'ik voel mij vrouw'

[Frederique_]

De typering "ziekelijk gedrag" vind jij niet de grond in schrijven?

Rare mening heb je af-en-toe

Doen alsof je niet kunt lopen vind jij gezond gedrag?

Ik vind het geen gedrag wat het rechtvaardigt om iemand de grond in te schrijven. Je kunt ook eerst even uitzoeken waarom iemand zoiets voelt. Zelfs als je die uitleg niet begrijpt kun je zoiemand helpen door haar te verwijzen naar een plek waar ze misschien hulp kan krijgen voor haar vragen en problemen.

Met dat soort vragen accepteer en respecteer je zoiemand, zonder dat je het gedrag goedkeurt. Misschien heeft ze er wel een hele goede reden voor? Weet jij veel?

Het is alleszins beter om dit soort open vragen te stellen dan het gedrag bij voorbaat al af te kraken onder de noemer "ziekelijk gedrag". Zelfs als je inhoudelijk gezien misschien best gelijk zou kunnen hebben dat zoiemand ziekelijk is.

Groetjes,

Annegreet

[Janiek]

Oef,

wat wordt het warm in deze kamer! Violet, nu heb ik bewondering voor hoe jij je hoofd koel houdt.

Dat hele gevecht om erkenning gaat volgens mij nu echt over iets waarvan het niet realistisch is dat iemand dat serieus zou willen.

Onnodig, dus.

groetjes, Jeanet

[petra_]

Ik vind het geen gedrag wat het rechtvaardigt om iemand de grond in te schrijven. Je kunt ook eerst even uitzoeken waarom iemand zoiets voelt. Zelfs als je die uitleg niet begrijpt kun je zoiemand helpen door haar te verwijzen naar een plek waar ze misschien hulp kan krijgen voor haar vragen en problemen.

De landelijke vereniging voor validedysforie?

Met dat soort vragen accepteer en respecteer je zoiemand, zonder dat je het gedrag goedkeurt. Misschien heeft ze er wel een hele goede reden voor? Weet jij veel?

Vast niet. Hoe kan een gezond mens nou een handicap ambiëren?

Het is alleszins beter om dit soort open vragen te stellen dan het gedrag bij voorbaat al af te kraken onder de noemer "ziekelijk gedrag". Zelfs als je inhoudelijk gezien misschien best gelijk zou kunnen hebben dat zoiemand ziekelijk is.

Vergeet het maar. Een in alles maar meegaan houding richt meer schade aan dan eerlijk en kritisch zijn. Je maakt wel meer vrienden met het eerste, maar uiteindelijk heb je er niks aan. Ik ga geen mensen pushen in het nemen van onomkeerbare stappen. Onlangs is er nog een leuk voorbeeld van een bijna spijt optant de revue gepasseerd, zoiets wil ik niet op mijn geweten hebben.

[Frederique_]

Ik vind het geen gedrag wat het rechtvaardigt om iemand de grond in te schrijven. Je kunt ook eerst even uitzoeken waarom iemand zoiets voelt. Zelfs als je die uitleg niet begrijpt kun je zoiemand helpen door haar te verwijzen naar een plek waar ze misschien hulp kan krijgen voor haar vragen en problemen.

De landelijke vereniging voor validedysforie?

Ik dacht meer aan een huisarts of een psycholoog.

Met dat soort vragen accepteer en respecteer je zoiemand, zonder dat je het gedrag goedkeurt. Misschien heeft ze er wel een hele goede reden voor? Weet jij veel?

Vast niet. Hoe kan een gezond mens nou een handicap ambiëren?

Dat snap ik ook niet, maar is het nu werkelijk nodig dat alles wat jij niet snapt direkt de grond in moet worden getrapt? Ken jij zoiemands achtergrond? Ken jij zoiemands verlangens? En zo nee, waarom vraag je daar niet even naar voordat je conclusies trekt?

Vergeet het maar. Een in alles maar meegaan houding richt meer schade aan dan eerlijk en kritisch zijn. Je maakt wel meer vrienden met het eerste, maar uiteindelijk heb je er niks aan. Ik ga geen mensen pushen in het nemen van onomkeerbare stappen. Onlangs is er nog een leuk voorbeeld van een bijna spijt optant de revue gepasseerd, zoiets wil ik niet op mijn geweten hebben.

Tja. Ik ken je voorbeeld niet en wil daar dan ook niet over oordelen. Ik wil over het eerste wel zeggen dat je mensen meer helpt door open te staan tegenover gedrag dat je niet kent dan dat je het direkt, zonder enige analyse, verkettert. Stel, ik zou door vriendelijk te zijn en niet direkt haar gedrag af te keuren haar kunnen aanraden om naar een huisarts of een psycholoog te gaan. Heeft ze daar dan meer of minder aan dan dat ze door jou hier weg-verketterd wordt en hier gedesillusioneerd wegtrekt? En vind je dat een tip om naar een psycholoog te gaan nu echt te meegaand is?

