachten.
Nee de voordelen van een SRS worden helaas vaak EXTERN gerefereerd.

Namelijk:
- Ik ben dan voor de wet vrouw
- Ik kan samen met andere vrouwen naakt douchen
- Een vrouw heeft nu eenmaal een vagina (geen argument, maar wordt wel heel vaak gebruikt).
- Andere mensen begrijpen mij beter als ik een vagina heb.

En ga zo maar door.
Nooit heeft het mij kunnen overtuigen.

Ik zie Melina in de andere post nu ook schrijven dat mannen toch wel heel vaak hypocriet (of angstig!!!!) zijn om ervoor uit te komen dat
ze met een TRANS gaan. DAT is dus het grote probleem. Hoe andere mensen denken. Niet of je al of niet een SRS bent ondergaan want
HELAAS is dat voor anderen van ondergeschikt belang.

Een homo is een homo... of hij hem nu het liefst in een ander steekt, of hij laat zich pakken... het blijft een homo.
Zo is dat ook met transen. Een trans is een trans. Wel of geen vagina, maakt niet uit. Het BLIJFT apart, en OOK een relatie
met een post op TS verhoogt het risico op vooroordelen stigma, discriminatie, onbegrip. Iets waar veel mannen geen zin in hebben.

Die denken vaak, ik wil een makkelijk leven... en genieten doe ik dan wel in het geniep. Heel goed te begrijpen ook nog eens.
Ik sta zelf ook niet jubelend op elke dag...

"oh wat ben ik blij dat ik afwijk en dat ik met vooroordelen te maken kan krijgen vandaag"
En dan gaat het niet om onbekenden die ik tegenkom op straat.

Maar collega's vrienden, kenissen... iedereen die "het" weet... heeft daar dikwijls zijn eigen vooroordeel bij. Wel of geen operatie maakt daarbij geen verschil.
Een zwarte piet met of zonder gouden oorbellen blijft een zwarte piet.

Ik ben "blij" dat dit nu voor Melina ook duidelijk is. Ik hoop dat ze daarom beter zal begrijpen dat sommigen de operatie
niet ondergaan omdat de mogelijk voordelen niet opwegen tegen de mogelijke nadelen, namelijk:

1) Het sociale stigma blijft
2) Als je "het" aan iemand anders vertelt, zal de ander al het mannelijke in je uiterlijk en karakter doorgaans op een weegschaal leggen. Wel of geen operatie.
3) Complicaties, uiterlijk, kosten (veel transen kunnen het nu eenmaal allemaal niet betalen enz enz).
4) een FFS SRS ed doe je voor jezelf. Maar je directe naasten die jou kennen weten vrijwel altijd wel dat je TS bent. Dus een leven als echte vrouw krijg je niet.

Het blijft altijd anders.

Groetjes,
Marinth

[Anja Kok]

Samengevat betoog je dus met het bovenstaande dat, PASSABILITEIT geen hoofdmotief moet zijn voor blijvende ingrepen.
Dat willen behagen in de ogen van anderen zit nogal ingebakken in het vrouwbeeld in deze cultuur.
Als transgender gaat het erom dat jij bent en durft te zijn wie jij bent en daarnaar zoekt. Welke middelen en keuzes jij bij jouw gevoel en beleving vindt passen is zuiver persoonlijk, en heeft te maken met je karakter, achtergrond, ervaring, wijsheid, cultuur, en tijdsbeeld waarin wij leven.
Om jezelf te zijn, moet je beginnen te zoeken in jezelf. Er is er maar een die het antwoord heeft en dat ben jijzelf.
To be or not to be, that is the question.

[Lisa met een S]

Een jaar of 7-10 geleden was er iemand op het forum die, net zoals Pipa, vaak de confrontatie aanging met mensen die zij beschouwde als niet echt transseksueel, dwz, iemand die zich voor de, in haar ogen, verkeerde redenen, een transitie onderging. Ik had met haar heel veel discussies, niet alleen in het forum, maar ook via onze chat en soms via MSN destijds. In haar beleving, als je in staat was om een optelsom te maken over de voor- en nadelen van een transitie, was je geen echte trans, ook al kwam je tot de conclusie dat de voordelen van een transitie groter waren dan de nadelen. Want voor haar, zei ze, was er geen keus. Het was of een transitie, of zelfmoord, want zo ongelukkig was ze. Als ze ging douchen, werd ze fysiek ziek van het zien van haar eigen lichaam.

