Tja Lady, het is niet eerlijk. Maar zoals met zo veel mag je voor jezelf vrij veel maar owee als de overheid of andere instanties zich er mee moeten (of gaan) bemoeien.
Een kind van een ander (bij wijze van spreken) is volgens hen nu eenmaal ingewikkelder en moeilijker op te voeden zeker.
En Joca gaat het allemaal nog een beetje? Ik hoop van wel.
Liefs,
Diana
iets waar ik erg mee zit en toch even kwijt wil
Moderator: Moderators
Hoewel deze draad al een tijdje inactief is, zit er wel een hoop naslaginformatie over een der meest wezenlijke dingen van de mensheid. En dit houdt niet op bij de personen die in de lichamen van het tegenoverstelde geslacht gevangen zitten, en zich daaruit trachten te bevrijden. In die hoedanigheid is het droppen van onderstaande posting van en reactie van Joca:
Als ik je geboortejaar optel bij je leeftijd dat je eerste zus in verwachting was hebben we het over 1973. Inmiddels zijn we 30 jaar verder, en de kans is derhalve groot dat het oudste kind van je oudste zus inmiddels over kinderen denkt of heeft. Indien er bij deze generatie kinderen op komst zijn, krijg je dan wederom dat in jouw ogen heerlijke gevoel, en ben je dan wederom van plan om met hun baby's van morgen mee bezig te zijn? En hoe staan zij er tegenover ?
Laatste opmerking over deze draad in deze reactie: De opmerking over vrouw in aangepast mannenlichaam moge dan misschien wel enigzins juist zijn, het doet M-V transseksuelen groot onrecht aan. Jullie zijn vrouw, wat voor vel er aan de buitenkant er ook aan zit. Relativeer niet te sterk dat het een aangepast mannenlichaam is. Ook al ontbreken er organen als baarmoeders, we leven nu in een tijd dat SRS, Androcur, Estradermpleisters en FFS mogelijk zijn. Dit was alleen mogelijk door technologische ontwikkeling en strijd voor erkenning. Het is te belangrijk voor TS'en om hier gemakkelijk over te doen.
Tenslotte: voor V-M transseksuelen geldt overeenkomstig: ze zijn man, wat voor vel er aan de buitenkant er ook aan zit.
Groetjes,
Josette
Quote: Volgens de heersende opvatting is het gebruikelijk om in transitie heel ver te gaan in een "passabel" uiterlijk. Maar als de VU met baarmoeders en zo begint, zie ik jullie daar weer op de stoep?
In de eerste plaats heeft niemand verlof nodig om zijn of haar meningen te openbaren, en zeker niet wanner zij afwijken van het grijze gemiddelde of politiek incorrect zijn. Het feit dat Joca hier een draad en discussie over opende kan ik alleen maar toejuichen, gezien de context waarin dit plaatsvond. Het baarmoedercitaat had veel invloed op jou en het was bittere noodzaak om dit op travestie.org te droppen. Niet droppen zou betekenen dat het de rest van de dag/avond en zelfs 's nachts in bed door je hoofd zou kunnen spelen.Joca: Alleen de opmerking al, die bracht me echt in alle staten. Als er iets is wat ik altijd als belangrijkste in mijn leven heb beschouwd, en nog steeds, is het wel het gevoel te hebben, dat zwanger zijn voor mijzelf het belangrijkste is voor mijn hele bestaan.
In navolging van dit citaat beschrijf je op je privé-site dat je bij een zwangerschap van een van je zussen een gevoel in je binnenste had dat je als heerlijk ervaarden, en dat je na de geboorte van die baby dagelijks over de vloer kwam en altijd met die baby bezig was.Joca: Ook in de periodes dat mijn zussen zwanger raakten. Ik voelde iets, ik zag iets aan ze, wat ik niet kan beschrijven of verwoorden. Maar het was wel iets, wat ik op een of andere manier herkende. Wat ikzelf ook zou moeten kunnen voelen en meemaken. Het was iets zo bekends en tegelijk zo ver weg van me.
