Stress en spanning in relatie tot crossdressing

[rita100]

hoi,
ik zou graag een keer met andere travestieten samen komen . bijvoorkeur overdag. heeft iemand en tip voor eindhoven

[patty]

TG040

[laura.sparkle]

Oei Annalisa , dat is voor mij een brug te ver. Als ik dat doe zet ik 25 jaar op het spel .
Daarmee bedoel ik dat ik een leven lang iets heb proberen op te bouwen om na mijn pensioen ( nog een jaartje of 9) Een rustig leven zonder financiële zorgen kan leiden.
Om nu te gaan riskeren om die inspanning zomaar overboord te gooien.... ik weet het nog zo niet.

Maar ik begrijp je wel.

Groetjes
Evelien

Hoi Evelien,

Ja wat een toestand he? Ik begrijp jou heel goed.

Vorig jaar heb ik, terwijl we elke week genoten van de volgende aflevering van "Make up your mind", heel voorzichtig bij mijn vrouw geopperd dat ik zoiets ook wel eens wilde proberen. Mijn vrouw vond dat best leuk. "Kijk maar eens in mijn kast of je iets van mij aan wil." Totdat zij begreep dat het om travestie ging en nu wil ze scheiden. We hebben besloten om voorlopig nog wel als "vrienden" samen te blijven totdat we zeker weten wat we gaan doen. Wij zijn beide zestiger en zijn heel wat jaartjes getrouwd, hebben ook twee volwassen kinderen.

Aan de andere kant ben ik wel blij dat het er uit is. We hebben afgesproken dat ik een paar keer per maand in het weekend "een dagje weg ga", dus op die manier gaan we er mee om. Maar zij wil er niets van zien. Mijn kleren zitten in een aparte kast, niet in de slaapkamer. Mijn kinderen vinden het helemaal prima. Mijn dochter is lesbisch en mijn zoon metrosexueel.

Wat is nu wijsheid? Dat moet iedereen natuurlijk zelf bepalen. Ik weet het eerlijk gezegd ook niet voor mezelf, of ik het had moeten zeggen of niet.Wat is wel weet is dat ik er vrede mee heb, hoe het is. Het is wat het is.

Liefs Laura.

[kelsey]

Hoi Laura.

Dat is waar we allemaal tegen aan lopen op een gegeven moment... Wat dat aan gaat heb ik punt voor deel. Toen we 22 jaar geleden elkaar leerde kennen en ik begreep dat het echt was. Toen heb ik in een keer de hele was buiten gehangen
Ik moest wel heel diep door het stof.
Maar uiteindelijk in september 20 jaar getrouwd... Tijd gaat snel.
Maar in mijn hart zou ik zooo graag inderdaad een keer per week/maand een hele dag Kelsey willen zijn.
Behalve dat mijn kinderen er 'helemaal ' niet van weten en vooral mijn zoon nu heel erg aan het puberen is en alles wat tussen man en vrouw in zit of probeert er wat anders uit te zien... Die zijn fout.... ok daar zit ik dan naast hem...
We hebben serieus geprobeerd ze zo open mogelijk op te voeden... Maar vrienden en een beetje conservatieve school...

Groeten Kelsey

[Evelien#]

Inderdaad Laura en Kelsey,

Het is niet makkelijk. Soms denk ik ach ... ik zeg het gewoon, maar even snel zegt mijn verstand .. hou je mond. .
Ik heb ondertussen wel enkele trav.vriendinnen via deze weg gevonden waar ik wel wat via mail mee deel en ga er van uit dat als ik geduldig ben het er wel eens zal van komen dat ik 1 van hen als " Evelien" kan en zal ontmoeten.
Maar zonder mezelf onder druk te zetten om dit nu zo snel mogelijk te doen.
Geduld is een schone deugd en ondertussen geniet ik van de kleine momentjes.

Groetjes

[Berdine]

Hoi Evelien
Het is moeilijk meidje ik weet het, heb het indertijd eerlijk verteld en dat heeft me mijn huwelijk gekost,
Travestie is iets er zit geen aan-uit knop op. Ik heb ook lang weggedrukt.
Weeg je voor en nadelen af door het te vertellen of niet,

[Evelien#]

Hoi Evelien
Het is moeilijk meidje ik weet het, heb het indertijd eerlijk verteld en dat heeft me mijn huwelijk gekost,
Travestie is iets er zit geen aan-uit knop op. Ik heb ook lang weggedrukt.
Weeg je voor en nadelen af door het te vertellen of niet,

Hey Berdine, inderdaad meisje... daarom luister ik naar mijn verstand en hou het voorlopig maar zo.
Ook al wil de vrouw in mij zo hard uitbreken.

