Weer een T-stap in het acceptatieproces van mijn vrouw.

[racine]

Dames (en heren ook),

Het tempo waarin mijn partner mijn travestiegevoel probeert te accepteren ligt laag, maar er zijn toch een aantal voor mij merkbare verbeteringen te bespeuren.
De uitjes zijn niet langer beperkt tot de t&tavonden te Groningen en Nieuwegein, maar ook de Kittenclub en de niet te versmaden feesten van travestie.org in fun42 te Moordrecht worden nu geaccepteerd.
Ook ben ik, met instemming van mijn wederhelft, een paar keer overdag enfemme gaan winkelen. Tot dusver alleen maar positieve ervaringen hierbij meegemaakt. De verkoopsters vinden het leuk om te helpen en sommigen lijken zelfs extra hun best te doen. Ook over straat geen verkeerde reacties. Ik ben er in geslaagd om onopvallend in het straatbeeld op te gaan. Dressed for the event is mijn devies. Door mijn travestie heb ik belangstelling gekregen voor het fenomeen visagie. Dit is echt een vak, dit heb ik 27-10 nog eens aan den lijve mogen ondervinden. Ook iets als een pruik opzetten. Net even “die swung” erin die ik er zelf nooit zo goed in krijg, waardoor het beeld ineens klopt. Ik ben er nog niet zo handig mee, maar als alles mee zit gaat dat komend voorjaar veranderen. (cursus)
Ik heb die avond gelijk mijn vrouw gebeld en na enig overleg besloten om voor de eerste keer in travestie naar huis te gaan en mijzelf te laten zien aan mijn vrouw. Van travestie had ze tot dusver alleen het beeld van dragqueens, dit heb ik nu kunnen weerleggen. (Niet dat er iets mis met dragqueens is, maar ik ben het niet; voor veel leken is dat wel een bepalend beeld van travestie.) Tijdens de rit naar huis steeg mijn hartslag tot medisch onverantwoord hoge waarden vanwege alle mogelijke doomsenario's die door mijn hoofd spookten. Haar reactie: Ze vond mij een mooie vrouwelijke verschijning maar ze schrok van het feit dat ze hierin niets kon ontdekken van de man met wie ze ruim 17 jaar getrouwd is. Ze heeft nog niet de behoefte om mij vaak zo te zien, maar het viel haar niet tegen. Ze is bang dat ik steeds vaker als vrouw wil rondlopen en dat ziet ze nu niet zitten. Ze heeft moeite met een totaal andere verschijningsvorm met een voor haar vertrouwd stemgeluid. Ik kan ook geen antwoord geven op haar vraag "waar zal dit eindigen?" Ik weet hetzelf n.l. niet. Ik mag van haar wel ’s avonds laat of in de kleine uurtjes in travestie thuis komen. De kids (4 stuks, lagereschool en middelbareschool leeftijd) stellen we nu nog niet op de hoogte van mijn travestie; ze schieten er niks mee op en het voegt volgens mij en mijn vrouw in dit stadium niets toe. De wet van Bibi blijft overeind. Ik ga mijn vrouw niet overvoeren met mijn travestie gevoel. Ik laat haar het tempo bepalen en dat is goed.

to be continued.
Racine
zie verder mijn gewijzigd profiel (recente foto)
http://www.travestie.org/html/profielen ... .php?id=24

[Josette]

Mooi verhaal Racine. Ik hoop dat binnen je huwelijk minder moeilijk met 'Racine' wordt omgegaan.

[Lisa met een S]

Hoi, Racine,

De angsten van jouw vrouw zijn voor mij zeer herkenbaar, ook mijn vrouw vraagt zich steeds af waar het gaat eindigen. Het is juist dat angst dat zorgt dat ze zo vaak een rem op wilt zetten; hoe langer ze dingen tegen kan houden, hoe langer de status quo blijf gehandhaafd, en dat begrijp ik wel.

Het zal voor iedereen anders zijn, maar tot nu toe, heeft de vorderingen die ik heb gemaakt wel geleid tot meer zekerheid over wat ik niet ben. Dat is tenminste voor haar enigzins een geruststelling, hoewel er altijd een kanttekening is, dat het een momentopname is, en dat met 100% zekerheid stellen dat het altijd zo zou blijven nooit mogelijk is. Maar ik denk (en hoop) het wel.

