Over Leven: Mevrouw, u bent een man
Moderator: Moderators
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Bea heeft gelijk: die interesse komt er uit voort dat die transen meer dan primaire transen gewoon de kans gebruikt hebben om de interesse in die mannendingen uit te werken. En dan heb je dus, meer dan bij primaire transen, het curieuse fenomeen dat blijkt dat er meer tussen man en vrouw inzit en dat je dus niet verplicht bent om je aan allerlei dwingende rol-patronen aan te passen.
Het maakt die mensen in geen geval minder vrouw. En nogmaals: als jij denkt dat het anders ligt dan graag antwoord op dezelfde vraag die ik Mila ook al stelde: hoe komt het dat die mensen geen spijtoptanten worden - maar dat die mensen zelf aangeven gelukkig(er) te zijn dan in een mannenlichaam?
@Mila: wie is er nu al een paar maanden neurotisch bezig alle secundaire transen (en dan vooral die met kinderen) zwart te maken?
Groetjes,
Frederique
Het maakt die mensen in geen geval minder vrouw. En nogmaals: als jij denkt dat het anders ligt dan graag antwoord op dezelfde vraag die ik Mila ook al stelde: hoe komt het dat die mensen geen spijtoptanten worden - maar dat die mensen zelf aangeven gelukkig(er) te zijn dan in een mannenlichaam?
@Mila: wie is er nu al een paar maanden neurotisch bezig alle secundaire transen (en dan vooral die met kinderen) zwart te maken?
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Het is in ieder geval een interessante gebruik van het verhaal van David Reimer om het verschijnsel secundaire transseksualiteit te ontkennen; doorgaans wordt het gebruikt om het juist te bevestigen.
Maar ja, wij kijken allemaal door onze eigen bril. In mijn kinderjaren, ik denk tussen mijn 4e en 7 jaar, kan ik nog herinneren dat men opmerkte dat ik bepaalde 'vrouwelijke eigenschappen' hadden. Ik zwaaide als een meisje, ik gooide een bal als een meisje, hardlopen deed ik als een meisje, en ook over hoe ik praatte werd er weleens opmerkingen gemaakt. Doorgaans gepaard met pesterijen, vechtpartijen, enz, dat ik vaak verloor omdat ik klein en tenger was, vergeleken met de anderen. Wat dat betreft, herken ik delen in wat Mila nog over haar jeugd heeft verteld, in mijn eigen achtergrond. Echter was het mij wel gelukt, om met veel bewuste arbeid, toch weer te leren hoe je dat 'als een jongen' moest doen. En later, toen in mijn puberteit, travestie neigingen verschenen, was het mij ook gelukt, met heel veel energie en wilskracht, om dat allemaal te onderdrukken, tot pakweg 10-15 jaar geleden. Was ik daarin niet gelukt, had mijn leven misschien net zoals die van Mila eruitgezien.
En zolang ik nog de wilskracht heb, misschien tot het einde van mijn leven, hoop ik dat ik door kunt gaan zoals ik nu leef, met af en toe een beetje travestie. Maar ik hou ook de mogelijkheid open, dat, net zoals er omstandigheden ontstonden dat mijn vermogen om de travestie-gevoelens te onderdrukken opbraken, omstandigheden in de toekomst kunnen ontstand waarbij mijn gevoelens dusdanig vorm zullen aannemen, dat ik volledig als vrouw mijn dagen willen doorbrengen.
In bepaalde opzichten heb ik het, doordat ik mij wel aan kon passen, makkelijker gehad dan Mila. Toch zou je je kunnen afvragen, of het eigenlijk niet beter was geweest als het mij niet gelukt was.
En of ik genderdysfoor ben, potentiele secundaire trans, of wat ook, interesseert mij niet meer zo. Ik ben wie ik ben. Ik wordt wat ik wordt. Ik zie het wel.