[Berdine]

Hey Evelien
Kun je niet bij iemand terecht zodat je jezelf kunt zijn zo nu en dan.
Liefs Berdy

[Gerdi]

We hebben het hier over stress en spanningen in relatie tot ons crossdressen. Het lijkt zo te zijn dat vrijwel iedere crossdresser door een stadium van geheimhouding gaat. Dat brengt enorme spanningen met zich mee.
Het kost ook relaties en als je van je partner houd is dat een enorme factor om rekening mee te houden.
Maar aan die spanning ga je langzaam maar zeker kapot.
En het vertellen aan je partner is misschien het spannendste wat je ooit in je leven hebt gedaan.
Voor mij iig wel.
En als je dat gedaan hebt en je partner loopt niet meteen gillend weg, dan komt de fase dat zij/hij er aan wennen moet. Jij hebt al jaren met dit geheim geleefd maar zij/hij wordt in één keer in het diepe gegooid. Dat geeft opnieuw spanningen, naast de opluchting dat het eruit is en dat heeft ook weer zijn tijd nodig. Dan komt er vaak nog bij dat al die spanningen een hoop schade aan hebben gericht en ook moet het opnieuw een plek krijgen, in een andere vorm die voor beiden acceptabel is.
En als je het niet verteld leef je met een serieus geheim in je relatie. Dat is ook niet goed.
Misschien dat daarom zovelen van ons met psychische problemen kampen.
Ikzelf heb het verteld en ben nu in therapie, omdat ik er, gek genoeg, geen bevredigende nieuwe vorm aan kan geven.
Ik moet mezelf nu een soort van opnieuw uitvinden en accepteren en dit vervolg van coming out word nog wel eens vergeten.
Maar het is en blijft moeilijk, of je het verteld of niet.
Groetjes Roos.

[Evelien#]

Hey Evelien
Kun je niet bij iemand terecht zodat je jezelf kunt zijn zo nu en dan.
Liefs Berdy

Helaas niet ,dat is ook de reden waarom ik de stap heb gezet om op dit forum actief te zijn. Hier spelen natuurlijk ook heel wat factoren een rol in.
Eigen kleding en spullen die ik niet thuis kwijt kan, de .. waar ben je geweest of naar toe verantwoording, en dat de persoon waar je jezelf mee kan zijn, je geheim nie te grabbelen gooit ( 100% vertrouwen dus ), afstand.

Maar zoals ik al zei geduld is een mooie deugd en ik geloof dat ik daar vroeg of laat voor beloond zal worden.

Groetjes

[laura.sparkle]

We hebben het hier over stress en spanningen in relatie tot ons crossdressen. Het lijkt zo te zijn dat vrijwel iedere crossdresser door een stadium van geheimhouding gaat. Dat brengt enorme spanningen met zich mee.
...
Ikzelf heb het verteld en ben nu in therapie, omdat ik er, gek genoeg, geen bevredigende nieuwe vorm aan kan geven.
Ik moet mezelf nu een soort van opnieuw uitvinden en accepteren en dit vervolg van coming out word nog wel eens vergeten.
Maar het is en blijft moeilijk, of je het verteld of niet.
Groetjes Roos.

Hoi Roos,

Je geeft de situatie duidelijk weer en het helpt mij heel erg wat je vertelt. Dankjewel! Ik zou heel graag willen weten welke overwegingen bij jou spelen in het vinden van die bevredigende nieuwe vorm, maar ik begrijp als je dat niet of nog niet wil vertellen. Ik denk dat ik ook bezig ben met dat opnieuw uitvinden en accepteren, en het zoeken naar vorm. Ik heb ook een jaar hulp gehad, in mijn geval van een praatgroep.

Op dit moment probeer ik een stap verder te komen door eerst maar eens de vorige af te sluiten. Dat betekent o.a. dat ik niet meer zo veel wil denken aan de "waarom?" vraag; het is gewoon zo. Ik realiseerde me het pas sinds een jaar dat ik travestie wil doen, dat is apart, maar ook dat is gewoon zo. Ik heb een schuldgevoel dat ik mijn gezin zo in de war heb gemaakt. Mijn zoon zegt dat ik me dat niet zo moet aantrekken, hij vindt dat ik het recht heb, dat ik het ook niet expres deed/doe en dat het gezin het maar moet accepteren ook als dat moeilijk is. Dus dat schuldgevoel wil ik ook een plek geven, en doorgaan.

