Definitie van transgenderisme

[ilona]

Hoi John,

Voor de buitenwereld mogen dit behapbare brokstukken zijn, maar ik denk dat je er hier niet mee wegkomt

Ik bedoel: waar zitten in jouw geval de genetische mannen die wel borsten willen, maar geen SRS willen (zeg maar: hechten aan het behoud van een werkende penis???). Dat zijn geen transseksuelen. Maar ze passen wel (gedeeltelijk) hun lijf aan.

Het is eigenlijk nog gecompliceerder: transgender betekent in feite niets anders dan een genderidentiteit die niet bij het biologische geslacht past. In feite is het daarmee een verzamelnaam voor alle T*-s

Dus eigenlijk heb je TV's en TS-sen als duidelijk te onderscheiden groepen. Bij mensen die een gedeeltelijke aanpassing kiezen, moet je m.i. kijken naar de "motieven". Is het om er beter uit te zien of om een extra erotische zone te creeren, dan gaat het m.i. om vergaande travestie. Ook niks mis mee. En gaat het om een aanpassing die is aangegeven door het gevoel eigenlijk "die dingen te moeten hebben"... praat je m.i. over pre-transseksualiteit.

En dit schrijvende, merk ik hoe ik er genoeg van heb... dat definitiegedoe. Want niet het hokje, maar je uiteindelijke keuze bepaalt of je gelukkig bent. Vraag jezelf niet af wat je bent, maar concentreer je liever op de "wie" vraag. En doe wat je nodig vindt om gelukkig te worden. Stempeltjes plakken en in hokjes indelen doen anderen wel voor je

Liefs - Ilona

[nancy steels]

Hé bedankt voor de reacties, is toch nuttig dergelijke discussies John(n) ik begrijp dat naar buiten toe nood is aan vrij eenvoudige definities, maar even dit : transgenders :" voelen zich vrouw maar laten hun lichaam zoals het is" Wat doe je dan met mensen die hun lichaam WEL laten aanpassen ( konkreet voorbeeld: door hormonen en/of door chirurgische borstvergroting )
maar hun mannelijke genitalieen ongemoeid laten. Transsexuelen vinden meestal dat je in dat geval geen transsexueel bent en volgens jouw definitie ben je dan ook geen transgender
Ik ben zo een "geval" In een discussie over dit onderwerp noemden enkele personen ( die zichzelf "transsexueel" noemden) dergelijke mensen ( in casu ik dus ) "perverse mannen"Zo zie je maar : wie het schoentje past trekke het aan...

[nancy steels]

Oh ja Ilona : je hebt 100 % gelijk maar soms moeten we anderen eens aan het denken zetten en hen er op wijzen dat wij niet zomaar in hun prefab-hokjes passen. tenslotte hebben we dat naar de hulpverleners toe ook moeten doen, nog niet zolang geleden werden mensen die niet in hun definitie van transsexueel pasten gewoon wandelen gestuurd.

[ilona]

Klopt hoor Nancy... ik ben dan ook in geen hokje te vatten Oh, ik ben transseksueel... geen enkele twijfel. Maar ik heb er geen behoefte aan de Margriet te gaan lezen, te gaan borduren of te breien (als schijnt Laila me dat nog een keer te willen leren). Ik hou van terreinrijden... met de honden door de bossen en over het strand struinen en een heleboel andere dingen die je misschien geneigd zou zijn mannelijk te noemen.

Eindelijk ben ik zover dat ik zeg... zoek het maar lekker uit. Niet de wat, maar de wie vraag is belangrijk. En daar moet de zorg zich maar mooi aan aanpassen... of je nu all the way wilt gaan - als ik - of ergens halverwege wilt vertoeven. Wat de tests ool uitwijzen. Wat anderen er ook van mogen vinden. Hulpverleners of anderen. En ik word ongemeen vals en nijdig als wie dan ook iemand dat recht ontzegt

Liefs - Ilona

[johnn]

hallo Ilona en Nancy,
Jullie hebben beiden gelijk in mijn ogen.
Het is ook best een 'kort door de bocht'formulering....en zoals jullie terecht al opmerkten (en ook zo bedoeld) meer bestemd voor 'leken' .

