Uw pizza is klaar meneer! Auw! Eet smakelijk mevrouw! Zucht.

[Chantal C.]

Ik vind het gevaarlijk om de voortgang en de inhoud van jouw traject volledig bij een arts te leggen. Een TG/TS-traject is anders dan een gebroken been: bij een gebroken been kijkt de arts naar het been, maakt een foto, maakt een behandelplan en lost het probleem op. Inspraak van de patient = 0%, fluitend verlaat de patient goed gerepareerd de VU.

Tegenwoordig mag je toch de kleur gips kiezen die je om je been wil?

[Frederique_]

Inspraak van de patient = 0%, fluitend verlaat de patient goed gerepareerd de VU.

Tegenwoordig mag je toch de kleur gips kiezen die je om je been wil?

Oke, jij je zin: inspraak van de patient: 1%

Groetjes,

Frederique

[Chantal C.]

LOL

[mila]

Hoi Frederique,

<Natuurlijk moet je in je omgeving kunnen functioneren. Ik denk alleen dat veel TS'en zo'n nadruk leggen op passabiliteit dat ze het idee krijgen dat hun omgeving hen niet accepteert als ze niet 100% passabel zijn. En dat is, durf ik naar eigen ervaring rustig te stellen, dus absolute onzin.>

Ja, dat klopt, dat is helemaal waar inderdaad. Zelfs een 88 jarige opoe uit de Achterhoek weet dankzij de media inmiddels wel wat een TS is, en ik heb idd ook de indruk dat de meeste wel weten wat het is, en dat ze je accepteren zoals je bent bij de gratie van beschaafd gedrag. *MITS* je geloofwaardig overkomt als vrouw dan.
Een mannelijke ogende/bewegende/klinkende/hoekige TS kan denk ik wel problemen verwachten, ben je een beetje ooglijk als vrouw, dan valt het in de regel wel mee.
Dat is trouwens wel iets wat door veel transen verward word met passabiliteit.......ik heb in mijn gehele TG carriere slechts 2 keer een vrouw ontmoet die een TS bleek te zijn.
De transen waar echt helemaal niets aan te zien/horen/op te merken/aan te voelen is, zijn zo zeldzaam als een diamant op de maan.

Hierbij denk ik even aan de fameuze Thailand vakantie verhalen die ik bij tijd en wijle te horen krijg: 'echt, die transen daar, zo mooi, zo vrouwelijk, kun je echt niet zien hoor, dat dat transen zijn'. Als het echt niet te zien zou zijn, dan hadden ze dus geboren vrouwen gezien, en geen transen.........niet op straat in Thailand, en ook niet bij de fameuze TS cabarets.

Groetjes Mila.

[Frederique_]

Ja, dat klopt, dat is helemaal waar inderdaad. Zelfs een 88 jarige opoe uit de Achterhoek weet dankzij de media inmiddels wel wat een TS is, en ik heb idd ook de indruk dat de meeste wel weten wat het is, en dat ze je accepteren zoals je bent bij de gratie van beschaafd gedrag. *MITS* je geloofwaardig overkomt als vrouw dan.

Zelfs dat laatste is niet nodig. Ik heb een uitgesproken mannelijk gezicht en heb een hekel aan make-up. Toen ik in maart met baardschaduw in vrouwenkleren (= korte/lange zwarte rok, met borsten, zie ook mijn avetar) in een hotel zat werd ik volledig gerespecteerd als hotelgast. Dito in restaurants. Ze spraken me wel allemaal aan met "meneer". Daar kan ik mee leven...

Ik denk dat je gelijk hebt dat 't vooral draait rond beschaafd gedrag. De rest is bijzaak...

Groetjes,

Frederique

[kim dietrich]

Wat mij de laatste jaren is opgevallen is dat de meeste transen zich erg focussen op hun kleding, make-up en ze zien ook erg uit naar hun srs en borstimplants. En dat begrijp ik ook wel; voor jezelf is dat toch wel erg belangrijk. Maar de buitenwereld heeft eigenlijk schijt eraan of je nou wel of niet een piemeltje hebt of cup aa of dd----> dat piemeltje kun je nog wel wegwerken en die cup aa tsja, er zijn zoveel biovrouwen die zowat niks hebben. Wat volgens mij het belangrijkste is voor je passabiliteit is je gezicht (zachte vormen en een haarvrij gezicht), je stem, je houding en je manier van bewegen. Bij de meeste transen zie ik vaak dat ze helemaal geen facial feminisation surgeries laten doen en ook al begrijp ik niet iedereen daar geld voor heeft, maar de meeste van jullie kunnen volgens mij best daarvoor een lening afsluiten, het huis of de auto verkopen etc etc. Tuurlijk zal dat de kwaliteit van leven op het begin niet echt op en top zijn. (Je moet toch inleveren qua materiële zaken) Maar uiteindelijk zal je kwaliteit van leven er echt wel op vooruit gaan. (Doordat je veel minder of misschien wel helemaal niet meer voor man aangezien wordt.) Ik ben 23 maar ik wil voor mijn 30ste toch wel de volgende dingen hebben laten doen aan mijn gezicht:

