Psychologie magazine
Moderator: Moderators
-
- Eredivisie
- Berichten: 874
- Lid geworden op: di aug 29, 2006 19:19
[i]Overigens heeft Cohen-Kettenis het vermoeden dat een deel van de mensen die zich nu als transgender presenteren, in feite transseksueel is. 'Ik ken enkelen van hen: het zijn bedachtzame mensen, die opzien tegen radicale ingrepen of bang zijn voor medische complicaties. Ook de aanwezigheid van partners en kinderen of het feit dat de ouders nog leven, weerhoudt mensen er vaak van een volledige behandeling na te streven.'[/i]
Enfin al goed dat ik met mijn opinie niet alleen sta.
Hoi Janiek, proficiat met je outing en met het vinden van je positie in de groep van ' transgenders'.
Je hebt hier nog niet heel veel gepost merk ik.
Mag ik je vriendelijk vragen, indien je binnen enige tijd toch blijkt 'secundair transseksueel' te zijn om dan zo eerlijk te zijn om dat hier ook neer te schrijven ?
Ik geloof namelijk niet zo in toeval en eigenlijk nog veel minder in een leven tussen de genders.
In feite zie ik je op basis van het artikel al niet echt meer als transgender (leven tussen de genders), want je neemt bewust de 'rol van vrouw' op en je wil in de toekomst eventueel ook borsten.
Ter info : ik ken in België nu al een massa secundaire transseksuelen , die in hun maatschappelijke rol van 'man' allen eerst een relatie met een bio-vrouw hebben gehad en meestal ook wel kinderen hebben met die vrouwelijke partner.
Het is heel opvallend dat hun transitie meestal zeer tot extreem traag verloopt en dat ze bovendien zich in die heel lange transitie-fase zeer vaak omschrijven als 'transgender'.
De leeftijd voor hun SRS blijkt telkens rond hun 55ste levensjaar te liggen.
Door hun lange verleden in de rol van 'man' blijkt ook nog dat ze bijna nooit een relatie met een 'man' beginnen na hun SRS.
Neen ze blijven meestal 'emotioneel' en 'fysiek' kiezen voor een vrouwelijke partner.
Ongeveer 50% van deze secundaire transseksuelen leven trouwens na hun SRS nog steeds samen met dezelfde partner.
Een secundaire transseskueel heeft ook wel veel meer kans om bij zijn/haar vrouwelijke partner te blijven.
Een 'primaire m-v transseskueel' is immers vaak toch eerder voor de mannen en moet dan uiteindelijk toch scheiden van de vrouwelijke partner.
Zelf zie ik me nu als primaire transseskueel en ik heb zeer 'bewust' nooit een echte relatie met een vrouw gehad.
Emotioneel ging dat niet, al werd dat uiteraard door onze maatschappij wel van mij verwacht.
De reactie van Mila begrijp ik wel ergens, al is het voor haar ook wel evident. Voor een primaire transseksueel is het immers veel sneller duidelijk dat een relatie echt niet kan.
Veel 'secundaire transseksuelen' echter functioneren voor lange tijd vrij goed/normaal in hun 'opgelegde/aangeboren' genderrol en hebben dan ook redelijke 'normale' relaties met iemand van de tegengestelde genderrol.
Ik zou het zo durven samenvatten :
Een primaire transseksueel heeft eigenlijk nooit een normaal leven in zijn/haar opgelegde genderrol.
Het is onmogelijk om normale relaties aan te gaan met andere mensen.
Seks/intieme relaties en zelfs een normaal sociaal leven zijn vaak een ramp als de primaire transseksueel in zijn/haar opgelegde gender moet leven.
Neem daar dan nog eens een verplicht 'verborgen' travestie gebeuren bij en je hebt alle ingrediënten om sociaal te functioneren als een 'kamerplant'
(ik weet er dus alles van , en op mijn 33ste waren mijn bladeren wel heel erg verwelkt)
Secundaire transseskuelen zijn wel in staat om min of meer normaal te functioneren in hun opgelegde genderrol, totdat ook hun 'bel afgaat' en dat ze dus ook ergens moeten toegeven aan hun drang naar meer vrouwelijkheid.