Groetjes,
Lisa
Maar ja, wij kijken allemaal door onze eigen bril. In mijn kinderjaren, ik denk tussen mijn 4e en 7 jaar, kan ik nog herinneren dat men opmerkte dat ik bepaalde 'vrouwelijke eigenschappen' hadden. Ik zwaaide als een meisje, ik gooide een bal als een meisje, hardlopen deed ik als een meisje, en ook over hoe ik praatte werd er weleens opmerkingen gemaakt. Doorgaans gepaard met pesterijen, vechtpartijen, enz, dat ik vaak verloor omdat ik klein en tenger was, vergeleken met de anderen. Wat dat betreft, herken ik delen in wat Mila nog over haar jeugd heeft verteld, in mijn eigen achtergrond. Echter was het mij wel gelukt, om met veel bewuste arbeid, toch weer te leren hoe je dat 'als een jongen' moest doen. En later, toen in mijn puberteit, travestie neigingen verschenen, was het mij ook gelukt, met heel veel energie en wilskracht, om dat allemaal te onderdrukken, tot pakweg 10-15 jaar geleden. Was ik daarin niet gelukt, had mijn leven misschien net zoals die van Mila eruitgezien.
En zolang ik nog de wilskracht heb, misschien tot het einde van mijn leven, hoop ik dat ik door kunt gaan zoals ik nu leef, met af en toe een beetje travestie. Maar ik hou ook de mogelijkheid open, dat, net zoals er omstandigheden ontstonden dat mijn vermogen om de travestie-gevoelens te onderdrukken opbraken, omstandigheden in de toekomst kunnen ontstand waarbij mijn gevoelens dusdanig vorm zullen aannemen, dat ik volledig als vrouw mijn dagen willen doorbrengen.
In bepaalde opzichten heb ik het, doordat ik mij wel aan kon passen, makkelijker gehad dan Mila. Toch zou je je kunnen afvragen, of het eigenlijk niet beter was geweest als het mij niet gelukt was.
En of ik genderdysfoor ben, potentiele secundaire trans, of wat ook, interesseert mij niet meer zo. Ik ben wie ik ben. Ik wordt wat ik wordt. Ik zie het wel.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Lisa schreef:
Irene
Ik had hetzelf geschreven kunnen hebben. Maar ik schrijf niet meer zoveel, met name omdat ik geen zin heb steeds diezelfde discussies te moeten lezen en olie op het vuur gooien zal ik ook niet meer doen. Ik trek me langzaam terug.Maar ja, wij kijken allemaal door onze eigen bril. In mijn kinderjaren, ik denk tussen mijn 4e en 7 jaar, kan ik nog herinneren dat men opmerkte dat ik bepaalde 'vrouwelijke eigenschappen' hadden. Ik zwaaide als een meisje, ik gooide een bal als een meisje, hardlopen deed ik als een meisje, en ook over hoe ik praatte werd er weleens opmerkingen gemaakt. Doorgaans gepaard met pesterijen, vechtpartijen, enz, dat ik vaak verloor omdat ik klein en tenger was, vergeleken met de anderen. Wat dat betreft, herken ik delen in wat Mila nog over haar jeugd heeft verteld, in mijn eigen achtergrond. Echter was het mij wel gelukt, om met veel bewuste arbeid, toch weer te leren hoe je dat 'als een jongen' moest doen. En later, toen in mijn puberteit, travestie neigingen verschenen, was het mij ook gelukt, met heel veel energie en wilskracht, om dat allemaal te onderdrukken, tot pakweg 10-15 jaar geleden. Was ik daarin niet gelukt, had mijn leven misschien net zoals die van Mila eruitgezien.
En zolang ik nog de wilskracht heb, misschien tot het einde van mijn leven, hoop ik dat ik door kunt gaan zoals ik nu leef, met af en toe een beetje travestie. Maar ik hou ook de mogelijkheid open, dat, net zoals er omstandigheden ontstonden dat mijn vermogen om de travestie-gevoelens te onderdrukken opbraken, omstandigheden in de toekomst kunnen ontstand waarbij mijn gevoelens dusdanig vorm zullen aannemen, dat ik volledig als vrouw mijn dagen willen doorbrengen.
In bepaalde opzichten heb ik het, doordat ik mij wel aan kon passen, makkelijker gehad dan Mila. Toch zou je je kunnen afvragen, of het eigenlijk niet beter was geweest als het mij niet gelukt was.