- Kaakhoekreductie
- Kincorrectie d.m.v. sliding osteotomie
- Totale neuscorrectie
- Trachial Shave
- Wenkbrauwlift
- Lippen laten vullen met Aquamid

Ik heb nu mijn gezicht laten laseren (donderdag laatste behandeling gehad) en ik moet toch nog een aantal keer electrolyse laten doen want er zitten nog een aantal witte haartjes die de laser niet 'gepakt' heeft. En die castratie en ik heb een tijdje illegaal hormonen geslikt en dat heeft in totaal voor een schuld nu van €7000,- gezorgd.... Dus eerst die maar aflossen voordat ik weer verder kan met verdere veranderingen...

Ik loop bij het VU en tuurlijk zullen uiteindelijk die srs en die boobies me ook wel blij maken maar ze zijn voor mij niet het belangrijkste qua passabiliteit.

Als je nou bv Kelly van Big Brother neemt; dat wordt toch gezien als een redelijk passabele trans; maar ik vind het ZO jammer dat ze haar voorhoofdbotje en kaak niet laat opereren; en die stem; dat kan toch niet?? Ze is er trots op dat ze nooit logopedie heeft gehad maar ik denk alleen maar: "Meid, je stem klinkt als een homo!!"

Whatever, dat was wat ik even wilde zeggen over passabiliteit.

Jamie,

volgens mij ben je veel te veel met je uiterlijk bezig. Wat verwacht je daar nu mee te bereiken? Je bent toch geen fotomodel? Je verdient je geld er toch niet mee?

En als ik al te vaak verkeerd word ingedeeld qua sexe dan vind ik dat ook wat vermoeiend, helemaal als mensen dan ook nog mijn opmerking dat ik 100% man ben, negeren. Maar ik maak me daar verder niet echt druk over. Wat maakt het nu uiteindelijk uit of je man of vrouw bent? O.K. in de partnerkeuze van mensen zal het wel iets uitmaken. Maar zelf ben ik bi en of het nu een man is of een vrouw maakt me weinig uit. Het soort mens vind ik veel belangrijker. Kun je er mee lachen, kun je er mee kletsen? Maar voor de rest doe ik precies hetzelfde werk en dezelfde klusjes als mijn vrouw en we doen beiden ongeveer evenveel de huishouding en de kinderen. In de praktijk van het leven ("arbeiten und lieben" volgens Freud) maakt het allemaal dus bitter weinig uit. In onze moderne maatschappij is dat hele sexe-onderscheid voor een groot deel achterhaald. Alleen mensen zijn traag en snappen dat nog niet zo goed.

Wat de kleding betreft: ik zie er vaak een stuk vrouwelijker (qua kleding) en sexier uit dan mijn vrouw. Zij accepteert dat van mij en ik accepteer van haar dat zij geen zin heeft in sexy kleren en uitgebreid optutten. Ondertussen plundert ze mijn klerenkasten als dat zo uitkomt.

En het uiterlijk? O.K. Ik vind een mooie vrouw leuker om te zien dan een lelijke man. En daarom vind ik het leuk om mijn uiterlijk (zo af en toe) wat in die richting bij te stellen. En ik geef toe, als je daar een keer mee begint, kan het gemakkelijk een obsessie worden. Maar je kunt potverdorie, toch ook een grens trekken? Jullie doen van: alles moet kunnen.

"You are beautiful..." Je bent mooi zoals je bent. Leer jezelf eerst eens te accepteren. Natuurlijk kan er voor je eigen idee altijd wel iets mooier of anders. Maar je moet roeien met de riemen die je hebt. En ook mooie vrouwen zijn echt niet perfect. Ik accepteer mezelf zoals ik ben. En vervolgens wil ik mezelf best eens wat opleuken, maar het middel moet wel in verhouding staan tot de opbrengst.

Ik maakte vrijdag in A'dam een droomvrouw mee... Dit stukje heb ik verplaatst naar het draadje DROOMVROUW. Kijk daar maar.

