Komt het wel vaker voor dat de behoefte aan omkleden soms op een lager pitje staat? Vraag voor 'partnersvan' en voor de T* zelf. En dan niet vanwege de zomer. Is het te vergelijken met, soms maak ik mij niet op maar meestal wel?
groeten Elsa.
pauze?
Moderator: Moderators
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ja, bij mij komt het vaker voor dat ik gewoon geen zin heb om al dat gedoe en het laat. Ik doe er dan meestal niks (of heel weinig) aan, maar blijf wel constant in mijn gedachten ermee bezig. Een verklaring heb ik niet. Wel als ik het erg druk heb en niet genoeg energie ervoor op kan brengen.
Lisa
Lisa
If all else fails, buy new shoes
Elsa wat je stelt klopt wel, ik denk behalve als je als TS ben gediagnostiseerd en daar opvolging aan geeft en een enkele TG of zelfs TV die volledig als vrouw leven dat de overgrote meerderheid periodes kent, zoals Lisa zegt dat "gedoe" hoeft voor mij nu even niet.
Ik ken er die b.v. door een nieuwe relatie, alhoewel die nieuwe relatie van het begin af geinformeerd is, ervoeren dat de behoefte aan travestie geheel of gedeeltelijk weg was, dus ja er kunnen periodes zijn waarin men er wat afstand van neemt of misschien helemaal.
Alhoewel over het algemeen als men wat langer aan travestie doet, dat de kans dat het blijvend is ook groter zal zijn.
Ik kan dit alleen maar verklaren omdat men zichzelf toch als man ziet en het vrouwelijke dat men in travestie vind toch een onder geschikte rol vervuld en soms is die rol niet in beeld, kunnen meerdere redenen voor zijn denk ik.
Meestal in het begin kan het niet op en na enige tijd als het nieuwe eraf is komt alles in rustiger, meer realistisch vaarwater.
Ik denk als de vrouw denkt, omdat de partner geen behoefte toond op een bepaald moment, dat dit niet altijd wil zeggen dat het over is.
Vraag mij wel eens af, ondanks dat er best wel vrouwen zijn die het accepteren van hun vriend/partner, dat ze altijd in feite toch ergens blijven hopen dat het op een dag over zal gaan, de travestie behoefte.
Het lijkt me wel logisch ergens, als je vrouw bent.
groetjes
Ik ken er die b.v. door een nieuwe relatie, alhoewel die nieuwe relatie van het begin af geinformeerd is, ervoeren dat de behoefte aan travestie geheel of gedeeltelijk weg was, dus ja er kunnen periodes zijn waarin men er wat afstand van neemt of misschien helemaal.
Alhoewel over het algemeen als men wat langer aan travestie doet, dat de kans dat het blijvend is ook groter zal zijn.
Ik kan dit alleen maar verklaren omdat men zichzelf toch als man ziet en het vrouwelijke dat men in travestie vind toch een onder geschikte rol vervuld en soms is die rol niet in beeld, kunnen meerdere redenen voor zijn denk ik.
Meestal in het begin kan het niet op en na enige tijd als het nieuwe eraf is komt alles in rustiger, meer realistisch vaarwater.
Ik denk als de vrouw denkt, omdat de partner geen behoefte toond op een bepaald moment, dat dit niet altijd wil zeggen dat het over is.
Vraag mij wel eens af, ondanks dat er best wel vrouwen zijn die het accepteren van hun vriend/partner, dat ze altijd in feite toch ergens blijven hopen dat het op een dag over zal gaan, de travestie behoefte.