Ik ben wel blij voor je, dat een kleine opening is voor meer openheid in jullie huwelijk, en wederzijdse begrip. Dat is altijd positief.

Lisa

[Elsa]

Sluit mij aan bij de anderen, heel positief dat je vrouw 'Racine ' nu heeft gezien. Belofte voor de toekomst lijkt mij, groeten elsa

[Josette]

Racine,

ik wil je nog tippen op ons LookingGood-gedeelte, daar staan ook make-up tips op.

[leon]

ik kan ook met jullie mee praten hierover mijn partner vind het ook moeilijk als ik als man over straat ga en voor hem mag ik alleen ondergoed dragen maar ik wil meer en komt ook vanzelf.
ik doe het net als mijn partner ook in stukjes en op een langzame manier zodat ie er aan kan wennen en heb zelf ook kinderen op de basischool en vertel ik het ook nog niet en hebben niet eens in de gaten dat ik ander ondergoed draag voor hun allemaal het zelfde tot nu toe

leon

[Mara]

Ik had ook ooit een vaste partner en kan denk ik ook meepraten, nou in mijn travestietijd om het zo te noemen, had mijn partner helemaal geen problemen met mijn opmaak, ze verdedigde me zelf vaker omdat ik op straat nogaal nare reakties kreeg, als zo'n Marylin-Manson-verschijning wat ik dus was, vraag je ook erom, maarja sommige voelden zich dus uitgenodigt, commentaar te leveren, zo bedoel ik dat dus, maargoed, ze wou me zo, ze heefd me toen zo leren kennen en dan kwam goed uit, want ik raakde na een heel leuke tijd van kennenlernen stapelverlieft op haar juist omdat ze me zo naam hoe ik was, een jaar later kwam mijn outing, niks mis mee, het ging verder goed, omdat ik de stap naar A'dam niet deed, omdat ik toch kon voelen dat het niet zal lukken als ik dat daadwerkelijk zal doen, maar op een tijd gaat dit niet verder zo, ik moest voor me zelf kiezen en dat moet eigenlijk een ieder, want, er hoopt zich zoveel ontevredenheit op, als je niet jezelf kunt zij, dat alleen daardoor een al situaties onstaan die niet te filmen zijn

Het blijft een moeilijke materie voor partners van, zo of zo, ik moet zelf toegeven dat ik het zelf ook erg moeilijk zou hebben als mijn partner op eens gaat veranderen, hoe dan ook, nou ik kies toch voor iemand, zo hoe ik hem/haar leer kennen en op eens is diegene iemand anders, of beter gezegt verandert moeilijk hoor

[Elsa]

Een ' schot in open doel' voor mij om een reaktie te geven. Het allerbelangrijkste in het hele accepteren van het T*zijn voor de partner is dat hij jou blijft zien en bevestigen als vrouw. Want vaak is in dit proces de T. erg met zichzelf bezig en dan bestaat het gevaar dat de partner in een soort niemandsland terecht komt. Aandacht aan elkaar blijven geven. Ik denk dat dit een heel positieve bijdrage levert in het respecteren van elkaar.

[Lisa met een S]

Het allerbelangrijkste in het hele accepteren van het T*zijn voor de partner is dat hij jou blijft zien en bevestigen als vrouw.

Elsa,
Kan je hier iets dieper op ingaan? Er zou best wel T's zijn, die in hun relatie liever de rol van vrouw zou willen overnemen, en de vrouw de man laten "spelen", maar ik vraag mij af of je dit bedoelt. Als ik mijn vrouw goed begrijp, dan gaat het bij haar niet om dat ze twijfelt of ik haar als vrouw zie, maar dat ze wel met een man is getrouwd, en wenst op zijn minst daar af en toe iets van te merken, of in ieder geval niet altijd te moeten merken dat er iets van een vrouw achter schuilt.

Lisa

[Elsa]

Het allerbelangrijkste in het hele accepteren van het T*zijn voor de partner is dat hij jou blijft zien en bevestigen als vrouw.

Elsa,
Kan je hier iets dieper op ingaan? Er zou best wel T's zijn, die in hun relatie liever de rol van vrouw zou willen overnemen, en de vrouw de man laten "spelen", maar ik vraag mij af of je dit bedoelt. Als ik mijn vrouw goed begrijp, dan gaat het bij haar niet om dat ze twijfelt of ik haar als vrouw zie, maar dat ze wel met een man is getrouwd, en wenst op zijn minst daar af en toe iets van te merken, of in ieder geval niet altijd te moeten merken dat er iets van een vrouw achter schuilt.