Wat je zegt over passabiliteit (het herkend worden als vrouw) ben ik voor een deel wel met je eens en voor een deel niet. Je piemeltje doet er dus inderdaad echt niet toe. De borsten die je hebt doen er ook niet toe. Maar de borsten die je suggereert (via bh, truitje, vulling en grootte, etc.) kunnen er wel toe doen. Maar ik ben het met je eens dat men normaal eerst vooral naar andere dingen kijkt. Die zijn het haar, de kleding en het gezicht. Als je geen pruik draagt, wat ik me kan voorstellen, hou je alleen kleding en gezicht en daarna borsten, over. Als je neutrale kleding draagt (maar je bent toch niet verplicht om dat te doen), die ook door een man gedragen kan worden, hou je dus in eerste instantie alleen het gezicht over. Ik denk dat stem, houding en manier van bewegen meer in tweede instantie bekeken worden, daar moet je niet te veel van verwachten. (Via de telefoon is die stem natuurlijk wel bepalend.) Zo groot zijn die verschillen in houding en bewegen niet altijd. Hoewel je natuurlijk mannen hebt die als ze een soort eenden lopen, wat ook weer niet echt helpt.

Maar het oordeel in eerste instantie is bepalend. En dan kijken mensen niet naar de details. Ze kijken naar het totale plaatje en zien nog helemaal geen details. Dus over die details hoef je je niet zo druk te maken als je in eerste instantie als vrouw (of man) wilt worden ingedeeld. In eerste instantie kijkt men naar het haar, de kleding, de baard en de borsten. Als men naar de details gaat kijken om te bepalen hoe men je moet indelen, ben je al te laat. Dat doet men alleen als men twijfelt op basis van het globale plaatje.

Als je die details belangrijk vindt voor de tweede instantie, heb je gelijk. Maar op dat moment ben je al ingedeeld als man of vrouw. Je wordt dan hooguit droomman of droomvrouw. Ook niet gek, maar wat heb je er uiteindelijk aan?

Als TV kwam ik soms een eindje in die richting. Dat is leuk, maar het is ook onbenullig. Mensen laten zich misleiden door je uiterlijk. Maar uiteindelijk laat niemand zich blijvend misleiden door dat uiterlijk. Je kunt geen stabiele relatie bouwen alleen op basis van een leuk uiterlijk. Integendeel. Als je partner op je valt vanwege je uiterlijk, is de basis voor de relatie wel erg smal en wankel. Dus Jamie, staar je niet blind op dat uiterlijk en probeer het wat te relativeren. Dat was wat ik even wilde zeggen over passabiliteit.

Liefs, Kim.

[mila]

Hoi Kim D,

Ik geloof dat je de strekking van Jamie's verhaal niet helemaal begrepen hebt? Ik bedoel, als jij je 100% man voelt, en overwegend als zodanig leeft, dan heb je een solide basis.
Maar als je als man geboren bent, en je wilt eenduidig als vrouw gaan leven, TS dus, dan liggen de zaken aanmerkelijk anders, en ik kan ik me wel voorstellen dat je je dan dmv diverse ingrepen als vrouw wilt tonen, omdat je je zo voelt, en ook als zodanig wilt leven, zonder aangestaard of lastiggevallen te worden. Heeft niks met 'fotomodellen' aspiraties te maken...........dat is weer iets heel anders dan je zelf 24/7 als vrouw vertonen.....

Groetjes Mila.

[Lisa met een S]

Ik ben zelf geen TS, maar ik kan mij voorstellen dat als iemand dusdanig genderdysforisch is, dat ze een zware hekel heeft aan haar mannenlichaam, dat ze het liefst elke teken van wat ze als mannelijkheid in haar lichaam beschouwt, in zo ver als dat mogelijk is, zou willen verwijderen. Ik denk dat het een gevoel is dat wij, die dat niet hebben, nooit zou kunnen begrijpen.

Lisa

[Tara]

Ik denk dat het een gevoel is dat wij, die dat niet hebben, nooit zou kunnen begrijpen.

Het geldt eigenlijk voor elke situatie.
Soms kun je je er wat bij voorstellen, maar je weet pas hoe iets is als je het zelf meemaakt of meegemaakt hebt.
En zelfs dan nog niet voor 100%.
Iedereen is uniek en beleeft iets altijd op een (soms net iets) andere manier.

Tara.

[Caroline B]

.
Wat ik regelmatig zie is dat transseksuele vrouwen net als ikzelf hun uiterlijke vrouwelijkheid minimaliseren. Minder make-up, en zeker qua kleding behoorlijk minder over the top dan sommige travestieten.
Vida

Is het ultieme vrouw zijn dan zonder make-up en in spijkerbroek door het leven gaan. Of is het de wens om in een mannelijke 'outfit' als vrouw herkent te worden.

Het leuke van vrouwen is juist dat ze zo heerlijk met hun uiterlijk bezig kunnen zijn. Ik gebruik ook veel make-up en draag veel rokken, maar ik verschil, wat dat betreft, niet van mijn zussen.
Je probeert je uiterlijk toch op je innerlijk af te stemmen. En dat verschilt van karakter tot karakter.