Toen mijn oudste zus toentertijd zwanger was van haar eerste kind was ik net 11 jaar. En voor die tijd had ik altijd al een gevoel van er is iets anders aan me, ik ben niet zo als de andere jongens en meisjes. Ik wist alleen nog niet wat. Dat was en waarom, maar sinds die tijd, tijdens de eerste zwangerschap van mijn oudste zus, ben ik pas werkelijk gaan beseffen ik ben anders. En dat is in de loop der jaren alleen maar toegenomen. En dit heeft mijn verdere leven ook tot een hel gemaakt.
Als ik je geboortejaar optel bij je leeftijd dat je eerste zus in verwachting was hebben we het over 1973. Inmiddels zijn we 30 jaar verder, en de kans is derhalve groot dat het oudste kind van je oudste zus inmiddels over kinderen denkt of heeft. Indien er bij deze generatie kinderen op komst zijn, krijg je dan wederom dat in jouw ogen heerlijke gevoel, en ben je dan wederom van plan om met hun baby's van morgen mee bezig te zijn? En hoe staan zij er tegenover ?
Laatste opmerking over deze draad in deze reactie: De opmerking over vrouw in aangepast mannenlichaam moge dan misschien wel enigzins juist zijn, het doet M-V transseksuelen groot onrecht aan. Jullie zijn vrouw, wat voor vel er aan de buitenkant er ook aan zit. Relativeer niet te sterk dat het een aangepast mannenlichaam is. Ook al ontbreken er organen als baarmoeders, we leven nu in een tijd dat SRS, Androcur, Estradermpleisters en FFS mogelijk zijn. Dit was alleen mogelijk door technologische ontwikkeling en strijd voor erkenning. Het is te belangrijk voor TS'en om hier gemakkelijk over te doen.
Tenslotte: voor V-M transseksuelen geldt overeenkomstig: ze zijn man, wat voor vel er aan de buitenkant er ook aan zit.
Groetjes,
Josette
Laatst gewijzigd door Josette op za mar 08, 2003 2:03, 1 keer totaal gewijzigd.
Indien je de desbetreffende daad bij het woord wil voegen, ben je dan ook bereid om de consequentie te aanvaarden dat je economisch afhankelijk van je man wordt ? In het onaangename geval dat een huwelijk of samenwonen zodanig is dat er niets anders rest dan een scheiding zal een zeer grote kans zijn dat dit leidt tot "promotie" tot bijstandsmoeder. Een weinig benijdigswaardige positie. En hoe zit het als de kinderen ouder zijn en het huis uit gaan, hoe wil je dan het leven invullen ?Joanne: Ik ben overigens een hele conservatieve trut die gewoon zou willen trouwen, kinderen krijgen en huisvrouwtje zou willen spelen.
Een uit de mode geraakt maar mijns inziens een zeer waardevol en vervullend beroep waar ik volgens mij ook heel goed in zou zijn.
Let wel, ik zeg niet dat je het niet moet doen. Het is jouw leven, en we leven nu in een tijd dat je kunt blijven werken terwijl je kinderen hebt, ook al is dat zwaar, en ben je dikwijls gedwongen om dat parttime te doen. Maar waarin je ook de keus hebt om dat niet te doen en dus huisvrouw kan worden. Ik drop op het forum deze feedback om jou en ook anderen aan het denken te zetten. Omdat deze materie altijd op momenten komt, waarop je het niet verwacht. En als je het niet verwacht dan kan zo'n moment eerder komen dan dat je denkt.
