Nadat je partner op de hoogte is.

[Elsa]

Wanneer je partner eenmaal weet van jouw gevoelens en je het geheim 'kwijt' bent hoe ervaar je dit. Of het nu overwachts gebeurd is of dat je het verteld hebt, of zij er mee om kan gaan of niet Helpt het om te kunnen zijn wie je bent? Kan me indenken dat veel partners eerst schrikken en soms nieteens weten wat het inhoudt. Daarin zou zij een rem kunnen zijn in het beleven, ik weet dat er ook partners zijn die er geen problemen mee hebben. Maar het stiekeme is er vanaf, dat lijkt mij al een goed gevoel. groeten Elsa

[enjoy]

Toen ik het vertelde tegen mijn partner kwawen er tranen, van schrik.
Gelukkig accepteerd ze wel mijn gevoelens en daar ben ik haar erg dankbaar voor. Nu krijg ik wat vrijheid om mijn gevoelens naar buiten te brengen. Alleen ze wil me niet zien, wel praten we er over. Hetgeen haar begrip wel wat vergroot.
Ik heb gemerkt dat ikzelf te snel wil en rem me zelf nu ook wel wat af. Het moet tenslotte wel op een verantwoorde manier gaan en in goed overleg.
Op het moment is mijn partner haar ochtendbaan kwijt, dus het verkleden komt even een paar plaatsen terug te staan, het is niet anders. Dit is ook een onderdeel in het proces van acceptatie en uiting. Ze wilde zelfs een paar uur weg, zodat ik gewoon mijn tijd ervoor kreeg, maar dit wilde ik zelf niet. Er zijn belangrijke dingen in het leven.
De drang om om te kleden is er wel, maar dat moet dan maar op de T en T avond gebeuren. des te meer ik er van kan genieten.

Mijn conclusie is, als je niets overhaast is het voor beide partijen het beste.

Enjoy

[Elsa]

Toch fijn voor jullie dat je er nu over praten kunt. Het lijkt me vreselijk wanneer je in het stadium bent van stiekem doen, altijd opletten of er niet iemand onverwachts thuiskomt. Geeft een hoop stress wat een relatie kapot kan maken, toch? Ik begrijp enjoy dat jij nu meer rust hebt in jezelf, en op je vrouw let wat zij aankan. Klinkt goed hoor

[enjoy]

Elsa, ik heb nu bijna de balans gevonden die ik zocht.
Ik hoop dat de andere die ook vinden in hun relatie.


Enjoy

[Franscien]

De situatie die hier is bescheven klinkt me bekend in de oren. Toen ik het heb verteld, kreeg m'n vrouw ook de tranen in haar ogen en zag haar 'man beeld' in rook op gaan. In andere posting heb ik hier ook al van verteld.
Hoewel er toen voor mij een zware last van m'n schouders is gevallen, is me duiudelijk geworden dat het voor haar niet te accepteren valt. Hoewel ik dit op zich wel kan begrijpen, is er op dit moment nog steeds een situatie waarbij alles nog 'stiekem' moet. Nu is het niet zo, dat ik me ten koste van alles als vrouw wil tonen, maar om een aantal meer praktische redenen zou het voor mij wel prettiger zijn dat het stiekeme er af zou zijn en dat ik bijvoorbeeld m'n kleren en schoenen niet zou hoeven verbergen. Verder is het onderwerp travestie helaas geen gespreksonderwerp (meer). Ik wil hier ook niet elke dag over praten en probeer zo wat meer ruimte te voor haar te creeren, misschien dat het daarna wel weer wat beter gaat.

Verder ben ik het wel met jullie eens dat je geen overhaaste dingen moet doen die in een negatieve spiraal zou kunnen ontaarden.