Het lijkt me wel logisch ergens, als je vrouw bent.
groetjes
Afgezien van de laarzen die ik dagelijks draag zijn er momenten dat ik eveneens niet wil of kan omkleden omdat ik slecht in mijn vel zit. Als ik heel en heel slecht in mijn vel zit, bijvoorbeeld na een stressvolle dag of als ik erg kapot ben doen zelfs de laarzen mij niets. En toch kan het mij rustiger maken. Ook het verkleden in rok, panty en strak shirt en laarzen eronder kan mij rustiger maken. Vaak moet je toch toegeven en jezelf omkleden. En afleren? Nee, daar denk ik niet aan.
liefs, Josette
Adriana, de meeste vrouwen hopen dat in het begin. Naarmate de jaren verstrijken weet je wel dat het nooit over gaat. Ik herinner mij nog dat we met kids op vakantie gingen en het omkleden was niet imfrage. Toen dacht ik ook, zou dit zo blijven? Ik begrijp nu dat het iets is wat een deel van hem is en nooit weg zal gaan. Het is zoals het is, op mijn manier heb ik er een deal mee gesloten.adriana schreef:Ik denk als de vrouw denkt, omdat de partner geen behoefte toond op een bepaald moment, dat dit niet altijd wil zeggen dat het over is.
Vraag mij wel eens af, ondanks dat er best wel vrouwen zijn die het accepteren van hun vriend/partner, dat ze altijd in feite toch ergens blijven hopen dat het op een dag over zal gaan, de travestie behoefte.
Het lijkt me wel logisch ergens, als je vrouw bent.
groetjes
groetjes Elsa
Elsa schreef
Wat je wel in de hand hebt, lijkt mij, is dat je grenzen kan stellen, b.v. presentatie, frekwentie, wie wel of niet informeren, maar dit heb je al aangegeven door de deal op jouw manier.
En ach b.v. een man die iedere dag in kroeg zit en thuis komt eten als het al koud is, denk dat dit leuker is
niet dan? (= Rotterdams- voor de niet Rotterdammers 
)
Besef wel dat met de laatste opmerking ik een beetje het eigen straatje aan het schoon vegen ben
groetjes,
Adriana
ik denk dat je er erg goed mee omgaat en realistisch omdat je het zelf niet in hand heb en je partner eigenlijk ook niet.
Adriana, de meeste vrouwen hopen dat in het begin. Naarmate de jaren verstrijken weet je wel dat het nooit over gaat. Ik herinner mij nog dat we met kids op vakantie gingen en het omkleden was niet imfrage. Toen dacht ik ook, zou dit zo blijven? Ik begrijp nu dat het iets is wat een deel van hem is en nooit weg zal gaan. Het is zoals het is, op mijn manier heb ik er een deal mee gesloten.
groetjes Elsa
Wat je wel in de hand hebt, lijkt mij, is dat je grenzen kan stellen, b.v. presentatie, frekwentie, wie wel of niet informeren, maar dit heb je al aangegeven door de deal op jouw manier.
En ach b.v. een man die iedere dag in kroeg zit en thuis komt eten als het al koud is, denk dat dit leuker is
niet dan? (= Rotterdams- voor de niet Rotterdammers )Besef wel dat met de laatste opmerking ik een beetje het eigen straatje aan het schoon vegen ben
groetjes,
Adriana
Lieve Elsa.
hetzelfde thema is ook op de site van groningen aan de hand geweest.
Ik heb zodra de themperatuur boven de 25 komt een probleem om als vrouw te gaan winkelen omdat de pruik dan teveel warmte vasthoudt. Ik begin dan te zweten en de make-up gaat lopen. En dat is geen gezicht. Zelf heb ik er dan ook minder behoefte aan omdat er ineens veel meer vrouwen op straat zijn. ( Rokken ipv broeken.) En dat geeft toch ook een bepaalde gevoel. Soms ben ik dan wel jaloers als ikzelf in een lange broek moet voor bepaalde gelegenheden.
Groetjes Bea.
hetzelfde thema is ook op de site van groningen aan de hand geweest.
Ik heb zodra de themperatuur boven de 25 komt een probleem om als vrouw te gaan winkelen omdat de pruik dan teveel warmte vasthoudt. Ik begin dan te zweten en de make-up gaat lopen. En dat is geen gezicht. Zelf heb ik er dan ook minder behoefte aan omdat er ineens veel meer vrouwen op straat zijn. ( Rokken ipv broeken.) En dat geeft toch ook een bepaalde gevoel. Soms ben ik dan wel jaloers als ikzelf in een lange broek moet voor bepaalde gelegenheden.