Ze ging dus voor een SRS, in de volle wetenschap, volgens haar, wat het betekent. Je verminkt je eigen lichaam, je veroorzaak een levenslang medicalisering, noemde ze dat, van je lichaam, want je moet levenslang medicijnen slikken om jouw vrouwelijkheid in stand te houden. En dan de sociale problemen, die al ruimschoots zijn genoemd. De nadelen waren volgens haar zo groot, dat als het enigzins mogelijk was een bestaan als man te handhaven, dan was dat altijd een betere keus, dan een SRS.

Zoals zij de wereld zag, destijds, was de term "transseksueel" voorbehouden aan mensen die, net zoals zij, geen andere keus had, behalve transitie of zelfmoord. Een "non-op trans", zoals Pipa haarzelf noemde, was geen transseksueel, hoogstens transgender.

Wat je zegt dus, komt wel grotendeels overeen met wat zij destijds zei. Wij zijn allemaal mensen die denken dat wij gelukkiger zou zijn wanneer wij in het lichaam van een vrouw waren geboren, en daardoor een leven nu leiden dat minder gelukkig lijkt dan wij zou willen. Dat het leven misschien draaglijker zou zijn na een transitie is niet reden genoeg; alleen wanneer een leven zonder transitie ondraaglijk zou zijn, moet je het doen. Want het is geen keus, het is een noodzaak.

[marinth]

Er zijn maar weinig transen die van nature zo vrouwelijk zijn dat ze in hun jeugd niet door konden gaan als passabele jongen...
Verreweg de meeste transen zijn van nature mannelijk tot hypermannelijk; met een mannelijk karakter en persoonlijkheidsstructuur is
het veel makkelijker overleven en juist dat zijn vaak degenen die het hardste roepen dat een SRS pure noodzaak is, terwijl ze jarenlang
ZONDER "pure noodzaak" als passabele man hebben geleefd en vaak nog met verve ook.

Veel van die transen belanden post-op op facebook ook in elkaars vriendenlijsten... zie daar: het leven van een echte vrouw!
Nog meer van deze transseksuelen vrouwen gaan relatie's aan met andere transseksuele vrouwen zodat normaal contact met
de "heteroseksuele werkelijkheid van liefde" helemaal ver van hen verwijderd is.

Ze hebben eigenlijk geen flauw idee hoe het is om een heteroseksuele vrouw te zijn, een vrouwelijke manier van denken en voelen te hebben,
en ze zullen dat ook nooit begrijpen. Daar wordt je mee geboren of niet.
Omdat ze eigenlijk geen idee hebben hoe het is om een vrouw te zijn, worden ze door "normale" mensen vaak belachelijk gemaakt.
Want die zijn natuurlijk ook niet op hun achterhoofd gevallen.

Toch schreeuwen juist deze transen van de daken: SRS moet!
En als je geen SRS ondergaat ben je geen vrouw.

Als ik het leven van dergelijke transen onder de loep zou nemen, lijkt het doorgaans in de verste verte niet op dat van een
normale vrouw, dus wat er dan vrouwelijk is... is die SRS... en 1% van de levensstijl post-op... meer niet.

Maar goed doordat ze (mannelijk) assertief zijn, doen ze wel net alsof ze de wijsheid in pacht hebben.
Als je nuchter nadenkt is daar best goed doorheen te prikken.

[Lisa met een S]

Ziedaar weer een typisch geval van ongenuanceerd generaliseren: "Er zijn maar weinig transen", "verreweg de meeste transen", "Veel van de transen", "nog meer van deze transseksuelen", "toch schreeuwen juist deze transen". In tegenstelling tot de eerste post van Marinth, dat wel over haar eigen gevoelens ging, is dit maar weer de zoveelste klaagzang gericht tegen anderen. Let op! Als je hiertegen in discussie gaan, zou het waarschijnlijk alleen maar resulteren in weer zo'n vechtpartij dat op slot moet.

[Mara]

Maarja, we zien wel, wie hier nog steeds met het thema bezig is....

Alle anderen schijnen dan toch dit forum niet meer nodig en een weg gevonden te hebben....


groetjes

Mara

[marinth]

Waarom zou je je ogen sluiten voor de werkelijkheid?

[marinth]

Maarja, we zien wel, wie hier nog steeds met het thema bezig is....

Alle anderen schijnen dan toch dit forum niet meer nodig en een weg gevonden te hebben....


groetjes

Mara

Ja en daarom reageer jij nu hier.
Ik ben hier alleen maar even teruggekomen omdat ik hoorde dat er een discussie aan de gang was.
In het dagelijks leven heb ik geen omgang met transgenders... (ook niet online)... met uitzondering van 1 goede vriendin.