En of ik genderdysfoor ben, potentiele secundaire trans, of wat ook, interesseert mij niet meer zo. Ik ben wie ik ben. Ik wordt wat ik wordt. Ik zie het wel.
Irene
Kleine stapjes
- Chantal C.
- Forumdiva
- Berichten: 1759
- Lid geworden op: vr okt 03, 2003 12:27
- Locatie: Hellevoetsluis
Dat is bijzaak... Andere belangrijke dingen! Zucht...Patricia1979 schreef:Ja, zoals leuke knappe mannen! Maar dan wel in spijkerbroek en BMW rijdend Dat is een vereiste. Anders zijn ze niet leuk en interessant meerChantal C. schreef:Het is maar waar je je druk over wilt maken. Ga eens leven ofzo! Er zijn belangrijkerder dingen om over na te denken hoor...
A person is grown up not when they can take care of themselves, but when they can take care of others.
Hihi, Patricia, ga je nu de teksten die je kopieert ook al als reactie op dezelfde tekst geven?Patricia1979 schreef:Ja, zoals leuke knappe mannen! Maar dan wel in spijkerbroek en BMW rijdend Dat is een vereiste. Anders zijn ze niet leuk en interessant meerChantal C. schreef:Het is maar waar je je druk over wilt maken. Ga eens leven ofzo! Er zijn belangrijkerder dingen om over na te denken hoor...
Het is maar waar je je druk over wilt maken. Ga eens leven ofzo! Er zijn belangrijkerder dingen om over na te denken hoor...
Een soort kat die in haar staart bijt?
Sticky
Vrouw
Patricia, lieverd, knappe mannen hebben niet het alleenrecht op BMW. Hier op het forum zit ook een BMW-freak, maar begin bij haar niet over Isetta's. Barokengelen, Neue Klasse, 02-serie, 1-, 3-, 5-, 6-, 7- en 8-serie, dat wel. En anders kijk je wel op www.autoblog.nl over BMW's. Ze hebben trouwens nu een driedeurs 1-serie.Patricia1979 schreef:Ja, zoals leuke knappe mannen! Maar dan wel in spijkerbroek en BMW rijdend Dat is een vereiste. Anders zijn ze niet leuk en interessant meer
liefs, Josette
nou er zijn veel lichamelijke kenmerken die vrouwelijk zijn: hoek van de wenkbrauwen, snijtandjes, lichaamslengte/verhouding, gevoeligheid links/rechts maar da s allemaal nog teveel in de experimentele hoek ook als is het soms best overtuigend. Ik weet nog een boek het Mona Lisa syndroom van een hongaar die van homosexueel naar ts ging in een lijst van hersenkenmerken, best wel interessant. Het gaf mij toen het idee: ik kan er zelf niks aan doen joepiede behandelaar moet volledig op het verhaal van de ts in kwestie afgaan.
er zijn wel meer dan 1% spijtoptant ik ken er zo al 6 die uitspraken doen als ' achteraf had het niet gehoeven'
maar ja dat geef je officieel misschien niet toe, weer in stilte lijden. En daar begon het toch mee?
zelfs al ben je een heteroman en je bent gelukkiger als iemand die wat meer op een vrouw lijkt (incl srs) dan is dat toch prima? De belastingbetaler doet toch al niet meer zo mee dus de telegraaf fok lezers kunnen hun commentaar thuishouden
of je spijtoptant wordt is alleen maar interessant voor de politieke (lees christelijke) steun aan het Vu
en natuurlijk voor de persoon zelf
maar als je de hulpverlening in nederland kent weet je dat dat niemand interesseert
dus gaat u gang maar wat mij betreft one way or the other je staat toch alleen
terra incognita
<nou er zijn veel lichamelijke kenmerken die vrouwelijk zijn: hoek van de wenkbrauwen, snijtandjes, lichaamslengte/verhouding, gevoeligheid links/rechts maar da s allemaal nog teveel in de experimentele hoek ook als is het soms best overtuigend>
Daar gaan we weer.......mocht dat waar zijn, dan gaat dat op voor primaire transen.
Secundaire transen zijn namelijk niet alleen mannelijk qua alles, maar ook qua uiterlijk.
