Hoi
Eventjes een tussendoorvraagje:
Ik kan mij terugvinden in veel van de verhalen, ik ben vrouw in een mannenlichaam en voel me ook pas relax van zodra ik mij als vrouw kan uiten. Dit alles is thuis met de steun en goedkeurend oog van mijn vriendin.
Wat mij echter opvalt en mijn vriendin beaamt dat ook, is dat ik zo een periode heb in de maand waar ik nogal last heb van mijn 'hormonen'. Voel me dan wat down ...enz. Mijn vriendin herkent de signalen als haar 'maandelijkse' periode ... ik hoef zelfs niets te zeggen en komt ze uit zichzelf met de vraag als ik mijn maandstonden moet hebben ...
Dus, zijn er eigenlijk nog die dergelijk gevoel / humeur hebben en het op één of andere mannier herkennen? Opgelet, ik neem geen hormonen ofzo, heb enkel grote behoefte aan het "transgender" zijn.
Ik weet het echt niet. Er zijn wel perioden waarin de drang voor mij groter is dan anders, maar ik geloof niet dat er een relatie te leggen is met een maandelijkse cyclus ofzo.
Maar ik zal er es op letten. Is wel een leuke vraag dus.
Eerlijk gezegd heb ik geen idee!!!
Er zijn wel dagen in de maand dat ik een behoorlijk bitchie gedrag vertoon, maar ook weer niet altijd.
Maar om het nou meteen "maandelijkse periode" te gaan noemen nee dat ook weer niet.
Hoi allemaal, ik heb wel last van 'maanstonden', ben ook niet aan de hormonen, maar bij mij gaat het gelijk op met m'n partner: zijn we gezellig met z'n tweetjes pre-menstrueel..
Als ik erg moe ben, kan ik mij erg depressief voelen. Ik probeer de depressie te beheersen, want ik vind het niet leuk om mezelf te zien in mijn verbeelding. Ik zie altijd dat ik zelfmoord heb gepleegd op het strand van Noordwijk. Een van mijn grote passies is sleutelen aan mijn auto, maar met een fulltime baan ga ik vaak over mijn grenzen. In mijn depressie is die wagen dan ook een beetje kapot, omdat er iets niet aan wilt lukken.
Rust is meestal het beste. Dan bedoel ik echt op bed liggen met mijn katertje, een half uurtje doet wonderen. De wagen ziet er in de fantasie frisser uit en ik leef weer op het strand en mijn vrienden spelen leuk met elkaar en mijn kater loopt er ook vrolijk rond. In de depressie heb ik hem terug gegeven aan het asiel.
Nou en of, ik herken dit onmiddelijk en heb daar nooit over nagedacht, ik heb al jaren last van vrouwelijke opvliegers en andere "dingetjes". Je bent zeker niet de enige !
Tja de regels, zoals onze zuiderburen het noemen.
Elk meisje straalt ferromonen uit. Nou ja uitstralen is het niet maar elke vrouw heeft dat. Als je b.v. op een koststchool in het begin van het jaar kijkt zijn alle meisjes op verschillende dagen aan de beurt.
Na een tijdje lopen ze (min of meer) in de pas, dan zijn ze zo'n beetje gelijk aan de beurt. Volgens de doktoren komt dat door de ferromonen.
En ik als M ben er óók gevoelig voor! Als mijn vrouw zover is hoeft ze niets te zeggen, ik wéét het, ik voel dat ook bij mij van binnen.
Gelukkig geen krampen en andere toestanden, maar ik merk het wel!.
Misschien komt het omdat ik héél lang samen ben geweest of TG ben.
Dat weet ik niet.
