Allereerst zou ik alle dames die deze site opgezet hebben en ook onderhouden ontzettend willen bedanken voor dit prima initiatief! Een aantal jaren geleden was de ontdekking van deze site dé bevestiging dat ik niet abnormaal of gek was en bovendien ook niet de enige was die het prettig vond af en toe een leuke meid te willen zijn. Deze site helpt mij enorm bij het accepteren van m’n “vreemde ik”. Ook al “doe” ik niet zoveel met deze site, deze posting op m’n profiel na zowat m’n enige, ik heb er nog dagelijks erg veel steun aan. Het is goed maar ook leuk om te lezen wat er in al die koppies van ons omgaat: waar houden we ons mee bezig, hoe gaat iedereen met z’n gevoel om, al de tips over kleding make-up etc etc. Maar waar ik ook erg benieuwd naar ben is hoe iedereen z’n tweede ik beleeft, zo stel ik mezelf nogal eens de vraag waarom Saskia er eigenlijk is en wat er zo leuk is aan haar. Het is duidelijk dat ze er is er niet meer weggaat maar verder…..? Ik zal eens een paar voorbeelden geven:
- er is bij mij geen peil op te trekken wanneer ze er wil zijn (en voor hoelang) Soms is het meerdere keren in de week, soms weer weken achtereen niet. Ik merk wel dat er enige samenhang is met m’n stemming: stress en verliefdheid spelen bv een rol;
- de kleding die ik draag: soms veel te sexy en uitdagend soms gewoon vlotte meidenkleding;
- soms zou ik alles willen doen als meisje, inclusief naar buiten gaan, en probeer dat ook te doen op andere momenten moet ik daar hard om lachen en niets van weten;
- soms sta ik eindeloos te tutten voor de spiegel, vind mezelf voor zover mogelijk helemaal “toppie” en na een half uur lach ik mezelf uit en baal ik ervan dat ik zo ben;
-ik vind vrouwen en hun kleding veel mooier, sexier, leuker en gevarieerder dan mannen en hun kleding. Zozeer dat ik zelf af en toe een vrouw wil zijn? Terwijl ik onwijs happy ben als man!
- als ik Saskia ben, zou ik het ontzettend spannend vinden als mannen naar me zouden kijken. Huh, ik ben hetero maar Saskia denk ik niet?!
- zelf ben ik op feestjes of in de kroeg altijd wel aanwezig maar niet echt ontzettend uitbundig. Saskia, heb ik het idee, zou het liefst op de tafel staan dansen en meezingen op de muziek…..
Een heleboel is waarschijnlijk wel terug te lezen in de verschillende profielen en in eerdere postings en er zal denk ik ook wel een parallel in de verschillende verhalen/ervaringen zitten. Misschien is het leuk dat eens in een soort van samenvatting te zetten.
Dus bij deze de volgende vragen: hoe beleef jij je tweede ik, wat is er zo leuk aan haar en waarom wil je haar zijn ?? Ben benieuwd!!
Waarom is je tweede ik zo leuk?????
Moderator: Moderators
Hoi Saskia,
Je snijdt een complex maar erg interessant onderwerp aan. Wat ik opvallend vind is dat je je afvraagt hoe we onze "tweede ik" ervaren. Dit impliceert, tenminste zo lees ik het, dat je 2 persoonlijkheden hebt.
Voor mezelf heb ik lange tijd gedacht dat ik inderdaad ook 2 persoonlijkheden bezat: man en vrouw en daarmee een psychologisch probleem bezat. Dat was in de periode dat ik me hevig heb proberen te verzetten tegen mijn travestiegevoelens. Nu ik langzaam maar zeker begin te beseffen en voelen dat dit onmogelijk is begin ik het te accepteren. Hierdoor is ook het gevoel van 2 persoonlijkheden aan het verdwijnen.
Met andere woorden, Evelienne is een vrouwennaam die ik mezelf heb gegeven die ik alleen "in travestie"gebruik. Mijn vrouwelijke gevoelens daarentegen zijn continu latent aanwezig. Ook wanneer ik als man door het leven ga, en dat is toch 95 tot 98% van de tijd het geval, heb ik het gevoel dat ik gedeeltelijk man gedeeltelijk vrouw ben. Het vreemde is dat sinds ik deze gevoelens voor mezelf begin toe te laten, ik me ook prettiger ga voelen. Blijkbaar zijn beide genders voor mij complementair en beginnen ze langzaam in evenwicht te raken.