[Cynthia]

Hoi

Ik heb me tot dusver buiten deze discussie gehouden. Maar wil wel even aangeven hoe ik het beleef.
Ik ben dus TS, ben sinds een maand of 4 aan de hormonen en full-time om. Mijn ervaring is dat ik graag met make-up e.d. bezig ben, maar dat het allemaal wat minder is dan vroeger. denk dat de meeste TV's en beginnende TS'en nog zoekende zijn, hoe je met zo weinig mogelijk make-up toch het juiste effect weet te bereiken.

Wat dat betreft heb ik een frappant voorbeeld. Ik was een paar weken geleden een weekeinde op de camping waar mijn ex met haar dochter stond. Enfin, de fiets van mijn dochter had een kapotte achterband, en ik had natuurlijk niks mee om te repareren. Gelukkig was er op de camping een fietsenverhuur met werkplaatsje. Ik daarheen met mijn dochter. Daar zouden ze de fiets wel repareren.
Komt naderhand mijn ex de fiets ophalen, vraagt de fietsenmaker aan haar wie zij nou weer was. Want dat meisje was de eerste keer toch met haar moeder langsgeweest (met mij dus). En op de camping had ik gewoon een spijkerbroek aan en een shirtje, en bijna geen sieraden.
Dus het zit niet in de make-up enzovoorts, maar vooral in de uitstraling.

[Lisa met een S]

Cynthia,

Wel een leuk opsteker voor je, zo een verhaal.

Lisa

[Josette]

Mooi verhaal, Cynthia. Zo kan het dus ook

[mila]

Hoihoi Cynthia,

ja, dat is een heel mooi verhaal, maar het neemt helaas niet weg dat dergelijke situaties constant dagelijkse kost zijn, in een volcontineu situatie.
De een heeft het niet door, terwijl een ander zou kunnen twijfelen, terwijl weer een ander het direct door heeft......

Passabiliteit is simpelweg niet een constant gegeven.

Groetjes Mila.

[kim dietrich]

Hoi Kim D,

Ik geloof dat je de strekking van Jamie's verhaal niet helemaal begrepen hebt? Ik bedoel, als jij je 100% man voelt, en overwegend als zodanig leeft, dan heb je een solide basis.
Maar als je als man geboren bent, en je wilt eenduidig als vrouw gaan leven, TS dus, dan liggen de zaken aanmerkelijk anders, en ik kan ik me wel voorstellen dat je je dan dmv diverse ingrepen als vrouw wilt tonen, omdat je je zo voelt, en ook als zodanig wilt leven, zonder aangestaard of lastiggevallen te worden. Heeft niks met 'fotomodellen' aspiraties te maken...........dat is weer iets heel anders dan je zelf 24/7 als vrouw vertonen.....

Groetjes Mila.

Hallo Mila,

ik reageerde op het stukje van Jamie. Mijn reactie is: volgens mij ben je te veel met je uiterlijk bezig. Vermoedelijk is Jamie het met mijn reactie niet eens. Jij bent het met mijn reactie ook niet eens. Maar daaruit kun je nog niet afleiden dat ik het stukje van Jamie verkeerd begrepen zou hebben. En ik ontzeg Jamie ook absoluut niet het recht om aan haar uiterlijk te doen wat ze wil doen.

Ik voel me geen man, ik voel me ook geen vrouw. Ik zou er qua uiterlijk het liefst als een leuke vrouw uitzien, maar omdat ik als man geboren ben, zit ik met een paar beperkingen. Ik kan dat allemaal vervelend vinden, maar het is nu eenmaal zo en ik moet dat accepteren.

Jouw argument voor het standpunt van Jamie is dan: ze is als man geboren, terwijl ze als vrouw door het leven wil gaan. Ja, als dat zo is en als je dat wilt, zit je met een groot probleem. Ik denk dat we daar niet omheen hoeven te draaien. Maar de kern van dat probleem is wel dat er een groot conflict is, tussen hoe je geboren bent en wat je wilt/voelt.

En je kunt hierboven zien, dat dat conflict er bij mij ook is. Alleen de manier waarop we reageren op dat conflict verschilt volledig. Ik ga uit van de feitelijke situatie en pas mijn wensen aan. Jullie gaan uit van wat je voelt, en wilt dan de feitelijke situatie aanpassen. Mijn zegen heb je, maar feitelijke situaties kunnen akelig hardnekkig zijn.

En bij mijn weten heb ik me 24/7 niet als vrouw vertoond. Ik heb tenminste van niemand de reactie 'mevrouw' o.i.d. gehad en dat was ook niet de bedoeling. Integendeel!

Groetjes, Kim.