Hoe vertel je het aan je moeder, ik heb het vandaag gedaan!

[Mirthe]

HEHE NA zovee jaar het eindelijk me moeder verteld!!!

Zo dat luchte op en WAUW. Ze heeft reageerde echt positief. Helemaal geweldig. BEN HEEL BLIJ.

Wat kan je hier tegen opkijken zeg. Maar het stelt helemaal niets voor. Ik kan heb een top moeder!! Ik hou echt van haar.

En ze zij nog: ja je was vroeger al anders dan de jongens je was altijd al vrouwelijker!!! hihi Ben zo blij. Ik hoop dat mensen het inzien dat je soms het gewoon maar beter kan vertellen dan merk je dat er echt een last van je af valt.

Ik ben hemels blij. Na zoveel jaar. Zo zit nu rustig op mn bankje met me laptop op schoot te genieten. echt zonder een aantal vriendinnen had ik dit niet gedaan. Dank je voor wijze raad op de msn en lieve berichtjes.

Maar wat ik wilde vragen hoe hebben jullie het verteld? Aan vriendinnen ging dat veel makkelijker. Of aan me vriendin. Maar hoe zit dat dan als je het niet durf te vertellen. Ik heb gemerkt dat er zo'n last echt van je af valt.

Ik hoop dat als je zit leest dat je er mischien wat over wilt zeggen.

Kus van Esther

[Irene]

met zoveel blijheid kan ik alleen maar blij zijn. Ik heb het mijn moeder nooit verteld, in haar ogen ben ik een soort heilige, daartoe is ze zelfs bereidt de geschiedenis te vervalsen. Ik vond het al moeilijk genoeg om het aan mijn partner te vertellen.

Irene

[Mirthe]

Kan dat dan te maken hebben met leeftijd want ik blijf die kerst engel in haar ogen. Het is niet zo dat ik dat wil beweren hoor.. Integendeel maar ik kan me indenken dat het vertellen aan een partner ook heel moeilijk is. Terwijl het er zoveel makkelijker op maakt. hoe was dat bij jou?

kus van Es

[Antje]

Hoi Esther,

Super dat je het gedaan hebt! Ik heb het ook niet zo lang geleden mijn moeder verteld. Zij reageerde ook erg positief. Ik heb er wel tegenopgezien, maar ik verwachtte geen negatieve reactie. In ieder geval was het wel een hele opluchting en het voelt goed om die stap gezet te hebben.

Liefs van Antje

[Frederique_]

Ook van mij gefeliciteerd!

Een feestje waard!

Groetjes,

Frederique

[Mirthe]

Het voelt ook echt als een feestje. Ik weet niet waarom maar het voelt zo een soort overwinning op mezelf!! hihi. Voel me echt euforisch. Best wel heel mooi en emotioneel maar ik kan aleen maar lachen en voel me echt heel ontspannen.

[Erik]

Ik heb wisselende ervaringen de eerste keer dat ik het vertelde was aan mijn vrouw. Daarvan ben ik nu gescheiden.
Daarna aan mijn ouders die erg christelijk zijn maar tot mijn verbasing werd ik met liefde ontvangen.
Wel waren ze wat verbaast want ik ben een "typische" man.
Mijn ex-vrouw heeft het aan de rest van mijn vrienden verteld waardoor ik tot de dag van vandaag er nog een aantal kwijt ben. Maar gelukkig zijn er anderen die het totaal niet belangrijk vinden.
Gelet op die vervelende ervaring heb ik het ook verteld aan iemand waar ik verliefd op was geworden. Resultaat is dat het gewoon een relatie is geworden dat om helaas om totaal andere redenen weer is geëindigd.

Ik ben blij dat je zulke goede reacties van je ouders hebt ontvangen en het is een goede stap.

Voor degene die dit lezen en angstig zijn om het aan hun dierbare te vertellen kan ik maar één ding zeggen DOEN. Al is het alleen voor jezelf en onthoudt dat echte vrienden je blijven steunen.

Een collega zij in reactie om mijn verhaal je bent voor mij een bijzondere aanvulling op de mensheid en ik zou je niet kwijt willen raken. Ik ben van mening dat dit voor de meeste van ons geldt.

[Mirthe]

dank je wel voor je verhaal. maar ik heb aleen nog maar een moeder als je mn profieltje gelezen had. Waarschijnlijk kan je er ook niks aan doen maar toch ik vind het heel raar om het woord ouders te zien staan. Maar ik begrijp je essentie. groetjes van Es

[kermie]

tof van je dat je het je moeder hebt verteld,en nog toffer van je moeder,want ik denk dat voor haar ook niet simpel is!
als partner van t heb je al zoveel vragen ik kan me voorstellen dat als ouder je er toch ook mee zit..ik hoop alleen dat ze jou de vragen durft te stellen en je zelf eerlijk antwoorden geeft!
mijn schoonouders beweren bij hoog en laag dat ze aanvaard hebben dat hun zoon travestiet is ,enkel wanneer we erover beginnen te praten kijken ze naar de grond,en draaien ze geheid het gesprek om naar andere onderwerpen...
gelukkig denk ik dan dat ik mijn maatje wel steun!

[Elsa]

Wat Kermie zegt is ook mijn gedachte. Geef de ander ook de ruimte vragen te stellen. Er is echt veel onwetendheid hoor. En dan gaan mensen dingen bedenken die niet kloppen maar wel afstand creëren en onbegrip.
groetjes elsa

[Tijn]

ik heb het m'n stiefmoeder verteld toen ze wat van haar kleren helemaal opgevouwen onder haar bed vond, zwaar boos werd en m'n zusje de schuld wou geven. Ze vertelde het toen ook aan m'n vader, en vatten het allebei heel goed op. Het maakt ze allebei eigenlijk niet uit hoe ik erbij loop, zolang ik me er maar goed bij voel. M'n moeder heb ik het een half jaar later verteld, die had wat meer moeite met het accepteren volgens mij, maar ze heeft er geen problemen mee.
M'n vrienden weten het omdat ik het aan een stuk of 3 persoonlijk had verteld, en via via ging het verhaal zo naar anderen, die kwamen in paniek weer naar mij met de vraag of het waar is, en na de 8ste keer dat ik het moest bevestigen was ik het zat en zette ik het gewoon in mijn msn-schermnaam

[Irene]

Esther schreef:

Kan dat dan te maken hebben met leeftijd want ik blijf die kerst engel in haar ogen. Het is niet zo dat ik dat wil beweren hoor.. Integendeel maar ik kan me indenken dat het vertellen aan een partner ook heel moeilijk is. Terwijl het er zoveel makkelijker op maakt. hoe was dat bij jou?

Dat zou inderdaad door de leeftijd kunnen komen natuurlijk. De afstand tot mijn moeder is toch groter als tot mijn partner. Ik heb het haar ooit verteld aan de hand van een televisieprogramma, jaren geleden. Ze reageerde geemotioneerd, maar begripvol, al kon ze het geen plaatsje geven. Het is dan ook meer een vorm van tolerantie in plaats van acceptantie geworden. Doel voor dit jaar is dan ook om het onderwerp hernieuwd op de agenda te zetten om meer acceptatie na te streven.

Irene

[Mirthe]

Dank je wel voor je jullie berichtjes nogmaals!!


Ik zal proberen het gesprek te vergeven.

Mijn moeder is een schat!!

We hebben het gehad dat ik vannaf jongs af an al anders ben geweest!!

Echt toen ik klein was al. En dat weet ik ik zit al veel langer met mijn mannelijke en vrouwelijke gevoelens. En ik weet niet of ik wel een echte man ben. aar ik ben een mens.

Ik weet dat dat mijn moeder gelijk vragen had en heb heel rustig gevraagd wat het was en dat ze me alles mag vragen.

ben je dan ook homo vroeg ze. Nee Ma maar ik twijfel ik weet het niet maar ik wordt niet erg opgewonden door een man. Maar ik twijfel heel erg ik bemerk het wel.

Voor als nog heb ik geen fantasien of dergelijke. En maakte het grapje dat mijn anale chakra het ook niet fijn vind. (with all respect voor iedereen).

Ik vertelde haar dat ik al heel lang loop met dit en dat ik het al heel lang wilde vertellen. Maar ik kwam er niet aan toe. Een soort angst. Ze was echt heel lief! Lieverd als jij maar gelukkig word.

Dat weet ik zei ik: En ik verteld eover hoe en wat van vroeger.

Lees mn profiel maar. En er was geen spanning er was een serene rust.

Ikweet dat ik een super lieve man heb die echt een engel is.


We verschillen heel veel als mens. Maar we hebben echt wel een goede band met elkaar. Ze gaat nu 6 weken naar nieuw zeeuwland op reis en de wereld verkennen helmaal gaaf.

Verders is ze echt heel open en lief en caring maar ik heb ook gezegd dat ik niet wist waar de weg , mijn weg me heen zou brengen. Alles is open en ik ben een stapje dichterbij.

Mochten er nog verdere vragen zijn stel ze svp. Ik geef echt antwoord.

Dank en kus Es