En wie weet is er wel helemaal niets aan de hand en vraag jij over drie maanden een rolstoel aan omdat ze jou heeft weten te overtuigen dat jouw blauwe rok veel mooier uitkomt in een mooie rooie rolstoel!

Groetjes,

Annegreet

[petra_]

Oef,

wat wordt het warm in deze kamer! Violet, nu heb ik bewondering voor hoe jij je hoofd koel houdt.

Dat hele gevecht om erkenning gaat volgens mij nu echt over iets waarvan het niet realistisch is dat iemand dat serieus zou willen.

Onnodig, dus.

Minder onnodig dan het lijkt. Ik heb opzettelijk een verschrikkelijk overdreven voorbeeld gekozen om de altijd maar meegaand houding van Annegreet te testen. Op dit forum posten en lezen mensen die twijfelen over hun identiteit en op zoek zijn naar (h)erkenning. Die mensen zijn erg beïnvloedbaar en laten zich dus makkelijk meeslepen. Dan heb je meer aan iemand die je keihard met je kop tegen de spiegel ramt, dan aan iemand die je steeds maar bevestigd in je vrouw zijn omdat dat zou kunnen leiden tot het nemen van stappen waar je later spijt van krijgt. Wel of geen stappen ondernemen mbt tot genderdysforie is iets wat iedereen voor zichzelf moet afwegen omdat een duwtje in de rug een duw in de afgrond kan betekenen.

[petra_]

Ik dacht meer aan een huisarts of een psycholoog.

Die zullen hetzelfde zeggen als ik.

Dat snap ik ook niet, maar is het nu werkelijk nodig dat alles wat jij niet snapt direkt de grond in moet worden getrapt? Ken jij zoiemands achtergrond? Ken jij zoiemands verlangens? En zo nee, waarom vraag je daar niet even naar voordat je conclusies trekt?

Wat heb jij met violet trapt mensen de grond in? Dat doe ik niet, ik confronteer mensen met zichzelf.

Tja. Ik ken je voorbeeld niet en wil daar dan ook niet over oordelen. Ik wil over het eerste wel zeggen dat je mensen meer helpt door open te staan tegenover gedrag dat je niet kent dan dat je het direkt, zonder enige analyse, verkettert. Stel, ik zou door vriendelijk te zijn en niet direkt haar gedrag af te keuren haar kunnen aanraden om naar een huisarts of een psycholoog te gaan. Heeft ze daar dan meer of minder aan dan dat ze door jou hier weg-verketterd wordt en hier gedesillusioneerd wegtrekt? En vind je dat een tip om naar een psycholoog te gaan nu echt te meegaand is?

Je kent het voorbeeld wel, je hebt me er zelfs privé over aangechreven. Voor de rest, zie boven.

En wie weet is er wel helemaal niets aan de hand en vraag jij over drie maanden een rolstoel aan omdat ze jou heeft weten te overtuigen dat jouw blauwe rok veel mooier uitkomt in een mooie rooie rolstoel!

Ach ja, maak er maar een geintje van.

[Frederique_]

Wel of geen stappen ondernemen mbt tot genderdysforie is iets wat iedereen voor zichzelf moet afwegen omdat een duwtje in de rug een duw in de afgrond kan betekenen.

Ik heb nooit anders beweerd.

Mijn ideaal is dat mensen hun uiterlijk aanpassen naar de manier waarop ze zich voelen. Als men zich deels man/deels vrouw voelt, laat men zich dan ook zo kleden. Voelt men zich nog niet klaar om grote stappen te ondernemen? Neem ze dan ook niet! Durf je nog niet het huis uit? Blijf dan vooral binnen! Voor mij is iemand die binnen blijft niet minder dan iemand die (al) wel naar buiten durft. Zoiemand krijgt van mij geen denigrerende teksten over geraniums naar zich toegeslingerd <hint>. En zoiemand is voor mij ook niet minder dan iemand die zich 100% optut met alle toeters en bellen totdat niemand haar meer als man herkent.

Wel schrijf ik regelmatig dat mensen zich niet door anderen moeten leiden in hun beoordeling van wat bij hen past. Als mensen voelen dat een vrouwenkleren bij hun pasts, maar de baardschaduw is nog zichtbaar, maar ze voelen zich desondanks niet te bang om daarmee naar buiten te gaan? Gewoon doen! Wat maakt het uit wat de buurman daarvan vindt! Als een T* zich zichzelf (en daardoor gelukkiger) voelt en voelt dat het uiterlijk waarin ze erbij loopt bij haar past, en ze voelt zich zeker van haar zaak? Gewoon doen!