Eigenlijk hebben zij een leven dat bestaat uit 2 gelijkwaardige delen.
Eentje in de aangeboren genderrol en eentje in de uiteindelijk 'gewenste' genderrol.
Vraagje ga je op termijn ook met hormonen starten ?
Groeten,
Melina [/b]
Enfin al goed dat ik met mijn opinie niet alleen sta.
Hoi Janiek, proficiat met je outing en met het vinden van je positie in de groep van ' transgenders'.
Je hebt hier nog niet heel veel gepost merk ik.
Mag ik je vriendelijk vragen, indien je binnen enige tijd toch blijkt 'secundair transseksueel' te zijn om dan zo eerlijk te zijn om dat hier ook neer te schrijven ?
Ik geloof namelijk niet zo in toeval en eigenlijk nog veel minder in een leven tussen de genders.
In feite zie ik je op basis van het artikel al niet echt meer als transgender (leven tussen de genders), want je neemt bewust de 'rol van vrouw' op en je wil in de toekomst eventueel ook borsten.
Ter info : ik ken in België nu al een massa secundaire transseksuelen , die in hun maatschappelijke rol van 'man' allen eerst een relatie met een bio-vrouw hebben gehad en meestal ook wel kinderen hebben met die vrouwelijke partner.
Het is heel opvallend dat hun transitie meestal zeer tot extreem traag verloopt en dat ze bovendien zich in die heel lange transitie-fase zeer vaak omschrijven als 'transgender'.
De leeftijd voor hun SRS blijkt telkens rond hun 55ste levensjaar te liggen.
Door hun lange verleden in de rol van 'man' blijkt ook nog dat ze bijna nooit een relatie met een 'man' beginnen na hun SRS.
Neen ze blijven meestal 'emotioneel' en 'fysiek' kiezen voor een vrouwelijke partner.
Ongeveer 50% van deze secundaire transseksuelen leven trouwens na hun SRS nog steeds samen met dezelfde partner.
Een secundaire transseskueel heeft ook wel veel meer kans om bij zijn/haar vrouwelijke partner te blijven.
Een 'primaire m-v transseskueel' is immers vaak toch eerder voor de mannen en moet dan uiteindelijk toch scheiden van de vrouwelijke partner.
Zelf zie ik me nu als primaire transseskueel en ik heb zeer 'bewust' nooit een echte relatie met een vrouw gehad.
Emotioneel ging dat niet, al werd dat uiteraard door onze maatschappij wel van mij verwacht.
De reactie van Mila begrijp ik wel ergens, al is het voor haar ook wel evident. Voor een primaire transseksueel is het immers veel sneller duidelijk dat een relatie echt niet kan.
Veel 'secundaire transseksuelen' echter functioneren voor lange tijd vrij goed/normaal in hun 'opgelegde/aangeboren' genderrol en hebben dan ook redelijke 'normale' relaties met iemand van de tegengestelde genderrol.
Ik zou het zo durven samenvatten :
Een primaire transseksueel heeft eigenlijk nooit een normaal leven in zijn/haar opgelegde genderrol.
Het is onmogelijk om normale relaties aan te gaan met andere mensen.
Seks/intieme relaties en zelfs een normaal sociaal leven zijn vaak een ramp als de primaire transseksueel in zijn/haar opgelegde gender moet leven.
Neem daar dan nog eens een verplicht 'verborgen' travestie gebeuren bij en je hebt alle ingrediënten om sociaal te functioneren als een 'kamerplant'
(ik weet er dus alles van , en op mijn 33ste waren mijn bladeren wel heel erg verwelkt)
Secundaire transseskuelen zijn wel in staat om min of meer normaal te functioneren in hun opgelegde genderrol, totdat ook hun 'bel afgaat' en dat ze dus ook ergens moeten toegeven aan hun drang naar meer vrouwelijkheid.
Eigenlijk hebben zij een leven dat bestaat uit 2 gelijkwaardige delen.
Eentje in de aangeboren genderrol en eentje in de uiteindelijk 'gewenste' genderrol.
Vraagje ga je op termijn ook met hormonen starten ?
Groeten,
Melina [/b]
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Het enige (belangrijke!) verschil is dat zij de mogelijkheid bewust openhoudt dat transgenderisme bestaat en jij het radicaal afwijst...melina_r schreef:[i]Overigens heeft Cohen-Kettenis het vermoeden dat een deel van de mensen die zich nu als transgender presenteren, in feite transseksueel is. 'Ik ken enkelen van hen: het zijn bedachtzame mensen, die opzien tegen radicale ingrepen of bang zijn voor medische complicaties. Ook de aanwezigheid van partners en kinderen of het feit dat de ouders nog leven, weerhoudt mensen er vaak van een volledige behandeling na te streven.'[/i]
Enfin al goed dat ik met mijn opinie niet alleen sta.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Hoi Melina,
<Ik geloof namelijk niet zo in toeval en eigenlijk nog veel minder in een leven tussen de genders.>
Ergens kan ik me je redenering wel voorstellen hoor, maar zeggen dat transgenderisme niet bestaat, is eigenlijk hetzelfde als zeggen dat bisexualiteit niet bestaat. Ofwel dat dat 'twijfelende homo's zijn', als jouw metafoor dat transgenders eigenlijk transsexuelen zijn.....
<Door hun lange verleden in de rol van 'man' blijkt ook nog dat ze bijna nooit een relatie met een 'man' beginnen na hun SRS.
Neen ze blijven meestal 'emotioneel' en 'fysiek' kiezen voor een vrouwelijke partner.>
Sexuele voorkeur is aangeboren, en laat zich niet 'aansturen', ook niet door een transitie van m naar v.
*ALS* een tot dan toe hetero-lesbische (post op) TS na haar SRS in zee gaat met een man, dan komt dat in de regel voort uit nieuwsgierigheid naar het verschil tussen hun huidige lichaam/voorkomen en dat van een geboren man.....plus dat de post op TS bi trekjes blijkt te hebben, die blijkbaar alleen post SRS vervuld kunnen worden.
Groetjes Mila.
<Ik geloof namelijk niet zo in toeval en eigenlijk nog veel minder in een leven tussen de genders.>
Ergens kan ik me je redenering wel voorstellen hoor, maar zeggen dat transgenderisme niet bestaat, is eigenlijk hetzelfde als zeggen dat bisexualiteit niet bestaat. Ofwel dat dat 'twijfelende homo's zijn', als jouw metafoor dat transgenders eigenlijk transsexuelen zijn.....
<Door hun lange verleden in de rol van 'man' blijkt ook nog dat ze bijna nooit een relatie met een 'man' beginnen na hun SRS.
Neen ze blijven meestal 'emotioneel' en 'fysiek' kiezen voor een vrouwelijke partner.>
Sexuele voorkeur is aangeboren, en laat zich niet 'aansturen', ook niet door een transitie van m naar v.
*ALS* een tot dan toe hetero-lesbische (post op) TS na haar SRS in zee gaat met een man, dan komt dat in de regel voort uit nieuwsgierigheid naar het verschil tussen hun huidige lichaam/voorkomen en dat van een geboren man.....plus dat de post op TS bi trekjes blijkt te hebben, die blijkbaar alleen post SRS vervuld kunnen worden.
Groetjes Mila.
- Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
Het verhaal van Janiek is redelijk algemeen gesteld, op veel punten herkenbaar voor mij. Mijn Partner wist al van mijn drang om me regelmatig als vrouw te kleden vóórdat er sprake was van een relatie. Ik had niet echt moeite met mensen die anders waren, maar ik kwam ze ook niet echt vaak tegen (of ik vind mensen niet snel 'anders'?). Ik weet wel dat transseksuelen voor mij fascinerend en tegelijkertijd beangstigend waren.
Uit ontkenning en een soort plichtsbesef ben ik een mensenleven lang vol blijven houden dat ik Travestiet zou zijn. Sex met mijn partner was nooit een feest. Ik hield mezelf steeds voor dat het zou komen doordat zij in haar jeugd sexueel misbruikt is en daar heel lang de gevolgen van ondervond. Ik bedacht dat zij als het ware bang zou kunnen zijn van een man. Zwak excuus, ik weet nu beter.
Niet zo lang geleden heb ik door een samenloop van omstandigheden moeten aanvaarden dat ik voldoe aan alles wat op elke trans van toepassing is: Iets wat ik zéker niet als een geschenk ervaar.
De eerste maanden na mijn acceptatie waren één emotionele rollercoaster. Het zou zo simpel zijn: Ik ga thuis weg en bouw een nieuw leven op ergens anders, maar daarmee ga ik wéér van alles ontkennen, onder anderen de liefde tussen 4 mensen. We hebben al de nodige stormen doorstaan, dus deze proberen we ook het hoofd te bieden. Veel hangt van mij af. Ik geef de toon aan; enerzijds loeizwaar, anderzijds is het ontzettend verrijkend.
Ik kan zelf niet kiezen wat ik ben. Ik kan ook niet kiezen wat het leven van me heeft gemaakt, ik kan alleen maar kiezen hoe ik ermee omga.
Dat mensen dat niet kunnen inzien, niet willen begrijpen en van zichzelf niet mogen respecteren, zegt inderdaad een boel over die mensen.
Dat het pijn doet als zulke mensen je toe menen te moeten roepen dat je fout bezig bent zal ik mee moeten leren leven: Noem het "de sjit van een transenleven".
Ciska. (die net een interresssant boek over Racisme heeft ontdekt)
Uit ontkenning en een soort plichtsbesef ben ik een mensenleven lang vol blijven houden dat ik Travestiet zou zijn. Sex met mijn partner was nooit een feest. Ik hield mezelf steeds voor dat het zou komen doordat zij in haar jeugd sexueel misbruikt is en daar heel lang de gevolgen van ondervond. Ik bedacht dat zij als het ware bang zou kunnen zijn van een man. Zwak excuus, ik weet nu beter.
Niet zo lang geleden heb ik door een samenloop van omstandigheden moeten aanvaarden dat ik voldoe aan alles wat op elke trans van toepassing is: Iets wat ik zéker niet als een geschenk ervaar.
De eerste maanden na mijn acceptatie waren één emotionele rollercoaster. Het zou zo simpel zijn: Ik ga thuis weg en bouw een nieuw leven op ergens anders, maar daarmee ga ik wéér van alles ontkennen, onder anderen de liefde tussen 4 mensen. We hebben al de nodige stormen doorstaan, dus deze proberen we ook het hoofd te bieden. Veel hangt van mij af. Ik geef de toon aan; enerzijds loeizwaar, anderzijds is het ontzettend verrijkend.
Ik kan zelf niet kiezen wat ik ben. Ik kan ook niet kiezen wat het leven van me heeft gemaakt, ik kan alleen maar kiezen hoe ik ermee omga.
Dat mensen dat niet kunnen inzien, niet willen begrijpen en van zichzelf niet mogen respecteren, zegt inderdaad een boel over die mensen.
Dat het pijn doet als zulke mensen je toe menen te moeten roepen dat je fout bezig bent zal ik mee moeten leren leven: Noem het "de sjit van een transenleven".
Ciska. (die net een interresssant boek over Racisme heeft ontdekt)
Everybody's got something to hide except me and my monkey.
Hoi Mina,
<Is dat nou echt zo? Melina en Joanna(dacht ik), jij en ik...Patricia, dat zijn er al 4...toch?>
Ja het gros valt op vrouwen, uiteraard allereerst de tv's, die zijn vrijwel altijd zo hetero als een deur, op een enkeling na.
En bij de VU blijkt dat geloof ik zo'n 80% van de transen op vrouwen valt, van de tg's, voor zover die bestaan dan geloof ik ook zo'n 80%.
Was ook duidelijk waar te nemen in Janiek's antwoord aan mij; ze ging er pardoes van uit dat ik (ook) op vrouwen zou vallen, en blijkbaar ook een moeizame relatie met een vrouw heb, als non op ts/tg or whatever.......niet dus.
Wat wel interessant is, is dat het *exact* andersom is in Azie en Z.Amerika; daar bestaat het zo goed als niet dat een ts/tg hetero was en lesbisch is.
Vermoedelijk daar wel hetero tv's te over, maar die zijn volstrekt onzichtbaar in die werelddelen.
Groetjes Mila
<Is dat nou echt zo? Melina en Joanna(dacht ik), jij en ik...Patricia, dat zijn er al 4...toch?>
Ja het gros valt op vrouwen, uiteraard allereerst de tv's, die zijn vrijwel altijd zo hetero als een deur, op een enkeling na.
En bij de VU blijkt dat geloof ik zo'n 80% van de transen op vrouwen valt, van de tg's, voor zover die bestaan dan geloof ik ook zo'n 80%.
Was ook duidelijk waar te nemen in Janiek's antwoord aan mij; ze ging er pardoes van uit dat ik (ook) op vrouwen zou vallen, en blijkbaar ook een moeizame relatie met een vrouw heb, als non op ts/tg or whatever.......niet dus.
Wat wel interessant is, is dat het *exact* andersom is in Azie en Z.Amerika; daar bestaat het zo goed als niet dat een ts/tg hetero was en lesbisch is.
Vermoedelijk daar wel hetero tv's te over, maar die zijn volstrekt onzichtbaar in die werelddelen.
Groetjes Mila
Waarvoor dank Janiek!Janiek2 schreef: zodat een toekomstige generatie mensen zoals ik het misschien wel voor elkaar krijgen om als kant en klare transgender in een relatie te stappen, of celibatair te leven.
Ik denk overigens dat de levenloop van een transgender (en dus niet overduidelijk transseksueel) anders verloopt dan die van een transseksueel. Wij moeten onze eigen wetten maken, er zijn voor ons geen genderregels opgesteld en ik wilde, net als jij, gewoon geaccepteerd en geliefd worden. De logische weg om dat te doen, is bepaalde delen van jezelf ontkennen (want: werkelijk iedereen is zeer tevreden met je als je dat doet). Het is best heel moeilijk...
Trouwens Mila, ik vind wel dat je weer heel makkelijk oordeelt....
Het is helemaal niet zo eenvoudig je indentiteit als transgender te vinden....(geen man, geen vrouw...wat dan?)....
En hoe moet die ander jou dan zien en van jou houden....(man/vrouw)...
Het is best een ingewikkeld probleem ...Als je een biologisch geboren man bent, is het dan bijna logisch dat je die levenswijze eerst een kansje geeft. (en dat heeft nou juist NIETS met egoisme te maken - juist niet)
Groetjes,
Mina
-
- Eredivisie
- Berichten: 874
- Lid geworden op: di aug 29, 2006 19:19
Frederique schreef :
Het enige (belangrijke!) verschil is dat zij de mogelijkheid bewust openhoudt dat transgenderisme bestaat en jij het radicaal afwijst...
Zelfs Peggy Cohen-Kettenis, directeur van het Kenniscentrum Genderdysforie van de Vrije Universiteit Amsterdam, waagt zich niet aan stellige uitspraken over deze groep.
Ik zit dan ook niet echt in een positie van Peggy Cohen-Kettenis.
Politiek gezien kan zij absoluut zo geen uitspraak doen in de media.
Ik ben echter wel heel erg nieuwsgierig wat dat onderzoek gaat opleveren.
Voor mij is een transgender per definitie dus iemand die 'tussen de genders' leeft.
Dat wil dus zeggen af en toe in de genderrol man en af en toe in de genderrol vrouw.
Of in elk geval niet in één duidelijke genderrol.
Ik ken op dit ogenblik eigenlijk geen enkele meer.
Groeten,
Melina
Het enige (belangrijke!) verschil is dat zij de mogelijkheid bewust openhoudt dat transgenderisme bestaat en jij het radicaal afwijst...
Zelfs Peggy Cohen-Kettenis, directeur van het Kenniscentrum Genderdysforie van de Vrije Universiteit Amsterdam, waagt zich niet aan stellige uitspraken over deze groep.
Ik zit dan ook niet echt in een positie van Peggy Cohen-Kettenis.
Politiek gezien kan zij absoluut zo geen uitspraak doen in de media.
Ik ben echter wel heel erg nieuwsgierig wat dat onderzoek gaat opleveren.
Voor mij is een transgender per definitie dus iemand die 'tussen de genders' leeft.
Dat wil dus zeggen af en toe in de genderrol man en af en toe in de genderrol vrouw.
Of in elk geval niet in één duidelijke genderrol.
Ik ken op dit ogenblik eigenlijk geen enkele meer.
Groeten,
Melina
halloooo
ik heb niet gezegd dat ik niet op mannen val
vandaag wel weer een leuke (hetero) man ontmoet die mijn verhaal totaal geen probleem vindt... kan dus ook wel weer
Een relatie terwijl ik een mannenlichaam heb zie ik echter niet zitten, totaal niet, dan wantrouw ik de intenties van zo n lover, is ander topic weer. Op andere ts en val ik ook niet, ik vind vrouwen geweldig op elk vlak, maar sexueel?? weet ik niet alleen heel intiem geweest, tja time will tell
Mila: wat is nou weer een passabele man? (iemand die doet of ie man is en in het echt tg?) Als ik even als vrouw mag spreken (jaja ik weet dat ik het lichaam er niet voor heb) ik zou echt woedend zijn als mijn geliefde stoere echtgenoot hiermee uit de kast zou komen, wie weet heelt tijd de wonden en vergeving is een mooi geschenk aan jezelf....maar echt helemaal goed komen doet dat nooit denk ik
xx
Dorine
die het maar in de real world zoekt
ik heb niet gezegd dat ik niet op mannen val
vandaag wel weer een leuke (hetero) man ontmoet die mijn verhaal totaal geen probleem vindt... kan dus ook wel weer
Een relatie terwijl ik een mannenlichaam heb zie ik echter niet zitten, totaal niet, dan wantrouw ik de intenties van zo n lover, is ander topic weer. Op andere ts en val ik ook niet, ik vind vrouwen geweldig op elk vlak, maar sexueel?? weet ik niet alleen heel intiem geweest, tja time will tell
Mila: wat is nou weer een passabele man? (iemand die doet of ie man is en in het echt tg?) Als ik even als vrouw mag spreken (jaja ik weet dat ik het lichaam er niet voor heb) ik zou echt woedend zijn als mijn geliefde stoere echtgenoot hiermee uit de kast zou komen, wie weet heelt tijd de wonden en vergeving is een mooi geschenk aan jezelf....maar echt helemaal goed komen doet dat nooit denk ik
xx
Dorine
die het maar in de real world zoekt
<Trouwens Mila, ik vind wel dat je weer heel makkelijk oordeelt....
Het is helemaal niet zo eenvoudig je indentiteit als transgender te vinden....(geen man, geen vrouw...wat dan?)....
En hoe moet die ander jou dan zien en van jou houden....(man/vrouw)...
Het is best een ingewikkeld probleem ...Als je een biologisch geboren man bent, is het dan bijna logisch dat je die levenswijze eerst een kansje geeft>
Ja he? Maar dan aanvankelijk zonder (nietsvermoedende) vrouw, die dan later ook niet meegesleurd kan worden in de tg/ts transitie van haar man.
Jeetje Mina, dat is wat ik bedoel.......een *beetje* consideratie voor de partner van, want god mag weten door wat voor emotionele, sociale en sexuele misere die gaat dankzij de transitie van haar man.
Groetjes Mila.
Het is helemaal niet zo eenvoudig je indentiteit als transgender te vinden....(geen man, geen vrouw...wat dan?)....
En hoe moet die ander jou dan zien en van jou houden....(man/vrouw)...
Het is best een ingewikkeld probleem ...Als je een biologisch geboren man bent, is het dan bijna logisch dat je die levenswijze eerst een kansje geeft>
Ja he? Maar dan aanvankelijk zonder (nietsvermoedende) vrouw, die dan later ook niet meegesleurd kan worden in de tg/ts transitie van haar man.
Jeetje Mina, dat is wat ik bedoel.......een *beetje* consideratie voor de partner van, want god mag weten door wat voor emotionele, sociale en sexuele misere die gaat dankzij de transitie van haar man.
Groetjes Mila.
Hoi Melina,
<Zelfs Peggy Cohen-Kettenis, directeur van het Kenniscentrum Genderdysforie van de Vrije Universiteit Amsterdam, waagt zich niet aan stellige uitspraken over deze groep.>
Dat heeft ze wel degelijk ooit gedaan hoor, zo'n 10 jaar geleden, toen de term 'transgender' 'net nieuw' was.
Toen deed ze eens de pittige uitspraak in de media:
"Wie zegt dat als je als man of vrouw wilt leven daar ook respectievelijk een penis of een vagina voor nodig hebt"?
Dergelijke uitspraken zijn inmiddels niet 'ziekenhuispolitiek/etisch' verantwoord, daarom houdt zij en de VU nu de lippen stevig op elkaar waar het TG betreft, en ook al omdat de term TG inmiddels danig 'vervaagd en vervuild' is geraakt.
Zelfs de bouwvakker die thuis het liefst in petticoats rondwandeld, maar wel ondubbelzinnig als man leeft (en is!) noemt zich inmiddels 'TG'.
Groetjes Mila.
<Zelfs Peggy Cohen-Kettenis, directeur van het Kenniscentrum Genderdysforie van de Vrije Universiteit Amsterdam, waagt zich niet aan stellige uitspraken over deze groep.>
Dat heeft ze wel degelijk ooit gedaan hoor, zo'n 10 jaar geleden, toen de term 'transgender' 'net nieuw' was.
Toen deed ze eens de pittige uitspraak in de media:
"Wie zegt dat als je als man of vrouw wilt leven daar ook respectievelijk een penis of een vagina voor nodig hebt"?
Dergelijke uitspraken zijn inmiddels niet 'ziekenhuispolitiek/etisch' verantwoord, daarom houdt zij en de VU nu de lippen stevig op elkaar waar het TG betreft, en ook al omdat de term TG inmiddels danig 'vervaagd en vervuild' is geraakt.
Zelfs de bouwvakker die thuis het liefst in petticoats rondwandeld, maar wel ondubbelzinnig als man leeft (en is!) noemt zich inmiddels 'TG'.
Groetjes Mila.
Nou Mila,
Het gebeurt wel vaker dat relatie's voor minder verbroken worden hoor.
En je kunt het Janiek toch niet kwalijk nemen dat zij is zoals ze is?
En je kunt het haar toch ook niet kwalijk nemen dat ze van iemand houdt en geprobeerd heeft een man voor haar te zijn...? Ik zie daar het egoisme niet zo van. Het is ook niet zo dat ze haar partner "bedrogen" heeft. Ze heeft bepaalde essentiele delen van haar persoonlijkheid leren herkennen als afwijkend gedrag, heeft zelfs zo lang geprobeerd zichzelf te corrigeren tot ze het niet langer meer kon volhouden. Wat is daar egoistisch aan? Is daardoor haar liefde, openheid en toewijding minder? Volgens mij niet.
Mina
Het gebeurt wel vaker dat relatie's voor minder verbroken worden hoor.
En je kunt het Janiek toch niet kwalijk nemen dat zij is zoals ze is?
En je kunt het haar toch ook niet kwalijk nemen dat ze van iemand houdt en geprobeerd heeft een man voor haar te zijn...? Ik zie daar het egoisme niet zo van. Het is ook niet zo dat ze haar partner "bedrogen" heeft. Ze heeft bepaalde essentiele delen van haar persoonlijkheid leren herkennen als afwijkend gedrag, heeft zelfs zo lang geprobeerd zichzelf te corrigeren tot ze het niet langer meer kon volhouden. Wat is daar egoistisch aan? Is daardoor haar liefde, openheid en toewijding minder? Volgens mij niet.
Mina
hoi Cis, wist wel dat je eerlijk bent geweest tegen je partner, dat siert je want het is niet altijd zo..
Dan sta je ook me zn tweeen sterker hierin denk ik. Ik denk dat de meeste tgirls kiezen voor een relatie met een vrouw omdat de meeste mannen gewoon niet geinteresseerd zijn? of zie ik dat verkeerd?
je moet toch uit de beschikbare partners kiezen en vrouwen kunnen eenvoudiger door het uiterlijk heen kijken. misschien is het dan meestal meer een vriendinnen-relatie dan een met lust enzo
ik kan me vergissen want ik weet hier geen biet van
Dan sta je ook me zn tweeen sterker hierin denk ik. Ik denk dat de meeste tgirls kiezen voor een relatie met een vrouw omdat de meeste mannen gewoon niet geinteresseerd zijn? of zie ik dat verkeerd?
je moet toch uit de beschikbare partners kiezen en vrouwen kunnen eenvoudiger door het uiterlijk heen kijken. misschien is het dan meestal meer een vriendinnen-relatie dan een met lust enzo
ik kan me vergissen want ik weet hier geen biet van
Hoi Dorine,
<Mila: wat is nou weer een passabele man?>
Je zou ze de kost moeten geven; de mannelijke, passabele, als man funcitonerende, sprekende, bewegende enzenz man, die veelal een mannelijk beroep uitoefend, soms mega stoer is (bij wijze van compensatie gaan bodybuilden, of autoracen) die..............tv/ts/tg blijkt te zijn, maar.........waar met de allerbeste wil van de wereld *geen sprankje* vrouwelijkheid aan valt te ontdekken.
En reken maar dat daar een boel van zijn....'racewagenbouwer/ chauffeur laat zich ombouwen tot vrouw' bv, was hier een paar jaar geleden een draad, omdat diezelfde racewagenbouwer/chauffeur zijn outing als TS via de media deed, teweten de Telegraaf, de Rits, de Actueel, affin, de typische mannenbladen zal ik maar zeggen......
Groetjes Mila.
<Mila: wat is nou weer een passabele man?>
Je zou ze de kost moeten geven; de mannelijke, passabele, als man funcitonerende, sprekende, bewegende enzenz man, die veelal een mannelijk beroep uitoefend, soms mega stoer is (bij wijze van compensatie gaan bodybuilden, of autoracen) die..............tv/ts/tg blijkt te zijn, maar.........waar met de allerbeste wil van de wereld *geen sprankje* vrouwelijkheid aan valt te ontdekken.
En reken maar dat daar een boel van zijn....'racewagenbouwer/ chauffeur laat zich ombouwen tot vrouw' bv, was hier een paar jaar geleden een draad, omdat diezelfde racewagenbouwer/chauffeur zijn outing als TS via de media deed, teweten de Telegraaf, de Rits, de Actueel, affin, de typische mannenbladen zal ik maar zeggen......
Groetjes Mila.
Het is heel opvallend dat hun transitie meestal zeer tot extreem traag verloopt en dat ze bovendien zich in die heel lange transitie-fase zeer vaak omschrijven als 'transgender'.
De leeftijd voor hun SRS blijkt telkens rond hun 55ste levensjaar te liggen.
dus dan gaat Mila op haar 55e alsnog onder het mes? als secundair ts?
tegen die tijd tijd voor een feestje meid
liefs
Dorine[quote][/quote]
De leeftijd voor hun SRS blijkt telkens rond hun 55ste levensjaar te liggen.
dus dan gaat Mila op haar 55e alsnog onder het mes? als secundair ts?
tegen die tijd tijd voor een feestje meid
liefs
Dorine[quote][/quote]