Leg eens uit in welk opzicht dat twee verschillende dingen zijn.Violet Skye schreef:Als vrouw door het leven gaan of stealth door het leven gaan zijn twee heel verschillende dingen.
Niet passabel zijn naar buiten: lef,stom, of jezelf zijn
Moderator: Moderators
Mijns inziens is het criterium vooral om van je genderdysforie af te komen. Of ik nu als vrouw of als trans door het leven ga mijn genderdysforie is verholpen en dat is het doel van mijn transitie die bij mij toch ook geslaagd is vind ik.Violet Skye schreef:Volgens mij is een van de criteria voor een geslaagde transitie toch echt om onopvallend als vrouw (of man) te kunnen leven. Dat staat los van een mannelijke vrouw of een vrouwelijke man zijn. Je kunt als (trans) vrouw best een tomboy zijn.
Min of meer daar ligt hem de kern van de zaak. Er zullen volgens mij altijd mensen zijn die iets door hebben. Of omdat ze goed opletten of omdat ze ervaring hebben op het gebied van transsexualiteit. En wat mij betreft is dat geen probleem. Doordat ik me niet voordoe als iets wat ik niet ben kan ik er ook niet mee zitten dat men mij niet ziet als dat gene wat ik niet ben.Violet Skye schreef:Iedere trans wordt op een gegeven moment min of meer passabel. Tenminste als zhij zich daarvoor inzet.
Daarom zei ik ook een van de criteria. Als je stealth wil is het hèt criterium. Stealth is overigens een afrader heb ik me door iemand met bijna 40 jaar ervaring laten vertellen. Het is wel mooi meegenomen als het kan. Rust in je lichaam vinden is het allerbelangrijkste inderdaad.Joanne schreef: Mijns inziens is het criterium vooral om van je genderdysforie af te komen. Of ik nu als vrouw of als trans door het leven ga mijn genderdysforie is verholpen en dat is het doel van mijn transitie die bij mij toch ook geslaagd is vind ik.
Na mijn SRS ben ik in een behoorlijk gat gevallen en wist ik niet goed wat er nou mis was. Nu weet ik dat inmiddels wel. Ik ben wakker geschud uit een droom. De droom dat ik na mijn SRS volledig vrouw zou zijn. Mijn verlangen of gedachte dat ik volledig vrouw zou zijn na mijn aanpassing was een onrealistische en heb dat moeten bijstellen omdat ik er anders niet mee overweg zou kunnen. Nu ik voor mijzelf aan het accepteren ben dat ik een trans blijf de rest van mijn leven voel ik mij toch stukken beter. Geen droombeeld meer maar een realistisch zelfbeeld en dat past gewoon beter bij wat ik voel en waar ik voor sta. Kan natuurlijk alleen voor mijzelf spreken maar denk dat je je heel goed moet realiseren dat je wel eens bedrogen uit kunt komen als je verwacht een vrouw te worden na je SRS.Jeanet schreef:Ik ken een trans (meer dan 10 jaar post-op) die nog altijd welbewust en vol overtuiging de wereld in verwarring brengt over de vraag of zhij nou man of vrouw is. Is dat bemoedigend of teleurstellend? Dat hangt vooral af van je eigen voorstellingen van wat het is om trans te zijn, in bredere of engere zin. Voor mij ziet het eruit als een sterk staaltje van levenskunst, want makkelijk zal het niet altijd zijn.
Groetjes van Jeanet
Dat lijkt mij dus ook stealth is een droomwens die niet haalbaar is op de lange termijn. Er zal altijd de angst zijn dat je geheim uitkomt en dat lijkt me geen goeie basis voor een evenwichtig en ontspannen leven. Volgens mij raak je daar alleen maar overspannen van en dan ga je van de regen in de drup.Violet Skye schreef:Daarom zei ik ook een van de criteria. Als je stealth wil is het hèt criterium. Stealth is overigens een afrader heb ik me door iemand met bijna 40 jaar ervaring laten vertellen. Het is wel mooi meegenomen als het kan. Rust in je lichaam vinden is het allerbelangrijkste inderdaad.Joanne schreef: Mijns inziens is het criterium vooral om van je genderdysforie af te komen. Of ik nu als vrouw of als trans door het leven ga mijn genderdysforie is verholpen en dat is het doel van mijn transitie die bij mij toch ook geslaagd is vind ik.