Qua vorm sta ik mezelf tijdens mijn werkdagen iets meer vrouwelijkheid toe. Ik vertel iedereen dat ik non-binair ben, ik draag iets meer kettinkjes en ringetjes, een oorbel en ik heb twee vingers gelakt. Op die manier ben ik een vrouwelijke man, maar geen travestiet. In het weekend ga ik een dagje naar een stad en dan crossdress ik wel, "toute femme". Dat is een heel gedoe, want dan moet ik me ergens omkleden en opmaken, en dat gedoe vind ik vreselijk, maar is het wel waard. Voorlopig doe ik het zo, tot ik het beter weet.

Het schijnt dat er in Gent een Poederdoos is, donderdag middag, een keer per maand. Ken jij die en is dat voor jou een bevredigende vorm, of een deel daarvan? Misschien wel wat ver zo aan de andere kant van België voor een "stiekem" uitstapje?

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

Helaas niet ,dat is ook de reden waarom ik de stap heb gezet om op dit forum actief te zijn. Hier spelen natuurlijk ook heel wat factoren een rol in.
Eigen kleding en spullen die ik niet thuis kwijt kan, de .. waar ben je geweest of naar toe verantwoording, en dat de persoon waar je jezelf mee kan zijn, je geheim nie te grabbelen gooit ( 100% vertrouwen dus ), afstand.

Maar zoals ik al zei geduld is een mooie deugd en ik geloof dat ik daar vroeg of laat voor beloond zal worden.

Groetjes

Hoi Evelien,

Rottig hoor al dat gedoe. Hopelijk vind je toch een geheim plekje voor jouw spullen en een onopvallend momentje om er tussenuit te knijpen. Veel sterkte. Misschien is die Poederdoos in Gent wat voor jou?

Liefs, Laura.

[Cross-Sonja50]

Heel herkenbaar allemaal. Stoei al jaren met mijn crossdresser zijn.
Hoe vertel het je partner? Erg lastig vooral ook omdat ik er zelf mee stoei.
Ik draag graag af en toe (wordt wel steeds meer) mooie sexy vrouwen setjes. Maar ik voel mij ook prettig als man.

[Evelien#]

Helaas niet ,dat is ook de reden waarom ik de stap heb gezet om op dit forum actief te zijn. Hier spelen natuurlijk ook heel wat factoren een rol in.
Eigen kleding en spullen die ik niet thuis kwijt kan, de .. waar ben je geweest of naar toe verantwoording, en dat de persoon waar je jezelf mee kan zijn, je geheim nie te grabbelen gooit ( 100% vertrouwen dus ), afstand.

Maar zoals ik al zei geduld is een mooie deugd en ik geloof dat ik daar vroeg of laat voor beloond zal worden.

Groetjes

Hoi Evelien,

Rottig hoor al dat gedoe. Hopelijk vind je toch een geheim plekje voor jouw spullen en een onopvallend momentje om er tussenuit te knijpen. Veel sterkte. Misschien is die Poederdoos in Gent wat voor jou?

Liefs, Laura.

Hey Laura,
De poederdoos kende ik al nog voor ik dit forum heb ontdekt, helaas is dit enkel 1 x in de maand op een zaterdag.
De afstand is al vlug 100 km op en nog eens terug, ook dat is in mijn situatie niet echt haalbaar. ( oh ik lijk wel een echte zeur trien ) maar het is wat het is.

Toch bedankt voor de tip.
Lieve groetjes
Evelien

[Evelien#]

Heel herkenbaar allemaal. Stoei al jaren met mijn crossdresser zijn.
Hoe vertel het je partner? Erg lastig vooral ook omdat ik er zelf mee stoei.
Ik draag graag af en toe (wordt wel steeds meer) mooie sexy vrouwen setjes. Maar ik voel mij ook prettig als man.

Sonja, ook ik ben als man niet echt ongelukkig maar er zit diep in mij een echte vrouw die er af en toe eens uit moet.
Ik denk dat dat voor jou ook zo is als ik het goed begrijp.
Blijf er van genieten zou ik zeggen.
Liefs Evelien