Mila.
Daar gaan we weer.......mocht dat waar zijn, dan gaat dat op voor primaire transen.
Secundaire transen zijn namelijk niet alleen mannelijk qua alles, maar ook qua uiterlijk.
Mila.
<Voor de rest zijn het vaak (zelf jaren na de SRS) nog compleet intacte mannen in alles. Is me nu al zo vaak opgevallen bij die transen, IRL en virtueel.
Ik weet wel dat de meeste dat hier niet willen horen, maar toch is het zo.>
Het is niet alleen jou opgevallen, mij ook, en ook een psycho-analytica die eens onderzoek deed naar post op ex hetero transen, en concludeerde dat de mannelijke persoonlijksstructuren tot soms 30 jaar na de srs nog volledig in tact waren.
Zij was voorzichtig genoeg om de secundaire post ops niet tegen de haren in te strijken, ze concludeerde het alleen maar verbond er geen evt analyse aan.
Het onderzoek wat ze gedaan had vond namelijk niet zo lang na The Transsexual Empire van Janice Raymond plaats, de amerikaanse feministe, waar indertijd de hele politiek correcte wereld over heen struikelde.
Omdat zij wel degelijk 'feministisch' analyseerde dat de gemiddelde secundaire TS qua mannelijke persoonlijksstructuur etc wel degelijk een man is en blijft.
Op haar beurt liet Janice Raymond zich niet uit over de vrouwen/vriendinnen die bij hun secundaire TS ex man/partner bleven; dat deed weer iets later ene Richard Doctor.
Ik heb die papieren boeken/wetenschappelijke werken/boeken gehad en gelezen; daarna uitgeleend en niet meer terug gekregen.
Mila, die aanvankelijk ooit zo naief was om te veronderstellen dat m/v ts'en ook werkelijk vrouwelijk zijn in alles, maar niets bleek minder waar. Die zijn in de minderheid.
Ik weet wel dat de meeste dat hier niet willen horen, maar toch is het zo.>
Het is niet alleen jou opgevallen, mij ook, en ook een psycho-analytica die eens onderzoek deed naar post op ex hetero transen, en concludeerde dat de mannelijke persoonlijksstructuren tot soms 30 jaar na de srs nog volledig in tact waren.
Zij was voorzichtig genoeg om de secundaire post ops niet tegen de haren in te strijken, ze concludeerde het alleen maar verbond er geen evt analyse aan.
Het onderzoek wat ze gedaan had vond namelijk niet zo lang na The Transsexual Empire van Janice Raymond plaats, de amerikaanse feministe, waar indertijd de hele politiek correcte wereld over heen struikelde.
Omdat zij wel degelijk 'feministisch' analyseerde dat de gemiddelde secundaire TS qua mannelijke persoonlijksstructuur etc wel degelijk een man is en blijft.
Op haar beurt liet Janice Raymond zich niet uit over de vrouwen/vriendinnen die bij hun secundaire TS ex man/partner bleven; dat deed weer iets later ene Richard Doctor.
Ik heb die papieren boeken/wetenschappelijke werken/boeken gehad en gelezen; daarna uitgeleend en niet meer terug gekregen.
Mila, die aanvankelijk ooit zo naief was om te veronderstellen dat m/v ts'en ook werkelijk vrouwelijk zijn in alles, maar niets bleek minder waar. Die zijn in de minderheid.
Hi
Voor haar was het in haar ogen binnen dringen van de man TS m>v het feit dat mannen zich ook hier meester wilden maken van het enige, in haar ogen, dat er nog over was waar mannen niets te zoeken hadden. Dat ze een lesbienne was verklaard misschien veel over haar opstelling.
Ik heb hier pas ergens geschreven over een programma van Larry King op CNN met 4 TS, in dat programma zei Larry King o.a. dat het algemeen bekend is dat de "gay community" eigenlijk niet zoveel moet hebben van
"trans gender community".
De reactie hierop was gemengd.
Dat er na tig jaren succesvol mannelijk leven er nog wat mannelijks overblijft is lijkt mij onvermijdelijk, dit is in feite een deel van je leven/karakter wat gevormd is.
