Hoi hoi,
Het is misschien niet allemaal doordacht van mij.
Maar het is allemaal zo gegaan hoe het gelopen is.
Dat de situatie moeilijker op geworden is besef ik ook wel.
Mijn genderdysforie kan ik niet onder de tafel schuiven.
Veel keuze heb ik niet waardoor compromie's ook niet mogelijk zijn.
Ze is vel tegen alles wat ik wil en gesprekken wat ik zou willen lijd alleen maar naar ruzie's dus heb je het er gewoon niet meer over.
Gesprekken met Humanitas en een andere therapeut heb ik al.
Het draai allemaal steeds op het zelfde neer.
Liefs Sandra
eerste serieuse stap
Moderator: Moderators
Hi Sandra,
goed dat je specialistische hulp heb gezocht om te kunnen praten over je genderdysforie, ik meen wel teweten dat ondanks alle gesprekken en misschien welgemeende adviezen je uiteindelijk alleen er voor staat in hoeverre je moet gaan om een leefbaar leven te leiden.
Ik denk dat alle situaties erg persoonlijk en moeilijk zijn maar speciaal met een jong gezin is er nog zoveel te doen en niet te vergeten om van te genieten.
Ik ken ook anderen met jonge kinderen die voor hetzelfde dilemma staan, wat velen wel weten - de schrijfster Kim Elizebeth Stuart - heeft het over "The Uninvited Dilemma" (A question of gender), we hebben er niet om gevraagd, dus we hoeven onszelf niets te verwijten.
Als de andere partner kan begrijpen "we hebben er niet omgevraagd" is misschien overleg en een eventueel al of niet tijdelijk/definitieve oplossing mogelijk.
groetjes, Adriana
goed dat je specialistische hulp heb gezocht om te kunnen praten over je genderdysforie, ik meen wel teweten dat ondanks alle gesprekken en misschien welgemeende adviezen je uiteindelijk alleen er voor staat in hoeverre je moet gaan om een leefbaar leven te leiden.
Ik denk dat alle situaties erg persoonlijk en moeilijk zijn maar speciaal met een jong gezin is er nog zoveel te doen en niet te vergeten om van te genieten.
Ik ken ook anderen met jonge kinderen die voor hetzelfde dilemma staan, wat velen wel weten - de schrijfster Kim Elizebeth Stuart - heeft het over "The Uninvited Dilemma" (A question of gender), we hebben er niet om gevraagd, dus we hoeven onszelf niets te verwijten.
Als de andere partner kan begrijpen "we hebben er niet omgevraagd" is misschien overleg en een eventueel al of niet tijdelijk/definitieve oplossing mogelijk.
groetjes, Adriana
wachten
hey
joanne schreef over wachttijden VU
ik hoop dat de regering dit eens gaat aanpakken.
uehm, aangezien ik een soort van kruistocht ben begonnen, naja mijn opgefoktheid van de laatste dagen voed die kruistocht, denk ik bij bovenstaande zin:
wat kan je er nu zelf aan doen en wat doe je er ook daadwerkelijk aan, de heren den haag komen niet vanzelf naar je toe, om dat eens op te gaan lossen, ik vind dat juist jij, ik , wij, als doel moeten stellen de problemen die steed sterugkeren aan te pakken, en dan niet individueel, maar collectief, en nu hoor ik al gelijkja maar dat gaat toch niet lukken, niks heb je, nee heb je, ja kun je krijgen, ervan uitgaan dat je nks veranderd krijgt zal hetzelfde bewerkstelligen, niks dus, niks is wat je te verliezen hebt, iedere verandering is meegenomen, zo da wilde ik ff kwijt:)
shalomm
joanne schreef over wachttijden VU
ik hoop dat de regering dit eens gaat aanpakken.
uehm, aangezien ik een soort van kruistocht ben begonnen, naja mijn opgefoktheid van de laatste dagen voed die kruistocht, denk ik bij bovenstaande zin:
wat kan je er nu zelf aan doen en wat doe je er ook daadwerkelijk aan, de heren den haag komen niet vanzelf naar je toe, om dat eens op te gaan lossen, ik vind dat juist jij, ik , wij, als doel moeten stellen de problemen die steed sterugkeren aan te pakken, en dan niet individueel, maar collectief, en nu hoor ik al gelijkja maar dat gaat toch niet lukken, niks heb je, nee heb je, ja kun je krijgen, ervan uitgaan dat je nks veranderd krijgt zal hetzelfde bewerkstelligen, niks dus, niks is wat je te verliezen hebt, iedere verandering is meegenomen, zo da wilde ik ff kwijt:)
shalomm
Nou Vertel eens Sheibbie.
Wat kun je er zelf aan doen???
Ik bewonder je optimisme maar behalve een alternatieve route kiezen kun je er weinig aan doen.
En zelfs bij die alternatieve route krijg je te maken met wachtlijsten.
Personeelstekorten en daardoor te weinig OK capaciteit is hem de bottelnek.
En daar kun je als patient/client weinig aan doen.
Tenzij je in de zorg gaat werken natuurlijk.
Maar als jij nog een idee hebt dan hoor ik dat graag al heb ik het voor mijzelf natuurlijk niet meer nodig.
Wat kun je er zelf aan doen???
Ik bewonder je optimisme maar behalve een alternatieve route kiezen kun je er weinig aan doen.
En zelfs bij die alternatieve route krijg je te maken met wachtlijsten.
Personeelstekorten en daardoor te weinig OK capaciteit is hem de bottelnek.
En daar kun je als patient/client weinig aan doen.
Tenzij je in de zorg gaat werken natuurlijk.
Maar als jij nog een idee hebt dan hoor ik dat graag al heb ik het voor mijzelf natuurlijk niet meer nodig.
hi joanna, ik denk niet zozeer aan het zoeken van alternatieve wegen, wel denk ik aan de doelgroep onder de aandacht brengen,om op die manier in den haag wat besef los te krijgen, dat kan je doen door bijvoorbeeld je huisarts in te lichten en die je problemen vertellen, waar je zoal tegenaan loopt, en daar op blijven hameren
ik begreep dat er bij humanitas bijvoorbeeld 25 vrijwilligers rondlopen, dan denk ik, das belachelijk
in ze zorg zijn nu eenmaal een hoop problemen en geldtekort etc etc, maar dat wil niet zeggen dat deze doelgroep dan maar achteraan het rijtje word gezet, ik bedoel, wij hebben toch net zo veel recht op fatsoenlijke hulp als ieder ander?
je kan ook denken aan het aanschrijven van ziekenfondsen, om de tafel gaan zitten, laat je horen dus
ik probeer op deze manier mensen mee te krijgen die hetzelfde denken als ik, en er ook energie in wil steken, zoals altijd zal je ook in deze situatie trekpaarden nodig hebben
veranderingen aanbrengen is nu eenmaal erg moelijk, mensen houden van zekerheden, en veranderingen die je uiteindelijk ten doel hebt gesteld zullen echt niet 1 2 3 gebeuren, ik ga uit van jaren, maar ik weiger me neer te leggen bij hoe het nu gaat
ik las elders dat er gewerkt woord aan een tg groep>?, dat zijn positieve stappen omdat je met een groep nu eenmaal meer kan bereiken
concrete kleine eerste stappen:
problemen aankaarten bij ziekenfondsen, huisartsen, werkgevers, bewustmaking van de problemen, die folder waarover ik het had,kun je bijvoorbeeld kwijt bij bibliotheken, wachtkamers van huisartsen, dat heeft in eerste instantie niet zoveel effect, wel is het meegenomen wanneer mensen er over gaan lezen, begripkweking
verder kom ik nu ook niet, en deze stappen lijken mij al genoeg voorlopig,wat ik graag zou zien is dat deze voorbeelden overgenomen worden, in je uppie kun je nu eenmaal weinig, al snap ik goed dat het moelijk is omdat velen nietd e behoefte hebben hun problemen ook nog eens extern aan te moeten kaarten
enfin, ik doe mijn best:)
shalomm
ik begreep dat er bij humanitas bijvoorbeeld 25 vrijwilligers rondlopen, dan denk ik, das belachelijk
in ze zorg zijn nu eenmaal een hoop problemen en geldtekort etc etc, maar dat wil niet zeggen dat deze doelgroep dan maar achteraan het rijtje word gezet, ik bedoel, wij hebben toch net zo veel recht op fatsoenlijke hulp als ieder ander?
je kan ook denken aan het aanschrijven van ziekenfondsen, om de tafel gaan zitten, laat je horen dus
ik probeer op deze manier mensen mee te krijgen die hetzelfde denken als ik, en er ook energie in wil steken, zoals altijd zal je ook in deze situatie trekpaarden nodig hebben
veranderingen aanbrengen is nu eenmaal erg moelijk, mensen houden van zekerheden, en veranderingen die je uiteindelijk ten doel hebt gesteld zullen echt niet 1 2 3 gebeuren, ik ga uit van jaren, maar ik weiger me neer te leggen bij hoe het nu gaat
ik las elders dat er gewerkt woord aan een tg groep>?, dat zijn positieve stappen omdat je met een groep nu eenmaal meer kan bereiken
concrete kleine eerste stappen:
problemen aankaarten bij ziekenfondsen, huisartsen, werkgevers, bewustmaking van de problemen, die folder waarover ik het had,kun je bijvoorbeeld kwijt bij bibliotheken, wachtkamers van huisartsen, dat heeft in eerste instantie niet zoveel effect, wel is het meegenomen wanneer mensen er over gaan lezen, begripkweking
verder kom ik nu ook niet, en deze stappen lijken mij al genoeg voorlopig,wat ik graag zou zien is dat deze voorbeelden overgenomen worden, in je uppie kun je nu eenmaal weinig, al snap ik goed dat het moelijk is omdat velen nietd e behoefte hebben hun problemen ook nog eens extern aan te moeten kaarten
enfin, ik doe mijn best:)
shalomm
Om in het verhaal wie niet waagt bljft maagd te blijven, ik heb het "gewaagd" een poging te doen om via mijn huisarts andro te krijgen in samenspraak en overleg met VU.
Dus kan ik mededelen dat Wen op 25 september 2002 om 17.03 d'r eerste androotje heeft geslikt yes, yes, yesssssssssssssssssssssssss.
Soms gebeuren er dingen waar je niet eens over had durven dromen maar het is me wel gelukt!!!!!!!!!!!
Groetjes Wen
"That's one small step for man; one giant leap for mankind (Wendy)" hehehe
Dus kan ik mededelen dat Wen op 25 september 2002 om 17.03 d'r eerste androotje heeft geslikt yes, yes, yesssssssssssssssssssssssss.
Soms gebeuren er dingen waar je niet eens over had durven dromen maar het is me wel gelukt!!!!!!!!!!!
Groetjes Wen
"That's one small step for man; one giant leap for mankind (Wendy)" hehehe
hoi allemaal
ik heb gister me intake gehad bij vu en moet zeggen viel allemaal erg mee (zoals meerdere mensen al hadden gezegt) was niet echt zenuwachtig ofzo hoewel ik eerlijk gezegt toch niet echt lekker heb geslapen de nacht ervoor ook had ook niet echt grote verwachtingen ervan .
heb zo`n 5 kwartier zitten praten eerst met een co-op assistent van toriaans en toriaans zelf tussendoor en met jos megens ook tussendoor nog de standaard vragen en oppervlakig onderzoekjes hart longen bloeddruk wat allemaal prima in orde bleek te zijn.
hierna nog ff met jos megens zitten praten die heeft nog een paar kleine dingetjes uitgelegt en aan het eind mijn kaart van vu meegeven en zei van zo meid alles gaat goed komen bel in december maar terug .
in het kort hoe ik me nu voel misschien een beetje anticlimax hoor, maar heb niet het gevoel van YESSSSSS eindelijk, ook niet van shit nu nog ik weet niet hoelang voor er iets gaat gebeuren ,maar voor het eerst in een heel lange tijd voel ik me gewoon goed niet meer niet minder gewoon simpel goed.
groetjes joca
ik heb gister me intake gehad bij vu en moet zeggen viel allemaal erg mee (zoals meerdere mensen al hadden gezegt)
was niet echt zenuwachtig ofzo hoewel ik eerlijk gezegt toch niet echt lekker heb geslapen de nacht ervoor ook had ook niet echt grote verwachtingen ervan .heb zo`n 5 kwartier zitten praten eerst met een co-op assistent van toriaans en toriaans zelf tussendoor en met jos megens ook tussendoor nog de standaard vragen en oppervlakig onderzoekjes hart longen bloeddruk wat allemaal prima in orde bleek te zijn.
hierna nog ff met jos megens zitten praten die heeft nog een paar kleine dingetjes uitgelegt en aan het eind mijn kaart van vu meegeven en zei van zo meid alles gaat goed komen bel in december maar terug .
in het kort hoe ik me nu voel misschien een beetje anticlimax hoor, maar heb niet het gevoel van YESSSSSS eindelijk, ook niet van shit nu nog ik weet niet hoelang voor er iets gaat gebeuren ,maar voor het eerst in een heel lange tijd voel ik me gewoon goed niet meer niet minder gewoon simpel goed.
groetjes joca
Ha Joca,
Ik ben 6 september voor mijn intake geweest . Gesprek gehad met Prof. Gooren en daarna met Jos Meegens. Als ik nog niets gehoord had moest ik over een maandje of 4 maar eens bellen. Ga ik dus half december maar eens doen.
En dat is best lang geleden. Het wordt nog een lange weg, maar wel een weg met een mooi uitzicht.
Succes op die weg Joca.
Ik zou het leuk vinden als je me op de hoogte hield.
Groetjes,
Esther
]
Ik ben 6 september voor mijn intake geweest . Gesprek gehad met Prof. Gooren en daarna met Jos Meegens. Als ik nog niets gehoord had moest ik over een maandje of 4 maar eens bellen. Ga ik dus half december maar eens doen.
Soortgelijk gevoel. Zeker geen hoeragevoel, beetje (erg) ongeduldig misschien, maar inderdaad wel goed, gewoon goed.in het kort hoe ik me nu voel misschien een beetje anticlimax hoor, maar heb niet het gevoel van YESSSSSS eindelijk, ook niet van shit nu nog ik weet niet hoelang voor er iets gaat gebeuren ,maar voor het eerst in een heel lange tijd voel ik me gewoon goed niet meer niet minder gewoon simpel goed.
En dat is best lang geleden. Het wordt nog een lange weg, maar wel een weg met een mooi uitzicht.
Succes op die weg Joca.
Ik zou het leuk vinden als je me op de hoogte hield.
Groetjes,
Esther
]