Momenteel ben ik nog vrijgezel, maar rond 1992 met een vriendin speelde er een vergelijkbare materie. Buiten het feit dat ik zwaar verliefd op haar was, had ik ook als wens om mijn leven met haar verder te delen. Over kinderen hadden we het echter niet, daar in het circuit waar ik toen ik zat samenwonen al heel wat was. Helaas stierf dit ideaal met haar overlijden. Daarna wel met andere meisjes geprobeerd. Maar niemand om liefde mee te delen. Of ze waren al bezet, of we pasten niet bij elkaar, of de liefde kwam niet van haar zijde. Het feit dat ik mensen van mijn leeftijd of iets ouder jarenlang een relatie zie hebben, samenwonen, trouwen, kinderen krijgen drukt mij alleen nog maar meer op de feiten. Ik ben hiervoor ook voor onder behandeling. Men kan zeggen, dat overkomt je, maar soms kun je niet anders dan het geluk een handje helpen. Helaas is dit niet maakbaar.
Ik ben misschien van deze draad afgedwaald, maar ik ben benieuwd naar jullie reacties. Ook van Joca. Voor als er een oude wond is opengereten dan hiervoor alvast mijn verontschudiging en vooral het beste. Echter, ik vind de informatie te waardevol om deze draad te laten 'slapen'.
Laat het inhoudelijk op je inwerken en schroom niet om te posten.
Met vriendelijke groet,
Josette
Hoi Lieve Joost
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het verschrikkelijk voor je vind, dat je enige echte liefde in je leven een voortijdige dood gestorven is. Ik kan mij maar ten dele voorstellen hoe dat moet zijn en hoop het nooit mee te hoeven maken. Bij deze mijn welgemeende gevoelens van medeleven.
Maar nu verder met jouw reactie.
Ik geloof in sprookjes, Joost dat is het enige antwoord wat ik je kan geven. Mijn beeld van een huwelijk is onvoorwaardelijke liefde waarin je alles met elkaar deelt, zo ook de centjes de pijntjes en de vreugdes. Ook geloof ik werkelijk dat een huwelijk iets is wat je maar één keer in je leven hoort te doen en dan voor dat hele leven lang. Let wel, ik heb het nu over mijn ideaalbeeld en niet de norm zoals ik vind dat de wereld het zou moeten doen hoor. Voordat ik mensen tegen de schenen aan schop en zo. En binnen dat ideaalbeeld van het huwelijk, zou ik graag het ideaal beeld van die liefhebbende moeder, partner en huisvrouw willen leven.
En ja, als de kids het huis uit zijn dan is er nog mogelijkheid genoeg om mijzelf te ontplooien, ik heb de basis al en dat is belangrijk. Ik ken genoeg mensen die het zo gedaan hebben dus het moet mogelijk zijn. En dan het geval van scheiding, tsja... daar heb ik natuurlijk wel bij stilgestaan maar ik heb nog niet eens één relatie gehad in mijn leven en ik ben nu 33 dus wat mij betreft ga ik daar nog maar niet over lopen piekeren. Ik denk dat ik, met de levenservaring die ik nu heb, niet eerder in het huwelijks bootje stap dan dat ik heel errug zeker ben van mijn zaak, en ik hoop dat die levens ervaring er dan ook voor zorgt dat ik de juiste keuze neem en er van een scheiding nooit sprake hoeft te zijn.
Maar..... dit zijn de ideaalbeelden van menig pubermeisje en ik ben mij er dan ook heel goed van bewust, dat dit niet altijd zo loopt in realiteit. Neemt niet weg dat ik erin blijf geloven, gewoon omdat ik dat wil
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het verschrikkelijk voor je vind, dat je enige echte liefde in je leven een voortijdige dood gestorven is. Ik kan mij maar ten dele voorstellen hoe dat moet zijn en hoop het nooit mee te hoeven maken. Bij deze mijn welgemeende gevoelens van medeleven.
Maar nu verder met jouw reactie.
