Ik heb een gezin, maar kan de fantasie niet loslaten

[Remy1991]

Goedeavond,

Ik ben heel erg benieuwd naar jullie advies.
Ik ben hetero (uiteraard ben ik bi) of althans ik val niet op mannen in de zin van dat ik er een relatie mee zou kunnen hebben, of er kriebels in m’n buik van krijg.
Ik hou sinds jong van seks, ontmaagd op mijn 12de en sindsdien al gefascineerd van seks en hou ik er van. Ik ben altijd redelijk dominant of misschien macho type naar vrouwen geweest.
Toen ik 17 was ben ik via chatgirl in contact gekomen met een tgirl (crossdresser geen trans) en afgesproken omdat ik dat eens wilde proberen. Om als man seks met haar te hebben.
Ik heb daarna in een periode van 10 jaar denk ik 20/25 keer afgesproken. Wat begon als dat ik daar al top voor de eerste keer heen ging werd al snel dat zij mij heeft laten zien dat ik een fetisj ben en het eigenlijk veel geiler vond om onderdanig te zijn, in vrouwenkleren, te pijpen en te vrijen als vrouw.
Maar ik sprak dus max 3x per jaar met haar af, ook omdat ik telkens maar hoopte dat dit een fase zou zijn en ook omdat ik dit deed stiekem terwijl ik een vriendin had in die tijd. Ik spreek haar niet meer sinds een jaar of 6, en ben nu getrouwd (met een andere vrouw) en heb een prachtig gezin.
Maar ik kan het niet loslaten. Ik blijf porno kijken, fantaseren, en stiekem wanneer ik alleen ben met mezelf spelen met dildo’s poppers etc.
Ik heb nog steeds lingerie, hakken en alles stiekem in een koffer in de opslag. Wanneer ik eens een avond alleen ben wat niet vaak voorkomt dan kleed ik me om.
Het verlangen naar een tgirl zijn is zelfs zo erg dat ik weleens zou willen dat ik vrijgezel ben om hier helemaal vrij in te zijn. Dat terwijl ik gek ben op mijn vrouw en kinderen.
En hier komt de fetisj; ik word uiteraard opgewonden als ik mijzelf mooie naaldhakken aandoe, stockings, pruik etc. Maar dat is niet eens het ergste wat ik mis. Ik fantaseer gewoon heel erg om een sletje te zijn naar mannen. Om gekleed als een vrouw onderdanige seks te hebben met mannen.
Om te zuigen en geneukt te worden vind ik lekkerder als zelf mijn vrouw ****** of gepijpt te worden.
En dat terwijl ik niet op mannen val, ik zou dat namelijk nooit doen met een man als ik zelf niet verkleed ben als vrouw.
Zijn er mensen die dit ook ervaren of advies voor me hebben?
Ik wil mijn gezin absoluut niet kwijt, maar ik ben bang dat ik hier nooit van af kom en dat ik echt iets mis.
En het bespreekbaar maken met mijn vrouw is helaas geen optie. Ze heeft me aan het begin van onze relatie zo’n 7 jaar geleden betrapt dat ik foto’s had en chatten erover. Ik heb haar op het hart gedrukt dat het een fase was, en ze weet ook van de tgirl met wie ik heb afgesproken. Ik vind het al heel fijn dat ze dit begreep en vergeven heeft. Maar ze heeft me ook heel duidelijk gemaakt dat ze nooit met mij verder zal gaan wanneer ze weet dat dit nog eens gebeurd.
Wat moet ik doen?

[Robin_e]

Hoi Remy,

Wat dapper dat je dit allemaal deelt! Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om zo open over jezelf te zijn. Ik hoop dat je je er niet al te veel voor schaamt. Zelf heb ik soortgelijke fantasieën en verlangens, dus je bent zeker niet alleen! Ik ben bi en heb op dit moment een relatie met een vrouw. Maar ik val ook op mannen en als ik met een man ben wil ik altijd de onderdanige zijn in de relatie. Ik draag zelf ook heel graag vrouwenkleding, maar voor mij is dat niet per se iets seksueels. Ik weet al heel lang dat ik erg vrouwelijk ben en kleding is een manier waarop ik dat kan uiten. Ik vind het gewoon heerlijk om een topje en een rokje aan te doen omdat het een bevrijdend gevoel geeft. Voor mij is het echt genderexpressie. Dat neemt niet weg dat ik het erg leuk vind om dingen te doen met mannen als ik vrouwelijk gekleed ben

