Hallo allemaal,
om maar met de deur in huis te vallen, ik heb nu 3 jaar een relatie met een leuke lieve vent en we zijn bezig met kinderen. Nu vermoed ik al een tijd dat hij iets 'heeft' met travestie o.i.d. omdat ik af en toe 'vreemde' dingen ontdek die steeds hieraan gelinkt kunnen worden. Het begon met dat ik 3 rokjes kwijt was, zomaar gewoon uit mijn kast verdwenen. Later vond ik plaatjes van transsexuelen op zijn computer, ook zag ik eens dat hij op internet op zoek was geweest naar pruiken en twee maal ontdekte ik dat er make-up poeder op de vloer lag en dat was zeker niet van mij. Telkens heb ik hem hiermee geconfronteerd en tegelijkertijd gezegd dat ik er geen problemen mee zou hebben maar hij ontkent alles glashard!!! Ik krijg allemaal smoesjes te horen van dat de plaatjes op zijn computer spam is en de rest zegt ie niks van te weten ondanks dat de bewijzen keihard op tafel liggen.
Ik ben een totale leek op dit gebied en heb er ook nooit eerder mee te maken gehad. Wel ben ik gelukkig een ruimdenkend iemand en zou er goed mee kunnen omgaan denk ik. Waar ik alleen totaal niet mee om kan gaan is het niet weten, vermoedens hebben en dat er geheimen zijn. Ik wordt hier helemaal gek van en ik weet zeker dat onze relatie hieraan kaopt gaat en niet aan het travestie-gedoe. Ik heb hem dit al meerdere malen proberen duidelijk te maken maar hij blijft ontkennen en doen alof IK gek ben.
Wie-o-wie kan mij helpen en tips geven hoe ik hem zover krijgt dat hij er open en eerlijk over is.
Saskia
Hij blijft ontkennen
Moderator: Moderators
Hoi Saskia,
welkom op het forum.
Das ook wat. Eigelijk het omgekeerde van hoe het hier is gebeurd allemaal.
Wat verveleend dat hij blijft ontkennen terwijl jij zelfs al aangeeft er wel open voor te staan. Hoe jij ermee omgaat getuigt het van veel moed, liefde en kracht. Als het inderdaad zo is dat hij zich met het T*wereldje bezig houdt vind ik het erg jammer van hem dat hij er niet voor uit komt. Hij kan het dan delen met iemand die van hem houdt en ik weet dat mijn vriend dat erg fijn vind.
Nu zegt hij niets en loop jij met een vervelend gevoel rond. En hij ook waarschijnlijk.. dat schiet niet op nee..
Moeilijk hier advies voor te geven.. wat zou ik doen in jou geval..?
Ik zou iig de 'bewijzen' laten liggen en hem er gelijk mee confronteren.
Ik hoop dat anderen je meer bruikbare tips kunnen geven.
Je kan je ook aanmelden op het partnerforum trouwens.
heel veel succes. Je doet het goed. Chapeau! Nu hij nog..
Groetjes
welkom op het forum.
Das ook wat. Eigelijk het omgekeerde van hoe het hier is gebeurd allemaal.
Wat verveleend dat hij blijft ontkennen terwijl jij zelfs al aangeeft er wel open voor te staan. Hoe jij ermee omgaat getuigt het van veel moed, liefde en kracht. Als het inderdaad zo is dat hij zich met het T*wereldje bezig houdt vind ik het erg jammer van hem dat hij er niet voor uit komt. Hij kan het dan delen met iemand die van hem houdt en ik weet dat mijn vriend dat erg fijn vind.
Nu zegt hij niets en loop jij met een vervelend gevoel rond. En hij ook waarschijnlijk.. dat schiet niet op nee..
Moeilijk hier advies voor te geven.. wat zou ik doen in jou geval..?
Ik zou iig de 'bewijzen' laten liggen en hem er gelijk mee confronteren.
Ik hoop dat anderen je meer bruikbare tips kunnen geven.
Je kan je ook aanmelden op het partnerforum trouwens.
heel veel succes. Je doet het goed. Chapeau! Nu hij nog..
Groetjes
Hai Chica,
fijn om zo snel al reactie te krijgen. Tja het is een moeilijk verhaal en kan me heel goed voorstellen dat hij het er supermoeilijk mee heeft om zo iets te bekenen. Hij is zoals ik hem ken al moeilijk te doorgronden en gesloten over zichzelf. Toch heb ik het idee hem wel een beetje te kennen. Hij is ook ondanks zijn leeftijd (begin 40) nog steeds heel gevoelig voor pearpressure, wat zijn vrienden denken enz. Ook is hij een echte man in alle toonaarden dus zou je travestie nooit bij hem kunnen bedenken maar ik weet ook dat alles mogelijk is en travestie op zich niks met homofilie of vrouwelijk overkomen te maken hoeft te hebben. Soms denk ik zelfs dat hij probeerd over te compenseren doordat hij in alles zo 'mannelijk' is. Ik denk ook dat als hij iets met travestie heeft hij zich er ook echt voor zou schamen.