Ik geloof in sprookjes, Joost dat is het enige antwoord wat ik je kan geven. Mijn beeld van een huwelijk is onvoorwaardelijke liefde waarin je alles met elkaar deelt, zo ook de centjes de pijntjes en de vreugdes. Ook geloof ik werkelijk dat een huwelijk iets is wat je maar één keer in je leven hoort te doen en dan voor dat hele leven lang. Let wel, ik heb het nu over mijn ideaalbeeld en niet de norm zoals ik vind dat de wereld het zou moeten doen hoor. Voordat ik mensen tegen de schenen aan schop en zo. En binnen dat ideaalbeeld van het huwelijk, zou ik graag het ideaal beeld van die liefhebbende moeder, partner en huisvrouw willen leven.
En ja, als de kids het huis uit zijn dan is er nog mogelijkheid genoeg om mijzelf te ontplooien, ik heb de basis al en dat is belangrijk. Ik ken genoeg mensen die het zo gedaan hebben dus het moet mogelijk zijn. En dan het geval van scheiding, tsja... daar heb ik natuurlijk wel bij stilgestaan maar ik heb nog niet eens één relatie gehad in mijn leven en ik ben nu 33 dus wat mij betreft ga ik daar nog maar niet over lopen piekeren. Ik denk dat ik, met de levenservaring die ik nu heb, niet eerder in het huwelijks bootje stap dan dat ik heel errug zeker ben van mijn zaak, en ik hoop dat die levens ervaring er dan ook voor zorgt dat ik de juiste keuze neem en er van een scheiding nooit sprake hoeft te zijn.
Maar..... dit zijn de ideaalbeelden van menig pubermeisje en ik ben mij er dan ook heel goed van bewust, dat dit niet altijd zo loopt in realiteit. Neemt niet weg dat ik erin blijf geloven, gewoon omdat ik dat wil
hoi
even heel kort.
joost wat je vraagt betreft ,dit had je niet op een slechter tijdstip kunnen doen eigenlijk,dit is iets wat mij zeer bezighoud en zeer diep raakt en veel emoties in me losmaakt,zoals je al begrepen had uit mij oorspronkelijke posting,feit dat ik verder ook niet meer gereageert heb op de postings en vragen van de anderen in deze draad geeft ook al aan dat ik het er heel moeilijk mee heb.
daar ik de laatste dagen al een moeilijk gesprek heb gehad welk niet echt goed is verlopen,en een heel belangrijk gesprek,wat ik vandaag zou hebben,niet doorging,daar de persoon in kwestie ziek is,waardoor ik momenteel toch al vrij emotioneel ben ,en het feit dat ik woensdag ook de eerste van een stel belangrijke gesprekken heb,welke uiteindelijk,gaan beslissen of ik wel of geen toekomst heb verder,wil ik nu even verder er niet op ingaan,daar ik toch probeer te vermijden dat mijn emoties teveel de overhand op me gaan krijgen,hoop dat je dat begrijpt.
beloof niets maar wil zelf wel en zal proberen je alsnog een antwoord te geven,hier zul je echter nog even op moeten wachten ben ik bang.
groetjes joca
even heel kort.
joost wat je vraagt betreft ,dit had je niet op een slechter tijdstip kunnen doen eigenlijk,dit is iets wat mij zeer bezighoud en zeer diep raakt en veel emoties in me losmaakt,zoals je al begrepen had uit mij oorspronkelijke posting,feit dat ik verder ook niet meer gereageert heb op de postings en vragen van de anderen in deze draad geeft ook al aan dat ik het er heel moeilijk mee heb.
daar ik de laatste dagen al een moeilijk gesprek heb gehad welk niet echt goed is verlopen,en een heel belangrijk gesprek,wat ik vandaag zou hebben,niet doorging,daar de persoon in kwestie ziek is,waardoor ik momenteel toch al vrij emotioneel ben ,en het feit dat ik woensdag ook de eerste van een stel belangrijke gesprekken heb,welke uiteindelijk,gaan beslissen of ik wel of geen toekomst heb verder,wil ik nu even verder er niet op ingaan,daar ik toch probeer te vermijden dat mijn emoties teveel de overhand op me gaan krijgen,hoop dat je dat begrijpt.
beloof niets maar wil zelf wel en zal proberen je alsnog een antwoord te geven,hier zul je echter nog even op moeten wachten ben ik bang.
groetjes joca
Lieve Joca
Die emoties zijn er niet voor niks.