De tegenstrijdige gevoelens die je beschrijft zoals je het ene moment dolgelukkig voelen als vrouw en het andere moment jezelf belachelijk vinden zijn voor mij volledig herkenbaar (geweest). Ook deze paradoxale gevoelens beginnen echter langzaam te verdwijnen.
Om dus op je vraag te antwoorden hoe ik me als vrouw voel kan ik het volgende zeggen:
het voelt voor mij even goed, misschien wel beter om vrouw te zijn dan man te zijn.....
Liefs,
Evelienne
Je snijdt een complex maar erg interessant onderwerp aan. Wat ik opvallend vind is dat je je afvraagt hoe we onze "tweede ik" ervaren. Dit impliceert, tenminste zo lees ik het, dat je 2 persoonlijkheden hebt.
Voor mezelf heb ik lange tijd gedacht dat ik inderdaad ook 2 persoonlijkheden bezat: man en vrouw en daarmee een psychologisch probleem bezat. Dat was in de periode dat ik me hevig heb proberen te verzetten tegen mijn travestiegevoelens. Nu ik langzaam maar zeker begin te beseffen en voelen dat dit onmogelijk is begin ik het te accepteren. Hierdoor is ook het gevoel van 2 persoonlijkheden aan het verdwijnen.
Met andere woorden, Evelienne is een vrouwennaam die ik mezelf heb gegeven die ik alleen "in travestie"gebruik. Mijn vrouwelijke gevoelens daarentegen zijn continu latent aanwezig. Ook wanneer ik als man door het leven ga, en dat is toch 95 tot 98% van de tijd het geval, heb ik het gevoel dat ik gedeeltelijk man gedeeltelijk vrouw ben. Het vreemde is dat sinds ik deze gevoelens voor mezelf begin toe te laten, ik me ook prettiger ga voelen. Blijkbaar zijn beide genders voor mij complementair en beginnen ze langzaam in evenwicht te raken.
De tegenstrijdige gevoelens die je beschrijft zoals je het ene moment dolgelukkig voelen als vrouw en het andere moment jezelf belachelijk vinden zijn voor mij volledig herkenbaar (geweest). Ook deze paradoxale gevoelens beginnen echter langzaam te verdwijnen.
Om dus op je vraag te antwoorden hoe ik me als vrouw voel kan ik het volgende zeggen:
het voelt voor mij even goed, misschien wel beter om vrouw te zijn dan man te zijn.....
Liefs,
Evelienne
Hi, Saskia,
Tja, daar vraag je me nogal wat. Wat is zo leuk aan mijn tweede "ik"? Ik weet eigenlijk niet of ik echt een tweede persoonlijkheid heb. Wanneer ik vrouwenkleding draag (eigenlijk draag ik dat altijd, maar slechts lichte make-up en lang haar bepalen definitief Kitty naar buiten toe) verander ik innerlijk niet zo heel veel. Maar zonder de vervelende kenmerken van typische mannelijkheid durf ik meer, doe ik letterlijk alles, en kan ik zelfs uitbundig zijn.
Toch herken ik veel dingetjes die je omschrijft. Uiteraard dat mannenkledij gewoon saai is, in tegenstelling tot wat ik nu draag. Het is ook best wel raar als je door mannen wordt nagestaard en zelfs nagefloten wordt. Ik heb niets met mannen, maar hen uitdagen vind ik wel lollig! (als je niet herkend wordt betekent dat je transformatie geslaagd genoemd mag worden!)
Het is zelfs zover dat als ik Kitty in de spiegel bekijk, dat ik er kapot van ben. Kijken naar mijzelf als Kitty is een heftige emotionele reactie - tenslotte is zij wat ik altijd heb willen zijn, of dat nu onderwater is, of gewoon "droog". Iedere keer komt mijn droom uit - zijn wie ik wil zijn.
Liefs, Kitty.
Tja, daar vraag je me nogal wat. Wat is zo leuk aan mijn tweede "ik"? Ik weet eigenlijk niet of ik echt een tweede persoonlijkheid heb. Wanneer ik vrouwenkleding draag (eigenlijk draag ik dat altijd, maar slechts lichte make-up en lang haar bepalen definitief Kitty naar buiten toe) verander ik innerlijk niet zo heel veel. Maar zonder de vervelende kenmerken van typische mannelijkheid durf ik meer, doe ik letterlijk alles, en kan ik zelfs uitbundig zijn.