Nou, hoop dat er nog meer mensen zijn die me tips kunnen geven hoe ik hem uit zijn schulpje zou kunnen halen en dat hij me vertrouwd dat ik hem niet zal verlaten.
Saskia
fijn om zo snel al reactie te krijgen. Tja het is een moeilijk verhaal en kan me heel goed voorstellen dat hij het er supermoeilijk mee heeft om zo iets te bekenen. Hij is zoals ik hem ken al moeilijk te doorgronden en gesloten over zichzelf. Toch heb ik het idee hem wel een beetje te kennen. Hij is ook ondanks zijn leeftijd (begin 40) nog steeds heel gevoelig voor pearpressure, wat zijn vrienden denken enz. Ook is hij een echte man in alle toonaarden dus zou je travestie nooit bij hem kunnen bedenken maar ik weet ook dat alles mogelijk is en travestie op zich niks met homofilie of vrouwelijk overkomen te maken hoeft te hebben. Soms denk ik zelfs dat hij probeerd over te compenseren doordat hij in alles zo 'mannelijk' is. Ik denk ook dat als hij iets met travestie heeft hij zich er ook echt voor zou schamen.
Nou, hoop dat er nog meer mensen zijn die me tips kunnen geven hoe ik hem uit zijn schulpje zou kunnen halen en dat hij me vertrouwd dat ik hem niet zal verlaten.
Saskia
Hallo Saskia, inderdaad..de omgekeerde wereld wat je beschrijft. Zou het kunnen zijn dat je vriend zich schaamt voor zijn T* gevoelens en zich misschien schuldig voelt ? Omdat er mogelijk een sexuele kant aan zit ( zelfbevrediging) en dit voor zichzelf wil houden. Ik hoop dat je niet schrikt hiervan, maar dit zou een aanwijzing kunnen zijn voor zijn stilzwijgen. Ik hoop dat jullie een gelegenheid vinden dit bespreekbaar te maken, van jou merk ik dat je hem niet afwijst vanwege zijn T* gevoelens.
Dat is heel positief. Misschien kun je hier wat mee, je bent welkom op de partner groep mocht je daar behoefte aan hebben. Wens je succes, groetjes elsa
Dat is heel positief. Misschien kun je hier wat mee, je bent welkom op de partner groep mocht je daar behoefte aan hebben. Wens je succes, groetjes elsa
bij mijn vriend was het ook zo dat hij, voordat hij zijn gevoelens accepteerde, bezig was juist extra mannelijk te zijn en zo over te komen. Zo speelt hij in n metalband en trainde hij iedere dag in de sportschool. Nu beseft hij dat hij dat vooral deed om alles weg te stoppen en vooral niet met zijn 'vrouwelijke gevoelens' bezig te zijn.Soms denk ik zelfs dat hij probeerd over te compenseren doordat hij in alles zo 'mannelijk' is.
Ik hoop dat jou vriend gaat inzien hoe vreselijk veel geuk hij heeft met een vriendin als jou. Die er 'per ongeluk' achterkomt en er zo mee omgaat.
Blijven confronteren lijkt me.. en als hij blijft ontkennen mag je best boos worden op n gegeven moment. Deze onduidelijkheid is voor jou ook niet leuk.
Dat komt inderdaad regelmatig voor wat Chika beschrijft, overcompensatie. Het belangrijkste is toch dat jullie een gesprek krijgen hierover, het zou jammer zijn wanneer je relatie op de klippen loopt omdat hij er niet over wil praten. Misschien uit hij zich makkelijker via een brief ? Is het proberen waard he, succes ..elsa
-
Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
Wat ik uit je verhaal haal is dat hij er vermoedelijk zelf nog niet mee klaar is en er daarom ook maar moeilijk over kan praten. Iedereen moet altijd eerst zichzelf accepteren, daarna komt de buitenwereld pas. Misschien moet je hem wat meer tijd geven. Hij weet nu dat jij het weet en hij weet ook wel dat zijn smoesjes niet echt steekhoudend zijn waarschijnlijk, dus misschien moet je het even laten rusten en er over een paar weken gewoon nog eens over beginnen, bij voorkeur niet aan de hand van een incident.