De groep die jullie aanhalen (gedeeltelijke aanpassing)......daar ga ik heel erg met Ilona mee....hangt van de insteek...het waarom dus.
Ik ben met Ilona eens dat als het gaat om iets extra's te hebben je inderdaad kunt spreken van een ver(der)gaande vorm van travestie.
Is het om meer je lichaam bij je genderindentiteit te krijgen maar (om wat voor reden ook) afziet van de gehele aanpassing je toch wel kunt spreken van transsexueel.

Maar ook wat Ilona al schreef......waarom in hokjes plaatsen.......het gaat uiteindelijk om wie en wat je bent als persoon.....en niet om wat er eventueel in je blouse cq slip zit.
Of...zoals Savan het wel omschrijft: als je een ongeluk hebt gehad en je ligt zwaar bloedend op straat, moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis........maakt het dan wat uit wie je daarheen brengt..... zwart, wit, man, vrouw, T*.........??

[ilona]

Of...zoals Savan het wel omschrijft: als je een ongeluk hebt gehad en je ligt zwaar bloedend op straat, moet zo snel mogelijk naar het ziekenhuis........maakt het dan wat uit wie je daarheen brengt..... zwart, wit, man, vrouw, T*.........??

Weet je John... da's nou precies waarom ik jou zo waardeer. Net als de inmiddels verdwenen Pompel weet je het treffend te zeggen. Pompel had het over "man, vrouw, vis of eend". Het maakt allemaal geen barst uit. De t-scene zit vol met leuke en lieve mensen. Trouwens... ook daarbuiten is het er van vergeven

Liefs, Ilona

[johnn]

Dank je wel Ilona blooooooos

[nickynick]

Hallo Mensen
Even voorstellen ik ben Nikkie (MENS)en heb volgende etiket opgeplakt door de samenleving Transgender!Hiermee ben ik dus omschreven als Mens die geen keuze wilt maken Man of Vrouw te willen zijn!Nu ik heb hiermee geen probleem en wat de rest van de Wereld er van vind is voor mij onbelangrijk,ik ben gelukkig als Nikkie en laat aan iedereen zien wie ik ben!Zijn er mensen die met mij hierover willen praten kan dat ik sta open voor elk gesprek!
groetjes Nikkie
nikkiel@hetnet.nl

[biancaklafte]