Dat dat iets anders is dan jouw streven naar 100% passability (whatever je daar onder verstaat) weet ik. Dat is ons verschil in inzicht. Ik denk dat juist jouw ideaalbeeld van 100% passability met alle kwaliteitseisen van dien leidt tot overhaaste stappen.

Groetjes,

Annegreet

[Frederique_]

Ik dacht meer aan een huisarts of een psycholoog.

Die zullen hetzelfde zeggen als ik.

Ze zullen het alleen wat vriendelijker brengen.

Groetjes,

Annegreet

[Janiek]

Minder onnodig dan het lijkt. Ik heb opzettelijk een verschrikkelijk overdreven voorbeeld gekozen om de altijd maar meegaand houding van Annegreet te testen. Op dit forum posten en lezen mensen die twijfelen over hun identiteit en op zoek zijn naar (h)erkenning. Die mensen zijn erg beïnvloedbaar en laten zich dus makkelijk meeslepen. Dan heb je meer aan iemand die je keihard met je kop tegen de spiegel ramt, dan aan iemand die je steeds maar bevestigd in je vrouw zijn omdat dat zou kunnen leiden tot het nemen van stappen waar je later spijt van krijgt. Wel of geen stappen ondernemen mbt tot genderdysforie is iets wat iedereen voor zichzelf moet afwegen omdat een duwtje in de rug een duw in de afgrond kan betekenen.

Heel raak. Ik hoop dat het overkomt, maar had herhaaldelijk de indruk dat Annegreet niet echt las wat je schreef.

Groetjes, Jeanet

[Frederique_]

Je kent het voorbeeld wel, je hebt me er zelfs privé over aangechreven.

Oh, dat voorbeeld. Ik heb het even nagezocht. Daar ging het voor mij over de vraag of jij op afstand kon weten of iemand wel/niet transseksueel was. Ook toen al schreef ik dat jij met de precisie van een fileermes op afstand kon beoordelen wat een ander voelde.

Er is nog weinig verandert sinds toen. Je kunt dat nog steeds. Schijnbaar denk je ook nog dat je met dat soort (zoals je het zelf noemt) confrontaties (ik vind dat trouwens onbeschoftheden, maar dat is mijn mening) een ander doet nadenken.

Om even te spiegelen: hebben jouw berichten in deze thread mij ook maar 1 centimeter dichter bij jouw mening gebracht? En in voorgaande threads? Hoeveel mensen zeiden na jouw "confronterende berichten" (dat zijn dezelfde berichten als die ik tot dusver bot, bijtend of azijnzuur noem) iets als "bedankt Violet, dankzij jou weet ik nu iets wat ik nog niet wist"?

Je bereikt alleen met je berichten dat mensen je bot, onhandig, a-sociaal vinden. Je berichten breken serieuse threads af. Je ziet berichten als "*** off, Violet". Je bereikt gehakketak. Je bereikt klachten bij de moderator. Je bereikt dat mensen een berichtje 17x gaan herlezen voordat ze een berichtje durven te posten. Je bereikt dat mensen met een afwijkende mening niet meer schrijven. Is dat werkelijk in het belang van het forum?

En dat alles alleen maar omdat je niet wilt weten wat mensen werkelijk beweegt, je wilt alleen op basis van veel te weinig informatie jouw op afstand alleswetende oordeel geven.

Ach ja, maak er maar een geintje van.

Hoe serieus nam jij je eigen voorbeeld? Het enige dat ik deed was jouw karikatuur met een karikatuur beantwoorden...

Groetjes,

Annegreet

[Frederique_]

Heel raak. Ik hoop dat het overkomt, maar had herhaaldelijk de indruk dat Annegreet niet echt las wat je schreef.

Op welk deel van haar berichten heb ik niet (goed) (genoeg) inhoudelijk geantwoord?

Groetjes,

Annegreet

[petra_]

Mijn ideaal is dat mensen hun uiterlijk aanpassen naar de manier waarop ze zich voelen. Als men zich deels man/deels vrouw voelt, laat men zich dan ook zo kleden. Voelt men zich nog niet klaar om grote stappen te ondernemen? Neem ze dan ook niet! Durf je nog niet het huis uit? Blijf dan vooral binnen! Voor mij is iemand die binnen blijft niet minder dan iemand die (al) wel naar buiten durft. Zoiemand krijgt van mij geen denigrerende teksten over geraniums naar zich toegeslingerd <hint>. En zoiemand is voor mij ook niet minder dan iemand die zich 100% optut met alle toeters en bellen totdat niemand haar meer als man herkent.

Minder als mens, nee, minder vrouw, ja.