Gooi ze er uit dat is de enige manier om in het reine te komen met je zelf.
Ik denk dat ik namens vele zusters spreek die je voor zijn gegaan dat de gesprekkenfase van je transitie een hoop los maken. Het is het spreekwoordelijke putdeksel wat opengetrokken wordt en dat is niet voor niks. In die put zit de bagger die je jaren en jaren hebt weggestopt en die je hele systeem verstopt. Om verder te kunnen zul je die bagger er uit moeten werken en wat is daarvoor een betere plaats dan hier tussen de mensen die je begrijpen. Of als je dat liever hebt de mensen in je directe omgeving. Er is maar één ding wat je volgens mij beter niet kan doen en dat is het opnieuw weg te stoppen. Emotie is namelijk wat een mens zo laat verschillen van andere wezens en daar hoef je absoluut niet bang voor te zijn. Laat maar komen die orkaan, je zal zien dat het oplucht.
Als je het niet hier wil doen prima, ik heb ook een priveadres en wil best als jouw uitlaat klep fungeren.
Komop meid je kan het...
Die emoties zijn er niet voor niks.
Gooi ze er uit dat is de enige manier om in het reine te komen met je zelf.
Ik denk dat ik namens vele zusters spreek die je voor zijn gegaan dat de gesprekkenfase van je transitie een hoop los maken. Het is het spreekwoordelijke putdeksel wat opengetrokken wordt en dat is niet voor niks. In die put zit de bagger die je jaren en jaren hebt weggestopt en die je hele systeem verstopt. Om verder te kunnen zul je die bagger er uit moeten werken en wat is daarvoor een betere plaats dan hier tussen de mensen die je begrijpen. Of als je dat liever hebt de mensen in je directe omgeving. Er is maar één ding wat je volgens mij beter niet kan doen en dat is het opnieuw weg te stoppen. Emotie is namelijk wat een mens zo laat verschillen van andere wezens en daar hoef je absoluut niet bang voor te zijn. Laat maar komen die orkaan, je zal zien dat het oplucht.
Als je het niet hier wil doen prima, ik heb ook een priveadres en wil best als jouw uitlaat klep fungeren.
Komop meid je kan het...
hoi joanne
om te beginnen ik waardeer je aanbod zeer.
het is echter niet zo dat ik me emoties probeer te verdringen,ben alleen bang dat het nu me even teveel zou kunnen worden.
het de laatste maanden een aaneengeschakeling gehad van gebeurtenissen die voor mijzelf op zijn zachts uitgedrukt niet echt gunstig zijn verlopen,waardoor ik nu weer even iets ga krijgen van dat is allemaal fout gegaan,dus waarom zouden komende gesprekken wel goed gaan,dit is een gedachtengang die ik letterlijk kan missen als kiespijn.
als ik nu,met het oog op gesprekken die woensdag beginnen,ook nog zou posten over dingen die me zo diep raken ben ik gewoon bang dat het net een druppel teveel kan zijn,en dat mijn emoties zover de overhand krijgen dat ik de dingen niet meer goed kan zien als ze zijn en dat wil ik ten koste van alles vermijden nu.
en zoals ik al aangaf ik wil er zelf best over praten,alleen nu nog even niet.
zoals je zei die gesprekken fase is voor vele zoniet allen van ons iets heel belangrijks,en het is in een klein jaar tot nu toe het enigste lichtpuntje wat ik heb,en hier wil ik me nu ook even volledig oprichten.
