Onderzoek reintegratie transseksuelen

[petra_]

Nee hoor! ik ben in 1988 er vooruit gekomen en pas in 1999 bij het VU terecht gekomen en vorig jaar 25 April 2003 ging ik onder het mes. het speelt bij al langer maar, ik kwam er toen pas mee naar buiten naar m'n ouders en zus.
Dus gewoon de Amsterdam route.hi,hi.

Wat bedoel je dan met ik leef al een jaar als vrouw? Ben je begonnen met tellen na de srs? Of heb je tijdens de real life test zitten liegen? De VU verwacht toch echt dat je maximaal 3 maanden na het groene licht omgaat.

[Marry]

Nee hoor! ik ben in 1988 er vooruit gekomen en pas in 1999 bij het VU terecht gekomen en vorig jaar 25 April 2003 ging ik onder het mes. het speelt bij al langer maar, ik kwam er toen pas mee naar buiten naar m'n ouders en zus.
Dus gewoon de Amsterdam route.hi,hi.

Wat bedoel je dan met ik leef al een jaar als vrouw? Ben je begonnen met tellen na de srs? Of heb je tijdens de real life test zitten liegen? De VU verwacht toch echt dat je maximaal 3 maanden na het groene licht omgaat.

Ja ik was begonnen met tellen na de SRS en Nee , ik heb TIJDENS de real life NIET zitten liegen.
Ik heb vanaf het begin dat ik bij het VU loop ook nooit gehoord of ze twijfels hadden aan mij . Ik klede mij gewoon en dat vonden ze goed en gaven mij zelfs complimenten over mijn uiterlijk..

[petra_]

Ja ik was begonnen met tellen na de SRS en Nee , ik heb TIJDENS de real life NIET zitten liegen.
Ik heb vanaf het begin dat ik bij het VU loop ook nooit gehoord of ze twijfels hadden aan mij . Ik klede mij gewoon en dat vonden ze goed en gaven mij zelfs complimenten over mijn uiterlijk..

Ok dan, het was ook niet verkeerd bedoelt hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik had het namelijk zeer onverstandig gevonden als je gewacht had met omgaan tot na de srs. Ik hoop niet dat je je aangevallen voelt.

[Marry]

Ja ik was begonnen met tellen na de SRS en Nee , ik heb TIJDENS de real life NIET zitten liegen.
Ik heb vanaf het begin dat ik bij het VU loop ook nooit gehoord of ze twijfels hadden aan mij . Ik klede mij gewoon en dat vonden ze goed en gaven mij zelfs complimenten over mijn uiterlijk..

Ok dan, het was ook niet verkeerd bedoelt hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid. Ik had het namelijk zeer onverstandig gevonden als je gewacht had met omgaan tot na de srs. Ik hoop niet dat je je aangevallen voelt.

Tuurlijk voel ik me niet aan gevallen hoor!
Kan me best wel voorstellen dat je nieuwschierig ben.
Het is ook niet verstandig om het na de SRS om te gaan .
Ik had toendertijd er voor gekozen om geen contacten te zoeken in het Trans wereldje doordat ik bij Humanitas Rotterdam niet op me gemak voelde.
Maar een jaar na de operatie heb ik toch besloten om contact te leggen met anderen.
dit is dus wel waar ik mee heb gewacht maar , omgang was al voor mijn gevoel toen ik er mee naar buiten kwam.
Mijn ouders en Zus wisten het toen als eerste en de familie een paar jaar later.
En mijn dochter is er in mee gegroeit en weet niet beter dan dat ik nu een vrouw ben.

[petra_]

En mijn dochter is er in mee gegroeit en weet niet beter dan dat ik nu een vrouw ben.

Gefeliciteerd. Kinderen vinden het vaak heel normaal, maar als het hun eigen ouders betreft ligt dat toch wel een beetje anders.

[Marry]

En mijn dochter is er in mee gegroeit en weet niet beter dan dat ik nu een vrouw ben.

Gefeliciteerd. Kinderen vinden het vaak heel normaal, maar als het hun eigen ouders betreft ligt dat toch wel een beetje anders.

Dankje, Kinderen zijn rein van geest en nemen je zoals je bent sneller dan een volwassen persoon.