Wel schrijf ik regelmatig dat mensen zich niet door anderen moeten leiden in hun beoordeling van wat bij hen past. Als mensen voelen dat een vrouwenkleren bij hun pasts, maar de baardschaduw is nog zichtbaar, maar ze voelen zich desondanks niet te bang om daarmee naar buiten te gaan? Gewoon doen! Wat maakt het uit wat de buurman daarvan vindt! Als een T* zich zichzelf (en daardoor gelukkiger) voelt en voelt dat het uiterlijk waarin ze erbij loopt bij haar past, en ze voelt zich zeker van haar zaak? Gewoon doen!

Waarom dan weer haar, wat moet je in het hokje vrouw als je niet de uiterlijke kenmerken daarvan wilt hebben?

Dat dat iets anders is dan jouw streven naar 100% passability (whatever je daar onder verstaat) weet ik. Dat is ons verschil in inzicht. Ik denk dat juist jouw ideaalbeeld van 100% passability met alle kwaliteitseisen van dien leidt tot overhaaste stappen.

Passabel als *** heet het. 100% passabiliteit is voor niemand weggelegd, daar streef ik ook niet naar want daarvoor ben ik veel te open over mijn transigheid.

[Frederique_]

Waarom dan weer haar, wat moet je in het hokje vrouw als je niet de uiterlijke kenmerken daarvan wilt hebben?

Heb jij, buiten "man" want dat is het ook niet, een betere term?

Iemand die TG (en mogelijk zelfs secundair transseksueel) is zal zich vrouwelijker voelen dan een man. Heeft een hekel aan bepaalde mannelijk-heden. Waarom dan geen vrouwennaam, vrouwelijke aanspreekvormen gekozen als dat beter (zij het misschien -nog?- niet volledig) bij haar past dan de mannelijke vormen?

Ook hier geldt weer: waarom wil jij, op afstand, gaan bepalen of iemand de vrouwelijke aanspreekwoorden al wel of nog niet mag gaan gebruiken?Waarom laat je dat niet gewoon aan de TG/s-TS in kwestie over? Ik ga er vanuit dat iemand die hier onder vrouwelijk pseudoniem schrijft met vrouwelijke aanspreektitels aangesproken wil worden.

Groetjes,

Annegreet

[petra_]

Oh, dat voorbeeld. Ik heb het even nagezocht. Daar ging het voor mij over de vraag of jij op afstand kon weten of iemand wel/niet transseksueel was. Ook toen al schreef ik dat jij met de precisie van een fileermes op afstand kon beoordelen wat een ander voelde.

Ook toen heb ik het je uitgelegd wat ts-teit is. Een scherp afgebakend iets, geen gab, dan ook geen trans.

Er is nog weinig verandert sinds toen. Je kunt dat nog steeds. Schijnbaar denk je ook nog dat je met dat soort (zoals je het zelf noemt) confrontaties (ik vind dat trouwens onbeschoftheden, maar dat is mijn mening) een ander doet nadenken.

Ik ben dus niet makkelijk beïnvloedbaar. Wen er maar aan.

Om even te spiegelen: hebben jouw berichten in deze thread mij ook maar 1 centimeter dichter bij jouw mening gebracht? En in voorgaande threads? Hoeveel mensen zeiden na jouw "confronterende berichten" (dat zijn dezelfde berichten als die ik tot dusver bot, bijtend of azijnzuur noem) iets als "bedankt Violet, dankzij jou weet ik nu iets wat ik nog niet wist"?

Het zal je misschien verbazen, maar het gebeurt inderdaad dat mensen mij bedanken. Enneh, andersom? Je krijgt mij geen milimeter dichterbij je onzin.

Je bereikt alleen met je berichten dat mensen je bot, onhandig, a-sociaal vinden. Je berichten breken serieuse threads af. Je ziet berichten als "*** off, Violet". Je bereikt gehakketak. Je bereikt klachten bij de moderator. Je bereikt dat mensen een berichtje 17x gaan herlezen voordat ze een berichtje durven te posten. Je bereikt dat mensen met een afwijkende mening niet meer schrijven. Is dat werkelijk in het belang van het forum?

Ik geniet van de controverse.

En dat alles alleen maar omdat je niet wilt weten wat mensen werkelijk beweegt, je wilt alleen op basis van veel te weinig informatie jouw op afstand alleswetende oordeel geven.

Nope, ik sta open voor iedere discussie. Jij beargumenteert alleen niks.

Hoe serieus nam jij je eigen voorbeeld? Het enige dat ik deed was jouw karikatuur met een karikatuur beantwoorden...

Zie mijn uitleg aan Jeanet.

[petra_]

Heb jij, buiten "man" want dat is het ook niet, een betere term?

Vreer.