en zeker daar dit het eerste gesprek word,waarbij ikzelf weer tegenover een nieuw persoon komt te staan,en ik weet het die is er om mijn te helpen,en ik weet ook dat ze heel goed op de hoogte is met alle problematiek eromheen,toch is juist dit eerste gesprek voor mij zo belangrijk,omdat dit toch zal uitmaken hoe de rest van de gesprekken zullen gaan lopen,het zal van mijn kant uit toch grotensdeels iets zijn van aftasten van de ander ,in hoever en hoe snel ik die persoon vertrouw,en mezelf openstel tegen haar.
groetjes joca
om te beginnen ik waardeer je aanbod zeer.
het is echter niet zo dat ik me emoties probeer te verdringen,ben alleen bang dat het nu me even teveel zou kunnen worden.
het de laatste maanden een aaneengeschakeling gehad van gebeurtenissen die voor mijzelf op zijn zachts uitgedrukt niet echt gunstig zijn verlopen,waardoor ik nu weer even iets ga krijgen van dat is allemaal fout gegaan,dus waarom zouden komende gesprekken wel goed gaan,dit is een gedachtengang die ik letterlijk kan missen als kiespijn.
als ik nu,met het oog op gesprekken die woensdag beginnen,ook nog zou posten over dingen die me zo diep raken ben ik gewoon bang dat het net een druppel teveel kan zijn,en dat mijn emoties zover de overhand krijgen dat ik de dingen niet meer goed kan zien als ze zijn en dat wil ik ten koste van alles vermijden nu.
en zoals ik al aangaf ik wil er zelf best over praten,alleen nu nog even niet.
zoals je zei die gesprekken fase is voor vele zoniet allen van ons iets heel belangrijks,en het is in een klein jaar tot nu toe het enigste lichtpuntje wat ik heb,en hier wil ik me nu ook even volledig oprichten.
en zeker daar dit het eerste gesprek word,waarbij ikzelf weer tegenover een nieuw persoon komt te staan,en ik weet het die is er om mijn te helpen,en ik weet ook dat ze heel goed op de hoogte is met alle problematiek eromheen,toch is juist dit eerste gesprek voor mij zo belangrijk,omdat dit toch zal uitmaken hoe de rest van de gesprekken zullen gaan lopen,het zal van mijn kant uit toch grotensdeels iets zijn van aftasten van de ander ,in hoever en hoe snel ik die persoon vertrouw,en mezelf openstel tegen haar.
groetjes joca
-
Diana
- ff weer wat posten
- Berichten: 37
- Lid geworden op: do apr 25, 2002 0:51
- Locatie: NH
- Contacteer:
Hoi Joca,
Je hebt gelijk als je je zonder te laten afleiden door wat dan ook wilt voorbereiden op een van de belangrijkste gesprekken uit je leven tot nog toe. Ik heb niet mee gemaakt wat jij hebt, maar ik kan wel inschatten wat je bezig houdt en voel erg met je mee.
Heel veel sterkte de komende tijd en ik weet zeker dat je, wanneer nodig, de hulp zal vragen en aannemen van Joanne of anderen die je kunnen en willen helpen.
Liefs, Diana
Je hebt gelijk als je je zonder te laten afleiden door wat dan ook wilt voorbereiden op een van de belangrijkste gesprekken uit je leven tot nog toe. Ik heb niet mee gemaakt wat jij hebt, maar ik kan wel inschatten wat je bezig houdt en voel erg met je mee.
Heel veel sterkte de komende tijd en ik weet zeker dat je, wanneer nodig, de hulp zal vragen en aannemen van Joanne of anderen die je kunnen en willen helpen.
Liefs, Diana
Hallo Joca,
In de eerste plaats mijn excuses voor het voor jou slechte tijdstip waarop ik mijn vragen aan jou stelde, en het inblazen van nieuw leven van deze draad. Een handeling die onnodig kwetsend voor je is. Ik vond de inhoud van deze draad echter te waardevol. Om die reden dacht ik: daar kan wat mee gedaan worden. Daarom ook de vragen die ik je stelde, en het inblazen van nieuw leven van deze draad.