[Lisa met een S]

Ik ben hier alleen maar even teruggekomen omdat ik hoorde dat er een discussie aan de gang was.

In jouw eerste post voegde je wel iets toe aan de discussie door over jezelf te praten, op een manier dat anderen uitnodigt om te reageren. In jouw tweede post herhaalde je weer voor de zoveelste keer jouw afkeer voor mensen die hier komen, op een manier dat niet bedoeld is om een discussie te bevorderen, maar om een ruzie uit te lokken. Het lijkt alsof het je nog steeds bezig houdt, en ben je er nog steeds niet overeen gegroeid. Zo maak je wel jouw eigen discussie kapot.

[marinth]

Er ontgaat mij een hoop?
Op welke manier ben ik ruzie aan het uitlokken?

En waarom wordt dit zo persoonlijk gemaakt? Ik heb helemaal geen hang-ups wat dit onderwerp betreft.
Geloof me, er zijn ook dingen waarvan ik door het plafond schiet... maar lesbische transseksuelen komen niet
op die lijst voor.
Sterker nog, de meeste die ik heb ontmoet waren weliswaar een beetje wereldvreemd, maar wel aardig.
Geen negatieve ervaringen mee en ik gun iedereen alles.

Maar je moet wel begrijpen dat het een heel ander verhaal is om als transseksuele vrouw mee te willen doen in de gewone
maatschappij... als een gewone (en dus niet lesbische) vrouw.

Een lesbische transvrouw kan ook onmogelijk een heteroseksuele transvrouw de weg wijzen in de heteroseksuele liefde
(ja ook al is zij zelf ooit een heteroman geweest). Het kan niet. Men begrijpt elkaar niet.

En sowieso kan iemand voor een ander beslissen wie of wat ie is en of hij of zij wel of geen SRS moet ondergaan.
Daar zijn we het hopelijk toch allemaal over eens?

Welke reden iemand ook moge hebben om een SRS te ondergaan.. ze zijn altijd persoonlijk en NIET universeel.
Er bestaan geen universele transseksuele wetten waar iedereen zit aan moet houden om niet buiten de transseksuele boot te vallen.

Heel jammer ook. Want had graag gezien dat ik genezen zou zijn van transseksualiteit door geen SRS te ondergaan
Maar zo wordt je nu eenmaal geboren.

[marinth]

Samengevat betoog je dus met het bovenstaande dat, PASSABILITEIT geen hoofdmotief moet zijn voor blijvende ingrepen.

Lees het nog eens opnieuw. Ik heb dat nergens betoogd. Ik heb alleen maar gezegd dat een SRS geen enkel verband houdt met passabiliteit...
en hoe mooi je ook bent... als trans wordt je als vrouw door anderen dikwijls niet als vrouw serieus genomen.

[marinth]

Sorry, correctie

En sowieso kan NIEMAND voor een ander beslissen wie of wat ie is en of hij of zij wel of geen SRS moet ondergaan.
Daar zijn we het hopelijk toch allemaal over eens?

[Lisa met een S]

En sowieso kan niemand voor een ander beslissen wie of wat ie is en of hij of zij wel of geen SRS moet ondergaan.
Daar zijn we het hopelijk toch allemaal over eens?

Welke reden iemand ook moge hebben om een SRS te ondergaan.. ze zijn altijd persoonlijk en NIET universeel.
Er bestaan geen universele transseksuele wetten waar iedereen zit aan moet houden om niet buiten de transseksuele boot te vallen.

Mee eens. Dus als wij allemaal onthouden om "ze" in hun waarde te laten, in plaats van "ze" steeds weer te bekritiseren omdat "ze" anders zijn dan wij, dan gaat het goed.

[marinth]

Dat zou zeker fijn zijn. Ik herinner me alleen dat Melina in het andere topic -alweer- iemand die zich niet laat opereren als "afwijkend" "vreemd" en zelfs
"man" bestempeld.

Dat is raar want ik ken zo al 4 transseksuelen die non-op zijn. Ik ken ook een hele hoop transseksuelen met bedenkingen "post op". Helaas.

[Lisa met een S]

Dat zou zeker fijn zijn. Ik herinner me alleen dat Melina in het andere topic -alweer- iemand die zich niet laat opereren als "afwijkend" "vreemd" en zelfs
"man" bestempeld.

Toch is een reactie met de strekking van "maar ZIJ deed het eerst" meer op zijn plaats in een ruzie tussen peuters, dan in een discussie tussen volwassenen.