geaardheid

ik ben hier niet meer

Lala Ferrari schreef:P.s: niet geheel toevallig heeft het gros van de forumgangsters hier een vrouw/vriendin (gehad) en/of kinderen. TV even buiten beschouwing gelaten.

Ik denk niet dat je dat als relevant kunt beschouwen wat iemands seksuele voorkeur is of leek pre-op, daar dat vaak ook komt door wat er maatschappelijk van je verwacht werd. Daar is pas de afgelopen 10-20 jaar behoorlijk verandering in gekomen, ruim na mijn tijd (helaas, alhoewel, dan had ik ook geen kinderen gehad)

Chantal C. · Bericht door **Chantal C.** » za jan 12, 2008 19:28

Lala Ferrari schreef:Wat dus idd waar is ja........Chantal en Nanette zijn van hetero naar hetero gegaan (middels een SRS dan).

Dat hoor je niet vaak.

Maarja wat is pre-op hetero? Laat ik het even verduidelijken door met "de billen bloot" te gaan.

Op mijn 18e toen ik op kamers zat had ik een vriend in Den Haag. (Ik had nog nooit iets met een meisje/vrouw gehad) Vrijdags vertrok ik vanuit Zwolle naar Den Haag en op zondagavond terug. Op zich een hele leuke tijd, het was een schat. (Als ik in Den Haag ben vraag ik me na al die jaren nog steeds af hoe het met hem vergaan is...) Alleen na 2 maanden trok ik het niet meer. Op gevoelsniveau liep het niet van mijn kant. Hij was openlijk homo en ik voelde dat voor mijzelf niet zo. Ik viel wel op mannen, maar niet op homoseksuele mannen. Het klikte niet op alle fronten dus.

Jaren later leerde ik de moeder van mijn dochters kennen. Ik was niet verliefd en had inmiddels (ik was 23 jaar) een goeie methode gevonden om maatschappelijk "toneel te spelen". Helaas was die methode verre van perfect, waardoor ik me ook nog eens totaal ging plooien hoe zij de perfecte man zag. Ook het bed gedeeld, maar ik raakte wederom in gewetensnood. Ik voelde me ook geen hetero. Ik was totaal niet gelukkig. Ik rommelde maar wat aan in de maatschappij. Uiteindelijk gescheiden omdat het dus totaal niet werkte.

Weer een aantal jaar later had ik eindelijk de moed gevonden om voor mijn transseksuele gevoelens uit te komen. Ik had mijn angst overwonnen. Pre-op voelde ik me op gevoelsniveau dus niet homo en niet hetero.

Anja Lasagna · Bericht door **Anja Lasagna** » za jan 12, 2008 19:32

Chantal C. schreef:
Lala Ferrari schreef:Wat dus idd waar is ja........Chantal en Nanette zijn van hetero naar hetero gegaan (middels een SRS dan).

Dat hoor je niet vaak.
Maarja wat is pre-op hetero? Laat ik het even verduidelijken door met "de billen bloot" te gaan.

Op mijn 18e toen ik op kamers zat had ik een vriend in Den Haag. (Ik had nog nooit iets met een meisje/vrouw gehad) Vrijdags vertrok ik vanuit Zwolle naar Den Haag en op zondagavond terug. Op zich een hele leuke tijd, het was een schat. (Als ik in Den Haag ben vraag ik me na al die jaren nog steeds af hoe het met hem vergaan is...) Alleen na 2 maanden trok ik het niet meer. Op gevoelsniveau liep het niet van mijn kant. Hij was openlijk homo en ik voelde dat voor mijzelf niet zo. Ik viel wel op mannen, maar niet op homoseksuele mannen. Het klikte niet op alle fronten dus.

Jaren later leerde ik de moeder van mijn dochters kennen. Ik was niet verliefd en had inmiddels (ik was 23 jaar) een goeie methode gevonden om maatschappelijk "toneel te spelen". Helaas was die methode verre van perfect, waardoor ik me ook nog eens totaal ging plooien hoe zij de perfecte man zag. Ook het bed gedeeld, maar ik raakte wederom in gewetensnood. Ik voelde me ook geen hetero. Ik was totaal niet gelukkig. Ik rommelde maar wat aan in de maatschappij. Uiteindelijk gescheiden omdat het dus totaal niet werkte.

Weer een aantal jaar later had ik eindelijk de moed gevonden om voor mijn transseksuele gevoelens uit te komen. Ik had mijn angst overwonnen. Pre-op voelde ik me op gevoelsniveau dus niet homo en niet hetero.

