mijn vriend heeft het verteld,iemand nog tips?
Moderator: Moderators
mijn vriend heeft het verteld,iemand nog tips?
ik weet sinds 3 mnd ongeveer dat mijn vriend graag in vrouwenkleding loopt.
we hebben nu 4 mnd wat en ik kwam er achter doordat ik ging doorvragen omdat ik doorhad dat hij ergens mee zat.
Hij wilde het niet zo snel vertellen en was bang dat ik weg zou gaan.
Ik heb altijd gezegd dat ik dat niet zou doen en ben dat ook niet van plan.Hou van hem zoals hij is.
Maar soms heb ik het er nog wel moeilijk mee.Ik weet inmiddels hoe het eruit ziet,en we liggen ook dan rustig op de bank een dvdtje te kijken.
maar nou is mijn vraag: ik heb het er moeilijk mee om met hem naar bed te gaan als hij nog in vrouwenkleding loopt.
Is er een manier hoe ik hier makkelijker mee om kan gaan?
En heeft er verder nog iemand tips?
Hij heeft het zelf ook niet nog helemaal geaccepteerd maar hij weet het al bijn 20 jaar.
En hij heeft heel veel geduld met me, en ben daar heel blij mee.
Liefs melanie
ik hou van mijn vent zoals hij is!!!
Hoi hoi,
Als eerste wil ik je zeggen dat het niet makkelijk zal zijn voor je en het heel veel zegt over jou als persoon. Dit is uiteraard positief.
Tips, tja, eh rustig aan doen, veel praten en uiteraard het tempo aannemen van de langzaamste en in de meeste situaties is dat de partner.
Wel wil ik 1 ding van het hart en das het volgende :
Melanie schreef:
Hoop dat je hier wat aan heb.
Veel succes op jullie pad.
Als eerste wil ik je zeggen dat het niet makkelijk zal zijn voor je en het heel veel zegt over jou als persoon. Dit is uiteraard positief.
Tips, tja, eh rustig aan doen, veel praten en uiteraard het tempo aannemen van de langzaamste en in de meeste situaties is dat de partner.
Wel wil ik 1 ding van het hart en das het volgende :
Melanie schreef:
Ik kan me heel goed voorstellen dat je het hier moeilijk mee hebt. Maar is dit een verplichting dan om met hem naar bed te gaan als hij vrouw is of wil je dat zelf. Mijnsinziens gaat je al heel ver door hem te "accepteren" als vrouw en dan is naar bed gaan geen moetje maar iets wat spontaan zou kunnen gebeuren. Iets wat leuk zou moeten zijn. Als je het niet wil moet je het ook zeker niet doen en zal hij daarin water bij de wijn moeten doen, iets wat jij al doet door hem te accepteren als T.maar nou is mijn vraag: ik heb het er moeilijk mee om met hem naar bed te gaan als hij nog in vrouwenkleding loopt.
Is er een manier hoe ik hier makkelijker mee om kan gaan?
En heeft er verder nog iemand tips?
Hoop dat je hier wat aan heb.
Veel succes op jullie pad.
<i><b>Change the things you can, accept the things you can't change.</i></b>
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Hallo, Melanie,
Allereerst, wil ik mij aansluiten bij onze Pamela om jou welkom hier te heten. En ook dat ik het bewonderingswaardig vind, dat je er bereid bent om, omwille van je vriend, dit te proberen te accepteren. Het zegt inderdaad heel veel over je karakter.
Ook sluit ik mijn aan bij Pamela, dat je niks hoeft te doen, als het niet goed voelt. Het is zijn travestie, maar als jullie besluiten, dat het deel gaat worden van jullie leven samen, moeten jullie samen besluiten welke plek het gaat innemen. En dat betekent rekening houden met jouw gevoelens. Als je iets niet aankan, of iets niet wil, of tijd hebt, dan moet je niet bang zijn om dat te zeggen, en in goed overleg af te spreken wat er wel kan, en wat er niet kan.
Groetjes,
Lisa
Allereerst, wil ik mij aansluiten bij onze Pamela om jou welkom hier te heten. En ook dat ik het bewonderingswaardig vind, dat je er bereid bent om, omwille van je vriend, dit te proberen te accepteren. Het zegt inderdaad heel veel over je karakter.
Ook sluit ik mijn aan bij Pamela, dat je niks hoeft te doen, als het niet goed voelt. Het is zijn travestie, maar als jullie besluiten, dat het deel gaat worden van jullie leven samen, moeten jullie samen besluiten welke plek het gaat innemen. En dat betekent rekening houden met jouw gevoelens. Als je iets niet aankan, of iets niet wil, of tijd hebt, dan moet je niet bang zijn om dat te zeggen, en in goed overleg af te spreken wat er wel kan, en wat er niet kan.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Dag Melanie .. ik begrijp dat alles nieuw is wat je nu meemaakt .Denk dat je gerust jouw grenzen kunt aangeven in datgene wat jezelf niet aan kan op dat moment .Wanneer jullie beide wat meer vertrouwt raken hiermee zul je vanzelf anders omgaan met je grenzen.Het lijkt mij wel erg direkt om zo in het begin je man met vrouwenkleding in je bed tehebben .Je kunt alleen maar datgene doen waar je jezelf goed bij voelt .En veel erover praten he dan kom je een heel eind .Ik wil je nog wijzen op de chat van partners die er iedere dinsdagavond is ,meestal zo rond half tien .Wie weet kun je daar je andere vragen stellen, tot ziens he ,groeten Elsa..
