Ik heb me al weer geruime tijd geleden als lid laten registreren, maar er tot op heden nog niets mee gedaan. Nu ben ik er aan toe om mij voorstellen. Mijn naam is PTR (ik heb de klinkers bewust weggelaten omdat ik nog niet weet of het Peter blijft, of Petra wordt). IK ben 50, woonachtig in het midden van het land. Al heel lang, meer dan 30 jaar, twijfel ik wat ik nu precies ben. Ik ben in ieder geval TG, mogelijk zelfs TS. Ik ben redelijk practisch ingesteld. Dwz als het zo is, dan is het zo en zal ik het een plaats in mijn leven moeten geven.
Op dit moment zie ik er (nog) redelijk mannelijk uit, maar er is wel sprake van veranderingen. Sinds enige tijd is er bij mij sprake van borstgroei (door homeopatische middelen). De rest heeft zijn tijd nodig zullen we maar zeggen.
Mochten jullie vragen hebben dan hoor ik het wel.
Groetjes,
PTR
Sinds die tijd heb ik op dit forum niets meer van mij laten horen. Wel heb ik heel veel gelezen, nagedacht en gesprekken gevoerd met mijn echtgenote. In de afgelopen maanden is ons veel duidelijk geworden (dat heeft overigens wel de nodige emoties gekost, maar dat hoort er bij). Ik ben nu eindelijk zover dat ik kan zeggen dat ik TG ben. Ik leef qua gevoel letterlijk in twee werelden, en ik moet zeggen dat mij dat goed bevalt. Samen zijn we nu aan het bekijken hoe ik dit alles het beste een plaats kan geven in mijn / ons leven, zonder daarbij de realiteit geweld aan te doen. Het heeft lang geduuurd, maar ik kan alleen maar zeggen dat het mij de nodige rust geeft. De komende tijd wil ik vooral mijn vrouwelijke kant meer naar boven laten komen, dat is ook wel nodig want die heb ik te lang weggestopt.
Zoals je zelf al aangaf, het is geen makkelijk iets en gaat samen met veel emotionele momenten en dipjes... maar als je daar eenmaal overheen stapt of er op een goede manier mee om leert gaan, dan is het geheel een openbaring en ook zeer zeker een flinke opluchting omdat je eindelijk weet wat het nu is waar je al jaren mee zit te worstelen. Ik probeer het altijd van een positieve kant te bekijken, als TG of TS heb je een unieke ervaring door het feit dat je het leven van zowel ze mannelijke als de vrouwlijke kant hebt gezien/ziet/zult zien. Ik wens jou en je naasten success met het verkennen van je ware zelf, en hoop dat je de richting vind waar je jezelf echt in je element voelt. Maar dat zal wel lukken denk ik.. je hebt de belangrijkste drempel al overwonnen.. zelf acceptatie
ook namens mij welkom terug! Fijn om te lezen dat je je tijd neemt en dat je je gevoelens kunt delen met je partner. Ik wens je veel succes èn plezier om je vrouwelijke kant meer tot haar recht te laten komen!
Groetjes en liefs,
Babette.
"We have to fight ignorance!" Madiba Nelson Mandela
Dank voor jullie vriendelijke woorden. Ik heb inderdaad de belangrijkste drempel genomen, zolas Ajira schrijft, zelfacceptatie. Die stap heeft veel tijd gekost. Maar dat maakt niet uit. Mijn motto is de laatste tijd zo'n beetje geworden: Beter nu, dan nooit! Het is wel een opluchting dat het eindelijk duidelijker is geworden. De komende tijd verder met de grote ontdekkingsreis. Ik moet heel eerlijk zeggen, er gaat een wereld voor mij open.
Ik zelf ben ook een jaar weg geweest (2006) ivm zelfacceptatie en sinds 1,5 jaar weet mijn echtgenote van mij af (feb-2007)
Veel gesprekken gehad en up en down maar het gaat de goede weg op.
Neem de tijd, praat veel en open hierover, dring niets op enz enz
Ik ben ook begin 50 en woon ook in midden-nederland
en het verhaal lijkt op de mijne, vele jaren interne strijd
groetjes en succes