Dankje voor je verhaal Chantal, nu begrijp ik dat je je lichaam aan moest passen om (sexueel) jezelf te kunnen worden.
Lijkt me erg verwarrend, wat jij hebt doorstaan, eerlijk gezegd.

Mila.

Sticky · Bericht door **Sticky** » za jan 12, 2008 19:36

Nannette schreef:wat iemands seksuele voorkeur is of leek pre-op

Nou inderdaad, en ik spreek uit eigen ervaring als ik zeg dat een seksuele voorkeur (of verwarring) wel kan veranderen als je steeds meer in de gewenste rol gaat leven... want eerst was bijna alles (bij mij) gebaseerd op identificatie, terwijl ik nu juist meer verlang naar de andere soort: mannen dus. En vrouwen zijn geweldig om mee om te gaan, als vriendinnen, met alles wat daarbij hoort.
Maar ik heb moeite met de uitdrukking 'ontwikkelen van een op mannen gerichte seksualiteit (uit economische noodzaak)'. Volgens mij kun je de hoer spelen voor mannen zonder dat je ze daardoor lekkerder of leuker gaat vinden. Maar goed, dat heb ik zelf nooit zo gedaan. Een goede vriend van me wel, en die is het nooit fijn gaan vinden, in tegenstelling tot sommige van zijn (collega-)vriendjes, soms tot hun eigen verbazing.
Je kunt niet iets ontwikkelen wat er niet is.

Sticky

Chantal C. · Bericht door **Chantal C.** » za jan 12, 2008 19:39

Lala Ferrari schreef:Dankje voor je verhaal Chantal, nu begrijp ik dat je je lichaam aan moest passen om (sexueel) jezelf te kunnen worden.
Lijkt me erg verwarrend, wat jij hebt doorstaan, eerlijk gezegd.

Dat was het ook. En ja de angst om alles kwijt te raken (baan, familie, vrienden, etc) was GROOOOOOT. Achteraf gezien viel het 100% mee. Mijn moeder zei nog: "Had het verteld toen je 12 was, dan waren we meteen naar het VU gegaan". Maargoed je kan de tijd niet terugdraaien.

En ja nu vallen alle puzzelstukjes op de plek. En ik realiseer me des te meer dat ik iemand met een verleden ben en dus weinig kans maak bij heteromannen. De kans bestaat dat ik single het bejaardenhuis in ga... Nja so be it!

lightningbolt · Bericht door **lightningbolt** » za jan 12, 2008 19:40

Chantal C. schreef:Ook het bed gedeeld

Ik zou dat niet gekund hebben.

Chantal C. · Bericht door **Chantal C.** » za jan 12, 2008 19:42

lightningbolt schreef:
Chantal C. schreef:Ook het bed gedeeld
Ik zou dat niet gekund hebben.

Als de angst groot is, kan een mens veel doen en doorstaan...

Anja Lasagna · Bericht door **Anja Lasagna** » za jan 12, 2008 19:46

Chantal C. schreef:
lightningbolt schreef:
Chantal C. schreef:Ook het bed gedeeld
Ik zou dat niet gekund hebben.
Als de angst groot is, kan een mens veel doen en doorstaan...

Ik kan me er ook nix bij voorstellen. Majah, ik was als kind al heel vrouwelijk, dus er viel niets te verbergen dan wel te ontkennen.
En vanaf mijn 12e had ik de kans iets met een man te beginnen, maar ik durfde niet, tot mijn 14e, toen wel dus.
En toen was ik verkocht

Mila.

lightningbolt · Bericht door **lightningbolt** » za jan 12, 2008 19:47

Chantal C. schreef:En ik realiseer me des te meer dat ik iemand met een verleden ben en dus weinig kans maak bij heteromannen. De kans bestaat dat ik single het bejaardenhuis in ga... Nja so be it!

Waarom persé een heteroman? Zoals al vaker gezegd is hier, bi-mannen kunnen ook hele normale mannen zijn.

Anja Lasagna · Bericht door **Anja Lasagna** » za jan 12, 2008 19:49

lightningbolt schreef:
Chantal C. schreef:En ik realiseer me des te meer dat ik iemand met een verleden ben en dus weinig kans maak bij heteromannen. De kans bestaat dat ik single het bejaardenhuis in ga... Nja so be it!
.

Je kunt ook single het bejaardentehuis ingaan omdat je inmiddels gescheiden bent, of omdat je man is overleden hoor

En ja, een bi man is een goede optie ja

Mila.

Chantal C. · Bericht door **Chantal C.** » za jan 12, 2008 19:50

lightningbolt schreef:Waarom persee een heteroman? Zoals al vaker gezegd is hier, bi-mannen kunnen ook hele normale mannen zijn.

