Onthaarde benen....

[Guyselle]

Hi.....ik ben net begonnen met mijn ontharings avontuur....en vroeg mij af wat de reacties zullen zijn van vrienden/familie en/of bekenden.
Hoe kijken mensen naar je in de sauna.....of valt het juist niet op??
Wat antwoord je als men vragen stelt??

Graag had ik jullie ervaringen en opmerkingen.....

Liefs.....Guyselle

[Cynthia]

Hoi

Ik bn helemaal onthaard; heb alleen haar op mijn hoofd (helaas ook nog wat onder mijn kin). Maar alles daaronder is helemaal haarloos.
En ik heb er (behalve van mijn dochter en mijn ex) niet 1 opmerking over gehad. Men zal het best wel zien, maar ik weet niet of het opvalt. En in ieder geval heeft niemand de moed om er een opmerking over te maken

[Carla van Eibergen]

Hoi hoi,

Ik ben volledig onthaard, (vanaf mijn hoofd omlaag dus) en ga regelmatig zwemmen en bezoek ook op gezette tijden een sauna, dit zowel in NL als in het buitenland.
Ik heb geen enkele opmerkingen gekregen, en heb ook niet opgemerkt dat ik "begluurd" werd of zo

Kusjes, Carla

[Mara]

Jau, menig bio's zijn best jaloers op mijn haargroei op mijn benen, want er is toch geen, haha, elke twee maanden haal ik nu voor een klein half uurtje de Satinelle erover heen, vaker of meer hoef niet, was wel uns anders maar nu is het nog beter dan ik het ooit had verwacht

Mara

[KirstenHershe]

ook ik ben helemaal onthaard, op mijn hoofd na dan, en heb er tot op heden nog nooit een reactie over gehoord.

en als iemand het toch zou aandurven zou dat niet bepaald zijn of haar beste dagje zijn

[marjan]

Ik bn helemaal onthaard; heb alleen haar op mijn hoofd (helaas ook nog wat onder mijn kin). Maar alles daaronder is helemaal haarloos.
En ik heb er (behalve van mijn dochter en mijn ex) niet 1 opmerking over gehad. Men zal het best wel zien, maar ik weet niet of het opvalt. En in ieder geval heeft niemand de moed om er een opmerking over te maken

Waarom zouden ze ook? Je schreef toch dat je al zo'n beetje full time als vrouw leeft of heb ik dat verkeerd gelezen?

Groetjes,
Marjan

[Cynthia]

Waarom zouden ze ook? Je schreef toch dat je al zo'n beetje full time als vrouw leeft of heb ik dat verkeerd gelezen?

Dat heb je dan toch (helaas) verkeerd begrepen. Ik ga er wel steeds vrouwelijker uitzien, en mensen "vergissen" zich al regelmatig, maar ik ben nog niet om. Maar echt mannelijk zie ik er niet meer uit.
Vanaf begin Mei ga ik wel full-time trouwens, vandaar dat het mij ook niet meer kan schelen wat iedereen ervan denkt.
Zo ben ik vanmiddag (als man) naar een winkel geweest om een paar shirts te zoeken bij een zomerbroek die ik had meegenomen. En dan ook gewoon met elkaar passen en in de winkel paraderen om te zien of het goed staat. Echt ontspannend als je je van niemand meer wat aan hoeft te trekken.

[marjan]

Dat heb je dan toch (helaas) verkeerd begrepen. Ik ga er wel steeds vrouwelijker uitzien, en mensen "vergissen" zich al regelmatig, maar ik ben nog niet om. Maar echt mannelijk zie ik er niet meer uit.
Vanaf begin Mei ga ik wel full-time trouwens, vandaar dat het mij ook niet meer kan schelen wat iedereen ervan denkt.

Wat is dan de reden dat je daarmee nog wacht?

Groetjes,
Marjan

[Cynthia]

Marjan

Er zijn verschillende redenen.
Een heel belangrijke is mijn dochter, die zo de tijd krijgt om aan het idee te wennen nu ze realiseert dat het menens is. En we op deze manier dit proces bij haar nog wat kunnen doseren.
Een andere is dat ik begin volgende maand groen licht zal krijgen, en op mijn werk heb afgesproken om te wachten tot na dat moment.
En ten derde ben ik dan jarig. Leek me wel symbolisch om op die datum om te gaan.

Maar ik ben wel ongeduldig hoor. Het valt me wel zwaar om mij eraan te houden. Ik merk dan ook dat ik steeds meer aan het opschuiven ben. Het liefst zou ik het direct doen (full-time).

[marjan]

Maar ik ben wel ongeduldig hoor. Het valt me wel zwaar om mij eraan te houden. Ik merk dan ook dat ik steeds meer aan het opschuiven ben. Het liefst zou ik het direct doen (full-time).

Dat kan ik me goed voorstellen. Zelf verkeerde ik in de gelukkige omstandigheid dat ik met niemand rekening hoefde te houden en vanaf het moment dat ik wist wat ik wilde, ben ik er dan ook "all the way" voor gegaan. Voor mij was (en is) het doel van het leven zoveel mogelijk mijzelf te kunnen zijn en het heeft mij dan ook weinig moeite gekost om te breken met diegenen die op een of andere manier blijk gaven daar moeite mee te hebben.

Groetjes,
Marjan

[KirstenHershe]

niet van het thema afwijken hoor dames