[capt haok]

Ik hoor wel eens verhalen dat transen het zo lang mogelijk rekken om te gaan leven als zichzelf.
Ik heb hier geen grote mond over want als ik het totaal niet waar zou kunnen maken om als een vrouw over te komen dan zou ik ook een geschiktere tijdstip afwachten.
Denk ik....
Maar.....van de andere kant, er is een verlangen om als jezelf te gaan leven.
Na ongeveer anderhalve maand hormoontjes slikken ben ik "om" gegaan.
Niet dat ik er passabel was, maar gewoon omdat ik het niet meer uit kon houden.
Kon niet langer in die keurslijf blijven, en nam de blikken van de anderen er maar bij.
Daarom verwondert het mij dat sommige transen het wel kunnen.
Of ren ik te veel mijn gevoelens na?

anouk
x

[Jeanine2]

Hallo, ik ben Jeanine en verantwoordelijk voor de start van dit forum.
Ik stel het op prijs, dat ik ben toegelaten tot dit forumgedeelte van travestie.org en wil jullie graag iets over mezelf vertellen. Ik ben 58 jaar, getrouwd, één dochter en in het dagelijkse leven werkzaam als accountmanager bij een landelijk werkend trainingsbu-reau. Sinds enkele jaren ben ik actief als travestiet. Ik heb een eigen website www.jeaninetv.nl , ben gastvrouw van de T&T-avonden in Groningen en bezoek regel-matig de T&T-avonden in Nieuwegein, Rotterdam en Eindhoven. Bij travestie.org heb ik een profiel onder de naam jeanine2.
Het trainingsbureau, waarvoor ik werk, is Stavoor. Het heeft vestigingen in Driebergen, Bakkeveen, Deventer en Helvoirt. Dit bureau komt voort uit de oude volkshogescholen en vormingscentra, waarvan je er vroeger veel had en waar veel mensen via hun oplei-ding of werk wel eens mee in aanraking kwamen doordat ze er een meerdaagse cursus of training volgden. Een groot deel van ons werk heeft te maken met medezeggen-schapstrainingen, een ander deel is moeilijk binnen één woord te vatten, maar je kunt denken aan trainingen voor vrijwilligers, werknemers, werklozen, arbeidsgehandicapten en mensen die afscheid nemen van het arbeidzame leven. Meestal zijn onze trainingen gericht op het ondersteunen van mensen bij het vorm geven aan actieve participatie in samen leven en samen werken. Vandaar ook dat wij een team trainers hebben dat zich bezig houdt met preventie en reintegratieactiviteiten voor verschillende doelgroepen.
Een samenwerkingspartner, Radar, adviesbureau voor sociale vraagstukken, in Amster-dam, heeft vanuit de doelgroep transseksuelen de vraag gekregen of er ook iets ge-daan kon worden aan verbetering van de activering en reïntegratie van transseksuelen, omdat bestaande reïntegratiebureau’s geen of weinig kennis hebben van de proble-men waar de doelgroep mee te maken kan krijgen en ze bovendien erg gericht zijn op snelle plaatsingen tegen een lage prijs. Radar heeft toen een projectplan opgesteld en subsidie proberen aan te vragen voor onderzoek en methodiekontwikkeling. Tot nu toe is dit echter nog niet gelukt, omdat de subsidieverstrekker meer zekerheid wilde over de behoefte binnen de doelgroep zelf aan specifieke, meer op de problemen van de doel-groep toegesneden reïntegratiebegeleiding. Bovendien ziet de subsidieverstrekker graag dat de doelgroep zelf een grote rol heeft bij onderzoek en experimenten. Omdat ik enige bekendheid heb met de t-wereld heb ik mij beschikbaar gesteld om dit traject verder vorm en inhoud te geven en daarbij gebruik te maken van mijn netwerken bin-nen de t-wereld. Daarom heb ik mij, hoewel ik geen transseksueel ben, aangemeld voor dit forum, omdat ik veronderstel dat in dit forum veel kennis en ervaring zit, wat zeer goed te gebruiken is om het project kans van slagen te geven. Daarnaast zal ik mij na-tuurlijk ook in verbinding moeten stellen met andere organisaties als Humanitas, gender-teams en andere actieve groepen, die een zinnige bijdrage kunnen leveren.

