Dragqueens geen echte T's

[Calista]

Hee Calista,

Dit is heel interessant. Hoe verleid jij dan een date die eigenlijk op mannen valt, als je toevallig als vrouw bent?

Ikzelf ben vet lesbisch, maar ik date ook andere T-meiden, en soms een leuke man. Als ik mijzelf helemaal optuig voor iemand, vind ik het inderdaad wel leuk om naar te kijken, hoewel ik de tijd met de spiegel eigenlijk een beetje voorbij ben.

Bij een queen wacht ik rustig tot ze zich uitgekleed heeft. Als de make-up eraf is, kan ik door face sitting en zo, al mijn leer het werk laten doen. Bij heterovrouwen loop ik rond, tot ik merk dat ze de hele tijd door mijn meisjesbroekje heen naar mijn mannenbillen en mijn zaakje zitten te kijken, en door de make-up heen, naar mijn "mannelijke" wenkbrouwen en mond. Ze hebben het er ook over, als ze zover zijn.

Maar het is een beetje passief allemaal, echt versieren is er niet bij. Heb je nog tips?

Tsja het is eigenlijk moeilijk te zeggen ik ga naar gay gelegenheden en er zijn echt wel veel mannen die geobsedeerd zijn door dragqueens.Hoe meer gefonkel je rond je nek en aan je vingers hebt,hoe stralender je eruit ziet,hoe meer succes je hebt.Ik zwaai wat met mn achterste en loop als een vrouw die de catwalk doet en zorg dat mn heupen zeer vrouwelijk wiegen.Velen zijn ook geinteresseerd in de borsten hetero als homo raar eigenlijk,de meesten denken dat ik echte borsten heb en dan zie je ze er maar naar gapen,lol.Ik draag nu vaak van die topjes die tegen je lichaam spannen en tot onder je oksel gaan(kokertje precies) en mn borstspierlijn loopt dan tussen mn valse borsten door en het lijkt dan of ze echt zijn:-) .Verleiden:ogen zijn belangrijk:ik gebruik lange valse wimpers en zet een laag zwart rond m'n ogen een wat smoky eyes effect:geeft een sensuele blik.En voor de rest kontzwaaien zeker,lol.
xxxQ.C
Isabelle

[Nathalie]

Quoting diva-style ?

[Isabelle Raulin dAymeries]

Hee Calista,

Thx. Ik doe eigenlijk hetzelfde, behalve de glitters en de wimpers.

Probeer ik even,

Isabelle

[pinkslipper]

Voor mij persoonlijk is de grens tussen een dragqueen en een travestiet zo vaag dat er geen grens is. Het is hetzelfde, maar dus niet helemaal (dankzij diverse uitleggen in deze topic wat wijzer geworden).
Om het zo te schrijven. Je hebt een SACD en een DVD-Audio. In het algemeen zijn het beide muziekdragers.

Overige travestieten kleden zich als vrouw omdat ze een stukje van hun vrouwelijkheid tot uitdrukking willen brengen. Ze kunnen er dus ook uitzien als een showtravestiet, maar de onderliggende reden is een geheel andere.
Deze worden in het engels "Crossdressers" genoemd. Ze laten dus een stukje van hun vrouwelijke identiteit zien in het kleedgedrag.

Femke: DragQueens lopen in het dagelijkse leven dus gewoon in mannenkleding rond.

Er is trouwens nog een categorie, en die wordt "genderbender" genoemd. Laten we maar zeggen de mannen met een woeste baard en een rok aan. Of de behoefte van deze categorie ook voortkomt uit een deels vrouwelijke identiteit weet ik niet.

Als een dragqueen bij zichzelf bespeurt dat ze dat doet vanwege haar vrouwelijke gevoelens is ze geen dragqueen meer, maar een crossdresser... vanwege de definitie. Snap je?

Ik heb even een aantal dingen uit quotes van JolandaM, omdat (denk ik) ook op mij slaat. Ook hier is die T* grens van mij vaag. Ik dacht dat ik een dragqueen (hokjesgeest of niet?). Nu ik dit lees, ben ik een kruising tussen crossdresser en een genderbender. Hmmm Soms wordt het (hier) te ingewikkeld. Pijn aan hersenen van het diepe nadenken Ach zolang ik maar gelukkig ben met of zonder jurk.