Groetjes Bea.
beide sexen te kennen en daar vol van te genieten en te leven
Hallo Bea, mijn vraag gaat niet specifiek over de zomer periode (warmte ect.) maar over een tijd dat het omkleden gewoon niet imfrage is. Het lijkt dan wel alsof het hele T* gebeuren niet bestaat. Herken jij je daarin?TV-Bea schreef:Lieve Elsa.
hetzelfde thema is ook op de site van groningen aan de hand geweest.
Ik heb zodra de themperatuur boven de 25 komt een probleem om als vrouw te gaan winkelen omdat de pruik dan teveel warmte vasthoudt. Ik begin dan te zweten en de make-up gaat lopen. En dat is geen gezicht. Zelf heb ik er dan ook minder behoefte aan omdat er ineens veel meer vrouwen op straat zijn. ( Rokken ipv broeken.) En dat geeft toch ook een bepaalde gevoel. Soms ben ik dan wel jaloers als ikzelf in een lange broek moet voor bepaalde gelegenheden.
Groetjes Bea.
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi Elsa,
Ik herken me er niet in: ik ben mijzelf niet (en het doet ook pijn) als ik niet dagelijks mijzelf omkleed. Wel is het zo dat ik merk dat als ik een paar weken niet zo lekker in mijn vel zit dat ik dan minder de neiging heb om bijv. rokken te dragen, een broek is dan ook goed.
Groetjes,
Frederique
Ik herken me er niet in: ik ben mijzelf niet (en het doet ook pijn) als ik niet dagelijks mijzelf omkleed. Wel is het zo dat ik merk dat als ik een paar weken niet zo lekker in mijn vel zit dat ik dan minder de neiging heb om bijv. rokken te dragen, een broek is dan ook goed.
Groetjes,
Frederique
Hoi Elsa,
ik heb een periode gehad van ongeveer 2 jaar dat het hele T-gebeuren niet aanbod kwam. Ik heb toen gelukkig wel al mijn kleding bewaard, ondanks dat er door een aantal wel belangstelling voor was.
Na die periode was het er ineens terug.
Een waarschijnlijke reden voor het verdwijnen was dat ik verliefd was op een biologische vrouw, die jammer genoeg niet beantwoord werd.
Waarom het terug gekomen is weet ik niet.
Groetjes Bea.
ik heb een periode gehad van ongeveer 2 jaar dat het hele T-gebeuren niet aanbod kwam. Ik heb toen gelukkig wel al mijn kleding bewaard, ondanks dat er door een aantal wel belangstelling voor was.
Na die periode was het er ineens terug.
Een waarschijnlijke reden voor het verdwijnen was dat ik verliefd was op een biologische vrouw, die jammer genoeg niet beantwoord werd.
Waarom het terug gekomen is weet ik niet.
Groetjes Bea.
beide sexen te kennen en daar vol van te genieten en te leven
Hallo Bea, bij 2 jaar zou ik als partner (misschien) denken dat het zomaar 'over' was. Dat is wel erg lang, 2 jaar. Was je al die jaren verliefd op haar,zonder dat het wederkerig was? Dat hoor ik wel vaker wanneer je verliefd wordt het T* gebeuren even op de achtergrond blijft. Maar bij vrijwel de meesten komt dat verlangen toch weer terug he? Misschien ontstaat er wel een extra hormoon dan waardoor je verlangen -behoefte afneemt?TV-Bea schreef:Hoi Elsa,
Een waarschijnlijke reden voor het verdwijnen was dat ik verliefd was op een biologische vrouw, die jammer genoeg niet beantwoord werd.
Waarom het terug gekomen is weet ik niet.
Groetjes Bea.
groetjes Elsa