succes en sterkte
Irene
succes en sterkte
Irene
Kleine stapjes
-
dhiamara
- ForumFan
- Berichten: 489
- Lid geworden op: ma dec 19, 2005 19:34
- Locatie: Groningen (dorpje in groningen)
Hmm, overcompensatie lijkt mij wel waarschijnlijk. . Wat je zou kunnen doen? Misschien de volgende mogelijkheid een optie? Dit lukt alleen dus als je een gezamenlijke computer hebben maar het is het overwegen waard. Zo ben ik zelf ook met iemand in gesprek geraakt en kon er met haar over praten. Ik heb strav.org in mijn bladwijzerwerkbalk staan zodat ik het alleen maar hoef aan te klikken. Zo laat je zelf ook zien dat je er mee bezig bent en tegelijkertijd kun je hem op deze manier een trigger geven om er op te kijken en op die manier meer gegevens over travestie te kunnen lezen. Wie weet gaat hij zich dan ook uiten.,
With Love and Lightness.
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
"Wees er van bewust dat je een toeschouwer bent van het Universum"
"Besef tegelijkertijd dat je tevens een Deelnemer bent van het Universum
Re: Hij blijft ontkennen
Wat Saskia duidelijk aangeeft is dat zij er niet mee kan omgaan, met deze onduidelijkheid. Om haar partner dan de ruimte te geven tot hij - er aan toe is- lijkt mij moeilijk. Denk toch dat je het beste de confrontatie kunt aangaan. Rondlopen met vragen geeft meer onduidelijkheid.Saskia70 schreef: Waar ik alleen totaal niet mee om kan gaan is het niet weten, vermoedens hebben en dat er geheimen zijn. Ik wordt hier helemaal gek van en ik weet zeker dat onze relatie hieraan kaopt gaat en niet aan het travestie-gedoe. Ik heb hem dit al meerdere malen proberen duidelijk te maken maar hij blijft ontkennen en doen alof IK gek ben.
Wie-o-wie kan mij helpen en tips geven hoe ik hem zover krijgt dat hij er open en eerlijk over is.
Saskia
groetjes elsa
-
anjatheefee
- ForumFan
- Berichten: 270
- Lid geworden op: vr nov 17, 2006 22:17
- Locatie: Flevoland
Beste Saskia,
Ik zou het niet uitstellen, als ik zie hoe hard hij ontkent, dan kan dat met een beetje pech jaren duren. Ik zou wat dingen uitproberen. Wat me te binnen schiet:
Je kan iets voor hem kopen; jurkje, rokje, shirt, panty, slip, BH. Bijvoorbeeld je koopt een mooie slip (anders dan die van jezelf zodat het geen vergissing kan zijn) en legt die bij zijn onderbroeken.
Bijvoorbeeld koop een hele stapel kleding (met etiket er nog aan en bonnetjes of van postorder) en leg dat voor hem neer met het verzoek er iets uit te kiezen. Wat over is breng/stuur je dan 1 of 2 dagen later weer terug. Dan hoeft hij niets te zeggen, niets te ontkennen en kun jij zien of er wel of niet iets is uitgekozen.
Je zou kunnen proberen hem te betrappen. Zeggen dat je ergens heen gaat (kan hij zich omkleden) en dan plotseling terugkomen bijvoorbeeld.
Je kan een compleet vreemde vrouw op hem afsturen. Iemand die geen connectie heeft met jouw of zijn vrienden of famlie. Tegen een volslagen onbekende durft hij misschien veel opener te zijn en kan hij oefenen in erover te praten (hierbij spreek ik uit eigen ervaring, alleen zocht ik toen zelf dat contact)
Geef het adres van mari posa (amsterdam) en travisage (woerden). Eventueel kun je voorstellen om mee te gaan.
Vraag een schoonheidsspecialiste op de koffie waar hij dan ook bij is. Laat haar praten over het opmaken van mannen en hoe leuk dat is. Afhankelijk van hoe hij reageert zou ze dan ook aan hem kunnen vragen: Ik zou jou ook weleens op willen maken, zomaar voor de grap, vindt je dat leuk? (je moet hier wel oppassen dat hij niet gaat denken, potverdikkie mijn vrouw/vriendin zit het aan iedereen door te vertellen. Het gevolg kan zijn dat hij nog meer in zijn schulp terugtrekt. Ik zou het eerst met z'n tweeen proberen bespreekbaar te maken.)
Je kan een compleet vreemde vrouw op hem afsturen. Iemand die geen connectie heeft met jouw of zijn vrienden of famlie. Tegen een volslagen onbekende durft hij misschien veel opener te zijn en kan hij oefenen in erover te praten (hierbij spreek ik uit eigen ervaring, alleen zocht ik toen zelf dat contact)
Je kan het via een omweg bespreekbaar proberen te maken, bijvoorbeeld de volgende vragen:
- als je opnieuw geboren zou worden, wat had je willen zijn? m/v
- gek he dat vrouwen wel met een broek rondlopen en mannen niet met een rok, wat vindt jij daarvan?
- zie je liever een vrouw in een rok of met een jurk aan?
- wat vindt je van fantasiepanties? Leuk hè, of, stom hè.
- heb je weleens je benen geschoren? Zonee waarom niet? Het voelt tenslotte lekker glad aan.
- zal ik je wenkbrauwen eens bijknippen? Die paar haren daar zijn wel erg lang, kan ik gelijk die paar haren daar epileren. (Kan natuurlijk alleen als hij erg borstellige wenkbrauwen heeft. Het doel hiervan op zich is niet om hem vrouwelijke wenkbrauwen te geven.)
- ...
Iemand een beter idee of slimmere vragen?
Ik zou het niet uitstellen, als ik zie hoe hard hij ontkent, dan kan dat met een beetje pech jaren duren. Ik zou wat dingen uitproberen. Wat me te binnen schiet:
Je kan iets voor hem kopen; jurkje, rokje, shirt, panty, slip, BH. Bijvoorbeeld je koopt een mooie slip (anders dan die van jezelf zodat het geen vergissing kan zijn) en legt die bij zijn onderbroeken.
Bijvoorbeeld koop een hele stapel kleding (met etiket er nog aan en bonnetjes of van postorder) en leg dat voor hem neer met het verzoek er iets uit te kiezen. Wat over is breng/stuur je dan 1 of 2 dagen later weer terug. Dan hoeft hij niets te zeggen, niets te ontkennen en kun jij zien of er wel of niet iets is uitgekozen.
Je zou kunnen proberen hem te betrappen. Zeggen dat je ergens heen gaat (kan hij zich omkleden) en dan plotseling terugkomen bijvoorbeeld.
Je kan een compleet vreemde vrouw op hem afsturen. Iemand die geen connectie heeft met jouw of zijn vrienden of famlie. Tegen een volslagen onbekende durft hij misschien veel opener te zijn en kan hij oefenen in erover te praten (hierbij spreek ik uit eigen ervaring, alleen zocht ik toen zelf dat contact)
Geef het adres van mari posa (amsterdam) en travisage (woerden). Eventueel kun je voorstellen om mee te gaan.
Vraag een schoonheidsspecialiste op de koffie waar hij dan ook bij is. Laat haar praten over het opmaken van mannen en hoe leuk dat is. Afhankelijk van hoe hij reageert zou ze dan ook aan hem kunnen vragen: Ik zou jou ook weleens op willen maken, zomaar voor de grap, vindt je dat leuk? (je moet hier wel oppassen dat hij niet gaat denken, potverdikkie mijn vrouw/vriendin zit het aan iedereen door te vertellen. Het gevolg kan zijn dat hij nog meer in zijn schulp terugtrekt. Ik zou het eerst met z'n tweeen proberen bespreekbaar te maken.)
Je kan een compleet vreemde vrouw op hem afsturen. Iemand die geen connectie heeft met jouw of zijn vrienden of famlie. Tegen een volslagen onbekende durft hij misschien veel opener te zijn en kan hij oefenen in erover te praten (hierbij spreek ik uit eigen ervaring, alleen zocht ik toen zelf dat contact)
Je kan het via een omweg bespreekbaar proberen te maken, bijvoorbeeld de volgende vragen:
- als je opnieuw geboren zou worden, wat had je willen zijn? m/v
- gek he dat vrouwen wel met een broek rondlopen en mannen niet met een rok, wat vindt jij daarvan?
- zie je liever een vrouw in een rok of met een jurk aan?
- wat vindt je van fantasiepanties? Leuk hè, of, stom hè.
- heb je weleens je benen geschoren? Zonee waarom niet? Het voelt tenslotte lekker glad aan.
- zal ik je wenkbrauwen eens bijknippen? Die paar haren daar zijn wel erg lang, kan ik gelijk die paar haren daar epileren. (Kan natuurlijk alleen als hij erg borstellige wenkbrauwen heeft. Het doel hiervan op zich is niet om hem vrouwelijke wenkbrauwen te geven.)
- ...
Iemand een beter idee of slimmere vragen?
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi,
Ik zou het initiatief voor het kopen van kleren etc. allemaal wel bij hem willen laten...
