Namen.

[Irene]

Dat je een kind verwekt in een dronkenbui is nog tot daar aan toe, maar dat je dat kind daar dan voor op wil laten draaien is schandelijk. Ze zouden bij de burgelijke stand best iets kritischer mogen zijn.

Irene

[Tijn]

het verwekken deden ze vast niet dronken, maar het naambedenken lijkt me wel
en hier zouden ze bij de gemeente inderdaad iets beter op mogen letten, wat dit blijft dat kind haar hele leven achtervolgen.

[Lisa met een S]

Lijkt mij behoorlijk betuttelend waneer de overheid je gaat vertellen welke namen je wel en welke namen je niet mag geven aan je kind

Lisa

[Irene]

Nou Lisa, ik heb me ook nooit verzet tegen betutteling he .

Maar alle gekheid op een stokje, zou meedenken en ontraden best een taak kunnen zijn van de ambtenaar van de burgelijke stand. 99% heeft dat niet nodig, maar diegene die hun kinderen onverstandige namen meegeven zouden daar m.i. best op gewezen mogen worden.

Irene

[Cynthia]

Vroeger maakte in Nederland de ambtenaar van de burgerlijke stand nog uit of een naam gebruikt mocht worden of niet. Hij moest in ieder geval gangbaar zijn, dus je mocht hem niet zelf verzinnen.

Tegenwoordig mag eigenlijk alles, tenzij het echt aanstootgevend is, of een scheldwoord, godslastering en nog een paar van die criteria. Juist om het kind te beschermen voor later.

Hoe dat in het buitenland is weet ik niet.

[Irene]

En wie bepaald of iets aanstootgevend is?

Katherine Ursula is een prima naam, behalve als je Timmermans heet!

Irene

[Cynthia]

Ik neem aan (,maar ben niet deskundig op dit terrein) dat de ambtenaar het laatste woord heeft, al zal er wel beroep mogelijk zijn.

En Katharina Ursula zal en derde voornaam nodig hebben voor jouw effect (theresia bijv.). De achternaam schrijf je altijd voluit.

[Lisa met een S]

Ik neem aan dat de meeste mensen, voordat ze aangifte gaan doen bij de ambtenaar van burgerlijke stand, een paar naaste familieleden hebben opgebeld om het blije gebeurtenis door te geven, en als niet een van de oma's en opa's de vraag heeft gesteld "Zal je dat echt wel doen" dan waarom zou de ambtenaar daar zich druk over maken. Maar -- mocht hij of zij zich daartoe geroepen voelen vind ik het prima als hij zijn mening wil geven maar verbieden: ho maar!

Maar lees het volgende:

Tot het begin van de vorige eeuw bestonden in ons land geen wetten op het gebied van voornamen. Dat veranderde in de tijd van de Franse overheersing. In die tijd werd namelijk de burgerlijke stand ingevoerd en werd de Franse naamwet voor ons land van toepassing. Deze wet bleef tot 1970 van kracht.... Wat betreft de voornamen hield de Franse wet in dat alleen namen geaccepteerd mochten worden die voorkomen op de verschillende (heiligen)kalenders en namen van personen bekend uit de oude geschiedenis. In 1815 werd de wet versoepeld met de bepaling dat ook "...zoodanige voornamen welke aan overoude tijden aldaar in de onderscheiden provincieën en landschappen, of bij sommige geslachten gebruikelijk, en algemeen als voornamen erkend zijn geweest..." toegestaan zijn. Onder die voornamen vallen vooral bijbelse en Germaanse namen 'zonder heilige', bij de laatste zijn in het bijzonder de Friese namen te noemen....

Bij het interpreteren van de wettelijke beperking gingen ambtenaren soms benepen te werk. Zo werd in 1964 in Harlingen de naam Joey aanvankelijk geweigerd; Joei mocht wel, want die naam kwam wel voor op de lijst van de ambtenaar van de burgerlijke stand. Pas nadat de vader bewezen had dat Joey een bestaande voornaam is, kreeg hij zijn gelijk. Van arrogantie getuigt het weigeren van Ego met de opmerking dat Ego 'ik' betekent en een naam geen betekenis mag hebben (circa 1935). "Ook toen men er op wees, dat de naam Ego reeds lang in de registers voorkwam, was de ambtenaar niet te vermurwen", aldus de moeder.

Overigens kon men de wet omzeilen door naast de (toegestane) officiële naam een (geweigerde) roepnaam te gebruiken. Het was in Nederland gebruikelijk dat de roepnaam een andere naam was dan de officiële naam, meestal een afleiding ervan.... Een wat extreem voorbeeld is Sidorova; deze familienaam van de Russische schaatskampioene Tatjana Sidorova werd in 1968 niet als voornaam geaccepteerd. De ouders losten het op door het kind met de namen Sido Rolandus Valentin in te schrijven (het ging dus om een zoon) en als roepnaam Sidorova te gebruiken. Deze strategie zal ongetwijfeld ook bij buitenlandse en andere nog niet in gebruik zijnde namen zijn toegepast.

Het lijkt mij niet verstandig om terug te keren naar de situatie waar een ambtenaar de macht heeft om een naam te weigeren.

Overigens zijn er in de huidige naamwet wel beperkingen: de naam mag niet ongepast zijn en niet overeenstemmen met een bestaande familienaam als die niet ook als voornaam gebruikelijk is. En het is wel de ambtenaar van burgerlijke stand die beslist of een naam ongepast is of niet. Maar je kunt zo een beslissing via een juridische procedure aanvechten.

Lisa

[Arike]

Sommige ouders mogen er m.i. best eens opgewezen worden dat de naam die ze bedacht hebben, misschien niet zo een heel verstandige keus is. Maar om aan een individuele ambtenaar over te laten wat wel en niet kan, daar ben ik echt niet voor. Dat werkt willekeur in de hand.

[Irene]

Ik ben het 100% eens met Arike,

wel een adviserende rol, maar geen leidende, dus als men het echt wil kan alles, maar bij vreemde namen even aan het kind denken kan toch geen kwaad.

Irene

[Arike]

Omdat ik hier blijkbaar mijn berichten niet mag editen, nog even een aanvulling op mijn posting nu ik de reactie van Lisa gelezen heb:

Het kan dus van de reactie van een individueel ambtenaar afhangen of de ouders een ingewikkelde juridische procedure moeten ingaan om hun gelijk te halen. Je hebt daarmee gewoon toch de situatie dat een naam die in de grote stad in eerste instantie direct kan, op het platteland op bezwaar stuit. Hoe je een en ander op een andere manier netter zou moeten organiseren, weet ik eigenlijk ook niet. Naamrecht is ook niet echt mijn specialisme.

[Tijn]

Lijkt mij behoorlijk betuttelend waneer de overheid je gaat vertellen welke namen je wel en welke namen je niet mag geven aan je kind

Lisa

ik bedoelde het niet zo dat je dan een ambtenaar hebt die met een stempeltje van 'ja' en 'nee' al die registers doorgaat, maar dat degene bij het loket dan zegt 'zou u dat wel doen, want zus en zo'. zoals hierboven dus ook al gezegd is, een adviserende en geen leidende rol.

[Cynthia]

Tijn

Zou hij een naam als "poepie" of "scheetje" uiteindelijk moeten accepteren als de aangever niet wil luisteren?

[Elsa]

Ik herinner mij dat een ambtenaar namen geweigerd heeft. Ter bescherming van het kind, voor later. Denk dat ' scheetje en poepje' daar ook ondervallen.
elsa

[Tijn]

volgens mij mogen namen als poepie en scheetje niet eens, maar mijn kennis van maatschappijleer is nogal weggezakt.
en daarnaast, hoe weinig hersencapaciteit heb je als je je kind poepje gaat noemen, je weet toch dat dat kind dan z'n naam gaat veranderen zodra hij dat kan.