[Miss Teddy]

Hoi Jolanda

Bedankt voor je reaktie.
Ik vind de uitleg die je geeft heel aannemelijk alleen ben ik benieuwd wie dan zegt dat die dragqueens geen T gevoelens hebben.

Pas sinds kort begrijp ik het conflict T - drag wat zich in mij afspeelt.

Ik ben dragqueen en geen T. Voor mij is geslacht geen enkel onderdeel van mijn rol als showtravestiet.

Het bovenstaande is waarheid en gelogen. Ingewikkeld? Ja, maar dat heb je met gevoelsonderwerpen. Travestie is namelijk niet zozeer het kleden en uiten in kleding van het andere geslacht, alswel het gevoel en de gedachten die je daartoe brengen. En als gevoel goed met woorden en zinnen te omschrijven was, zouden romans minder leuk zijn.

Ik ben T, want ik deel het gevoel en de gedachten. Ik zou bij een test over genderdysforie als 100% T bestempeld worden. Maar als je me ziet en spreekt, ben ik weer T af en 120% dragqueen. DrekKwien noem ik het zelfs, omdat de ware vrouwelijke rol niet voor mij is weggelegd. Als ik niet tijdens Miss Teddy-tijd heen en weer kan springen tussen charme en trash, voldoet de rol mijn behoefte niet.

Ik vind de gesprekslijn in dit item verwarrend. Iedereen lult over deze gevoelens en gedachten alsof antwoord A goed is en B fout. En het individu wat het typt heeft er nog gelijk in ook, alleen voor de lezer is het helemaal anders. Er zit geen lijn in, het is een volkomen individuele beleving en daarom is een discussie zoals dit altijd onzin. Besides, volgens mij verschillen drags en trava's eerder in smaakgevoel dan in persoonlijkheid of genderdysforische inhoud.

Lekkere vergelijking dus, als beide kanten uniek en abstract zijn, ieder individu nog unieker en abstracter en het verschil niet eens werkelijk een verschil is!

Oja, mijn ervaring is inderdaad dat trava's en drags botsen. Ik schuif het op wederzijdse passabiliteitsjaloezie. Nu wordtie lastiger. Let op!

Drags zijn T, alleen willen het niet aan zichzelf toegeven. Veel van mn dragqueens gaan nu over hun nek, maar tis wel waar. Zij zijn jaloers op de T voor haar passabiliteit. De drag is vaak drag omdat zij niet 'all the way' durft te gaan: ontkenning dus. Hoezo is de drag 'dapper' om in de maatschappij te durven stappen? Tis eigenlijk juist krijsen omdat je bang bent voor iets nieuws. (Ik verklaar dit heel kort aan de kar om mijn punt te verduidelijken).
Trava's zijn stiekum even jaloers op de vrijheid die een drag heeft bewaard door niet 'all the way' te gaan in de vrouwelijkheidsbeleving. Zij kunnen nog heen en weer schieten tussen de geslachten. In alle extravagantie en schreeuwende meningen kunnen zij de maatschappelijke beleving van het verschijnsel Drag zelf in de hand nemen op groot sociaal niveau, maar ook individueel.

En het grappigste van die jaloezie is nog dat geen van beiden het door heeft. Je ziet het pas als je een drag en een trava aan elkaar plakt en op een afstandje toekijkt. Je gooit travestie.org open en je krijgt het idee dat T en drag werelden apart zijn en dat denken de T en drags zelf ook. Pas wanneer je eventjes dat idee afschudt en de verschillen vanuit een ander perspectief bekijkt, die je dat die verschillen details zijn en de overeenkomsten de rode draad door de genderdysforische verschijnselen. Travestie = drag, maar dan zonder metallic coating.

Kussy van Miss Teddy Pedigree Paul!

[Joanne]

Verrek eindelijk iemand die het snapt

[Rachel Ridder]

You know – reading down through this thread I noticed that the posting by Jolnada pretty much hit the nail on the head.
Her explanation in terms of definitions certainly helps to throw some light over the grey areas! [ptp]
Anyways-I’ve not got much to add to this apart from some definitions in English – which im not trying to throw at anyone-just put em out there.
There’ from the Oxford ED 11th Ed.
Cross-dress v. wear clothing typical of the opposite sex –[derivatives: cross-dresser n.

This word is obviously and English bastardisation from Germanic languages, namely the word
Transvestite n. a person, typically a man, who derives pleasure from dressing in clothes considered appropriate to the opposite sex.
-derivatives transvestism n. transvestist n.[dated] transvestitism n.
-origin 1920s: from Ger. Transvestit, from L. trans ‘across’ + vestire ‘clothe’. [it's English origin, the 1920s from German, is most remarkable don't you agree?]

Which brings me to:
Drag queen n. a man who ostentatiously dresses up in women’s clothes.

Now, what’s interesting how the English van dale differentiates between these two. Some points that stand out are that a transvestite is [named] ‘a person’; whereas a drag queen is [named] ‘a man’. The latter also dresses ‘up’ [as in, dressed ‘up’ to the nine’s] whereas the former just ‘dresses’. This is obviously leading to the ‘ostentatious’ nature of the attire of DQ’s compared to that of T’s. Ostentatious….[OED synonyms: pretentious, brazen, garish, grandiose, pompous] and what I believe Dutch terms as: ‘praalziek’ –which by xrefferencing I get gaudy, loud, tacky, clashing; excessively ornamented.

You might be wondering, you might not: where does the drag come from? OED offers: ‘pull along forcefully, roughly, or with difficulty’ - [ring any bells for some of you?] and yeah…some of the queens I’ve seen certainly look like they’ve had their fair share of being dragged around…. Or maybe dragon? [as in – the old dragon] As much as some likenesses spring to mind… maybe its not. Dragon is form old Greek ‘drakōn’ or quite simply ‘serpent’.
There are many different usages for ‘drag’: drag race, drag fox, dag-a-yer-fag etc. but interestingly enough; they all stem from the Old Norse ‘draga’ meaning, funnily enough, to draw or to paint. [which is I imagine what they did before going into battle, their faces I mean].

And finally: gender bender [n.] informal; a person who dresses and behaves in a way characteristic of the opposite sex.
Hihihihihi I first heard this word from my [strict] German teacher who would shout it as an insult at any boy who got his Germanic cases wrong [der,die,das,dem,diesem,dieser enz] “you little gender bender” she would scream at you!
Notwithstanding some humorous and interesting applications, when I think of this construct then only one face comes to mind: Kenny Everet.
http://www.kennyeverett.co.uk/ [page 2 [top left consol] has some clips of his 80s shows in real pl.]
la pasta…
Rachel

[Lisa met een S]

[Q] From Ali Lemer: “What is the origin of the term in drag? Someone online said that it came from theatrical production notes of yore, where it stood for ‘DRessed As a Girl’, since primarily men were doing it then, but that sounds like the hogwash about Port Out, Starboard Home and For Unlawful Carnal Knowledge. I’d like to see you prove her wrong.”

[A] That’s a delightful story, showing once again how inventive people are when faced with a conundrum. When it first appeared drag referred only to the wearing of female attire by men; the unisex implications are much more recent.

The origin is thought to be from Victorian theatrical usage in reference to the dragging sensation of long skirts on the ground, an unfamiliar sensation to men. The usage is not found in print until the 1870s but must surely be older. Jonathon Green suggests that the gay implications did not arise until the 1920s, and that all the early citations in the Oxford English Dictionary refer to fancy dress.

But I’ve recently seen a pair of illustrations from a London publication, The Day’s Doings of 20 May 1871, that showed Frederick William Park, a well-known homosexual of the period whose “campish undertakings” with Ernest Boulton in the Burlington Arcade in 1870 had landed them both in court. The drawings are captioned “Park in mufti” and “Park in ‘drag’ ”. Note the quote marks that indicate a word that was felt to be slang, or at least not quite respectable. I suspect that the camp associations of drag were present pretty much from the start.

Bron: Questions & Answers

[kim dietrich]

Hoi allemaal !
Ik kan deze discussie over dragqueens en ts/tv eindelijk verhelderen !
...
Ik ben zelf een hetero travestiet, zoals de meeste travestieten ! ..., als je homo bent val je op mannen, en als je in vrouwenkleding met make-up en pruik in de spiegel kijkt zie je een vrouw......lijkt me als homo-man vreselijk......Als een hetero man in vrouwenkleding met make-up en pruik in de spiegel kijkt, krijgt hij meestal een opwindend gevoel (een kick)..... bij mij is dat in ieder geval wel zo....ik ben heel goed met make-up, en met de juiste party-kleding en pruik ziet het er zeer vrouwelijk uit......ik word dan ook bloedgeil van mezelf......iets wat homo-mannen helaas moeten missen volgens mij.
...
Want ik ga dus wel stappen in b.v. de iT als travestiet !!! Stappen als man is dus lang niet zo leuk......want als show-travestiet heb je heel veel meer aanspraak.....ook van de mooiste bio-vrouwen die je maar kan bedenken !!! meestal hebben deze vrouwen kinky gevoelens......De meeste reakties die ik van bio-vrouwen krijg zijn zeer positief !! ze vinden het geweldig dat ik het lef heb om als sexy vrouw te gaan stappen............ Voor degenen die vroeger op vrijdag veel in de iT kwamen : ik ben Bianca (die met dat lange rode haar) veel liefs, en till next time......

Hallo Miss Bianca,

je slaat volgens mij de spijker precies op zijn kop. Het is ook mijn ervaring met homo dragqueens en met mijn eigen TV zijn. Homo dragqueens doen aan travestie als toneelstukje en meestal wordt dat een beetje een oubollige verkleedpartij. Of het zijn vooral verklede mannen of ze zetten een overdreven, negatief vrouwbeeld neer. Maar ze hebben zelf verder niets met dat plaatje dat ze neerzetten. Als hetero TV probeer ik een sexy vrouwbeeld neer te zetten en dat lukt me soms best aardig. Vroeger vond ik dat inderdaad heel opwindend. Nu nog wel, maar zodra je naar buiten gaat zie je jezelf niet en moet je het doen met de reacties van het publiek en die zijn inderdaad vaak ontzettend leuk vooral van vrouwen. Stappen als TV (als je het wat goed doet en kunt) is inderdaad ontzettend veel leuker dan stappen als man.

Bianca, als het zo uitkomt, ga ik graag een keer met je stappen.

Groetjes,

Kim.

[Rachel Ridder]

yes indeed!
and it's probably total coincidence too, that the stem word 'draw' in Old Gaelic translates as "druid", Just the mere thought of it conjures up an early society whose 'priestly' cast were above all of the others bar the aristos - who themselves where dependant upon them because they were also the societies poets and entertainers/conjurers.
Ofcourse, my mentioning drag being derived from Old Norse is, on the whole, just linguistic fact. The stem 'drag' [for all usages in English], that is to say, the usage of those klinkers for that specific sound; but it is not to say that there is any relation with the many applications of the word drag both as a construct or adjoined to other words in today's usage.

I do think it striking though, that in the recordings of the Eddaic lays, specifically Þrymskviða [Thrymskvida], one of the best known lays of Elder Edda. In it, the giant Þrymr steals Thor's hammer Mjölnir and demands Freyja as payment for it, desiring the goddess as his own wife. Instead of Freyja, the Æsir dress Thor as the bride and Loki as the bridesmaid [loki was the god of mischief btw-whom wagner based his loge upon], and the two travel to Jötunheimar for the "wedding." Thor's identity is comically hinted at throughout the reception (the god eats an entire cow on his own), with Loki providing weak explanations that the giants somehow accept for the odd behavior (he claims that the bride's immense hunger is due to her excitement). Mjölnir is eventually placed into Thor's hands as part of the wedding ceremony, allowing the god to strike down the giants and return home.

There is no agreement among scholars on the age of Þrymskviða. Some have seen it as thoroughly heathen and among the oldest of the Eddaic poems. Others have seen it as a young Christian parody of the heathen gods. Either way- it's ancient.

And Hagbard, in the Scandinavian legend of Hagbard and Signy (the Romeo and Juliet of the Vikings). After having slain Signy's brothers and suitors, Hagbard was no longer welcome in the hall of Signy's father Sigar. Hagbard then dressed up as one of his brother Haki's shieldmaidens in order to have access to the chambers of his beloved. When the handmaidens washed his legs, they asked him why they were so furry and why his hands were so callous. Because of this, he invented a clever verse to explain his strange appearance. Signy, however, who understood that it was Hagbard who had come to see her, explained to the maidens that his verse was truthful. Hagbard was, however, deceived by the handmaidens and he was arrested by Sigar's warriors. Hagbard was hanged and Signy committed suicide as Hagbard watched from the gallows.

What with all these Norse stories floating around in England,when their language was being hammered out, actors in Shakespearean plays, and indeed in all Elizabethan theater, tragedy as well as comedy, were all male; female parts were played by young men in drag. Shakespeare used the conventions to enrich the gender confusions of As You Like It, and Ben Jonson manipulated the same conventions in Epicoene, or The Silent Woman, (1609) an elaborate vindictive and misogynist sight gag that builds up to the Wedding from Hell. By the reign of Charles I, actresses were allowed on the London stage in the French fashion, and serious travesti roles disappeared.

[Miss Teddy]

als je homo bent val je op mannen, en als je in vrouwenkleding met make-up en pruik in de spiegel kijkt zie je een vrouw......lijkt me als homo-man vreselijk......(......)......iets wat homo-mannen helaas moeten missen volgens mij.

Niet helemaal waar, want door het principe 'projectie' draait voor mij als homo ineens geslacht en lust om. Voor een homo die zichzelf als vrouw bekijkt, kan het geil voelen om verleidelijk te zijn, ipv zichzelf op te geilen. Maw een homodrag zal vaak wel degelijk geil worden, maar niet direct van zichzelf, eerder van het effect wat zij kan 'bereiken'. Echter, voor een homodrag gaat het veel minder om sex. Het gaat om het uiten van vrouwelijk gevoel, het kan gaan om aandacht en het kan gaan om creativiteit.
...

[/quote]

Homo dragqueens doen aan travestie als toneelstukje en meestal wordt dat een beetje een oubollige verkleedpartij. Of het zijn vooral verklede mannen of ze zetten een overdreven, negatief vrouwbeeld neer. Maar ze hebben zelf verder niets met dat plaatje dat ze neerzetten.

Hier moet ik wel even op reageren. In veel gevallen heb je gelijk, maar zelfs dan ga je wel heeeel kort door de bocht. Ik als homodrag zet geen vrouwbeeld neer, maar een beeld van mezelf. Ik heb geen negatief beeld van mezelf (en ook niet van vrouwen), dus ik vind die opmerking een tikkie krenkend.
Ik denk dat je hetero en homo verward hebt met showdrag en trava. Als showdrag zijnde trek ik inderdaad de gruwelijkste jurken met een paarse pruik aan, maar dat zegt niets over mijn T gevoel, mijn T beeld en mijn T passie. Dat zegt iets over datgene waar vraag naar is en waar showdrags voor betaald worden. Als jij loodgieter bent en je baas vraagt je om lood te gieten (je snapt wel wat ik bedoel), dan ga je ook niet werken als timmerman. Voor mij is dat overdrevene het product wat ik verkoop.

Veelal moet je bij een showdrag door de show heen prikken om de trava te zien en je hebt gelijk dat die er soms niet eens is. Maar dat heeft alleen te maken met geld en gages, en niets met homo of hetero.

Ik ben het plaatje wat ik neerzet. Hetgeen wat het onherkenbaar maakt voor andere T's is de professionele input die ervoor zorgt dat het geheel entertainmentwaarde heeft en aan het eind van de avond met enkele honderdjes beloond wordt. Als ik niet dik betaald kreeg voor mijn dragwerk, deed ik het waarschijnlijk niet zoveel anders dan jullie. Ik ben als persoon wel wat wild en ongeremd, maar om daarom mijn vrouwbeeld negatief te noemen en mij onbetrokken bij mijn eigen creatie gaat me net te ver.
Toch, ik masturbeer niet in drag. Ik heb een ander nodig om als drag die extra dimensie in de travestie te vinden. Deels heb je wel gelijk, maar je reed de berm uit de bocht ;c).
Kim.[/quote]

[Rachel Ridder]

======Below is an excerpt from an article I worte for an online publication in August 2004======

HelloHaiHey !!!!
This post was prompted by the posting lower down this page 'wearing sisters underwear'; ok I changed the heading a little - but basically I think that it fits the original posting [pardon the pun]...
the author of that post asked if other guys like to do this too - and clarified [for the sick imaginations] that it is little to do with his sister but rather 'her' underwear, i.e. girls' underwear. I think the motivations for asking about sisters underwear comes from the taboo that prevents guys from just going into ‘business’ and spending a couple of hundred euros on their own satin, polyester, lace and nylon underwear and it is easier to just steal [and it is stealing] someone else’s hard earned silky bits.
to answer the question: its quite normal to want to wear girls underwear for whatever reasons: one in ten guys are transvestites [trans='across' vestire= 'cloth' / Old Latin]... there is much studies on this interest group, but difficult to conduct; as unfortunately most guys who do it feel a stigma of one kind or another and don’t speak about it = kinda like gay issues were treated in the early 1900s.
for all its greatness, this site unfortunately does not differentiate between transvestites and transgender [the adjective of transsexual/a person born with the physical characteristics of one sex who emotionally and psychologically feels they belong to the opposite sex]. these two groups have as much in common as a gay leather hairy-bear and a sister of mercy nun: they are different almost every respect.

Transsexuals want breasts, hips, vaginas, voice treatment, epilation etc. transvestites love the feel of woman’s clothes, in fact they love it so much it is not enough to just hold their women closer but they have to have those cloths on themselves: its all about touchy feely.
transvestites usually have very valid male characteristics that they enjoy also; and do not wish to change these [which is in total opposition to the situations of transsexuals]. some research suggests that transvestites are so enthralled with the female form and all things related to that, that they wish to become the object of their desire, i.e. they internalise it.* cloths obviously accentuate the femme figure [have you even been sunbathing on the beech-difficult isn’t it]. The desire for this internalisation is so great that these clothes must therefore be on them, they “transform” [you hear this word again and again and that’s not for nothing]. Essentially, a reification of ‘la femme’ and simultaneously coupling with the beholder inner feelings of oneself [this explains the standing-in-front-of-the-mirror kick].**

Others comment that transvestites are more often than not the youngest sons of a family, where the next sibling is less than two years younger - and therefore they are placed to the ground earlier than otherwise and develop a relationship with their mother thru her legs - usually legs covered in nylons leading to a fetish for this and other 'silky/satin' material. the proximity of such material to them gives a feeling that does not necessarily have to be as sexual as it is potent.

Whatever way you like to look at it, transvestites and being gay are two totally separate things: I feel I have to mention this as I was invited to attend the miss alternative limerick pageant last weekend and almost everyone who commented assumed that I was gay from the outset; which a lot to assume considering that the figures for transvestites who are gay are about the same as for guys who don’t Xdress [which is about 1-2 in every ten]. so it seemed to me to come from not-knowing, or that the basic facts are not out there [these were some pretty up-to-date guys from the irish scene].

Another interesting point to note is the unawareness among many transvestites of what they are: i.e. thousands of xdressers have never ever told anyone what they do, including their ten year partners and family members!!!] an interesting movie to watch that documents the plight of many T’s feel because of societies taboos and ignorance is 'Torch song trilogy' [1988 / http://us.imdb.com/title/tt0096289/

there's no lines to draw where the assumed 'masculine' identity ends and the femme begins!! But as there is little informed ad coherent information to be found on any irish sites and almost total lack of TV events, one can understand that irish TV are confused about their sexuality because their desire to meet face-to-face with one of their own kind is often blurred with their sexuality, i.e. they are ‘straight’. This is why it is difficult to get irish TV’s to appear for dates in hotels, as they shy away at the last moment for the idea of their being another ‘cock’ in the room in a dressing/undressing setting.

Its common enough to see transvestites shopping in ‘oxford street’ or the ‘nieuwedijk’ each weekend; but I have yet to see one here in Dublin, ireland and I have been here already a couple of weeks!

One posting that I read here illustrates the [what I would call ignorance, but not in a derogatory way] of how things are in Ireland at present. there is a posing in here asking for information on who knows a dressmaker who does alterations for transvestites….. [I ask myself?]…. is this a cry for help? seamstresses work on dresses, not people!; they do not stitch up people like the transsexual buffalo bill in The Silence of the Lambs!! seamstresses are business people and ‘all money is the same colour’ as they say in Switzerland !!!

Finally, drag queens. for me, drag queens are predominantly from the gay community, tough not always, but more often than not. Their colourful and creative attitude to cabaret and drama draws them to the stage and the glamorous aspects of their femme appearance[s] is a more obvious attraction than standing on the stage all male and boring-looking ; where is the gaiety in that? outrageous and colour are the flavour of drag shows, overdone, over dressed, glam: look at Irish television for example.


I hope that there is enough in here to create a some reasonable and sensible postings to this issue [more than were made for the dress-making posting]
ChuSS...!
xxx
Rachel Ridder ®®

Additional notes
* this internalisation is important for the transvestie, but only insofar as they would like to have power over that form. Not power in a bad way, more like: when you were a teenager and said to yourself: Gee…I wish I was Rossie O’Sullivan…then I would stay at home and feel my tits and masturbate all day long’. In the absence of brain transplants, the transvestite desires to have this capability and demonstrates interestingly a bi-polar personality [the more frequent they are their female personas]. They do not want to give over their male personas, and the female personas exist [for the most part] only in their own heads [which is why a lot of transvestites have never told anyone what they do].
** standing in front of the mirror. And what is the desired effect there? To appear as femme as possible of course. And there lies the rub, of the transvestites , if they experience a mental barrier, when getting ready to go out or whatever, if they recognise that there is a kinda barrier, ‘a dremple’ as you would term it, whereupon when dressing up and doing makeup that – in those 40 minutes, they ‘stop’ being their male personas, and ‘begin’ to be ‘her’ [or me, or whatever] but different to the persona they previously were, in some fundamental regard. And I find it so interesting to hear this from a drag-queens perspective too. … for I would imagine [and certainly from the postings here] that drag queens …well….they are rather accentuating the female aspects of their [v valid] male personas. There is less of a transition extant, and fantastically enough [that comment about practicality hihih] that sex does not mix well with them in drag. So, in other words, there is no bi-polarity there…inasmuch as there is no alter persona whose sexual needs have to be satisfied too. And ofcourse, the nature of drag –ott and flamboyant. Ever wonder why [young] drag queens can have sharp tongues [when provoked], are v confident, not-afraid to speak their minds, say-it-how-it-is matter-of-fact, [almost to the point of sounding over confident] tegenovergesteld aan [young] transvestites, who prefer their own company, a need for ‘understanding’, medeleving, behind closed doors. Reading this thread the last couple of days has illustrated to me how drag queens are more like “look at me, look what I can do” and are more than proud of their validated femme aspects of their essentially male persona [e.g. “Wauw mom, look at me!!!”]. And maybe… that transvestites are stymied at the first hurdle in their confusion over their persona’S’….[e.g. Hey mom, who [f] am I?] It’s this dynamic that leads me to figure why most drag queens are already out and about the clubs in their teens [but initially on an un-commercial basis, just free-entry and that kinds thing] and I have had my fair share of difficulty trying to get other tv’s my own age to go out – older tv’s are everywhere. Being within the gay community, any queen with a creative spirit and a bit of wherewithal can find their way into the glamorous side of [acceptable] stage shows. What’s amusing is that [gay] drag queens more often than not perform in mainstream events, corporate, media receptions and clubs. Haha but…the would-be ‘straight’ transvestites [married with children enz.] go more often than not to exclusively tv events….where the T-chasers are lining up for what are essentially gay encounters and a male environment.
So you end up with two characters in a play- lets say.
The one lives in a gay lifestyle, and socialises [not exclusively of course] in a straight environment.
The other character, lives in a straight lifestyle, but socialises [not exclusively of course] in a gay one.
[niet exclusief, maar 'wel' als ze aan het X-verkleden bezig zijn]

If these aren’t grounds for some very good comedy, then what is?
And regarding the stelling “drag queens are not real T’s”
Well which T does one mean? DQ's are transvestites certainly! [cross-dress] but the other T’s…. Transexual, Transgendered….? Well, maybe it would be a better question to ask…. Are transvestites real T’s? It all depends on what it meant by T…?

[I take mine at high-noon thank you, (no sugar thx – I’m sweet enough!!!)]

[kim dietrich]

Homo dragqueens doen aan travestie als toneelstukje en meestal wordt dat een beetje een oubollige verkleedpartij. Of het zijn vooral verklede mannen of ze zetten een overdreven, negatief vrouwbeeld neer. Maar ze hebben zelf verder niets met dat plaatje dat ze neerzetten.

Hier moet ik wel even op reageren. In veel gevallen heb je gelijk, maar zelfs dan ga je wel heeeel kort door de bocht. Ik als homodrag zet geen vrouwbeeld neer, maar een beeld van mezelf. Ik heb geen negatief beeld van mezelf (en ook niet van vrouwen), dus ik vind die opmerking een tikkie krenkend.
Ik denk dat je hetero en homo verward hebt met showdrag en trava. Als showdrag zijnde trek ik inderdaad de gruwelijkste jurken met een paarse pruik aan, maar dat zegt niets over mijn T gevoel, mijn T beeld en mijn T passie. Dat zegt iets over datgene waar vraag naar is en waar showdrags voor betaald worden. Als jij loodgieter bent en je baas vraagt je om lood te gieten (je snapt wel wat ik bedoel), dan ga je ook niet werken als timmerman. Voor mij is dat overdrevene het product wat ik verkoop.
...
Toch, ik masturbeer niet in drag. Ik heb een ander nodig om als drag die extra dimensie in de travestie te vinden. Deels heb je wel gelijk, maar je reed de berm uit de bocht, Kim.

Hallo Miss Teddy,

je hebt helemaal gelijk. Sorry! Het stukje komt heel negatief over voor dragqueens en dat was niet mijn bedoeling. Travestie om het publiek te vermaken lijkt me trouwens ook een stuk geaccepteerder dan travestie waar jezelf opgewonden van raakt. En verder zit ik vreselijk te generaliseren. Ik bedoelde vooral dat de motivatie om zich te verkleden totaal verschillend is of kan zijn. We (ik) moeten niet gaan zeggen, dit is wel goed en dat is niet goed. Maar het verschil in motivatie vind ik wel interessant. Overigens daar heb je ook mengvormen. Zelf ben ik een TV en verkleden was in het begin inderdaad opwindend voor mij. Sinds ik naar buiten ga, is dat voorbij en is het effect op het publiek wat voor mij telt. Dat is misschien ook een hele normale ontwikkeling. Iedere vrouw is in dat opzicht een beetje een showgirl.

Liefs, Kim.

[Lisa met een S]

Iedere vrouw is in dat opzicht een beetje een showgirl.

Interessante opmerking. Wil je dat aub nader toelichten?

Lisa

[kim dietrich]

Vrouwen kleden zich vooral met een oog voor het effect op andere vrouwen en daarnaast misschien ook wel mannen. Maar kleding die door de vrouwen in hun groep niet OK wordt gevonden, zullen ze niet snel aantrekken. Vrouwen maken zich dus bij hun kleding buitenshuis vooral druk om hoe ze op het publiek overkomen. Dat is precies hetzelfde als wat Miss Teddy en anderen beweren voor drag queens. Alleen drag queens streven naar een shockerend effect en een vermaakseffect bij hun publiek, terwijl vrouwen primair streven naar aandacht en status bij voor hun belangrijke andere vrouwen en eventueel mannen. (Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.)

Kim