Je zult bijvoorboold tampons of maanverband moeten gaan gebruiken om er voor te zorgen dat je partner het niet verdacht gaat vinden dat je nooit ongesteld bent. Dat kun je niet door de wc spoelen. Maar wat dan als zhij het prullenbakje op de wc een keer leegt? Stel je voor dat zhij ziet dat er geen bloed aan zit. Daar moet je dus ook wat op verzinnen, bloedworst bijvoorbeeld. En zo zul je leugen op leugen moeten bedenken. Reken er maar op dat je ook vaak zult moeten verhuizen.Joanne schreef: Dat lijkt mij dus ook stealth is een droomwens die niet haalbaar is op de lange termijn. Er zal altijd de angst zijn dat je geheim uitkomt en dat lijkt me geen goeie basis voor een evenwichtig en ontspannen leven. Volgens mij raak je daar alleen maar overspannen van en dan ga je van de regen in de drup.
Gek genoeg dacht ik zelf vrij realistische verwachtingen te hebben van mijn SRS maar achteraf gezien heb ik kennelijk toch een wonder verwacht. De reden waarom ik deze postjes nu schrijf is deels om het voor mijzelf op een rij te krijgen maar ook om mensen een beetje te waarschuwen. Moet steeds denken aan de uitspraken van een ons welbekende post-op waarin ze zegt dat pre-ops een periode van verstandverbijstering doormaken voordat ze de SRS ondergaan hebben en in mijn geval denk ik dat ze daar best gelijk in had. Sta nu een stuk steviger met beide benen op de grond dan voor mijn SRS. En dan nog even over dat tussen de oren zitten van mijn zelfbeeld. Daar heb je misschien gelijk in. Ik ben volgens mij veel te realistisch ingesteld om mezelf als vrouw te zien. Gelukkig voel ik mij prima bij mijn transzijn en hoef ik niet zo nodig als vrouw door het leven te gaan. Maar nogmaals dat is mijn persoonlijke insteek.Violet Skye schreef:Iedereen schijnt last te krijgen van de post op blues. Hoe meer je verwacht dat de srs een wondermiddel zal zijn, hoe erger de dip. Jezelf echt (trans) vrouw vinden moet je zelf doen, want dat zit tussen je oren.
Je kunt natuurlijk altijd zeggen dat je baarmoeder verwijdert is wegens omstandigheden. Verklaart meteen waarom je niet zwanger kunt worden. Maar verder kan ik me ook niet voorstellen dat je partner je neovagina niet herkend als een bouwdoos. Bij mij zijn de littekens aardig weggetrokken maar ze blijven toch zichtbaar en er is door het ontbreken van mijn kleine schaamlippen toch ook een duidelijk verschil tussen mijn vagina en die van een bio. Anyway stealth is voor vliegtuigen niet voor transen hehehe....Violet Skye schreef:Je zult bijvoorboold tampons of maanverband moeten gaan gebruiken om er voor te zorgen dat je partner het niet verdacht gaat vinden dat je nooit ongesteld bent. Dat kun je niet door de wc spoelen. Maar wat dan als zhij het prullenbakje op de wc een keer leegt? Stel je voor dat zhij ziet dat er geen bloed aan zit. Daar moet je dus ook wat op verzinnen, bloedworst bijvoorbeeld. En zo zul je leugen op leugen moeten bedenken. Reken er maar op dat je ook vaak zult moeten verhuizen.
Het komt misschien wel door het verloop van de transitie. Je zult een hele tijd streven naar een srs. Daardoor ga je er meer en meer naar uitzien en als je de operatie dan gehad hebt blijft er een leeg gat over, niks meer om naar te streven. Als je achter de geraniums hebt zitten wachten, dan kon het wel eens heel erg tegenvallen. Daarom is het erg belangrijk als je wat te doen hebt, school of een baan ofzo.
Grin, inderdaad. Of tv's, die leven ook vaak stealth, maar dan anders.Joanne schreef: Je kunt natuurlijk altijd zeggen dat je baarmoeder verwijdert is wegens omstandigheden. Verklaart meteen waarom je niet zwanger kunt worden. Maar verder kan ik me ook niet voorstellen dat je partner je neovagina niet herkend als een bouwdoos. Bij mij zijn de littekens aardig weggetrokken maar ze blijven toch zichtbaar en er is door het ontbreken van mijn kleine schaamlippen toch ook een duidelijk verschil tussen mijn vagina en die van een bio. Anyway stealth is voor vliegtuigen niet voor transen hehehe....
