Op welke leeftijd wist je het?

[miss_tessy]

op welke leeftijd wisten jullie dat jullie travestiet waren? En hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

[Frederique_]

op welke leeftijd wisten jullie dat jullie travestiet waren? En hoe zijn jullie daar mee omgegaan?

Op mijn 34e (januari vorig jaar). Ben het toen direkt gaan uitzoeken en ben daar nu nog mee bezig. Wel heb ik in de jaren daarvoor heel erg veel verlangd naar het aantrekken van vrouwenkleren, maar ik durfde de stap om dat te proberen niet te zetten (en heb die gevoelens dan ook zwaar onderdrukt).

En jij?

Groetjes,

Frederique

[Mara]

Nou, ben geen traf, maar dat er iets niet klopde bij mij dat toonde ik zo dat het dus ook andere al konden zien, oriënteerde me heel vroeg al aan de meisjes en vanaf mijn 14 ging ik dus als een soort gothic door het leven, altijd maar vet make-up op en de gekkste kleren aan, op mijn Kapsel was ik altijd apentrots, dus ik had nooit een fase als grijze muis of zow....

Mara ♀

[PinkDaisy]

Ik wist het al heel vroeg. In mijn 'kleuterjaren' tot aan mijn twaalfde speelde ik altijd rollenspelletjes waar ik "meisje" was. Ik vertelde dit aan niemand, ik schaamde mij ervoor.

Toen zag ik op mijn twaalfde een Miss Travestie Verkiezing op de tv en wist ik wat er aan de hand was. Toen wist ik dat ik niet de enigste was, maar toch durfde ik er met niemand over te praten....

Maar, de leeftijd waarop het besef kwam -> 12 jaar dus.

[Evelienne]

Ik ben rond mijn derde begonnen met het aantrekken van kleren van mijn moeder. Rond mijn puberteit ben ik mij gaan realiseren wat dat zoal voor me betekende. Had toen nog absoluut voor de buitenwereld geen kenmerken van een met zijn identiteit worstelend kind. In mijn late tiener en vroeg twintiger jaren heb ik heel krachtig geprobeerd mijn gevoelens te onderdrukken. Gelukkig begin ik het nu eindelijk een beetje te accepteren.


Liefs,

Evelienne

[MarjoleinJ]

Hoi,

Ik ben op m'n zesde betrapt door m'n moeder (moeders kunnen tellen... grrrr ) toen ik pantys van haar 'leende' en een paar maanden later heb ik gevraagd of ik er voor mezelf mocht hebben (naief? welnee....) maar ja... de reactie was nieso positief en vanaf dat moment dus alles stiekum gedaan totdat ik mezelf eindelijk accepteerde zo rond m'n 28e ...

groetjes,

marjolein

[Renate_CD]

Ik was net van de lagere school toen ik in de wasmand dook voor kleren van mijn zus.
Daarna toen ik op mezelf ging wonen heb ik zelf m'n eerste rokje gekocht.
Vandaar dat ik bij wehkamp als mvr. bekend sta.
Nadat ik een vriendin kreeg heb ik alles weggedaan.
En nu ben ik 17 jaar later weer begonnen..

[Mara]

Ik was net van de lagere school toen ik in de wasmand dook voor kleren van mijn zus.

.....de mand met schone kleren zeker

Sorry, kon het niet laten

[Monica Dreamgirl]

Hoi Tessy,

Toen ik een jaar of acht was trok ik voor het eerst een panty van m'n moeder aan. Later volgden rokken, pumps en make-up. Heb mezelf daarna ontwikkeld tot wie ik nu ben.

groetjes,

Monica

[I.G.Norance]

En ik kreeg vanaf ongeveer mijn 7e of 8e jaar van mijn moeder te horen dat ik geen meid was en... Nou ja, dan zei ze: ga buiten spelen, of zoek een meid.
Dus héél vroeg al geconditioneerd op onderdrukking van ongewenst gedrag. En dat 50 jaar héél goed verborgen gehouden.
Nou, is dat geen prestatie om trots op te zijn? Neen!

José

[Mariska-K]

Het is er denk ik altijd al geweest, in ieder geval vanaf mijn 10e toen ik begon de kleren van mijn zus en nichtjes te passen.
Maar tot nu toe is het nog nooit echt doorgebroken, ik kan nog steeds uitstekend functioneren, ook als ik niet in staat ben om me als ik dat wens om te kleden.
Ik hoop maar dat het zo blijft, want dat houdt het leven makkelijker.

Groetjes,
Mariska.

[Renate_CD]

Ik wist het pas echt toen ik 44 werd.
Voor die tijd heb ik wat aan geklooid , begonnen verworpen etc.

Maar ben er nu echt achter.

[Lisa Hart]

Hallo Miss Tessy,

Wanneer ik merkte dat ik niet was als andere jongens eigenlijk heel erg jong.
Door mijn jeugd en het vroege overlijden van mijn vader heb ik geen ruimte gehad mezelf te kunnen ontwikkelen zoals ik het nu doe.
Ongeveer 3 jaar geleden kwam ik tot de ontdekking waarom ik me een gevangene voelde van mijzelf....mijn lichaam klopte niet naar mijn gevoelswereld, aan dat proces ben ik nu bezig.

Liefs:Lisa Hart

[Lisa Hart]

Hallo Miss Tessy,

Wanneer ik merkte dat ik niet was als andere jongens eigenlijk heel erg jong.
Door mijn jeugd en het vroege overlijden van mijn vader heb ik geen ruimte gehad mezelf te kunnen ontwikkelen zoals ik het nu doe.
Ongeveer 3 jaar geleden kwam ik tot de ontdekking waarom ik me een gevangene voelde van mijzelf....mijn lichaam klopte niet naar mijn gevoelswereld, aan dat proces ben ik nu bezig.

Liefs:Lisa Hart

[claudia66]

Ik was een jaar of twaalf toen ik begon te beseffen dat ik anders
was dan andere jongetjes/vriendjes van mijn leeftijd.
Ik had ook altijd het idee dat mensen niet tegen mij spraken maar
tegen iemand anders als ze het wel tegen mij hadden.Ook al
noemden ze me bij mijn naam toch leek het of ze door mij heen
keken.
Later toen ik groepschef was bij een grote bank in nederland maakte
ik hetzelfde mee als er tegen mij werd gesproken,vaak keek ik dan
even om of er iemand achter mij stond en dan had ik de lachers op
mijn hand terwijl het van mij echt was....ik deed niet alsof....
Vanaf mijn twaalfde/dertiende jaar ongeveer ben ik ook begonnen
met het omkleden in mijn moeders kleren (in 1e instantie) en soms
mocht ik een shirtje of rokje van een nichtje van mij aan (maar toen
was ik nog jonger,een jaar of acht) maar had ik het besef nog niet
dat ik "anders" was.
Ik heb wel altijd gedacht dat ik niet TV was en dat is dus ook gebleken.