Valt prima mee te leven en een mannelijke levens ervaring kan een aanwinst zijn in een vrouwen leven, zie hieronder Lynn Conway..
Maar dit is van minder belang, kijk maar eens op de site van Lynn Conway waar in een foto galery meer dan 100, de meesten secundaire TS, staan waarvan allen vrouwelijk tot zeer vrouwelijk, niets mannelijks aan en velen ook maatschappelijk zeer succesvol.
Het bestaat dus wel, al schrijf je duizend maal van niet, dit is een ook een voorbeeld van een realiteit en niet de vooringenomen beschrijving van een eenzijdige wereld over secundaire TS die je hier konstant neer wilt zetten van "silliconentietjes + neovagina + na jaren SRS compleet intacte mannen.
Adriana
Janice Raymond is een lesbienne die vond dat mannen al zoveel macht hadden dat het laatste bastion "vrouwelijkheid" voor mannen voor haar onaantastbaar was.
Het onderzoek wat ze gedaan had vond namelijk niet zo lang na The Transsexual Empire van Janice Raymond plaats, de amerikaanse feministe, waar indertijd de hele politiek correcte wereld over heen struikelde.
Omdat zij wel degelijk 'feministisch' analyseerde dat de gemiddelde secundaire TS qua mannelijke persoonlijksstructuur etc wel degelijk een man is en blijft.
Voor haar was het in haar ogen binnen dringen van de man TS m>v het feit dat mannen zich ook hier meester wilden maken van het enige, in haar ogen, dat er nog over was waar mannen niets te zoeken hadden. Dat ze een lesbienne was verklaard misschien veel over haar opstelling.
Ik heb hier pas ergens geschreven over een programma van Larry King op CNN met 4 TS, in dat programma zei Larry King o.a. dat het algemeen bekend is dat de "gay community" eigenlijk niet zoveel moet hebben van
"trans gender community".
De reactie hierop was gemengd.
Dat er na tig jaren succesvol mannelijk leven er nog wat mannelijks overblijft is lijkt mij onvermijdelijk, dit is in feite een deel van je leven/karakter wat gevormd is.
Valt prima mee te leven en een mannelijke levens ervaring kan een aanwinst zijn in een vrouwen leven, zie hieronder Lynn Conway..
Maar dit is van minder belang, kijk maar eens op de site van Lynn Conway waar in een foto galery meer dan 100, de meesten secundaire TS, staan waarvan allen vrouwelijk tot zeer vrouwelijk, niets mannelijks aan en velen ook maatschappelijk zeer succesvol.
Het bestaat dus wel, al schrijf je duizend maal van niet, dit is een ook een voorbeeld van een realiteit en niet de vooringenomen beschrijving van een eenzijdige wereld over secundaire TS die je hier konstant neer wilt zetten van "silliconentietjes + neovagina + na jaren SRS compleet intacte mannen.
Adriana
Goh, wat een typisch mannelijke opmerking zeg!Patricia1979 schreef:Er zal altijd wel iets mannelijks overblijven. Maas das heel wat anders dan nog zowat compleet man zijn .
kreeg heel even het gevoel dat ik een Telegraaf reactie aan het lezen was.
Maar nee, ik zit toch echt op het org forum, hahahaha.
wel eens nagedacht over het volgende?
Wat is de definitie van zowat compleet man (of vrouw) zijn eigenlijk?
Ben je compleet man als je er voor kiest met een piemeltje in je broekje verder te leven?
En stel dat je daarvoor kiest en je gaat een geregistreerd partnerschap aan met een man, wat ben je dan?
Man? Vrouw? (verkapte) Homoseksueel? Incompleet man?
(Leuke stelling voor in de Telegraaf ook).
Hoe zit het eigenlijk met die bio's die er als een kerel uit zien?
En voor diegene die dit nu leest en wil reageren .... wat vind jij eigenlijk van jezelf?
Meer aanvullende onzin kan ik momenteel niet bedenken.
Daar is een enkeling hier op het forum veel beter in.
Zelf weet ik de antwoorden al, voor mij zijn het allemaal mensen.
Tot de volgende keer maar weer.