Travestie en kinderen

[Sophie_Spain]

Hoe ga je om met travestie en kinderen? Mijn kinderen zijn nu nog klein ( 2 en 4), en hebben dus niet door dat papa af en toe veranderd in een vrouw als zij 's avonds in bed liggen. Maar hoe doe je dat als ze ouder zijn? Mijn man heeft gezegt dat hij niet wil dat de kinderen het weten, maar hoe los je het dan op, want de "travestiet" zet je oook niet aan de kant totdat de kinderen de deur uit zijn.

Ter uitleg, we wonen in een zuid europees land, dus erg macho, en het travestiet zijn is een geheim dat we met z'n tweetjes mee dragen. Mijn man is bang dat hij als vader niet meer vader is als ze weten dat hij travestiet is of de kinderen zich van hem afkeren. Hoe hebben jullie dat opgelost (of niet?).

Bedankt!
Sophie

[Lisa met een S]

Allereerst welkom hier Sophie

Er is in het forum urenlang hierover gediscussierd en de meningen zijn verdeeld

Maar voordat ik of wie dan ook onze eigen mening geven is het misschien een goede startpunt om te lezen wat er staat op de site van Bianca Holland hierover

Lisa

[Elsa]

Dag Sofie, zoals jij het beschrijft is het hier thuis ook gegaan. Eerst wisten de kinderen van niets, maar ze worden groter en je vraagt je dan af, kunnen zij het aan, verandert het 'papa-beeld' niet. Ook, tegen wie in de omgeving zeggen zij het? Jij hebt er geen moeite mee dat je man T* is? Dat is al heel positief vind ik. Dan heb je samen een basis om hiermee om te gaan, juist tegenover je kinderen. Hier thuis was het eerst een taboe erover te praten, de kinderen wisten van niets, en dat gaf veel spanningen. Vandaaruit zou ik zeggen, betrek ze er zo vroeg mogelijk bij. Mocht je hierover door willen praten er is een partner groep,

http://groups.msn.com/transgenderpartners
groetjes elsa

[Joyce_]

Hallo Sophie,

Dit gaat voor mij en mijn partner zeker ook spelen de komende jaren.
Daarom heb ik even wat eerdere discussies over dit onderwerp opgezocht.

http://www.travestie.org/html/forum/viewtopic.php?t=710
http://www.travestie.org/html/forum/viewtopic.php?t=827
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... php?t=1995
http://www.travestie.org/html/forum/vie ... php?t=2622

Groetjes,

Joyce[/url]

[Irene]

Inmiddels zal wel iedereen al die draden gelezen hebben toch, zodat ik mijn bijdrage zonder schuldgevoel kan plaatsen.

De eerste keer dat ik openlijk met mijn partner over mijn travestiegevoelens sprak (dat verhaal plaats ik nog wel een andere keer) kwam het al ter sprake. Ze vond dat ik het de kinderen tzt ook moest vertellen. Toch heb ik dat nog altijd niet gedaan en ik hou mezelf voor dat de redenen die ook op de site van Bianca staan daar toe hebben bijgedragen.
Destijds waren de kinderen nog zo klein, de jongste was nog niet eens geboren, dat ze het niet zouden hebben begrepen. Ondertussen heeft mijn partner mijn vrouwelijke kant nooit echt geaccepteerd, dat maakt het onderwerp precair.
Wat is het voordeel voor de kinderen?
Het enige echt houtsnijdende antwoord daarop is volgens mij, dat ze je beter kunnen leren kennen tijdens je leven dan na je dood.
Nu ze in de pubertijd zijn hebben ze (volgens mij) genoeg aan hun eigen hormonen.
Allemaal smoesjes?

Misschien wel, maar ik heb nog geen doorslag gevende reden gevonden om ze in te lichten.

Wellicht vertel ik het hen als ze volwassen worden, of misschien vertel ik het ze niet. Ik ben er nog niet uit, zoals ik aan wel meer dingen twijfel.

Irene

[Kimmy B]

hoikes

Mijn kinderen hebben daar nu geen probleem mee hoor
ik heb een 2ling van 9 j (dochters) en een zoon van 7 jaar oud
aan mn dochters heb ik gelijdelijk vanaf hun 6 jaar verteld dat hun papa liever een vrouw wilt zijn en daarmee dagelijks zo ok rondloopt.
nu steunen ze me daarbij zelf met keuze van kleding , make-up etc
wat ik ook heb is dat ze soms dus ook in mijn kledingkast snuffelen naar spulletjes die zij dan evt kunnen aandoen .
waaar ik wel van verschoot was dat ze het 1 jaar geleden zelf op school tijdens zo een les vertelde wie hun papa was.
nadeel is ze komen maar om de 14 dagen bij hun papa en hun mama is er tegen dat hun papa zo is
mar ja misschien draait die ook wel bij
mijn vriendin waar ik nu al 5 j mee leef en haar kids hebben er ook geen moeite mee , zo goed zelf dat haar zoon nu 20 j als ie ooit kids heeft , dat ik zijn of haar meter mag worden.
daar kijk ik gewoon naar uit hoor .
zo zie je als je eerlijk bent tegenover je kinderen kan dat altijd goed uitdraaien hoor
maar doe niets stiekem want dat hebben ze dan niet graag dat ze zich uitgesloten voelen ook .
groetjes kimmy

[Irene]

Ik denk dat je volkomen gelijk hebt Kimmy, zeker wat betreft het buitengesloten worden, maar ik ben er nog niet aan toe te onderkennen dat zij er eventueel wel aan toezijn.

Irene

[Elsa]

hoikes

Mijn kinderen hebben daar nu geen probleem mee hoor
ik heb een 2ling van 9 j (dochters) en een zoon van 7 jaar oud
aan mn dochters heb ik gelijdelijk vanaf hun 6 jaar verteld dat hun papa liever een vrouw wilt zijn en daarmee dagelijks zo ok rondloopt.
nu steunen ze me daarbij zelf met keuze van kleding , make-up etc
wat ik ook heb is dat ze soms dus ook in mijn kledingkast snuffelen naar spulletjes die zij dan evt kunnen aandoen .
waaar ik wel van verschoot was dat ze het 1 jaar geleden zelf op school tijdens zo een les vertelde wie hun papa was.
nadeel is ze komen maar om de 14 dagen bij hun papa en hun mama is er tegen dat hun papa zo is
mar ja misschien draait die ook wel bij
mijn vriendin waar ik nu al 5 j mee leef en haar kids hebben er ook geen moeite mee , zo goed zelf dat haar zoon nu 20 j als ie ooit kids heeft , dat ik zijn of haar meter mag worden.
daar kijk ik gewoon naar uit hoor .
zo zie je als je eerlijk bent tegenover je kinderen kan dat altijd goed uitdraaien hoor
maar doe niets stiekem want dat hebben ze dan niet graag dat ze zich uitgesloten voelen ook .
groetjes kimmy

Ik vind het wel belangrijk om het je kids te vertellen. Zeker, wat ik begrijp van kimmy, in haar situatie wanneer je ts bent. Dan kun je er toch niet omheen? Vaak denk je als ouder dat je kinderen het niet aankunnen of zullen schrikken maar niets is minder waar. Het juist niet vertellen en er later achterkomen is veel erger. Het enige nadeel is dat zij het kunnen doorvertellen terwijl jij het misschien nog liever niet hebt. Mijn partner wilde liever niets vertellen, en daar ben ik lang in meegegaan. Toen het eenmaal toch vertelt werd reageerden ze er erg makkelijk over, geen vragen over dit onderwerp. Meer iets van, oh en wanneer gaan we nu eten? Het is een grote opluchting dat er geen geheim meer is, open en eerlijk met elkaar omgaan is toch het fijnste wat er is.
groetjes elsa

[Irene]

Kinderen in de pubertijd hebben mi genoeg aan hun eigen hormonen, maar ik vind wel dat jullie gelijk hebben hoor.

Irene

[Joy]

pers denk ik hoe eerder hoe beter

een klein kind pakkumbeet 4 jaar is enorm flexibel

die ziet gewoon een man in andere kleren, niet eens de conclusie vrouwelijk, en went daaraan

ik sprak de dochter van yvon (t en t eindhoven) die niet beter wist dat pa in vrouwenkleren rondliep

geen enkel probleem daarmee, het was voor haar volkomen normaal, van kindsaf aan

in het geval van trans heb je iets meer uit te leggen maar ben ik nog steeds van mening, hoe eerder hoe beter

maar toch, je creert je eigen problemen door er een probleem van te maken (huh?:)

kids maken niet het onderscheid tussen man en vrouw, dat doe jij als volwassene , door uit te gaan leggen dat papa in vrouwenkleren rond loopt , wil lopen,en dat vaker gaat doen, waarna het kind de verschillen gaat zien tussen man en vrouw, terwijl het zich voorheen misschien niet eens realiseerde dat die verschillen aanwezig zijn

[Elsa]

Als volwassene probeer je je in te denken wat jouw kind zal voelen. Dat is m.i juist de valkuil. Denk dat Joy hierin gelijk heeft, ze nemen het gewoon aan voor wat het is. Wanneer een kind aan het puberen is dan wordt het een stuk lastiger om dan hem (haar) hiermee te belasten. Dan hebben ze genoeg aan hun eigen ontwikkeling.
groeten elsa

[Irene]

Te laat

Het komt wel een keer goed hoor, alles is bespreekbaar zolang de kinderen het bespreekbaar vinden.

Irene

[Lisa met een S]

Ik heb mijn jongste dochter verteld toen ze in de pubertijd was; ze heeft even gehuild maar binnen een paar dagen was het weer goed. Ze heeft geen last ervan en kan goed ermee omgaan. Ik heb er destijds uitgebreid over geschreven in het partner forum

Lisa

[Irene]

Dank je Lisa, ik zal het eens opzoeken.

Irene

[Florence]

Beste vriendinnen'

Ik heb het aan mijn kinderen verteld toen mijn zoon 28 was ,mijn dochter 26, mijn derde kind 19 en mijn jongste zoon 17 was,Alleen de jongste heeft er moeite mee,maar hij wordt ook sterk beinvloed door zijn moeder,die er ook niet mee om kan gaan.

groetjes Florence.