Helaas is mijn voorbeeld waargebeurd. Kanhai zegt trouwens wel kleine schaamlippen te maken maar vermeldt er wel bij dat die ook weg kunnen schrompelen. Maar er zijn ook bio's die kleine schaamlippen missen. Bovendien zijn er ontzettend veel mensen onzeker of ontevreden over hun geslachtsdeel of lichaam. Dat beeld wordt erg versterkt door de media, je kunt geen (vrouwen)blad openslaan of de cosmetische ingrepen vliegen je om de oren. Littekens worden met de jaren minder en minder. Mijn oom heeft over zijn hele bovenlichaam en gezicht derdegraads brandwonden gehad toen hij een jaar of 10 was. Daar is hij natuurlijk meerdere keren aan geopereerd maar de tijd heeft ook veel voor hem gedaan. PCLE crème van Biodermal helpt trouwens tegen littekens, maar dat is een beetje een late tip.-
Monica Dreamgirl
- ForumFan
- Berichten: 447
- Lid geworden op: wo apr 30, 2003 20:12
- Locatie: Rotterdam
Niet passabel zijn naar buiten
Hoi,
Ik heb na enig denken maar voor één gekozen. Ik ben hooguit voor de oppervlakkige voorbijganger passabel. Zodra ik m'n mond open trek of iemand beter kijkt ben ik de ***, zogezegd. Maar eerlijk gezegd interesseert me dat geen moer meer. Ik voel me goed zoals ik ben en daar moet iedereen het maar mee doen. Dat moet ik zelf tenslotte ook.
groetjes,
Monica
Ik heb na enig denken maar voor één gekozen. Ik ben hooguit voor de oppervlakkige voorbijganger passabel. Zodra ik m'n mond open trek of iemand beter kijkt ben ik de ***, zogezegd. Maar eerlijk gezegd interesseert me dat geen moer meer. Ik voel me goed zoals ik ben en daar moet iedereen het maar mee doen. Dat moet ik zelf tenslotte ook.
groetjes,
Monica
Ja moet ook zeggen dat van Onselen wel een soort van huidplooi om mijn clitoris heeft gemaakt en die loopt door tot ongeveer het midden van mijn vagina wat wel iets weg heeft van hele kleine kleine schaamplippen. Verder komt die tip over die creme van Biodermal toch op tijd. De littekens van mijn borsten zijn nog steeds actief en zijn nog dik en rood. Wellicht helpt die creme daar ook tegen.Violet Skye schreef:Grin, inderdaad. Of tv's, die leven ook vaak stealth, maar dan anders.
Hi Joanne
Wat ik fijn vind aan je postings, en je helpt mij en ik denk ook anderen ermee , dat ondanks dat je jezelf prima voelt als trans, je het niet mooier voorsteld dan het is..n.l genderdysforie welke zich voor doet in op vele manieren.
Tevelen denken misschien dat een SRS een tover oplossing is, net zoals de euforie over groenlicht wat in feite onterecht is want het "bevestigd" dat lichaam en geest niet in harmonie zijn en nuchter bekeken hoef je daar niet vrolijk over te doen, integendeel.
Weet wel, dat het groene licht de "officieele" bevestiging is hiervan en eindelijk het begin voor de langgezochte "oplossing" voor de genderdysforie en het sein voor een (levens)lang te volgen traject ,maar waarvan je vantevoren nooit helemaal zeker bent over het eindresultaat.
Je zegt je schrijft van je af en ook dat je anderen een beetje wil waarschuwen, lijkt me nuttig omdat voor zovelen speciaal het uiterlijk gebeuren het belangrijkste is en al het anderen ondersneeuwd, terwijl in feite het om het totaal gaat.
Als je dit niet onderkend zal de teleurstelling evenredig zijn.
Het lichaam wordt overbelicht met alsgevolg dat de dagelijkse realiteit dat problemen die er nu zijn, buiten het lichamelijke dan, niet zo maar dadelijk weg zijn en dan hebben we het nog geeneens over zoals je zegt, over het wondertje dat verwacht word.
