Klopjacht naar man in jurk

[Arike]

Lisa, je bedoelt toch niet met die mooie taak voor LKG T&T Maastricht dat ze dan maar een proefproces moeten beginnen. Zoals Michelle al zegt procederen tot aan de HR is gigantisch duur. En bovendien duurt ook waanzinnig lang. Ik zo bijna zeggen genoeg tijd om een lang kapsel te kweken en een lubbersbaard weg te epileren

Michelle, je hebt toch snel een hoop gemeenten met zo'n bepaling gevonden (ik kan zelf vanaf thuis alleen in openbare databanken kijken), eigenlijk toch wel meer dan ik verwacht/gehoopt had.

Maar je hebt wel gelijk, een simpele politiejan met de pet zal zich in de praktijk vast niet heel druk maken om je gezicht en foto te analyseren en te vergelijken. Als die je om de een of andere reden toch moet hebben, dan zal die zo'n artikel wel misbruiken om je gezellig de binnenkant van een cel laten zien. Gelukkig heb ik de indruk dat dat in de praktijk geen schering en inslag is.

Vraag ik mij eigenlijk ook nog af, als je je zelf goed hebt uitgedost, dan moet de politie ook nog eens bepalen dat het een "vermomming" is en dat het niet zo is dat je er altijd zo uit ziet. Immers er mag niet zomaar zonder reden om een ID gevraagd worden. Of zouden ze dat dan gooien op een gegronde verdenking van overtreding van APV-bepaling zus en zoveel?

[Irene]

Ik ben ooit eens opgepakt in Mechelen (Belgie), nadat ik van de schrik bekomen was heb ik ze nog gevraagd of het strafbaar was.

antwoord:

Nog niet

Ik zal het volledige verhaal nog wel eens uitwerken en posten.

Irene

[Arike]

Irene, jouw quote "nog niet" stemt me niet echt gerust.
Ik ben bij voorbaat benieuwd naar je verhaal

Dat wordt nog lastig om naar het zuiden te reizen, via Maastricht heeft risico's en via Mechelen nu ook dus

[Irene]

Vooruit dan maar Kim,

Ik heb even mijn best gedaan om het oude verhaal zo goed mogelijk weer te geven:

Verhaal uit de oude doos (een jaar of 15 geleden)

Ik had net een paar nieuwe pumps gekocht met veel te hoge naaldhakken natuurlijk en die moest ik echt heel nodig een keer uitproberen. Ik had ze thuis en in de auto al wel aan gehad, maar nog nooit echt een langer stuk op gelopen.

Het was stralend weer en ik was vroeg terug van een afspraak in het zuiden van België. Afslag Mechelen en het parkeerterrein achter het station was snel gevonden. Ik kleedde me om (in de auto) keek nog even rond en stapte met de zon op mijn benen het parkeerterrein op.
Ik had net een meter of twintig afgelegd toen er plotseling een auto het parkeerterrein opdraaide. Ik schrok, want ik keek recht in de koplampen van een politie auto.

Ik draaide me om en liep haastig terug naar mijn auto. Met bonkend hart volgde ik de politie auto in mijn spiegels. Ze stopte een eindje verderop, maar maakte geen aanstalten om uit te stappen. Ik trok mijn rokje uit en mijn broek weer aan. Mijn hagelnieuwe pumps lagen op de passagiersstoel.

Even later stonden ze toch naast mijn auto en wilde wel weten wat ik van plan was. Ik kon geen woord uitbrengen. Ik moest toch maar even mee naar het bureau. De plastictas met pumps, rokje en mijn herenkleding, die ik had verwisseld gingen ook mee. Ik voelde me heel klein.

Op het politiebureau aangekomen, moest ik op de gang wachten. Het plastictasje namen ze mee. Het leek uren te duren en diverse mensen liepen door de gang. Er spookte vanalles door mijn hoofd.

Eindelijk mocht ik binnen komen. Ze snapte niet dat ik op die hoge hakken kon lopen, kwestie van oefenen dacht ik, maar dat zei ik niet. Ze zeiden dat ze mijn werkgever hadden gebeld om te controleren of ik gerechtigd was in mijn auto te rijden. Ik ben er nooit achter gekomen of ze dat echt hebben gedaan, of alleen maar om indruk op me te maken.
Ze vroegen ook waarom ik geen onderbroek aanhad (omdat ze mijn onderbroek naast me op de passagiersstoel hadden gevonden). Op dat moment hervond ik mezelf en kon ik haarfijn, bijna beledigd, uitleggen dat ik wel degelijk een damesslipje aanhad.
Ze vonden het allemaal best, maar hadden toch liever dat ik het rond de keukentafel deed.

Terwijl ze me terugbrachten naar mijn auto, vroeg ik, inmiddels een beetje opgelucht, of het strafbaar was.

‘Nog niet!’

Dat was het antwoord, ze vertelde een verhaal over vermiste meisjes (achteraf gezien de paniek van de eerste Dutrouxslachtoffers)

Het was de laatste keer dat ik en femme Mechelen heb bezocht

Irene

[Dorothy]

Ik kon mij nog een draadje herinneren op dit forum m.b.t. identificatie:

http://www.travestie.org/html/forum/vie ... sc&start=0

[Arike]

Oh Irene, ik vind je verhalen altijd schitterend.
Om te lezen leuk, maar ik ben blij dat ik het niet zelf heb meegemaakt.
Het was dan niet een heel nachtje en ook geen cel, toch? Het lijkt me zeker wel onaangenaam genoeg.
Ik kan het toch niet nalaten om me af te vragen wat die flikken al die tijd dat jij zat te wachten, gedaan hebben met de pumps en het rokje

[michelle1983]

Maar je hebt wel gelijk, een simpele politiejan met de pet zal zich in de praktijk vast niet heel druk maken om je gezicht en foto te analyseren en te vergelijken. Als die je om de een of andere reden toch moet hebben, dan zal die zo'n artikel wel misbruiken om je gezellig de binnenkant van een cel laten zien. Gelukkig heb ik de indruk dat dat in de praktijk geen schering en inslag is.

Vraag ik mij eigenlijk ook nog af, als je je zelf goed hebt uitgedost, dan moet de politie ook nog eens bepalen dat het een "vermomming" is en dat het niet zo is dat je er altijd zo uit ziet. Immers er mag niet zomaar zonder reden om een ID gevraagd worden. Of zouden ze dat dan gooien op een gegronde verdenking van overtreding van APV-bepaling zus en zoveel?

Die APV en willekeurige controles zullen je probleem niet zijn in de meeste gevallen. Met name verkeerscontroles en preventieve acties zijn een risico. Uit een beetje vragen met agenten blijken eigenlijk twee dingen (zowel jonge als oude agenten). Eén: travestieten hebben in het algemeen geen groot probleem bij controles. Twee: problemen doen zich vooral voor bij "pre-op" transseksuelen, degenen die dus in het dagelijks leven nog met een identiteitsbewijs rondlopen met daarop een pasfoto van het andere geslacht en/of een naam van het andere geslacht en/of een andere geslachtsaanduiding dan het uiterlijk op het eerste gezicht laat zien. Twee dingen kunnen dan gebeuren: de politieambtenaar kan het daar ter plekke uitpraten, maar velen (zo niet de meesten) maken dan gebruik van een wettelijk ingekaderde bevoegdheid: het ophouden voor onderzoek naar de identiteit. Dat betekent mee naar het bureau en dan verder uitzoeken. Het is niet anders helaas, maar agenten geven wel aan dat een gelijkende pasfoto al heel veel kan doen. Namen en geslachtsaanduiding zijn van iets minder groot belang.

[Arike]

Hoi Michelle, je hebt echt onderzoek gedaan op dit onderwerp? Heel interessant, ook die reacties van agenten. Ga je hier ook over publiceren, of heb je dat al gedaan?

[Dorothy]

Hallo Irene,

Hopelijk heb ik met dit onderwerp jouw nare herinneringen niet teveel opgerakeld.

Jouw verhaal onderstreept wel mijn betoog. Als de overheid zenuwachtig wordt, dan kan men meer last van ze verwachten.
Toen was het Dutrou, nu is het de dreiging van terrorisme.

Dorothy.

[Chantal C.]

Twee: problemen doen zich vooral voor bij "pre-op" transseksuelen, degenen die dus in het dagelijks leven nog met een identiteitsbewijs rondlopen met daarop een pasfoto van het andere geslacht en/of een naam van het andere geslacht en/of een andere geslachtsaanduiding dan het uiterlijk op het eerste gezicht laat zien. Twee dingen kunnen dan gebeuren: de politieambtenaar kan het daar ter plekke uitpraten, maar velen (zo niet de meesten) maken dan gebruik van een wettelijk ingekaderde bevoegdheid: het ophouden voor onderzoek naar de identiteit. Dat betekent mee naar het bureau en dan verder uitzoeken.

Ik weet niet waar je dit vandaan haalt, maar mijn ervaringen zijn alleen maar positief. Sterker nog: ik werk in de politiebranche en moet mij geregeld legitimeren als ik ergens een gebouw in moet. Het is nog nooit een probleem geweest...

[Frederique_]

Hoi,

Ik denk zelf dat het vooral de zelfverzekerdheid is die het verschil maakt. Juist bij transseksuelen en transgenders die al wat langer buiten lopen zullen verwacht ik dus minder snel problemen.

Wel heel vervelend als je zoiets toch overkomt... Een reden te meer om geen geslacht meer op een paspoort te zetten en alle m/v-verschillen uit de Europese wetten te halen.

Groetjes,

Frederique

[Dorothy]

Ik weet niet waar je dit vandaan haalt, maar mijn ervaringen zijn alleen maar positief. Sterker nog: ik werk in de politiebranche en moet mij geregeld legitimeren als ik ergens een gebouw in moet. Het is nog nooit een probleem geweest...

Maar bij jou zijn de identiteitspapieren misschien in orde.
Wat Michelle aangeeft zijn problemen die je kunt verwachten als je identiteit op de papieren anders is dan je 'verschijning'.
Overigens geldt dat ook voor travestieten, alleen bij hen is het tijdelijk en bij pre-op transen 'permanent'. Ik vraag mij dan ook af hoe een agent het verschil kan zien tussen een pre-op trans en een travestiet.

Wordt aan dat identificatie-gedoe geen aandacht geschonken bij de begeleiding van de transitie?

Dorothy.

[Cynthia]

Via de VU wordt daar geen aandacht aanbesteed tenzij je het zelf te rsprake brengt bij je psycholoog. Wel krijg je bij groenlicht ene brief mee, waarin staat dat je TS bent, en verplicht bent om als lid van het andere geslacht te leven. Net xoals Chantal heb ik die brief nog nooit nodig gehad.

Wel ben ik eens naar het gemeentehuis gegaan voor een ander rijbewijs; weliswaar nog met de oude gegevens, maar dan wel met een goed gelijkende foto. Dit werd mij door de ambtenaar afgeraden. Kom maar terug als alles rond is vertelde die, dan doen we straks alles in 1 keer. Anders maak je ook weer dubbele kosten.

Heb er tot nu toe nog geen enkel probleem me gehad. En als ik hem moet laten zien zeg ik alleen dat de foto niet erg meer lijkt.

[Chantal C.]

Ik weet niet waar je dit vandaan haalt, maar mijn ervaringen zijn alleen maar positief. Sterker nog: ik werk in de politiebranche en moet mij geregeld legitimeren als ik ergens een gebouw in moet. Het is nog nooit een probleem geweest...

Maar bij jou zijn de identiteitspapieren misschien in orde.
Wat Michelle aangeeft zijn problemen die je kunt verwachten als je identiteit op de papieren anders is dan je 'verschijning'.

Nou ik lijk in de verste verte niet meer op de persoon op de foto. Ook de naam die erop staat gebruik ik niet meer...

Net wat Frederique zegt: als je onzeker wordt straal je dat uit en zal men eerder denken dat je wat te verbergen hebt...

[gast]

Wordt aan dat identificatie-gedoe geen aandacht geschonken bij de begeleiding van de transitie?

Nee, ik moest er ook zelf om vragen bij m'n psych. Daar kreeg ik een groot vel mee wat nogal onpractisch is. Ik heb de tekst omgezet op een kaartje waarop dus staat waarom mijn ID niet klopt, al mijn behandelaars en, in geval van een ongeval, mijn huidig hormoongebruik. Nooit problemen mee gehad - ik overhandig dat kaartje altijd samen met mijn ID kaart als er om gevraagd wordt.

Kitty.