Mijn eerste aandacht gaat nu uit naar de volgende vragen:
- Hoe groot is de groep transseksuelen in Nederland (Lisa heeft daarover een aar-dige berekening gemaakt)
- Hoeveel zijn pre-op en hoeveel post-op transseksuelen zijn er te onderscheiden
- Hoeveel zijn er werkloos of dreigen werkloos te raken
- Hoeveel zijn er in een geïsoleerde positie geraakt
- Waar lopen mensen tegen aan als ze weer willen reïntegreren
- Welke ervaringen zijn er met de bestaande reïntegratiebureau’s
- Wat zijn de succesfactoren van hen die weer werk hebben gevonden of hun werk hebben kunnen behouden
- Is er binnen de groep behoefte aan een eigen methodiek voor de begeleiding van werkloze transseksuelen terug naar werk?
- Is er belangstelling vanuit de doelgroep om een bijdrage te leveren aan dit pro-ject. Dit kan zijn omdat je zelf werkloos bent, maar ook omdat je zinvolle informa-tie kunt leveren of zelf begeleidingsvaardigheden bezit, die je zou willen inzetten.

Ik ben me er van bewust, dat ik misschien meer vragen oproep dan beantwoord. Dat geeft niet, al werkende komen we wel ergens. In een volgende bijdrage zal ik verder in-gaan op de beoogde opzet van het project als het doorgaat. Reacties kun je natuurlijk in dit forum kwijt, maar je kunt mij ook mailen. Mijn emailadres is jeanine2@planet.nl of op mijn werk jtrip@stavoor.nl .
De eerste reacties op dit forum stemmen mij al positief. Ik ben vooral geïnteresseerd in de ervaringen van degenen, die al begeleid zijn door Argonaut.
Vriendelijke groet.
Jeanine

[Marry]

Ik hoor wel eens verhalen dat transen het zo lang mogelijk rekken om te gaan leven als zichzelf.
Ik heb hier geen grote mond over want als ik het totaal niet waar zou kunnen maken om als een vrouw over te komen dan zou ik ook een geschiktere tijdstip afwachten.
Denk ik....
Maar.....van de andere kant, er is een verlangen om als jezelf te gaan leven.
Na ongeveer anderhalve maand hormoontjes slikken ben ik "om" gegaan.
Niet dat ik er passabel was, maar gewoon omdat ik het niet meer uit kon houden.
Kon niet langer in die keurslijf blijven, en nam de blikken van de anderen er maar bij.
Daarom verwondert het mij dat sommige transen het wel kunnen.
Of ren ik te veel mijn gevoelens na?

anouk
x

Nee hoor! Ik vind niet dat je te veel je gevoelens na rent.

Tuurlijk zijn er transen die het zolang mogelijk rekken.
Ik zat bijvoorbeeld helemaal klem voordat ik in '99 de beslissing nam om me aan te melden bij het genderteam.
Daar vooraf speelde bij mij ook nog dat ik een relatie / gezin had waar ik voor moest zijn en mijn ex deed best wel moelijk en stelde eisen .
na die relatie heb ik voor m'n eigen gekozen om gelukkig met m'n zelf te worden en toen gelijk om gegaan. En toen was het eind '99 voordat ik de eerste intake heb gehad.
En er is geen haar op m'n hoofd die er spijt van heeft dat ik deze beslissing heb gemaakt..

[esther-marye]

Ik vind dat iedereen zelf moet uitmaken wanneer hij/zij het tijd vind om in het gewenste gelacht te gaan leven. Oke het is natuurlijk beter om daar zo vroeg mogelijk mee te beginnen. Maar ik snap best dat als je er super mannelijk uitziet het heel moeilijk is om als vrouw over te komen. Zelf ben ik begonnen met als vrouw naar buiten te gaan in februari 2003, Oke het was natuurlijk niet super vrouwelijk wat ik toen droeg van kleding, maar je zag het wel. De buren had ik allemaal al ingelicht. In Oktober 2003 kreeg ik mijn eerste hormoon recept mee naar huis.

[Marry]

Ik vind dat iedereen zelf moet uitmaken wanneer hij/zij het tijd vind om in het gewenste gelacht te gaan leven. Oke het is natuurlijk beter om daar zo vroeg mogelijk mee te beginnen. Maar ik snap best dat als je er super mannelijk uitziet het heel moeilijk is om als vrouw over te komen. Zelf ben ik begonnen met als vrouw naar buiten te gaan in februari 2003, Oke het was natuurlijk niet super vrouwelijk wat ik toen droeg van kleding, maar je zag het wel. De buren had ik allemaal al ingelicht. In Oktober 2003 kreeg ik mijn eerste hormoon recept mee naar huis.

Het is ook zo dat iedereen het zelf uit moet maken wanneer hij/zij "om" gaat en het is ook beter om er zo vroeg mee te beginnen maar, ik denk dat je het zelf het beste aan voelt.
Ik heb mijn buren daarin tegen niet ingelicht want, ik zat in een rot wijk vol onbegrip en werd bedreigd.
Maar nu ik in een andere wijk woon is dat anders.