Hoihoi allemaal,


tjah, wat is een exacte defenitie voor transgenderisme? Laat ik allereerst zeggen dat het begrip "in hokjes plaatsen" allesbehalve negatief is. Identiteitscrises bestaan niet voor niets; ieder mens wil ergens bij horen en een groepsnaam hebben, zo ook ik: ik ben een transgender. Of een ongeopereerde transsexueel, het is maar net hoe je het bekijkt.
Al vanaf het moment dat de placenta achter me aan kwam bleek ik anders. Vrouwelijk. Qua gedrag/uiterlijk/uitstraling.
En vanaf kindsaf werd het me overduidelijk gemaakt door mijn omgeving. Ikzelf had geen probleem met mijn vrouwelijkheid, mijn omgeving wel.
Voor mij was/is mijn vrouwelijkheid iets volstrekt natuurlijks wat bij me hoort.
Zo groeide ik op als meisjesachtig kind, meisjesachtige puber, en tot vrouwelijk ogende/gedragende/uitstralende jongvolwassene.
Nou ben ik dus half indisch, en heb de onbeharing van mijn moeder geerfd. Dacht ik. Mijn oudere broers ontwikkelden baardgroei/lichaamshaar toen ze tegen de dertig liepen, en dat zette mij als 25e jarige aan het denken over mezelf. Ik was al vrouwelijk qua uiterlijk, en de gedachte aan het ontwikkelen van baardgroei/lichaamshaar deed me griezelen en beseffen dat ik mijn vrouwelijkheid toch wel erg waardeerde. Sterker nog: ik wist dat presentatie als man volslagen belachelijk zou zijn. Het zou tegen mijn natuur en uiterlijk indruisen.
Aldus de stap gezet naar de VU en in behandeling genomen als transsexueel. Hormonen gekregen, adamsappelcorrectie, etc, en along the way bedacht ik me dat een geslachtsaanpassende operatie niets voor mij zou zijn, ondanks dat ik voorheen mijn "overbodige delen" beslist niet kon waarderen, niemand mocht er ook aan zitten.
Tijdens de "detranssexualisatie" echter, kwam ik steeds dichter bij mezelf te staan, met als gevolg dat ik me nu 1 geheel voel, en van sex geniet, met "meidenpiemel" en al. Ik heb mijn vrouwelijkheid gewoon gecultiveerd eigenlijk......
Transgender dus, maar gewoon een en dezelfde vrouwelijke persoon, niet overmatig vrouwelijk gekleed, weinig make up, leef als vrouw (en word met mevrouw aangesproken), en eerlijk gezegd, hoe ongeloofwaardig het ook klinkt, heb ik er geen problemen mee. Ook niet als op reis ga met een vrouwenpasfoto in mijn paspoort met daaronder een M.
Ook op mijn werk geen problemen.
Neemt niet weg dat ik pre hormonaal wel de nodige sociale/sexuele problemen had; te vrouwelijk om een homo te zijn (volgens homo's) en voor de buitenwereld niet vrouwelijk/mannelijk genoeg om een van beiden te kunnen zijn.
Maar dat ligt ver achter me, ben blij dat ik het heft zelf in handen heb genomen.
Groetjes Bianca

[biancaklafte]

Vergeet ik helemaal te zeggen dat ik sinds 12 jaar (sinds mijn aanmelding bij de VU) 100mg androcur per dag gebruik, om beharing te voorkomen en mijn vrouwelijkheid in stand te houden...heb wel vrouwelijke hormonen gebruikt, nu niet meer.
Groetjes Bianca

[Isabelle Raulin dAymeries]

Hi Bianca,

Ik vind je slotzin een mooie definitie van transgenderisme: zelf het heft in handen genomen. Zo voel ik het ook aldoor: wat, hoe, hoever, en wanneer, dat maak ik zelf wel uit.

Mag ik vragen naar wat meer details over je ervaringen met langdurig gebruik van Androcur zonder vrouwelijke hormonen?

Ikzelf heb na slechte ervaringen met hormonen gekozen voor iso-flavonen, die overvloedig te koop zijn bij de drogisterijen tegenwoordig. Ik ben daar op zich heel tevreden over, maar wat minder beharing en een nóg zachtere huid met een mannelijke sexualiteit die "technisch gesproken" intact blijft, dat boeit me wel.

Ik ben benieuwd,

Isabelle

[Marcha]

Laat ik eerst even stellen dat ik vind dat er maar één hokje is waar iedereen in past en dat is mens!!
Omdat dit voor een groot gedeelte van de maatschappij wel erg kort door de bocht is probeert men iedereen in categorieën te verdelen: blank, zwart, man, vrouw, enzovoorts... ok.. ik zal hierin eens meegaan.
Mijn idee van transgenderisme (en ik ben er zelf één, denk ik..) is niet te onderscheiden in feiten alswel in onvolkomenheden (nu opletten dat ik zelf de draad niet kwijt ga raken...).
Wanneer we de T-wereld verdelen in drie hokjes, Travestie, Transgenderisme en Transseksualiteit komen we uit bij datgene wat ons allen bindt: genderdysforie. (shit... zitten we ineens toch weer samen in één hokje en dat was toch niet de bedoeling...).
Ok, volgende poging, een travestiet is de enige die de tijdelijk dwingende behoefte heeft om zich te kleden en te gedragen in de rol van het andere geslacht. Deze dwingende behoefte is geen regelmaat maar een gefaseerde beleving. Een transgender heeft zeer sterk het gevoel te moeten leven in de ( vaak gecombineerde) positie van het andere geslacht (hieruit vloeit niet altijd automatisch voort dat hij/zij dus ook de dwingende behoefte heeft zich dienovereenkomstig zo te kleden, alhoewel dit vaak wel gedaan wordt) terwijl de transseksueel weet (niet denkt of geloofd of hem/haar is wijsgemaakt dat...) in het verkeerde lichaam te zijn geboren en dienovereenkomstig op zoek gaat naar een eventuele lichamelijke aanpassing. Dit heeft ook niet direct betrekking op de vorm maar puur op de inhoud (vrouw voelen, man zijn).
De overeenkomst tussen deze hokjes is dat men allen handeld vanuit gevoel. Iedereen is voor zich op zoek naar een vervulling van het leven.