Toch herken ik veel dingetjes die je omschrijft. Uiteraard dat mannenkledij gewoon saai is, in tegenstelling tot wat ik nu draag. Het is ook best wel raar als je door mannen wordt nagestaard en zelfs nagefloten wordt. Ik heb niets met mannen, maar hen uitdagen vind ik wel lollig! (als je niet herkend wordt betekent dat je transformatie geslaagd genoemd mag worden!)
Het is zelfs zover dat als ik Kitty in de spiegel bekijk, dat ik er kapot van ben. Kijken naar mijzelf als Kitty is een heftige emotionele reactie - tenslotte is zij wat ik altijd heb willen zijn, of dat nu onderwater is, of gewoon "droog". Iedere keer komt mijn droom uit - zijn wie ik wil zijn.
Liefs, Kitty.
-
Nancy Koppens
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 168
- Lid geworden op: di nov 16, 2004 22:11
Hoi Saskia,
Het is alsof ik mijn eigen verhaal en beleving lees, helemaal hetzelfde.
Als Nance voel ik me geweldig, probeer er elke keer naar te streven om niet op te vallen en toch een leuke vrouw neer te zetten, zo één van dat je toch wel even de aandacht krijgt waar je stiekum wel op hoopt, ik geloof dat ik daar best wel in geslaagd ben.
Ik kom (steeds vaker) regelmatig overdag buiten, ben dan de gehele dag Nance en shop ook als Nance, als ik dan om me heen kijk heb ik het idee dat mensen me zien als vrouw... is een geweldig gevoel en maakt me vrolijk, dus de uitstraling is dan ook goed
)
Alleen heb ik nog wel dat als ik wat wil gaan eten of drinken dat de bediening wel raar kijkt hihihihi vanwege mijn mannen stem.... en ik weet dat het een keer zal gebeuren dat er een man bij mij aan het tafeltje gaat zitten.... zal denk ik niet weten wat ik dan zou moeten doen
Ik wil dus niet te veel opvallen, draag meestal wel een zwarte krijtstreep pantalon met wijde pijpen en laarzen er onder, en een keer een half lange rok (klok model) met laarzen.
Ook bij mijn tweede ik speel ik op de comp het Rally spel Collin mcRea 4 als Nance)) en verslaat daar menige mannen hihihihihih
Ook als man ben ik een blij en tevreden mens die geniet van z'n tweede ik, ook mijn vriendin geniet daar van, zij heeft niet alleen een vriend maar heeft er ook een vriendin bij gekregen.
Het is alsof ik mijn eigen verhaal en beleving lees, helemaal hetzelfde.
Als Nance voel ik me geweldig, probeer er elke keer naar te streven om niet op te vallen en toch een leuke vrouw neer te zetten, zo één van dat je toch wel even de aandacht krijgt waar je stiekum wel op hoopt, ik geloof dat ik daar best wel in geslaagd ben.
Ik kom (steeds vaker) regelmatig overdag buiten, ben dan de gehele dag Nance en shop ook als Nance, als ik dan om me heen kijk heb ik het idee dat mensen me zien als vrouw... is een geweldig gevoel en maakt me vrolijk, dus de uitstraling is dan ook goed
)Alleen heb ik nog wel dat als ik wat wil gaan eten of drinken dat de bediening wel raar kijkt hihihihi vanwege mijn mannen stem.... en ik weet dat het een keer zal gebeuren dat er een man bij mij aan het tafeltje gaat zitten.... zal denk ik niet weten wat ik dan zou moeten doen
Ik wil dus niet te veel opvallen, draag meestal wel een zwarte krijtstreep pantalon met wijde pijpen en laarzen er onder, en een keer een half lange rok (klok model) met laarzen.
Ook bij mijn tweede ik speel ik op de comp het Rally spel Collin mcRea 4 als Nance
)) en verslaat daar menige mannen hihihihihihOok als man ben ik een blij en tevreden mens die geniet van z'n tweede ik, ook mijn vriendin geniet daar van, zij heeft niet alleen een vriend maar heeft er ook een vriendin bij gekregen.