Dit botst een beetje met het beeld dat de meeste mensen bij mannelijkheid hebben en dat heeft voor veel twijfels en onzekerheid gezorgd in het verleden. Ik heb me ook weleens afgevraagd of er iets mis met me was. Maar ik ben tot het besef gekomen dat het meer te maken heeft met de conservatieve maatschappij waarin we nog steeds leven. Geaardheid en genderidentiteit zijn erg ingewikkelde concepten en iedereen ervaart het op z'n eigen manier. Als je het leuk vindt om vrouwenkleding aan te doen en mannen te bevredigen, dan is dat nu eenmaal wie je (soms) bent. En er zijn genoeg mannen die op vrouwelijke mannen vallen hoor! Dus dan kan het niet verzonnen zijn. Als wij ervoor kunnen zorgen dat mannen zich mannelijk kunnen voelen dan is dan gewoon onze rol!

Ik vind het erg jammer om te horen dat je vrouw dit niet accepteert. Je hebt nu eenmaal verlangens die niet bevredigd kunnen worden in een normale heteroseksuele relatie. Ik kan me voorstellen dat je vrouw dit allemaal alleen maar associeert met vreemdgaan. Ze houdt van je mannelijke kant en wil deze ook niet kwijtraken. Ik zou echter wel in gesprek raken met haar hierover. Verzeker haar dat je van haar en je gezin houdt, maar dat je ook de vrijheid wilt hebben om je vrouwelijke kant te omarmen. Ik heb verder niet zoveel advies voor je want het is een erg lastige situatie, maar ik wil niet dat je ongelukkig wordt doordat je niet de meid kunt zijn die je soms wil zijn!

Je mag me altijd DM'en als je ervaringen wilt uitwisselen of gewoon wilt kletsen met een vriendin

Veel liefs,
Robine x

[Voelmevrouwbenman]

Wat knap van je om dit te durven vertellen en zo veel herkenning.
Drie jaar geleden is mijn relatie uitgegaan vanwege onder andere dit gevoelige onderwerp.
Ik ben ook bi en verlang er ook vaak naar om contact met mannen te krijgen die in hetzelfde schuitje als jou en mij zitten. Het is zo moeilijk om dit in je huwelijk te verstoppen, bijna killing om met je gedachten rond te lopen.
Wil je er prive over praten, een prive bericht is altijd welkom.
En weet, veel mensen hier maken dezelfde worsteling mee, daarom ben ook ik dankbaar dat deze chat er is!
Blijf het er uit gooien, wie weet valt er dan een last van je af!

[crisscross]

Wat een dilemma en idd. groots dat je dit hier durft te delen .
Ik vind dat je een heel "normale" gedachten gang hebt , ik heb zelf ook dergelijke gedachten , je bent dus niet alleen.
Wat wel een verschil maakt is dat ik geen gezin heb , dus ligt het voor mij een stuk makkelijker.
Je geeft zelf al aan dat een gesprek over een mogelijk je geaardheid (noem ik het maar even) te ontplooien niet aan de orde is.
Dan sta je wel voor een dichte deur vrees ik als je vrouw dit niet wenst , bijkomend probleem voor je
is het feit dat je deze gevoelens niet zomaar even met een schakelaar uitzet eeeh verhelder is het dat je het nooit kwijt zal raken en
je ermee leeft en verder zal moeten , er zijn wel pieken en dalen erin (merk ikzelf)
Je zal toch een methode moeten zien te vinden om die deur open te wrikken en dan voorzichtig begrip voor jou "probleem"
bij haar\zien te vinden anders zal het vrees ik moeilijk worden om tot een goede oplossing hiervoor te komen.
Heel veel S6 gr Marjan.

[Evelien#]

Gho... alweer een verhaal waar ik me voor 100% in herken wat betreft het travestie gedeelte.
Al heb ik het ooit maar 1 keer ( in een ver verleden) met een trafje gedaan.
Maar die wilde fantasie om als vrouw al die stoute dingen te doen zit ook heel erg in mij.
Helaas kan ik je geen goede raad geven want die zal voor iedereen anders zijn.

Groetjes
Evelien