Dwaal een beetje van de topic af, maar dat mag ik in mijn draadje
en lijkt mij dat er goede reacties zijn geplaatst waarop gereageerd is en hopelijk, denk van wel gezien de reacties, heeft men er iets aan, niet alleen TS ook de anderen TG en TV.
Juist met opzet onder algemeen geplaatst omdat passabel zijn iets is een discussie is die regelmatig voorkomt, ongeacht waar je staat in het leven, al blijft het vaak bij, een leuke gedachte. (wishfull thinking)
Ook is de consclusie zoals velen hier schreven dat het de moeite waard is om jezelf te zijn (vul maar in tot hoever), ondanks de opstakels die je groot en klein zal tegenkomen, dus ik koos ook voor 3.
groetjes, Adriana
weer terug
(helaas) en Joanne dat fantasietje dat bestaat, op zijn minst blijft het een leuke gedachte. 
wat ben je toch een apart mens, er zijn er maar weinigen die zeker naar de transite (SRS) zo openlijk en eerlijk er over durven te schrijven.
Gek genoeg dacht ik zelf vrij realistische verwachtingen te hebben van mijn SRS maar achteraf gezien heb ik kennelijk toch een wonder verwacht. De reden waarom ik deze postjes nu schrijf is deels om het voor mijzelf op een rij te krijgen maar ook om mensen een beetje te waarschuwen. Moet steeds denken aan de uitspraken van een ons welbekende post-op waarin ze zegt dat pre-ops een periode van verstandverbijstering doormaken voordat ze de SRS ondergaan hebben en in mijn geval denk ik dat ze daar best gelijk in had. Sta nu een stuk steviger met beide benen op de grond dan voor mijn SRS. En dan nog even over dat tussen de oren zitten van mijn zelfbeeld. Daar heb je misschien gelijk in. Ik ben volgens mij veel te realistisch ingesteld om mezelf als vrouw te zien. Gelukkig voel ik mij prima bij mijn transzijn en hoef ik niet zo nodig als vrouw door het leven te gaan. Maar nogmaals dat is mijn persoonlijke insteek.
Wat ik fijn vind aan je postings, en je helpt mij en ik denk ook anderen ermee , dat ondanks dat je jezelf prima voelt als trans, je het niet mooier voorsteld dan het is..n.l genderdysforie welke zich voor doet in op vele manieren.
Tevelen denken misschien dat een SRS een tover oplossing is, net zoals de euforie over groenlicht wat in feite onterecht is want het "bevestigd" dat lichaam en geest niet in harmonie zijn en nuchter bekeken hoef je daar niet vrolijk over te doen, integendeel.
Weet wel, dat het groene licht de "officieele" bevestiging is hiervan en eindelijk het begin voor de langgezochte "oplossing" voor de genderdysforie en het sein voor een (levens)lang te volgen traject ,maar waarvan je vantevoren nooit helemaal zeker bent over het eindresultaat.
Je zegt je schrijft van je af en ook dat je anderen een beetje wil waarschuwen, lijkt me nuttig omdat voor zovelen speciaal het uiterlijk gebeuren het belangrijkste is en al het anderen ondersneeuwd, terwijl in feite het om het totaal gaat.
Als je dit niet onderkend zal de teleurstelling evenredig zijn.
Het lichaam wordt overbelicht met alsgevolg dat de dagelijkse realiteit dat problemen die er nu zijn, buiten het lichamelijke dan, niet zo maar dadelijk weg zijn en dan hebben we het nog geeneens over zoals je zegt, over het wondertje dat verwacht word.
Dwaal een beetje van de topic af, maar dat mag ik in mijn draadje
en lijkt mij dat er goede reacties zijn geplaatst waarop gereageerd is en hopelijk, denk van wel gezien de reacties, heeft men er iets aan, niet alleen TS ook de anderen TG en TV.Juist met opzet onder algemeen geplaatst omdat passabel zijn iets is een discussie is die regelmatig voorkomt, ongeacht waar je staat in het leven, al blijft het vaak bij, een leuke gedachte. (wishfull thinking)
Ook is de consclusie zoals velen hier schreven dat het de moeite waard is om jezelf te zijn (vul maar in tot hoever), ondanks de opstakels die je groot en klein zal tegenkomen, dus ik koos ook voor 3.
groetjes, Adriana
weer terug
(helaas) en Joanne dat fantasietje dat bestaat, op zijn minst blijft het een leuke gedachte.