Lisa

Is best moeilijk voor mij dit duidelijk te verwoorden. Ik heb ( vooral in de begin fase) heel erg getwijfeld aan mijzelf. De vraag ...ligt het aan mij, ben ik vrouw genoeg? Dat is wat ik bedoel dus, ik merk ook bij andere partners ' van' dat dit herkenbaar is. Daarom is het goed wanneer je als partner hierin extra aandacht geeft aan je vrouw. Want met deze twijfels te leven en het los te zien van je partner is soms moeilijk. Hoop dat ik duidelijk ben , anders hoor ik het wel, he? elsa

[Lisa met een S]

Ik weet van mijn vrouw dat dit in de beginfase speelde, dat ze twijfelde aan haar vrouwelijkheid. Want, wat zegt het over haar, dat ze tot iemand voelt aangetrokken die zo is? Dat heeft ze niet meer, en misschien komt het omdat ik toch jouw raad opvolgt, maar daar ben ik er niet van bewust. Ik hou erg veel van haar, want ze is een lieve maar ook mooie vrouw, en ik laat dat haar graag weten.

Lisa

[Elsa]

Denk dat het zo ook werkt Lisa elkaar laten weten dat je hem/ haar graag ziet. Dat gaat meestal vanzelf omdat er liefde is. Het T* zijn en daar samen mee verdergaan kan soms( te) veel plaats innemen vandaar mijn *advies* om attent te zijn naar je partner toe. Ik weet van de partner group dat veel vrouwen zich soms erg onzeker voelen.

Elsa.

[jannie]

Weet dat elsa hierin gelijk heeft , eerste reactie is vaak : ligt het aan mij ben ik niet vrouwelijk genoeg ?
Daarna blijkt dat dat er niets mee te maken heeft en wil je inderdaad zoals Lisa haar vrouw ook zegt , toch wel af en toe die Man zien waar je mee getrouwd bent en voor gekozen hebt.

Maar Racine ik ben blij dat jou vrouw je nu gezien heeft en ook overtuigd is dat Travestie niet Dragqueen betekent.
Vind je foto's van TenT Groningen heel mooi.

groetjes Jannie

Prettige Feestdagen gewenst allemaal en een Gezond, Gelukkig 2005

[Elsa]

Eigelijk best vreemd dat wij dan aan onszelf gaan twijfelen, misschien omdat 'zij' als een rivale wordt gezien? In iedergeval begrijp ik best dat je jezelf in deze situatie vragen stelt. Op een gegeven moment komt het zover dat je het los kunt zien van wie jij bent, toch kan het af en toe de kop wel opsteken. Daarom is het bevestigen van je partner goed, niet overdreven maar omdat je voor haar gekozen hebt. elsa

[Lisa met een S]

Natuurlijk kleedt een TV zich als vrouw zoals hij/zij graag een vrouw ziet, en is dat vaak een andere smaak dan zijn vrouw -- misschien iets sexier, of gewoon vrouwelijker dan vrouwen zich doorgaans kleden. En kan dat een reden zijn om jaloers te zijn. Er wordt niet voor niks geschreven over "autogynophelie" oftewel verliefd zijn op de vrouw in jezelf. Het is een soort rivaal die je in huis haalt, want de vrouw in zich eist erg veel aandacht van hem op.

Maar los daarvan, is het niet vreemd dat je negatieve gevoelens steeds af en toe terugkeren. Elke travestiet -- en waarschijnlijk elke transseksueel ook -- heeft steeds terugkerende momenten waarin zij zich afvragen "waarom ik? waarom ben ik zo?" dus waarom zullen de partners ook niet af en toe afvragen waarom dit hun overkomen is.

Vele relaties houden het niet staande onder zulke druk. Is het niet de partner die zegt, dat ze er niet meer tegen kan, is het de T* zelf, die besluit dat zij niet in staat is om de compromissen te sluiten die nodig zijn om een relatie in stand te houden. Wanneer het wel lukt, is het omdat beide partijen bereid zijn om offers te brengen voor elkaar (soms moet de ene meer offers brengen dan de andere). Het is niet altijd makkelijk, maar je krijgt er wel iets moois voor terug.

Lisa