Sam schreef:Mijn naam zoals ik hier op het forum zit, hoort eigenlijk anders te geschreven te zijn, namelijk zo: Xham, (Sam op zijn Engels) en omdat er al vele worstelen met mijn naam dacht ik het hier maar even simpel te houden, veel mensen denken dat mijn naam uit China komt, ik heb alleen de schrijfwijze veranderd omdat ik nou eenmaal niet standaard ben. En ik wilde een naam die bij mij past, en echt niet voorkomt.
Wat een bijzondere naam. Hoe ben je daar zo aan gekomen? En heeft het ook nog een diepere betekenis (bijvoorbeeld iemand die je kent die zo heet?).
"Why live by the rules of a society that won't have you as a member?"
Sam schreef:Mijn naam zoals ik hier op het forum zit, hoort eigenlijk anders te geschreven te zijn, namelijk zo: Xham, (Sam op zijn Engels) en omdat er al vele worstelen met mijn naam dacht ik het hier maar even simpel te houden, veel mensen denken dat mijn naam uit China komt, ik heb alleen de schrijfwijze veranderd omdat ik nou eenmaal niet standaard ben. En ik wilde een naam die bij mij past, en echt niet voorkomt.
Wat een bijzondere naam. Hoe ben je daar zo aan gekomen? En heeft het ook nog een diepere betekenis (bijvoorbeeld iemand die je kent die zo heet?).
Ik heb geen flauw idee meer hoe ik er aan gekomen ben, ik vond Sam te standaard en ik ben met letters gaan spelen, het moest wel Sam blijven, dus heb ik van de S, Xh gemaakt dat werd vervolgens Xham.
Het heeft geen betekennis wel wilde ik mijn kind zo later gaan noemen, verder vind ik een hele mooie naam.
Na wat peinzen kwam ik uit op een anagram van mijn mannelijke naam.
En ik ga daar ook nooit meer wat aan veranderen.
Tara is het en Tara blijft het en ik vind het een mooie naam.
Een vriendin had al snel door hoe ik er aan gekomen was.
De wereld is toch plat.
Te veel mensen vallen er van af.
Ik vond de naam Johanna zo allerdaags en plattelands klinken, daarom ben ik wat gaan goochelen met de letters en zo kwam ik bij de naam Joanna ( engels uitgesproken dus Jooenna ) uit.
In mijn begindagen moest ik tijdens een schrijfcursus een pseudoniem verzinnen en daarbij de uitleg geven hoe ik op die naam kwam.
Omdat ik in die tijd begonnen was met anders kleden heb ik mijn jongensnaam vervrouwelijkt (Peter werd Petra) en van mijn achternaam heb ik een omschrijving gemaakt (de Reus werd Grootman).
En homme loop ik rond met de naam die ik van mijn ouders heb gekregen, maar als ik en femme ga luister ik naar de naam Petra Grootman. Dit heeft men ondertussen ook erkent in de kroeg waar ik kom.
Mandy, die naam heb ik van een mooie maîtresse van JR uit Dallas. (Oude soap serie).
De enige foto die ik van haar kan vinden, vind ik haar niet waardig. Ik heb haar in mijn 80s agenda van school! Misschien maar een keer scannen.
Eigenlijk zijn er maar 2 kenmerken die in mij opkomen. Ze was gewoon ontzettend mooi en een nogal donker type.
Als tweede naam heb ik een Islamitische gekozen, omdat ik niet tevreden was met een volledig Westerse naam. Ik zie er niet westers uit en omdat Indonesie moslim is, leek het mij goed om hier voor te kiezen.
Hoewel ik uiteindelijk voor het Hindoe geloof heb gekozen, heb ik nooit spijt van mijn namen. Ik vind alle namen gewoon heel goed bij mij en mijn achtergrond passen.
"Girl! No worries if your Slavic dude let you down!
Before sunrise there is a more courteous and more tall Slavic!
Ты нарисуй мне солнышко и нарисуй закат!