Verder heb ik wel eens gehoord dat het goed kan werken om een weekeindje uit te gaan. In die andere omgeving (zacht, vriendelijk maar wel direkt) te vragen naar hoe dat verhaal nu in elkaar zit (rechtstreeks vragen werkt voor mijn gevoel het best). Dat 't toch ook jouw kleren zijn waar hij mee bezig is. Dat jij er voor open staat, maar dat het jou ook vervelend lijkt dat hij met een geheim zit dat hij niet kan delen...
En verder voel ik mee met Irene's antwoord: het is een -enorme- stap voor iemand om van zichzelf te erkennen dat je TV/TG/TS bent. Geef hem dus ook tussen de confrontaties tijd om dit voor zichzelf een plekje te geven... Misschien helpt het ook door uit jezelf aan te geven dat als hij zichzelf niet in vrouwelijke vorm aan jou wil laten zien dat je dat dan ook snapt en hem daar dus ook de tijd in wilt geven?
Veel succes gewenst en groetjes,
Frederique
Ik zou het initiatief voor het kopen van kleren etc. allemaal wel bij hem willen laten...
Verder heb ik wel eens gehoord dat het goed kan werken om een weekeindje uit te gaan. In die andere omgeving (zacht, vriendelijk maar wel direkt) te vragen naar hoe dat verhaal nu in elkaar zit (rechtstreeks vragen werkt voor mijn gevoel het best). Dat 't toch ook jouw kleren zijn waar hij mee bezig is. Dat jij er voor open staat, maar dat het jou ook vervelend lijkt dat hij met een geheim zit dat hij niet kan delen...
En verder voel ik mee met Irene's antwoord: het is een -enorme- stap voor iemand om van zichzelf te erkennen dat je TV/TG/TS bent. Geef hem dus ook tussen de confrontaties tijd om dit voor zichzelf een plekje te geven... Misschien helpt het ook door uit jezelf aan te geven dat als hij zichzelf niet in vrouwelijke vorm aan jou wil laten zien dat je dat dan ook snapt en hem daar dus ook de tijd in wilt geven?
Veel succes gewenst en groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
anjatheefee
- ForumFan
- Berichten: 270
- Lid geworden op: vr nov 17, 2006 22:17
- Locatie: Flevoland
Zo zie je maar, iedereen heeft er andere ideeen over en het hangt er inderdaad sterk van af in welk stadium het zit met de zelfacceptatie.
Het zal voor een ieder toch weer anders zijn.
Mijn redenatie was geheel vanuit mezelf geredeneerd. Ik herkende de harde ontkenning en die hing inderdaad nogal samen met de zelfacceptatie. Voor mij de enige manier van zelfacceptatie was toch om erover te praten. Ik deed dat eerst met onbekenden zoals bijv. bij Mariposa, of via forums zoals ook dit forum daar goed geschikt voor is. Ik heb het toen ook verteld aan een voor mij bekende, maar dat was iemand met wie ik verder geen gemeenschappelijke kennisen had.
Steeds kleine stapjes nemen is ook een middel voor zelfacceptatie.
De kleding kopen die ik vertelde was eigenlijk een wens die ik zelf had (in een vorige relatie), maar dat is nooit gebeurd helaas.
Het zal voor een ieder toch weer anders zijn.
Mijn redenatie was geheel vanuit mezelf geredeneerd. Ik herkende de harde ontkenning en die hing inderdaad nogal samen met de zelfacceptatie. Voor mij de enige manier van zelfacceptatie was toch om erover te praten. Ik deed dat eerst met onbekenden zoals bijv. bij Mariposa, of via forums zoals ook dit forum daar goed geschikt voor is. Ik heb het toen ook verteld aan een voor mij bekende, maar dat was iemand met wie ik verder geen gemeenschappelijke kennisen had.
Steeds kleine stapjes nemen is ook een middel voor zelfacceptatie.
De kleding kopen die ik vertelde was eigenlijk een wens die ik zelf had (in een vorige relatie), maar dat is nooit gebeurd helaas.
Het kan ook niet anders lijkt, mij dat je vanuit je eigen ervaring-situatie en verlangen probeert te helpen. Het is best belangrijk hoe je zo'n gesprek begint, zonder de ander aan te vallen, of af tewijzen. Saskia staat er open voor, wat een pluspunt is. Het zou inderdaad heel goed zijn ergens, los van je thuis situatie, een gesprek aan te gaan met je partner. Ik hoop dat het je gaat lukken en dat je partner op deze manier de ruimte ook neemt om zijn gevoelens te delen.
groetjes elsa
groetjes elsa