Mijn idee: hokjes zijn handig om iets in op te sluiten, wil je dit niet? Plaats jezelf en anderen dan niet in een hok!!
De reden dat velen moeite hebben met "uit de kast komen" is dat men in eerste instantie zelf de kast in is gestapt!!!

Wat een ongelooflijk vaag verhaal weer, maar toch hele lieve groetjes,

Marcha

[biancaklafte]

Hoi Isabelle,

tjah, wat kan ik zeggen? Ik denk dat de gevolgen van androcurgebruik per persoon kan verschillen. Laat ik zeggen dat de meidenpiemel nog steeds goed werkt, alleen bij het hoogtepunt geef ik alleen doorzichtig vocht ipv het overbekende dikke witte.
Het houd mijn huid inderdaad glad en zacht, maar dat was ik al voor de androcur.
Als je echt haarloos door het leven wilt gaan is androcur niet genoeg, maar wel een goede basis voor bv electrische ontharing.
Groetjes Bianca

[biancaklafte]

Hoi Marcha,

Laat ik eerst even stellen dat ik vind dat er maar één hokje is waar iedereen in past en dat is mens!!
Omdat dit voor een groot gedeelte van de maatschappij wel erg kort door de bocht is probeert men iedereen in categorieën te verdelen: blank, zwart, man, vrouw, enzovoorts... ok.. ik zal hierin eens meegaan.

Er bestaan ook gemengdbloedigen, zoals ik weer een nieuw hokje!

Toen ik 12 jaar geleden aan de hormonen ging, bestond er maar een enkele verschijningsvorm van een trans, en dat was de "wanhopige" die zich het liefst zo snel mogelijk liet opereren. Dat gaf me al te denken, want zo wanhopig op zoek naar een geslachtsoperatie was ik niet, heb het wel overwogen om in het hokje te kunnen passen.
Ik zat ook niet in het " verkeerde lichaam" want dat was al overwegend vrouwelijk qua vorm en huidstructuur, en dat wilde ik wel graag zou houden, vandaar mijn hormoongebruik. Hoe ouder je word hoe masculiner, en dat wilde ik koste wat kost voorkomen.
Alleen: ik hoorde dus niet bij de categorie ts, en reken maar dat ik blij was toen ik ontdekte dat ik niet de enige was, en die ontdekking is nog maar 6 a 7 jaar oud.
Ik ben blij met mijn hokje,
Groetjes Bianca

[Marcha]

Lieverd, ik ben zelf ook transgender en kan je zeggen dat ook ik er erg blij mee was om erachter te komen dat ik dus géén travestiet of transseksueel was.
Let wel, ik heb geen probleem met de benamingen of de hokjes, ik ben soms alleen heel erg bang dat we (de maatschappij in zijn algemeenheid) proberen om alles in een hokje teplaatsen. Het risico wordt alleen maar groter dan dat er mensen zijn die zich vervreemd voelen omdat zij niet het gevoel hebben in dat hokje te passen.

Benoemen is goed, veroordelen is gevaarlijk!!

Voor heel veel mensen is het moeilijk voor zichzelf uit te maken wat ze zijn, hieraan verbinden zij dat ze dus ook niet meer weten wie ze zijn en het resultaat kan desastreus zijn.

Liefs,

Marcha