Omdat ik 100% monogaam ben en dat ook van mijn (toekomstige) partner verlang. Een bi-seksuele man heeft denk ik eerder de neiging om buiten de deur te gaan "rommelen" of om wellicht met rare fantasieën te komen. Moet er niet aan denken!

Chantal C. · Bericht door **Chantal C.** » za jan 12, 2008 19:51

Lala Ferrari schreef:Je kunt ook single het bejaardentehuis ingaan omdat je inmiddels gescheiden bent, of omdat je man is overleden hoor

Daar heb je een punt... Maar je snapt me vast wel...

Janiek_ · Bericht door **Janiek_** » za jan 12, 2008 19:51

Lala Ferrari schreef: zu haben

Wat voor heel veel mannen "zu haben" is, heeft ook te maken met iets als kwetsbaarheid. Ik heb een heel sterk vermoeden dat je, als je er onderzoek naar gaat doen, je onder travestieten, transgenders en ook lesbisch geaarde transvrouwen een relatief hoog percentage tegen zult komen die uit ervaring weten wat het is om "zu haben" te zijn geweest. vaak al op zeer jonge leeftijd. Of in de pubertijd. Het besef dat je een geheim met je draagt, je in meer of mindere mate vrouwelijk identificeert of zou willen identificeren, is iets wat "sexual predators" a.h.w. ruiken.

Andersom: iedereen die zich als man identificeert en dus binnen onze cultuur het recht heeft om seksueel initiatiefrijk te zijn, moet zich verhouden tot de verleiding om zijn gerief te halen bij al wat kwetsbaar is.

Anja Lasagna · Bericht door **Anja Lasagna** » za jan 12, 2008 20:03

Janiek2 schreef:
Lala Ferrari schreef: zu haben
Wat voor heel veel mannen "zu haben" is, heeft ook te maken met iets als kwetsbaarheid. Ik heb een heel sterk vermoeden dat je, als je er onderzoek naar gaat doen, je onder travestieten, transgenders en ook lesbisch geaarde transvrouwen een relatief hoog percentage tegen zult komen die uit ervaring weten wat het is om "zu haben" te zijn geweest. vaak al op zeer jonge leeftijd. Of in de pubertijd. Het besef dat je een geheim met je draagt, je in meer of mindere mate vrouwelijk identificeert of zou willen identificeren, is iets wat "sexual predators" a.h.w. ruiken.

.

Waaronder ik dus, en ja, het klopt helemaal wat je zoal omschrijft behalve dan dat het in mijn geval geen geheim was.
Die sexual predators wilden me 'sexueel afstraffen' omdat ik het waagde anders te zijn, en nog gewoon te bestaan ook.

Mila.

Janiek_ · Bericht door **Janiek_** » za jan 12, 2008 20:11

Sticky schreef: Je kunt niet iets ontwikkelen wat er niet is.

Dat is waar. Maar ik ben toch geneigd te denken dat alles wat er is in principe in iedere mens aanwezig is.

Ik heb zelf ook meer dan één periode van sterke twijfel over mijn geaardheid gekend. En ook over mijn identiteit (m/v). En die twee ook wel met elkaar verward. Het is al zeker 25 jaar geleden dat het COC een poster had, met de leuze "Geloof je gevoel". Ik kon daar echt niets mee. Mijn ervaringen met mannen waren negatief, zowel het tussen hen verkeren als het door hen als aantrekkelijk worden gezien. Bij vrouwen beving mij een soort paniek, zodra ik op mijn mannelijkheid werd aangesproken. Ik heb heel hard mijn best gedaan dat te "overwinnen". Binnen mijn huwelijk lukte dat redelijk, omdat mijn partner een zeer individualistisch ingesteld mens is en omdat seks voor haar veel minder belangrijk is dan maatjes te zijn.
Toen voor mij de bom barstte, kwam de twijfel over mijn geaardheid ook weer boven. Nu voel ik me wel aan het eind van een periode, waarin het voor mij vooral belangrijk was de homofobie waarmee ik was opgevoed kwijt te raken. Pas dan is er keuzevrijheid, in geval van twijfel. Nu het zover is, dat ik het helemaal niet erg vind als ik verliefd op een man zou worden, merk ik -eigenlijk tot mijn verbazing- dat het niet gebeurt. Zodra het wel zou gebeuren, kan ik mijzelf een identiteitscrisis besparen, want dan zal ik weten dat het gewoon oké is.

En andersom ben ik nu in elk geval te oud om voor mannen als "zu haben" te gelden. Maar ja, dat is een heel ander verhaal dan verliefdheid en liefde.