[petra_]

Hallo, ik ben Jeanine en verantwoordelijk voor de start van dit forum.

Ehm voor dit draadje, het forum is wat te veel eer.

Een samenwerkingspartner, Radar, adviesbureau voor sociale vraagstukken, in Amster-dam, heeft vanuit de doelgroep transseksuelen de vraag gekregen of er ook iets ge-daan kon worden aan verbetering van de activering en reïntegratie van transseksuelen, omdat bestaande reïntegratiebureau’s geen of weinig kennis hebben van de proble-men waar de doelgroep mee te maken kan krijgen en ze bovendien erg gericht zijn op snelle plaatsingen tegen een lage prijs.

Logissch, reïntegratie bureau's zijn uitgevonden om je zo snel mogelijk uit de ww te knikkeren. Efficiënt zijn heet dat. Daar is niks mis mee, zolang er maar naar de wensen van de cliënt geluisterd wordt.

Radar heeft toen een projectplan opgesteld en subsidie proberen aan te vragen voor onderzoek en methodiekontwikkeling. Tot nu toe is dit echter nog niet gelukt, omdat de subsidieverstrekker meer zekerheid wilde over de behoefte binnen de doelgroep zelf aan specifieke, meer op de problemen van de doel-groep toegesneden reïntegratiebegeleiding.

Die behoefte zal er zeker zijn, ik geloof er niks van dat wanneer je besloten hebt om voor jezelf te kiezen en heel je leven overhoop gooit om het gewenste geslacht te bereiken, dat je dan tevreden kunt zijn met een leven buiten de beroepsbevolking en dus (grotendeels) buiten de maatschappij. Het gevoel van een doel hebben is erg belangrijk.

Bovendien ziet de subsidieverstrekker graag dat de doelgroep zelf een grote rol heeft bij onderzoek en experimenten.

Experimenten?

Omdat ik enige bekendheid heb met de t-wereld heb ik mij beschikbaar gesteld om dit traject verder vorm en inhoud te geven en daarbij gebruik te maken van mijn netwerken bin-nen de t-wereld.

Volgens mij willen de meeste transen, en in ieder geval ik, niet gezien worden als deeel van een subcultuur of t-wereld. Ik wil gewoon mezelf zijn, een vrouw, geen derde geslacht of wat dan ook.

Daarom heb ik mij, hoewel ik geen transseksueel ben, aangemeld voor dit forum, omdat ik veronderstel dat in dit forum veel kennis en ervaring zit, wat zeer goed te gebruiken is om het project kans van slagen te geven. Daarnaast zal ik mij na-tuurlijk ook in verbinding moeten stellen met andere organisaties als Humanitas, gender-teams en andere actieve groepen, die een zinnige bijdrage kunnen leveren.

Hmm, voordat een genderteam of een instelling als Humanitas je op weg kan helpen, zullen ze eerst toestemming moeten hebben van hun cliënten om specifieke informatie te geven. Algemene informatie zoals het aantal transen in NL moet je daar probleemloos kunnen opvragen denk ik.

Mijn eerste aandacht gaat nu uit naar de volgende vragen:
- Hoe groot is de groep transseksuelen in Nederland (Lisa heeft daarover een aar-dige berekening gemaakt)

Zo'n 2500 volgens mij.

- Hoeveel zijn pre-op en hoeveel post-op transseksuelen zijn er te onderscheiden

Geen idee. Ik snap de relevantie er ook niet van.

- Hoeveel zijn er werkloos of dreigen werkloos te raken

Omdat m/v transen vaak voor de transitie geneigd zijn om te bewijzen dat ze echt wel een mannetje kunnen zijn, hebben ze vaak typische mannenberoepen, die vaak niet vol te houden zijn als je eenmaal aan de transitie begonnen bent, veel dus.

- Hoeveel zijn er in een geïsoleerde positie geraakt

Geen idee.

- Waar lopen mensen tegen aan als ze weer willen reïntegreren

Vooroordelen en onbegrip.

- Welke ervaringen zijn er met de bestaande reïntegratiebureau’s

Mijn ervaring is goed te noemen, ik ben keurig behandeld.

- Wat zijn de succesfactoren van hen die weer werk hebben gevonden of hun werk hebben kunnen behouden

Succesfactor nummer 1 is denk ik het hebben van een baan waar je je ook als vrouw op je plek kunt voelen.

- Is er binnen de groep behoefte aan een eigen methodiek voor de begeleiding van werkloze transseksuelen terug naar werk?

Ik word het liefst gewoon als vrouw behandeld, niet als trans.

- Is er belangstelling vanuit de doelgroep om een bijdrage te leveren aan dit pro-ject. Dit kan zijn omdat je zelf werkloos bent, maar ook omdat je zinvolle informa-tie kunt leveren of zelf begeleidingsvaardigheden bezit, die je zou willen inzetten.

Transen willen niets liever dan deel uitmaken van de maatschappij, we vernaderen niet van geslacht om achter de geraniums te gaan zitten.

Ik ben me er van bewust, dat ik misschien meer vragen oproep dan beantwoord. Dat geeft niet, al werkende komen we wel ergens. In een volgende bijdrage zal ik verder in-gaan op de beoogde opzet van het project als het doorgaat. Reacties kun je natuurlijk in dit forum kwijt, maar je kunt mij ook mailen. Mijn emailadres is jeanine2@planet.nl of op mijn werk jtrip@stavoor.nl .

Ehm, vraag-je, wa-t heb j-ij met steeds ma-ar streepjes in woo-rden te zet-ten? Verder denk ik dat je vragen stelt waarop veel mensen het antwoord niet weten omdat ze te algemeen zijn, een genderteam kan je een reële schatting geven van het aantal transen, hoe het met ze gaat en of hun baan in het geding komt of niet. Ik kan alleen maar speculeren en cijfertjes herhalen die ik gehoord heb maar waarvan ik niet weet of ze betrouwbaar zijn.

De eerste reacties op dit forum stemmen mij al positief. Ik ben vooral geïnteresseerd in de ervaringen van degenen, die al begeleid zijn door Argonaut.

Oooo, ikke dus. Wat wil je weten?

[Lisa met een S]

Mijn eerste aandacht gaat nu uit naar de volgende vragen:
- Hoe groot is de groep transseksuelen in Nederland (Lisa heeft daarover een aar-dige berekening gemaakt)

Zo'n 2500 volgens mij.

Die cijfer heb ik ook gisteren voor het eerst gehoord, als het aantal mtf geslachtsoperaties die door het VU is uitgevoerd. Als de cijfer van Humanitas correct is, op een wereldwijd niveau, betekent het, of dat het aantal mensen met dusdanig genderdysforie, dat ze in aanmerking horen te komen voor een SRS in Nederland 3x groter is, dan de wereldwijd verwachtingen, of dat 1 op de 3 SRS-en berust op een verkeerde diagnose. Beide uitleg lijkt mij niet aannemelijk, maar zou de cijfer van Humanitas dan zo ver naast liggen? Heeft iemand hier antwoord op?

Lisa

[petra_]

Die cijfer heb ik ook gisteren voor het eerst gehoord, als het aantal mtf geslachtsoperaties die door het VU is uitgevoerd. Als de cijfer van Humanitas correct is, op een wereldwijd niveau, betekent het, of dat het aantal mensen met dusdanig genderdysforie, dat ze in aanmerking horen te komen voor een SRS in Nederland 3x groter is, dan de wereldwijd verwachtingen, of dat 1 op de 3 SRS-en berust op een verkeerde diagnose. Beide uitleg lijkt mij niet aannemelijk, maar zou de cijfer van Humanitas dan zo ver naast liggen? Heeft iemand hier antwoord op?

Statistieken zeggen niet alles, ik ben opgegroeid in Metslawier, een dorpje met nog geen 1000 inwoners waarvan er tot nu toe 2 transseksueel zijn... Hoewel het aantal spijtoptanten nog steeds te verwaarlozen is, denk ik zeker dat er mensen zijn die een srs hebben ondergaan terwijl ze dat beter niet hadden kunnen doen. Waar staan jouw cijfertjes ook al weer?

[Lisa met een S]

Waar staan jouw cijfertjes ook al weer?

Op http://www.humanitas.nl/project/wgtrans/index.html staat de volgende tekst:

Wereldwijd voelt 1 op de 11.000 mannen en 1 op de 30.000 vrouwen zich uiterst onbehaaglijk in het 'aangeboren' geslacht en kan dus transseksueel (of ook wel genderdysfoor) worden genoemd. In Nederland komt dat neer op bijna drieduizend mensen. Er is nog geen wetenschappelijke verklaring voor het bestaan, laat staan ontstaan, van transseksualiteit/genderdysforie.

Ik vraag mij nog steeds af, hoe ze, met 1:11.000 op 8.000.000 mannen, op het aantal 3.000 uitkomen. Misschien zien jullie het.

Lisa