Heel erg bedankt voor jullie reactie.
Het is inderdaad niet zo dat het een verplichting is,maar hij zou het fijn cq leuk vinden,en het is een keer gebeurd maar tegen mijn zin in.
Het is niet zo dat hij altijd in vrouwenkleding loopt,hij heeft er soms gewoon behoeft aan, en het staat hem ook nog.
Hij vraagt altijd wel of hij het aan mag trekken als ik er ben,dus hij houd heel veel rekening met mij. Het is echt een schat.
Ik kan altijd met hem praten, maar sommige gevoelens kan je niet omschrijven.
Ik ben er niet continu mee bezig en het stoort me ook niet meer zoals in het begin dat ik er aan moest wennen.
Ik denk wel dat het onze relatie sterker heeft gemaakt,als ik het later teweten was gekomen was het misschien moeilijker geweest. En nu is het voor hem ook makkelijker.
Heeft er iemand ervaring met hoe je het later aan de kinderen uitlegt,en hoe je het een plek geeft aan de kinderen?
Want ik wil dolgraag later met hem,als het zo mag zijn, kinderen krijgen.Maar ben van mening dat hun het ook moeten weten eigenlijk.Anders begint het allemaal weer van voor af aan dat hij niet kan doen wat hij eigenlijk zou willen doen.
Liefs melanie
Het is inderdaad niet zo dat het een verplichting is,maar hij zou het fijn cq leuk vinden,en het is een keer gebeurd maar tegen mijn zin in.
Het is niet zo dat hij altijd in vrouwenkleding loopt,hij heeft er soms gewoon behoeft aan, en het staat hem ook nog.
Hij vraagt altijd wel of hij het aan mag trekken als ik er ben,dus hij houd heel veel rekening met mij. Het is echt een schat.
Ik kan altijd met hem praten, maar sommige gevoelens kan je niet omschrijven.
Ik ben er niet continu mee bezig en het stoort me ook niet meer zoals in het begin dat ik er aan moest wennen.
Ik denk wel dat het onze relatie sterker heeft gemaakt,als ik het later teweten was gekomen was het misschien moeilijker geweest. En nu is het voor hem ook makkelijker.
Heeft er iemand ervaring met hoe je het later aan de kinderen uitlegt,en hoe je het een plek geeft aan de kinderen?
Want ik wil dolgraag later met hem,als het zo mag zijn, kinderen krijgen.Maar ben van mening dat hun het ook moeten weten eigenlijk.Anders begint het allemaal weer van voor af aan dat hij niet kan doen wat hij eigenlijk zou willen doen.
Liefs melanie
ik hou van mijn vent zoals hij is!!!
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Tja, over kinderen worden hier urenlang gediscussieerd. Boven in het menu staat er een "zoek" functie, en als je daar "kinderen" intypen, dan kom je een heleboel resultaten tegen, onder andere eentje van mij waarin ik vertel hoe ik mijn 20-jarige dochter heb verteld.
Er zijn stellen die hun kinderen al vanaf het geboorte laten weten, en er zijn stellen die het verborgen houden van hun inmiddels volwassene kinderen. Er is geen juiste antwoord over wanneer je het moet doen, of zelfs of je het moet doen.
Veel hangt af, van hoe je het "T"-zijn in jullie leven integreren, en hoe je wilt dat de buitenwereld ermee omgaat. Als jullie beslissen om het totaal verborgen te houden voor de buitenwereld, dan kan je je kinderen opzadelen met een geheim, dat ze ook verborgen moeten houden. Zijn er mensen in de omgeving die op de hoogte zijn, dan is het makkelijker om je kinderen te vertellen, want dan hebben ze ook buitenstaanders met wie ze hierover kunnen praten. Want, een probleem is altijd, als je doet alsof iets stiekums is, dan lijkt het altijd alsof het niet mocht. Toen wij onze kinderen vertelden, hebben wij gezegd dat ze wel discretie moeten gebruiken, aan wie ze het vertellen, maar hun geen verbod opgelegd om het te vertellen.
Een paar links naar threads die hierover gaan, om jou op weg te helpen
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... t=kinderen
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... n&start=15
Dit zijn maar enkele; het onderwerp is in veel meer threads te vinden.
Groetjes,
Lisa
Er zijn stellen die hun kinderen al vanaf het geboorte laten weten, en er zijn stellen die het verborgen houden van hun inmiddels volwassene kinderen. Er is geen juiste antwoord over wanneer je het moet doen, of zelfs of je het moet doen.
Veel hangt af, van hoe je het "T"-zijn in jullie leven integreren, en hoe je wilt dat de buitenwereld ermee omgaat. Als jullie beslissen om het totaal verborgen te houden voor de buitenwereld, dan kan je je kinderen opzadelen met een geheim, dat ze ook verborgen moeten houden. Zijn er mensen in de omgeving die op de hoogte zijn, dan is het makkelijker om je kinderen te vertellen, want dan hebben ze ook buitenstaanders met wie ze hierover kunnen praten. Want, een probleem is altijd, als je doet alsof iets stiekums is, dan lijkt het altijd alsof het niet mocht. Toen wij onze kinderen vertelden, hebben wij gezegd dat ze wel discretie moeten gebruiken, aan wie ze het vertellen, maar hun geen verbod opgelegd om het te vertellen.
Een paar links naar threads die hierover gaan, om jou op weg te helpen
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... t=kinderen
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... n&start=15
Dit zijn maar enkele; het onderwerp is in veel meer threads te vinden.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes