Uw pizza is klaar meneer! Auw! Eet smakelijk mevrouw! Zucht.
Moderator: Moderators
-
- ForumFan
- Berichten: 349
- Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
- Locatie: Boven de grote rivieren
Ik vind dit nogal een warrige discussie worden. Waar gaat dit nu eigenlijk allemaal over? Jullie zitten te teuten als een stel oude wijven. Sorry als dit als sexe-discriminatie overkomt.
Vida maakt een opmerking dat we het niet over echte vrouwen hebben bij T*'s. Dat klopt wel, maar dat is simpel te verklaren. Vrouwen die zich mannelijk kleden worden niet gezien als travestieten of als afwijkend. De maatschappij accepteert dat en is daarmee vertrouwd. Ze zijn er dus wel, maar ze vallen niet op en hebben door die sociale acceptatie minder problemen. Maar goed, daar gaat Vida's stukje verder niet echt over.
Het gaat over het probleem dat je als een 'hij' overkomt, terwijl je als 'zij' wil overkomen. (Dames, het is echt niet verkeerd om problemen expliciet te formuleren.)
Om te beginnen moet je realistisch zijn. Een ober die jou je pizza brengt, is niet echt geinteresseerd in de vraag of je man of vrouw bent. Die man of vrouw staat voor het simpele probleem dat hij je beleefd moet aanspreken, daar wil hij/zij geen uren over doen en voor de rest zal het hem/haar worst zijn. Die ober moet dus razendsnel kiezen tussen 2 alternatieven. De man heeft dat honderdduizenden keren gedaan (jij en ik ook) en doet dat dus op de automatische piloot, dus reflexmatig, zonder daar verder bij na te denken.
Hoe doet hij dat? Hij gaat af op het plaatje. Niet op de reuk. Het is geen hond. Niet op het gehoor. Dat zou best kunnen, maar een stem is er niet altijd, dat plaatje wel. En mensen zijn sterk visueel ingesteld en gaan dus af op wat ze zien.
De meeste doorsnee mensen denken dan dat die man afgaat op hoe het er in je schaamstreek eruit ziet. Dokters doen dat inderdaad bij de geboorte. Dus zo gek is dat nu ook weer niet. Maar zo werkt dat niet. De mevrouw achter de kassa bij AH kan moeilijk vragen of je eerst even je broek of rok wilt laten zakken. Die begaanheid van medici bij sexe-operaties met die streek, is wel begrijpelijk maar slaat voor het maatschappelijke verkeer dus helemaal nergens op. Misschien zijn er goede argumenten te geven in verband met de hormonen, maar daar gaat dit draadje niet over.
Die ober of die mevrouw achter de kassa neemt dus in een flits je uiterlijk vluchtig en slordig op en komt dan tot een keuze (M of V) die in zo'n 99% van de gevallen (ik heb het niet onderzocht hoor) klopt. Dat wil zeggen: de betrokkene heeft niet het idee verkeerd ingedeeld te worden.
In sommige gevallen (1 op de 100, 1 op de 1000?) gaat het mis. Het plaatje dat hij/zij ziet, wordt verkeerd ingedeeld. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Ik heb een (knappe) buurvrouw (niet vlakbij) die het kennelijk leuk vindt er zo mannelijk mogelijk uit te zien en over te komen. Ze wordt daar ook steeds beter in. Het gevolg is dat als ik haar nu onverwachts zie, ik soms eerst denk: een man en dan pas, verrek, het is mijn buurvrouw. Door haar kapsel, bril en kleding slaagt ze erin als man over te komen, terwijl ze in feite vrouw is.
Je hebt ook vrouwen die van zichzelf een wat mannelijk uiterlijk hebben. Voor zulke vrouwen is het vaak heel vervelend. Je bent vrouw, maar je wordt aangezien in eerste instantie voor man. Behalve dat dat vervelend is, wordt zo'n vrouw ook anders behandeld. Mensen voelen zich snel wat geirriteerd omdat ze het moeilijk vinden zo'n vrouw goed in te delen. Is het nu een man of een vrouw? Wat een gezeur! En ze richten onbewust hun agressie op de desbetreffende. Als je vrouw bent, kun je er dus beter vrouwelijk uitzien in onze maatschappij, zou je denken en dat is ook wel zo.
Dat sommige vrouwen het leuk vinden om mannelijk over te komen, komt vermoedelijk doordat mannen in de maatschappij vaak meer status en macht hebben. In ieder geval zien we al minstens tien jaar de opkomst van de stoere vrouwen die bepaalde mannelijke trekjes uitstralen.
Wat betekent dit verhaal nu tot zover voor ons probleem? Jij wilt overkomen als vrouw. Of je daadwerkelijk (of getransformeerd) vrouw bent, speelt voor dat punt geen enkele rol. Waar het om gaat, is het plaatje dat je (bewust of onbewust) neerzet. Dat plaatje is bepalend voor de reactie van de mensen om je heen. Dat moet je ze niet kwalijk nemen, want ze kunnen niet anders. Ze hebben niets anders om op af te gaan.
Op basis van welke elementen deel je iemand nu in als man of als vrouw? In eerste instantie kijken jij en ik en dus ook andere mensen vooral naar het totale plaatje. De details komen later misschien nog wel eens. Die eerste instantie is belangrijk, want in dat eerste moment wordt de keuze gemaakt. Wanneer je dus later de stem hoort o.i.d. is de beslissing al genomen. En mensen vinden het moeilijk zo'n beslissing terug te draaien.
Kan ik hier nog iets meer over zeggen? Ja, ik denk het wel. Ik ben zelf TV en beschouw mezelf als biologisch man. Ik zit dus met het omgekeerde probleem. Ik word voor vrouw aangezien, terwijl ik dat niet wil zijn. Verder is het bij mij zo, dat als je de moeite zou nemen, je het ook altijd kunt zien en kunt horen, want het is allemaal echt niet perfect. Maar dat mensen zich als het ware laten misleiden, komt in mijn geval doordat de indruk in eerste instantie anders is en die is bepalend en het komt omdat men graag een vrouw in me wil zien.
Wat doe ik in concreto om als vrouw over te komen? Eigenlijk vrij weinig. Ik probeer me vrouwelijk te kleden. Ik probeer me sexy te kleden. Ik probeer me duur en chique te kleden. Ik probeer me leuk te kleden. In TV ben ik ook heel zelfbewust en dat straal ik ook wel uit. Ik zorg voor lang blond haar. Ik zorg voor duidelijke, maar niet overdreven, borsten, die wel echt lijken (prothese met plaktepels). Ik werk mijn baard weg. Ik gebruik zo weinig mogelijk make-up. In ieder geval moet het eigenlijk niet zichtbaar zijn.
Bepaalde kleding werkt veel beter dan andere. Een korte minirok, als je dat kunt hebben, suggereert heel sterk dat je vrouw bent. Want mannen zie je nooit (vrijwel nooit) in minirok.
Kleding die ik niet goed kan hebben in TV, is een mannenpak. In een mannenpak kom ik ambigu over en gaan mensen te lang aarzelen.
Een lange blonde pruik werkt heel sterk en werkt op grote afstand. Zo'n bos haar moet wel een leuke meid zijn.
Mooi opgemaakte ogen doen het ook goed. Niemand verwacht dan nog een man. Ik heb geen mooie lippen, maar anders kun je daar een soortgelijk effect mee bereiken. Duidelijke en realistische borsten hebben ook een goed effect.
Ik heb ook ervaring met half lopen, waarin je wel vrouwenkleren draagt maar geen pruik, geen borsten en je baard niet wegwerkt. Dan is er bij mijn weten niemand meer die me verkeerd indeelt, iedereen deelt me dan dus in als man. Kennelijk zijn die 3 dingen dus wel heel bepalend.
Ik ga niet zeggen dat je dit probleem onbelangrijk moet vinden, want zelf vond ik het omgekeerde ook nog al storend. Maar je moet uitproberen welke elementen in je uiterlijk heel bepalend zijn voor de sexe-indruk die je maakt.
Om uit te testen, is een drukke supermarkt mooi. Het kassameisje zegt dan op een gegeven moment mijnheer of mevrouw. Als ze in het onzekere verkeert, zal ze proberen geen van beiden te zeggen, maar dan kom je mogelijk ambigu over.
Succes en liefs,
Kim.
Vida maakt een opmerking dat we het niet over echte vrouwen hebben bij T*'s. Dat klopt wel, maar dat is simpel te verklaren. Vrouwen die zich mannelijk kleden worden niet gezien als travestieten of als afwijkend. De maatschappij accepteert dat en is daarmee vertrouwd. Ze zijn er dus wel, maar ze vallen niet op en hebben door die sociale acceptatie minder problemen. Maar goed, daar gaat Vida's stukje verder niet echt over.
Het gaat over het probleem dat je als een 'hij' overkomt, terwijl je als 'zij' wil overkomen. (Dames, het is echt niet verkeerd om problemen expliciet te formuleren.)
Om te beginnen moet je realistisch zijn. Een ober die jou je pizza brengt, is niet echt geinteresseerd in de vraag of je man of vrouw bent. Die man of vrouw staat voor het simpele probleem dat hij je beleefd moet aanspreken, daar wil hij/zij geen uren over doen en voor de rest zal het hem/haar worst zijn. Die ober moet dus razendsnel kiezen tussen 2 alternatieven. De man heeft dat honderdduizenden keren gedaan (jij en ik ook) en doet dat dus op de automatische piloot, dus reflexmatig, zonder daar verder bij na te denken.
Hoe doet hij dat? Hij gaat af op het plaatje. Niet op de reuk. Het is geen hond. Niet op het gehoor. Dat zou best kunnen, maar een stem is er niet altijd, dat plaatje wel. En mensen zijn sterk visueel ingesteld en gaan dus af op wat ze zien.
De meeste doorsnee mensen denken dan dat die man afgaat op hoe het er in je schaamstreek eruit ziet. Dokters doen dat inderdaad bij de geboorte. Dus zo gek is dat nu ook weer niet. Maar zo werkt dat niet. De mevrouw achter de kassa bij AH kan moeilijk vragen of je eerst even je broek of rok wilt laten zakken. Die begaanheid van medici bij sexe-operaties met die streek, is wel begrijpelijk maar slaat voor het maatschappelijke verkeer dus helemaal nergens op. Misschien zijn er goede argumenten te geven in verband met de hormonen, maar daar gaat dit draadje niet over.
Die ober of die mevrouw achter de kassa neemt dus in een flits je uiterlijk vluchtig en slordig op en komt dan tot een keuze (M of V) die in zo'n 99% van de gevallen (ik heb het niet onderzocht hoor) klopt. Dat wil zeggen: de betrokkene heeft niet het idee verkeerd ingedeeld te worden.
In sommige gevallen (1 op de 100, 1 op de 1000?) gaat het mis. Het plaatje dat hij/zij ziet, wordt verkeerd ingedeeld. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Ik heb een (knappe) buurvrouw (niet vlakbij) die het kennelijk leuk vindt er zo mannelijk mogelijk uit te zien en over te komen. Ze wordt daar ook steeds beter in. Het gevolg is dat als ik haar nu onverwachts zie, ik soms eerst denk: een man en dan pas, verrek, het is mijn buurvrouw. Door haar kapsel, bril en kleding slaagt ze erin als man over te komen, terwijl ze in feite vrouw is.
Je hebt ook vrouwen die van zichzelf een wat mannelijk uiterlijk hebben. Voor zulke vrouwen is het vaak heel vervelend. Je bent vrouw, maar je wordt aangezien in eerste instantie voor man. Behalve dat dat vervelend is, wordt zo'n vrouw ook anders behandeld. Mensen voelen zich snel wat geirriteerd omdat ze het moeilijk vinden zo'n vrouw goed in te delen. Is het nu een man of een vrouw? Wat een gezeur! En ze richten onbewust hun agressie op de desbetreffende. Als je vrouw bent, kun je er dus beter vrouwelijk uitzien in onze maatschappij, zou je denken en dat is ook wel zo.
Dat sommige vrouwen het leuk vinden om mannelijk over te komen, komt vermoedelijk doordat mannen in de maatschappij vaak meer status en macht hebben. In ieder geval zien we al minstens tien jaar de opkomst van de stoere vrouwen die bepaalde mannelijke trekjes uitstralen.
Wat betekent dit verhaal nu tot zover voor ons probleem? Jij wilt overkomen als vrouw. Of je daadwerkelijk (of getransformeerd) vrouw bent, speelt voor dat punt geen enkele rol. Waar het om gaat, is het plaatje dat je (bewust of onbewust) neerzet. Dat plaatje is bepalend voor de reactie van de mensen om je heen. Dat moet je ze niet kwalijk nemen, want ze kunnen niet anders. Ze hebben niets anders om op af te gaan.
Op basis van welke elementen deel je iemand nu in als man of als vrouw? In eerste instantie kijken jij en ik en dus ook andere mensen vooral naar het totale plaatje. De details komen later misschien nog wel eens. Die eerste instantie is belangrijk, want in dat eerste moment wordt de keuze gemaakt. Wanneer je dus later de stem hoort o.i.d. is de beslissing al genomen. En mensen vinden het moeilijk zo'n beslissing terug te draaien.
Kan ik hier nog iets meer over zeggen? Ja, ik denk het wel. Ik ben zelf TV en beschouw mezelf als biologisch man. Ik zit dus met het omgekeerde probleem. Ik word voor vrouw aangezien, terwijl ik dat niet wil zijn. Verder is het bij mij zo, dat als je de moeite zou nemen, je het ook altijd kunt zien en kunt horen, want het is allemaal echt niet perfect. Maar dat mensen zich als het ware laten misleiden, komt in mijn geval doordat de indruk in eerste instantie anders is en die is bepalend en het komt omdat men graag een vrouw in me wil zien.
Wat doe ik in concreto om als vrouw over te komen? Eigenlijk vrij weinig. Ik probeer me vrouwelijk te kleden. Ik probeer me sexy te kleden. Ik probeer me duur en chique te kleden. Ik probeer me leuk te kleden. In TV ben ik ook heel zelfbewust en dat straal ik ook wel uit. Ik zorg voor lang blond haar. Ik zorg voor duidelijke, maar niet overdreven, borsten, die wel echt lijken (prothese met plaktepels). Ik werk mijn baard weg. Ik gebruik zo weinig mogelijk make-up. In ieder geval moet het eigenlijk niet zichtbaar zijn.
Bepaalde kleding werkt veel beter dan andere. Een korte minirok, als je dat kunt hebben, suggereert heel sterk dat je vrouw bent. Want mannen zie je nooit (vrijwel nooit) in minirok.
Kleding die ik niet goed kan hebben in TV, is een mannenpak. In een mannenpak kom ik ambigu over en gaan mensen te lang aarzelen.
Een lange blonde pruik werkt heel sterk en werkt op grote afstand. Zo'n bos haar moet wel een leuke meid zijn.
Mooi opgemaakte ogen doen het ook goed. Niemand verwacht dan nog een man. Ik heb geen mooie lippen, maar anders kun je daar een soortgelijk effect mee bereiken. Duidelijke en realistische borsten hebben ook een goed effect.
Ik heb ook ervaring met half lopen, waarin je wel vrouwenkleren draagt maar geen pruik, geen borsten en je baard niet wegwerkt. Dan is er bij mijn weten niemand meer die me verkeerd indeelt, iedereen deelt me dan dus in als man. Kennelijk zijn die 3 dingen dus wel heel bepalend.
Ik ga niet zeggen dat je dit probleem onbelangrijk moet vinden, want zelf vond ik het omgekeerde ook nog al storend. Maar je moet uitproberen welke elementen in je uiterlijk heel bepalend zijn voor de sexe-indruk die je maakt.
Om uit te testen, is een drukke supermarkt mooi. Het kassameisje zegt dan op een gegeven moment mijnheer of mevrouw. Als ze in het onzekere verkeert, zal ze proberen geen van beiden te zeggen, maar dan kom je mogelijk ambigu over.
Succes en liefs,
Kim.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!
- Kim Femme
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 100
- Lid geworden op: do jul 05, 2001 2:00
- Locatie: Noord-Holland
Heldere en sterke analyse Kim.
Ik ben het helemaal met je eens.
Mooie voornaam heb je trouwens
groetjes,
Kim Femme.
Ik ben het helemaal met je eens.
Mooie voornaam heb je trouwens
groetjes,
Kim Femme.
"Verdroom je leven niet, leef je dromen"
http://www.flickr.com/photos/kim_femme
http://www.flickr.com/photos/kim_femme
Ik moet Kim (ehhh.... de bovenste dus) gelijk geven: de eerste indruk is de basis waarop men jou aanspreekt. En de harde buitenwereld is nu eenmaal onverbiddelijk: kennelijk heb je niet goed je best gedaan om je in het juiste hokje te laten indelen.
Ik schijn nogal dominant over te komen en dat straal ik ook uit. De weinige keren dat iemand een foute opmerking maakte (waar ik mij al helemaal niet druk om maak) herstelde men onmiddelijk met honderdmaal excuus - en een gratis rondje voor de hele tafel
Ik heb ook al meegemaakt dat er in de keuken weddenschappen waren afgesloten (hoorde ik naderhand) over wat ik nou was. Dat is toch prachtig? Heb hele discussies met personeel gevoerd over mijzelf, mijn veranderingen e.d.. Geloof me, men vind dat reuze interessant, en is een welkome afwisseling van hun dagelijkse sleur.
Als je je hierover druk maakt, maak je het jezelf vele malen moeilijker. Zie het van de "funny side" en maak er wat van!
De wereld kun je niet veranderen. Wel jezelf.
Kitty.
Ik schijn nogal dominant over te komen en dat straal ik ook uit. De weinige keren dat iemand een foute opmerking maakte (waar ik mij al helemaal niet druk om maak) herstelde men onmiddelijk met honderdmaal excuus - en een gratis rondje voor de hele tafel
Ik heb ook al meegemaakt dat er in de keuken weddenschappen waren afgesloten (hoorde ik naderhand) over wat ik nou was. Dat is toch prachtig? Heb hele discussies met personeel gevoerd over mijzelf, mijn veranderingen e.d.. Geloof me, men vind dat reuze interessant, en is een welkome afwisseling van hun dagelijkse sleur.
Als je je hierover druk maakt, maak je het jezelf vele malen moeilijker. Zie het van de "funny side" en maak er wat van!
De wereld kun je niet veranderen. Wel jezelf.
Kitty.
Wat mij de laatste jaren is opgevallen is dat de meeste transen zich erg focussen op hun kleding, make-up en ze zien ook erg uit naar hun srs en borstimplants. En dat begrijp ik ook wel; voor jezelf is dat toch wel erg belangrijk. Maar de buitenwereld heeft eigenlijk schijt eraan of je nou wel of niet een piemeltje hebt of cup aa of dd----> dat piemeltje kun je nog wel wegwerken en die cup aa tsja, er zijn zoveel biovrouwen die zowat niks hebben. Wat volgens mij het belangrijkste is voor je passabiliteit is je gezicht (zachte vormen en een haarvrij gezicht), je stem, je houding en je manier van bewegen. Bij de meeste transen zie ik vaak dat ze helemaal geen facial feminisation surgeries laten doen en ook al begrijp ik niet iedereen daar geld voor heeft, maar de meeste van jullie kunnen volgens mij best daarvoor een lening afsluiten, het huis of de auto verkopen etc etc. Tuurlijk zal dat de kwaliteit van leven op het begin niet echt op en top zijn. (Je moet toch inleveren qua materiële zaken) Maar uiteindelijk zal je kwaliteit van leven er echt wel op vooruit gaan. (Doordat je veel minder of misschien wel helemaal niet meer voor man aangezien wordt.) Ik ben 23 maar ik wil voor mijn 30ste toch wel de volgende dingen hebben laten doen aan mijn gezicht:
- Kaakhoekreductie
- Kincorrectie d.m.v. sliding osteotomie
- Totale neuscorrectie
- Trachial Shave
- Wenkbrauwlift
- Lippen laten vullen met Aquamid
Ik heb nu mijn gezicht laten laseren (donderdag laatste behandeling gehad) en ik moet toch nog een aantal keer electrolyse laten doen want er zitten nog een aantal witte haartjes die de laser niet 'gepakt' heeft. En die castratie en ik heb een tijdje illegaal hormonen geslikt en dat heeft in totaal voor een schuld nu van €7000,- gezorgd.... Dus eerst die maar aflossen voordat ik weer verder kan met verdere veranderingen...
Ik loop bij het VU en tuurlijk zullen uiteindelijk die srs en die boobies me ook wel blij maken maar ze zijn voor mij niet het belangrijkste qua passabiliteit.
Als je nou bv Kelly van Big Brother neemt; dat wordt toch gezien als een redelijk passabele trans; maar ik vind het ZO jammer dat ze haar voorhoofdbotje en kaak niet laat opereren; en die stem; dat kan toch niet?? Ze is er trots op dat ze nooit logopedie heeft gehad maar ik denk alleen maar: "Meid, je stem klinkt als een homo!!"
Whatever, dat was wat ik even wilde zeggen over passabiliteit.
Ohja, hebben jullie trouwens ook laatst dat programma gezien over pre-puberale transen?? Dat was echt GE-WEL-DIG!! Die meiden krijgen gewoon voor hun puberteit Androcur voorgeschreven waardoor ze dus nooit de baard in de keel krijgen, nooit een mannelijk gezicht, nooit gezichts en lichaamshaar; ik ben zoooo blij voor ze!!! Die meiden krijgen dus gelukkig echt de kans om gewoon een leven als vrouw te leven ondanks dat ze nou per ongeluk in het lichaam van een jongetje geboren zijn---> zo hoort het natuurlijk ook. Ik ben ook jaloers, maarja je moet roeien met de riemen die je hebt en ik kan nu eenmaal niet tijd terugdraaien...
Love you all!!!
- Kaakhoekreductie
- Kincorrectie d.m.v. sliding osteotomie
- Totale neuscorrectie
- Trachial Shave
- Wenkbrauwlift
- Lippen laten vullen met Aquamid
Ik heb nu mijn gezicht laten laseren (donderdag laatste behandeling gehad) en ik moet toch nog een aantal keer electrolyse laten doen want er zitten nog een aantal witte haartjes die de laser niet 'gepakt' heeft. En die castratie en ik heb een tijdje illegaal hormonen geslikt en dat heeft in totaal voor een schuld nu van €7000,- gezorgd.... Dus eerst die maar aflossen voordat ik weer verder kan met verdere veranderingen...
Ik loop bij het VU en tuurlijk zullen uiteindelijk die srs en die boobies me ook wel blij maken maar ze zijn voor mij niet het belangrijkste qua passabiliteit.
Als je nou bv Kelly van Big Brother neemt; dat wordt toch gezien als een redelijk passabele trans; maar ik vind het ZO jammer dat ze haar voorhoofdbotje en kaak niet laat opereren; en die stem; dat kan toch niet?? Ze is er trots op dat ze nooit logopedie heeft gehad maar ik denk alleen maar: "Meid, je stem klinkt als een homo!!"
Whatever, dat was wat ik even wilde zeggen over passabiliteit.
Ohja, hebben jullie trouwens ook laatst dat programma gezien over pre-puberale transen?? Dat was echt GE-WEL-DIG!! Die meiden krijgen gewoon voor hun puberteit Androcur voorgeschreven waardoor ze dus nooit de baard in de keel krijgen, nooit een mannelijk gezicht, nooit gezichts en lichaamshaar; ik ben zoooo blij voor ze!!! Die meiden krijgen dus gelukkig echt de kans om gewoon een leven als vrouw te leven ondanks dat ze nou per ongeluk in het lichaam van een jongetje geboren zijn---> zo hoort het natuurlijk ook. Ik ben ook jaloers, maarja je moet roeien met de riemen die je hebt en ik kan nu eenmaal niet tijd terugdraaien...
Love you all!!!
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
Niet iedereen heeft het nodig...Jamie schreef:Bij de meeste transen zie ik vaak dat ze helemaal geen facial feminisation surgeries laten doen en ook al begrijp ik niet iedereen daar geld voor heeft, maar de meeste van jullie kunnen volgens mij best daarvoor een lening afsluiten, het huis of de auto verkopen etc etc.
A person is grown up not when they can take care of themselves, but when they can take care of others.
Nou ik vind dat de meeste die zeggen dat ze het niet nodig hebben, het naar mijn idee wèl nodig hebben....Chantal C. schreef:Niet iedereen heeft het nodig...Jamie schreef:Bij de meeste transen zie ik vaak dat ze helemaal geen facial feminisation surgeries laten doen en ook al begrijp ik niet iedereen daar geld voor heeft, maar de meeste van jullie kunnen volgens mij best daarvoor een lening afsluiten, het huis of de auto verkopen etc etc.
Maarja, het is maar hoe hoog je de lat wilt leggen....
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
Of andersom... Mensen die hard roepen ik heb een FFS nodig, waarbij je denkt: is dat niet zonde van je geld, want je hebt het echt niet nodig!Jamie schreef:Nou ik vind dat de meeste die zeggen dat ze het niet nodig hebben, het naar mijn idee wèl nodig hebben....
Maarja, het is maar hoe hoog je de lat wilt leggen....
Ik wil mijn adamsappel laten reduceren. Terwijl ik aan alle kanten hoor, dat hij amper zichtbaar is. Maar het stoort me gewoon.
A person is grown up not when they can take care of themselves, but when they can take care of others.
Als ik je foto's zo zie op je site snap ik heel goed dat je en tracial shave wilt. Gewoon doen als je denkt je er beter door te gaan voelen!!Chantal C. schreef:
Ik wil mijn adamsappel laten reduceren. Terwijl ik aan alle kanten hoor, dat hij amper zichtbaar is. Maar het stoort me gewoon.
En tsja, er zijn ook mensen die mij er al oooh zo vrouwelijk vinden uitzien; maar ik vind het gewoon bullshit; ik heb echt een heel hoekig, bottig gezicht en opzich is die huid nu wel okay maar daarmee ben je er nog niet naar mijn idee.....
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
Ga gewoon eens wat sites bekijken met foto's van vrouwengezichten. Hoeveel vrouwen hebben dan niet een hoekig gezicht?Jamie schreef:En tsja, er zijn ook mensen die mij er al oooh zo vrouwelijk vinden uitzien; maar ik vind het gewoon bullshit; ik heb echt een heel hoekig, bottig gezicht en opzich is die huid nu wel okay maar daarmee ben je er nog niet naar mijn idee.....
Ik bedoel maar te zeggen: er zijn zoveel verschillende vrouwen en gezichten. Niet alle vrouwen hebben een rond bol gezichtje.
Een goed voorbeeld vind ik zelf nog steeds Cora Schumacher, partner van Formule 1 coureur. Toen ik die voor het eerst zag dacht ik dat het een trans zou zijn. Niets is minder waar, ze is 100% bio.
A person is grown up not when they can take care of themselves, but when they can take care of others.
Nee, dat weet ik ook dat sommige bio-vrouwen een hoekig gezicht hebben en tsja ik vind dat niet echt mooi maar voor hen maakt het niet zoveel uit omdat ze zich toch niet hoeven te 'bewijzen' als vrouw... Maar ik ben een trans en heb dus ook nog een lage stem, mannelijke bouw, ik ben heel lang etc etc. Dus dan helpt dat hoekige gezicht echt niet ter bevordering van de passabiliteit zegmaar....
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi Jamie,
De vraag is ook: waarom wil je 100% passabel zijn? Is het laatste spoortje mannelijkheid uit je lichaam verwijderen werkelijk het aller-aller-aller-belangrijkste in je leven?
Je wordt ook door je omgeving geaccepteerd als je minder (of zelfs helemaal niet) passabel bent. Pas als je je eigen angst voor het niet-passabel zijn opzij gezet hebt kun je afwegen wat je zelf wel/niet belangrijk vindt om aan je eigen lichaam aan te passen. Je kunt dan ook de risico's (slecht resultaat, bijwerkingen, enz) en de kosten (zowel financieel als de pijn en de moeite die het je kost om die behandeling/operatie te volgen) afwegen tegen het andere uiterlijk dat je verwacht. Sommige mensen vinden om deze reden ook een SRS of een FFS niet nodig. Die hebben niet zo'n grote afkeer tegen -bijv- hun eigen gezicht dat ze het nodig vinden om dat te laten behandelen. Je bent er echt geen minder mens door, of een "watje", als je bepaalde behandelingen/operaties niet volgt. Ik geloof niet in iemand die "maar" een TV, "maar" een TG, "maar" een pre-op of "slechts niet passabel" is t.o.v. "een echte TS die niet van een biologische vrouw te onderscheiden is".
Niet alles wat medisch kan, moet daarom ook. In een goed TG/TS-traject heb jij en niemand anders de regie over wat je wel/niet doet en doe je dat alleen op basis van het verschil tussen jouw gevoel met jouw uiterlijk. En zal het je een zorg zijn wat je vrienden/vriendinnen/familieleden/buren/voorbijgangers/andere T*'s daarvan vinden (en of ze je als man of als vrouw zien)...
Passabiliteit en medische behandelingen/operaties worden door T*'s naar mijn mening overschat t.o.v. een psychisch traject wat je leert afstand te nemen van meningen van anderen en waarin je leert je eigen koers te volgen. Pas als je dat laatste goed gedaan hebt kun je goed afwegen welk uiterlijk nu werkelijk bij jou past (ipv past bij het beeld over jou dat jij van je omgeving terugkrijgt).
Groetjes,
Frederique
De vraag is ook: waarom wil je 100% passabel zijn? Is het laatste spoortje mannelijkheid uit je lichaam verwijderen werkelijk het aller-aller-aller-belangrijkste in je leven?
Je wordt ook door je omgeving geaccepteerd als je minder (of zelfs helemaal niet) passabel bent. Pas als je je eigen angst voor het niet-passabel zijn opzij gezet hebt kun je afwegen wat je zelf wel/niet belangrijk vindt om aan je eigen lichaam aan te passen. Je kunt dan ook de risico's (slecht resultaat, bijwerkingen, enz) en de kosten (zowel financieel als de pijn en de moeite die het je kost om die behandeling/operatie te volgen) afwegen tegen het andere uiterlijk dat je verwacht. Sommige mensen vinden om deze reden ook een SRS of een FFS niet nodig. Die hebben niet zo'n grote afkeer tegen -bijv- hun eigen gezicht dat ze het nodig vinden om dat te laten behandelen. Je bent er echt geen minder mens door, of een "watje", als je bepaalde behandelingen/operaties niet volgt. Ik geloof niet in iemand die "maar" een TV, "maar" een TG, "maar" een pre-op of "slechts niet passabel" is t.o.v. "een echte TS die niet van een biologische vrouw te onderscheiden is".
Niet alles wat medisch kan, moet daarom ook. In een goed TG/TS-traject heb jij en niemand anders de regie over wat je wel/niet doet en doe je dat alleen op basis van het verschil tussen jouw gevoel met jouw uiterlijk. En zal het je een zorg zijn wat je vrienden/vriendinnen/familieleden/buren/voorbijgangers/andere T*'s daarvan vinden (en of ze je als man of als vrouw zien)...
Passabiliteit en medische behandelingen/operaties worden door T*'s naar mijn mening overschat t.o.v. een psychisch traject wat je leert afstand te nemen van meningen van anderen en waarin je leert je eigen koers te volgen. Pas als je dat laatste goed gedaan hebt kun je goed afwegen welk uiterlijk nu werkelijk bij jou past (ipv past bij het beeld over jou dat jij van je omgeving terugkrijgt).
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Frederique,
Dat je 100% passabel wilt zijn, lijkt me evident als je vrouw bent en als vrouw behandeld wilt worden. Helaas gaat het in veel gevallen echter wel om een ietsje meer dan "het laatste spoortje mannelijkheid" dat je uit je lichaam - en je gezicht!!! - wilt verwijderen.
Dat je pas kunt afwegen wat je aan je uiterlijk wilt veranderen nadat je je angst voor het niet passabel zijn hebt overwonnen, ben ik echt niet met je eens. In mijn beleving licht je je mening ook niet verder toe, anders dan dat het volgens jou leidt tot een toestand waarin je de voor jou noodzakelijke aanpassingen kunt bepalen? Sorry, maar dat vind ik echt onzin. Alsof je jezelf permanent helemaal zou kunnen afschermen van je omgeving. Je wilt er toch ook nog eens in kunnen functioneren? Vorm en functie en zo?
Geef je bij wat je "een goed TG/TS traject" noemt nou aan wat jij als een ideaal traject beschouwt? Met name op het punt van de regie krijg ik bij de VU namelijk een heel ander beeld... Maar los daarvan: Het gevoel kan heel ondubbelzinnig vrouw aangeven en dat daarbij hoort dat je dan ook graag door je omgeving als vrouw wilt worden gezien, is meer dan een gerucht.
Een traject ingaan waarin je leert afstand te nemen van de mening van anderen... en dan? Wil je dat voorgoed zesendertig keer per dag bewust gaan doen, die afstand nemen? Wil je die techniek echt perfect gaan beheersen, dan moet je ook echt alle signalen automatisch naast je neer kunnen leggen en dan gaat er toch wel erg veel langs je heen, lijkt me. Zoiets maakt je in de omgang een totaal ander mens - om niet te zeggen een bord-voor-je-kop-type - en dat wil toch niemand? Dus dan maar ermee leren omgaan... maar liever niet zesendertig keer, dus leggen we de lat hoog. Niet zo gek, toch?
Overschatte behandelingen? Misschien lezen we niet dezelfde berichten, maar de essentie van Jamie's boodschap is juist dat de cosmetische behandeling van transen wat onderbelicht blijft. Even voor de duidelijkheid: wat zou jij (of wie dit leest) doen als het door de VU gewoon onbeperkt zou worden aangeboden? Zou je een psychologische oefening doen en secuur bepalen wat je allemaal niet nodig vindt? Of zou je je laten informeren over welke resultaten haalbaar zijn met die zogenaamd overschatte cosmetisch-medische ingrepen?
Niet de realiteit, dat weet ik, maar als we het toch over ideale trajecten hebben... ben ik wel benieuwd naar je antwoord.
Trouwens: nothing personal... Helemaal met je eens dat je als mens niets minder waard bent als je het niet doet. Maar dat vind ik wel een erg open deur.
Dat je 100% passabel wilt zijn, lijkt me evident als je vrouw bent en als vrouw behandeld wilt worden. Helaas gaat het in veel gevallen echter wel om een ietsje meer dan "het laatste spoortje mannelijkheid" dat je uit je lichaam - en je gezicht!!! - wilt verwijderen.
Dat je pas kunt afwegen wat je aan je uiterlijk wilt veranderen nadat je je angst voor het niet passabel zijn hebt overwonnen, ben ik echt niet met je eens. In mijn beleving licht je je mening ook niet verder toe, anders dan dat het volgens jou leidt tot een toestand waarin je de voor jou noodzakelijke aanpassingen kunt bepalen? Sorry, maar dat vind ik echt onzin. Alsof je jezelf permanent helemaal zou kunnen afschermen van je omgeving. Je wilt er toch ook nog eens in kunnen functioneren? Vorm en functie en zo?
Geef je bij wat je "een goed TG/TS traject" noemt nou aan wat jij als een ideaal traject beschouwt? Met name op het punt van de regie krijg ik bij de VU namelijk een heel ander beeld... Maar los daarvan: Het gevoel kan heel ondubbelzinnig vrouw aangeven en dat daarbij hoort dat je dan ook graag door je omgeving als vrouw wilt worden gezien, is meer dan een gerucht.
Een traject ingaan waarin je leert afstand te nemen van de mening van anderen... en dan? Wil je dat voorgoed zesendertig keer per dag bewust gaan doen, die afstand nemen? Wil je die techniek echt perfect gaan beheersen, dan moet je ook echt alle signalen automatisch naast je neer kunnen leggen en dan gaat er toch wel erg veel langs je heen, lijkt me. Zoiets maakt je in de omgang een totaal ander mens - om niet te zeggen een bord-voor-je-kop-type - en dat wil toch niemand? Dus dan maar ermee leren omgaan... maar liever niet zesendertig keer, dus leggen we de lat hoog. Niet zo gek, toch?
Overschatte behandelingen? Misschien lezen we niet dezelfde berichten, maar de essentie van Jamie's boodschap is juist dat de cosmetische behandeling van transen wat onderbelicht blijft. Even voor de duidelijkheid: wat zou jij (of wie dit leest) doen als het door de VU gewoon onbeperkt zou worden aangeboden? Zou je een psychologische oefening doen en secuur bepalen wat je allemaal niet nodig vindt? Of zou je je laten informeren over welke resultaten haalbaar zijn met die zogenaamd overschatte cosmetisch-medische ingrepen?
Niet de realiteit, dat weet ik, maar als we het toch over ideale trajecten hebben... ben ik wel benieuwd naar je antwoord.
Trouwens: nothing personal... Helemaal met je eens dat je als mens niets minder waard bent als je het niet doet. Maar dat vind ik wel een erg open deur.
Hoi Jamie,
ik ben 43, 1.75 lang, heb geen baardgroei of lichaamshaar, een vrouwelijk figuur (cup A trouwens, en maat 40 heupen,maat 38 taille), verder voor wat betreft mijn gezicht grote, schuinstaande donkergroene ogen, hoge jukbeenderen, een kleine neus, een kleine mond, een kleine kin, en een kleine onderkaak. Een lange, slanke hals ook. Dit zijn de naturel gezichtskenmerken trouwens. En een gave, gladde huid overal trouwens.
Ik heb dus afgelopen december een FFS ondergaan, waarbij eigenlijk de enige FFS procedure mijn voorhoofd reductie en het afslijpen van de randen van mijn oogkassen waren. De rest was cosmetisch (voorhoofd/face lift oa, omdat na je na een voorhoofdsrecon en het afslijpen van de randen van de oogkassen teveel huid hebt). Oh ja, ik heb mijn oorlellen laten verkleinen ook, ik had van die boeddha oren, en als ik nu oorringen draag hangen ze keurig naast mijn gezicht ipv een paar cm er vanaf.
Anyway: het verschil is voor de meeste mensen om me heen niet zo zichtbaar, behalve dat mijn al fijne gezicht nog fijner is geworden. het zijn eigenlijk alleen goed geinformeerde transen die op een voorhoofd/browridge letten; de gemiddelde persoon neemt dat onbewust waar, en classificeert je als man, mede gezien overige trekjes, zoals te grote handen, te brede schouders boven een vrouwenkont enz.
Komt nu de complicerende factor: ik word als een aantrekkelijke vrouw gezien, dus valt mij extra mannelijke aandacht ten deel, en of ik het leuk vind? Nee. Ik voel me bekeken, ik voel me beperkt in mijn bewegingsvrijheid, en dan de eeuwige vraag bij blikken van mannen: zien ze het wel, zien ze het niet, zien ze het wel en vallen ze op transen, want ook dat kan enzenz.
Ik ben tevreden met de resultaten van mijn FFS, maar ik had er niet op gerekend dat de klok zo'n 10 jaar terug gedraaid zou worden; toen kreeg ik (als TG) ook heel veel aandacht van mannen, maar toen was ik 'erin gegroeid' , want toen al ettelijke jaren aan de hormonen.
Ik ben tevreden met mijn gezicht, het is fijn en mooi, op 1 ding na: het stukje tussen de onderkant van mijn neus en mijn mond is te lang=mannelijk.
Evengoed heb ik besloten er niets aan te doen, ik kan wel bezig blijven! lol! Daarbij is mijn mond gewoon te klein qua breedte, en zou ik wel eens kunnen eindigen met een soort knoop, of een openstaande vissenmond.
Enneh, het hoeft niet perfect hoor, er mag ook wel iets aan een gezicht mankeren, toch?
En of ik passabel ben, met al die beschreven kenmerken? Ik word standaard met mevrouw aangesproken, en ook als zodanig behandeld, maar ik heb het idee dat het muntje vroeger of later wel valt. Maar goed, niet in de 1e instantie dus.
Oh ja, mijn FFS is uitgevoerd door dr Chettawut in Bangkok, mocht je het op prijs stellen om te weten.
Groetjes Mila.
ik ben 43, 1.75 lang, heb geen baardgroei of lichaamshaar, een vrouwelijk figuur (cup A trouwens, en maat 40 heupen,maat 38 taille), verder voor wat betreft mijn gezicht grote, schuinstaande donkergroene ogen, hoge jukbeenderen, een kleine neus, een kleine mond, een kleine kin, en een kleine onderkaak. Een lange, slanke hals ook. Dit zijn de naturel gezichtskenmerken trouwens. En een gave, gladde huid overal trouwens.
Ik heb dus afgelopen december een FFS ondergaan, waarbij eigenlijk de enige FFS procedure mijn voorhoofd reductie en het afslijpen van de randen van mijn oogkassen waren. De rest was cosmetisch (voorhoofd/face lift oa, omdat na je na een voorhoofdsrecon en het afslijpen van de randen van de oogkassen teveel huid hebt). Oh ja, ik heb mijn oorlellen laten verkleinen ook, ik had van die boeddha oren, en als ik nu oorringen draag hangen ze keurig naast mijn gezicht ipv een paar cm er vanaf.
Anyway: het verschil is voor de meeste mensen om me heen niet zo zichtbaar, behalve dat mijn al fijne gezicht nog fijner is geworden. het zijn eigenlijk alleen goed geinformeerde transen die op een voorhoofd/browridge letten; de gemiddelde persoon neemt dat onbewust waar, en classificeert je als man, mede gezien overige trekjes, zoals te grote handen, te brede schouders boven een vrouwenkont enz.
Komt nu de complicerende factor: ik word als een aantrekkelijke vrouw gezien, dus valt mij extra mannelijke aandacht ten deel, en of ik het leuk vind? Nee. Ik voel me bekeken, ik voel me beperkt in mijn bewegingsvrijheid, en dan de eeuwige vraag bij blikken van mannen: zien ze het wel, zien ze het niet, zien ze het wel en vallen ze op transen, want ook dat kan enzenz.
Ik ben tevreden met de resultaten van mijn FFS, maar ik had er niet op gerekend dat de klok zo'n 10 jaar terug gedraaid zou worden; toen kreeg ik (als TG) ook heel veel aandacht van mannen, maar toen was ik 'erin gegroeid' , want toen al ettelijke jaren aan de hormonen.
Ik ben tevreden met mijn gezicht, het is fijn en mooi, op 1 ding na: het stukje tussen de onderkant van mijn neus en mijn mond is te lang=mannelijk.
Evengoed heb ik besloten er niets aan te doen, ik kan wel bezig blijven! lol! Daarbij is mijn mond gewoon te klein qua breedte, en zou ik wel eens kunnen eindigen met een soort knoop, of een openstaande vissenmond.
Enneh, het hoeft niet perfect hoor, er mag ook wel iets aan een gezicht mankeren, toch?
En of ik passabel ben, met al die beschreven kenmerken? Ik word standaard met mevrouw aangesproken, en ook als zodanig behandeld, maar ik heb het idee dat het muntje vroeger of later wel valt. Maar goed, niet in de 1e instantie dus.
Oh ja, mijn FFS is uitgevoerd door dr Chettawut in Bangkok, mocht je het op prijs stellen om te weten.
Groetjes Mila.
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Natuurlijk moet je in je omgeving kunnen functioneren. Ik denk alleen dat veel TS'en zo'n nadruk leggen op passabiliteit dat ze het idee krijgen dat hun omgeving hen niet accepteert als ze niet 100% passabel zijn. En dat is, durf ik naar eigen ervaring rustig te stellen, dus absolute onzin.Crista J schreef:Dat je pas kunt afwegen wat je aan je uiterlijk wilt veranderen nadat je je angst voor het niet passabel zijn hebt overwonnen, ben ik echt niet met je eens. In mijn beleving licht je je mening ook niet verder toe, anders dan dat het volgens jou leidt tot een toestand waarin je de voor jou noodzakelijke aanpassingen kunt bepalen? Sorry, maar dat vind ik echt onzin. Alsof je jezelf permanent helemaal zou kunnen afschermen van je omgeving. Je wilt er toch ook nog eens in kunnen functioneren? Vorm en functie en zo?
Pas als je de angst om door je omgeving afgestoten te worden als je niet 100% passabel bent achter je gelaten hebt, pas dan kun je in alle rust besluiten welke behandelingen wel/niet bij jou passen.
Klopt. Dat geldt ook voor dit bericht: ik schrijf mijn eigen mening.Crista J schreef:Geef je bij wat je "een goed TG/TS traject" noemt nou aan wat jij als een ideaal traject beschouwt?
Ik ook, maar ik ben niet de VU en ik twijfel ook wel eens aan het realiteitsgehalte van dat beeld.Crista J schreef:Met name op het punt van de regie krijg ik bij de VU namelijk een heel ander beeld...
Ik vind het gevaarlijk om de voortgang en de inhoud van jouw traject volledig bij een arts te leggen. Een TG/TS-traject is anders dan een gebroken been: bij een gebroken been kijkt de arts naar het been, maakt een foto, maakt een behandelplan en lost het probleem op. Inspraak van de patient = 0%, fluitend verlaat de patient goed gerepareerd de VU.
Bij het verschil tussen iemands gevoel en iemands uiterlijk vind ik dat de arts hooguit (!) 60% van het probleem goed kan bekijken. De mogelijkheden om iemands lichaam goed te veranderen kan een arts 100% overzien (en de patient in principe niet). Het gevoel analyseren kan een psycholoog proberen en door die pogingen zal een psycholoog een patient ook kunnen helpen, maar uiteindelijk zal het alleen de patient zijn die goed kan afwegen of de voor- en nadelen van een behandeling wel/niet goed bij hem/haar passen. Een goede psycholoog erkent dat hij/zij dat zelf niet kan.
Je leest in de literatuur trouwens ook dat een psycholoog met name zoekt naar andere psychische problemen die onder de wens om een geslachtsverandering te ondergaan verborgen kunnen zitten. Een psycholoog kan alleen aantonen dat er andere psychische problemen zijn, een psycholoog kan niet voor jou een "gegarandeerde route voor succes" uitzetten. En dat moet een psycholoog dus ook niet te gaan proberen. Ook daarom is het slecht als psychologen denken dat zij (en niet de patient) de regiefunctie moeten hebben.
Dat klopt. Maar er zit een verschil tussen "ik ben vrouw in een mannenlichaam, maar nu ik in een mannenlichaam zit zal ik zelf bepalen in hoeverre ik het nodig vind om dat mannenlichaam te veranderen" t.o.v. "ik ben een vrouw in een mannenlichaam en dus moet ik iedere behandeling volgen die mogelijk is omdat ik anders niet door mijn omgeving geaccepteerd wordt of omdat ik anders voor mijzelf niet-genoeg-vrouw ben".Crista J schreef:Maar los daarvan: Het gevoel kan heel ondubbelzinnig vrouw aangeven en dat daarbij hoort dat je dan ook graag door je omgeving als vrouw wilt worden gezien, is meer dan een gerucht.
Naar mijn mening maakt 't verschil tussen man en vrouw minder uit op het moment dat je dichter bij jezelf leeft (en dus minder afhankelijk bent van de meningen over jou in je omgeving). Als je dicht bij jezelf leeft accepteert het grootste deel van je omgeving je, of je nu als man, vrouw of ergens-tussenin leeft.
Er zijn veel meer mogelijkheden in het "afstand nemen" dan wat jij hier beschrijft. En dus kun je, vanuit het "afstand nemen" ook een heel ander mens worden dan het "bord-voor-je-kop-type" dat je hier beschrijft.Crista J schreef:Een traject ingaan waarin je leert afstand te nemen van de mening van anderen... en dan? Wil je dat voorgoed zesendertig keer per dag bewust gaan doen, die afstand nemen? Wil je die techniek echt perfect gaan beheersen, dan moet je ook echt alle signalen automatisch naast je neer kunnen leggen en dan gaat er toch wel erg veel langs je heen, lijkt me. Zoiets maakt je in de omgang een totaal ander mens - om niet te zeggen een bord-voor-je-kop-type - en dat wil toch niemand?
Als je alleen maar toegeeft aan alle ideëen die je omgeving over jou heeft dan zul je nooit gelukkig worden, want het is je omgeving die altijd wel een oplossing voor jouw problemen heeft. Het gaat pas werken als jij de verantwoordelijkheid voor je eigen leven neemt. En dus tegen je omgeving durft te zeggen "wat jullie allemaal voor oplossingen zien vind ik prima, maar ik kies dit-en-me-dat want dat is voor mij nu de beste oplossing en je accepteert maar dat ik eruit zie zoals ik eruit zie: ik zal tenslotte ook van jullie moeten accepteren dat jullie eruit zien zoals jullie eruit zien".
En als je mijn bericht goed leest ben ik dat niet met Jamie eensCrista J schreef:Overschatte behandelingen? Misschien lezen we niet dezelfde berichten, maar de essentie van Jamie's boodschap is juist dat de cosmetische behandeling van transen wat onderbelicht blijft.
Ik zou pas met hulpvragen naar de VU gaan als ik zeker wist dat ik op een rustige manier kan kiezen en dus ook een duidelijk beeld heb van wat ik de VU zou willen vragen. En dan niet te snel willen gaan maar in alle rust kijken welke behandelingen wel/niet bij mij passen.Crista J schreef:Even voor de duidelijkheid: wat zou jij (of wie dit leest) doen als het door de VU gewoon onbeperkt zou worden aangeboden? Zou je een psychologische oefening doen en secuur bepalen wat je allemaal niet nodig vindt? Of zou je je laten informeren over welke resultaten haalbaar zijn met die zogenaamd overschatte cosmetisch-medische ingrepen?
Ik zou zeker niet zeggen "laten we eens een tijdsplannetje maken om al jullie operaties in een jaartje tijd uit te voeren want dan zijn al mijn problemen over een jaartje weg". Zo werkt 't naar mijn idee namelijk niet.
Voor het psychologische deel van het traject heb ik iemand anders, iemand die niet verbonden is aan de VU. Als ik haar niet had zou ik gaan zoeken naar een andere psycholoog, liefst ook niet verbonden aan de VU. De VU is voor mijn gevoel niet onafhankelijk genoeg om mij in mijn proces te kunnen begeleiden.
Gelukkig dat het voor jou een open deur is.Crista J schreef:Trouwens: nothing personal... Helemaal met je eens dat je als mens niets minder waard bent als je het niet doet. Maar dat vind ik wel een erg open deur.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !