zijn er hier nou ook mensen die niets meer met hun verleden te maken willen hebben? En dan bedoel ik, dat ze al hun oude foto's en zo uit hun kindertijd en jeugd en van later hebt verbrand of verscheurd.
Volgens mij moeten ze er wel zijn die dat wel hebben gedaan.
Ik zelf vindt dat nogal ver gaan eerlijk gezegd.
Zelf zou ik zoiets nooit doen. Ik kan zelf ook zonder problemen kijken naar foto's van eerder. En dan zou ik het nog niet doen, want ik zou het ook belediging vinden voor m'n ouders en broers en zusters.
Hoe denken jullie hierover?
Groetjes,
Patries.
Mijn doel was ook om alle foto's te verwijderen. Mijn mam heeft een stuk of 5 foto albums met honderden foto's erin. Maar die mocht ik niet weg gooien, dan zou ik haar heel ongelukkig maken.
Nouja, goed als ik die boeken maar nooit weer hoef te zien.
Ikzelf had ook een aantal foto albums, die heb ik ritueel stuk voor stuk verscheurd, wat een opluchting!
Bij mij had iedere foto een herinderen, een vaak zijn die negatief, dus waarom zou ik die bewaren als ze enkel slechte ervaringen naar boven brengen?
En tog denk ik dat je er later spijt van aat krijgen
Want hoe je het ook went of keert
Je verleden is je verleden
En ooit komt het weer op je pad
En ook JIJ hebt goeie dingen als jongen in het verleden meegemaakt.....
zijn er hier nou ook mensen die niets meer met hun verleden te maken willen hebben? En dan bedoel ik, dat ze al hun oude foto's en zo uit hun kindertijd en jeugd en van later hebt verbrand of verscheurd.
Volgens mij moeten ze er wel zijn die dat wel hebben gedaan.
Ik zelf vindt dat nogal ver gaan eerlijk gezegd.
Zelf zou ik zoiets nooit doen. Ik kan zelf ook zonder problemen kijken naar foto's van eerder. En dan zou ik het nog niet doen, want ik zou het ook belediging vinden voor m'n ouders en broers en zusters.
Hoe denken jullie hierover?
Groetjes,
Patries.
Mijn doel was ook om alle foto's te verwijderen. Mijn mam heeft een stuk of 5 foto albums met honderden foto's erin. Maar die mocht ik niet weg gooien, dan zou ik haar heel ongelukkig maken.
Nouja, goed als ik die boeken maar nooit weer hoef te zien.
Ikzelf had ook een aantal foto albums, die heb ik ritueel stuk voor stuk verscheurd, wat een opluchting!
Bij mij had iedere foto een herinderen, een vaak zijn die negatief, dus waarom zou ik die bewaren als ze enkel slechte ervaringen naar boven brengen?
En tog denk ik dat je er later spijt van aat krijgen
Want hoe je het ook went of keert
Je verleden is je verleden
En ooit komt het weer op je pad
En ook JIJ hebt goeie dingen als jongen in het verleden meegemaakt.....
Daar spijt van krijgen? Nou nee. En ook niet vroeg of laat.
Mijn verleden is 1 lange draad van allerlei problemen, als jongen heb ik nooit leuke dingen meegemaakt.
zijn er hier nou ook mensen die niets meer met hun verleden te maken willen hebben? En dan bedoel ik, dat ze al hun oude foto's en zo uit hun kindertijd en jeugd en van later hebt verbrand of verscheurd.
Volgens mij moeten ze er wel zijn die dat wel hebben gedaan.
Ik zelf vindt dat nogal ver gaan eerlijk gezegd.
Zelf zou ik zoiets nooit doen. Ik kan zelf ook zonder problemen kijken naar foto's van eerder. En dan zou ik het nog niet doen, want ik zou het ook belediging vinden voor m'n ouders en broers en zusters.
Hoe denken jullie hierover?
Groetjes,
Patries.
Ik heb mijn verleden netjes verwerkt en alle blokkades laten verwijderen. Ik kan dan ook zonder problemen en al te veel emories over mijn verleden vertellen en oude foto's waar ik nog als jongen opsta bekijken.
Ik heb mijn verleden netjes verwerkt en alle blokkades laten verwijderen. Ik kan dan ook zonder problemen en al te veel emories over mijn verleden vertellen en oude foto's waar ik nog als jongen opsta bekijken.
Liefs, Kitty.
dusse, ff naar peut: ej, verwijder ff mijn blokkades! et voila
Je verleden proberen uit je gedachten te bannen is mijns inziens Struisvogel politiek. En soms ook behoorlijk egoisistisch als je zover zou gaan daarbij ook mensen uit je verleden te gaan ontlopen.
Ik heb ook zo goed als alles weggegooid tot nu toe. Heb bijna niks meer van vroeger behalve de foto's die van mijn ouders zijn.
Ik kan er gewoon niet meer heen kijken. Het was een groot toneelspel dat me dood en doodongelukkig heeft gemaakt en me tot 1 zelfmoordpoging heeft gedreven en bijna tot een 2e.
Heb het momentueel heel zwaar thuis. Ze schijnen het maar niet te accepteren al krijg ik (hopenlijk) binnenkort de hormonen.
En ook niet vroeg of laat.