Het gaat echter over iets wat je in het practische leven vrijwel gedwongen wordt om te relativeren, al is dat emotioneel vrijwel onmogelijk. Het gaat om iets wat heel wezenlijk is bij mensen, maar waar je als niet-TS uiterst moeilijk in kan verplaatsen. Ook al heb je inhoudelijk belangstelling. En in het emotionele, daar zit ook het moeilijke. Neem daarom ruim de tijd om dit te verwerken, en zowel voor als na het gesprek van vandaag (woensdag 12.03.2003). Niemand behalve jou kan bepalen wanneer je mentaal en/of geestelijk in staat bent om dit op een rij te hebben. Het enige wat zeker is, dat er zeer veel tijd in gaat zitten.
Derhalve wens ik je het allerbeste voor de toekomst. En leef alvast naar zaterdag met Barbie in Holland toe. Het kan zeer van belang zijn om zo'n activiteit of aanverwant te doen.
Met vriendelijke groet,
Josette
In de eerste plaats mijn excuses voor het voor jou slechte tijdstip waarop ik mijn vragen aan jou stelde, en het inblazen van nieuw leven van deze draad. Een handeling die onnodig kwetsend voor je is. Ik vond de inhoud van deze draad echter te waardevol. Om die reden dacht ik: daar kan wat mee gedaan worden. Daarom ook de vragen die ik je stelde, en het inblazen van nieuw leven van deze draad.
Het gaat echter over iets wat je in het practische leven vrijwel gedwongen wordt om te relativeren, al is dat emotioneel vrijwel onmogelijk. Het gaat om iets wat heel wezenlijk is bij mensen, maar waar je als niet-TS uiterst moeilijk in kan verplaatsen. Ook al heb je inhoudelijk belangstelling. En in het emotionele, daar zit ook het moeilijke. Neem daarom ruim de tijd om dit te verwerken, en zowel voor als na het gesprek van vandaag (woensdag 12.03.2003). Niemand behalve jou kan bepalen wanneer je mentaal en/of geestelijk in staat bent om dit op een rij te hebben. Het enige wat zeker is, dat er zeer veel tijd in gaat zitten.
Derhalve wens ik je het allerbeste voor de toekomst. En leef alvast naar zaterdag met Barbie in Holland toe. Het kan zeer van belang zijn om zo'n activiteit of aanverwant te doen.
Met vriendelijke groet,
Josette
hoi
joost om te beginnen er is geen enkele reden voor jou om je excuus aan te bieden.
je bedoelingen met de draad nieuw leven in te blazen zijn ter goede trouw,en daarbij jij bent en kan niet op de hoogte zijn van mijn agenda en problemen, is gewoon even ongelukkig moment geweest voor mijzelf meer niet.
heb het inmiddels achter de rug,en het zit momenteel wel goed met mezelf weer gelukkig.
wat de beurs betreft ben bang dat ik daar niet heen zal gaan helaas,zie daar teveel mooie dingen waarschijnlijk waar ik geen geld voor hebt dus,tja toch maar beter misschien mezelf niet in verleiding te brengen
.
heb wel enig huiswerk meegekregen gister waar ik nu eerst even me aandacht aan ga schenken uiteraard,hierna zal ik proberen hier weer antwoord te geven op je vragen.
groetjes joca
ps joanne verslag van gister staat ,onder draad eerste serieuze stap en op mijn persoonlijke website
joost om te beginnen er is geen enkele reden voor jou om je excuus aan te bieden.
je bedoelingen met de draad nieuw leven in te blazen zijn ter goede trouw,en daarbij jij bent en kan niet op de hoogte zijn van mijn agenda en problemen, is gewoon even ongelukkig moment geweest voor mijzelf meer niet.
heb het inmiddels achter de rug,en het zit momenteel wel goed met mezelf weer gelukkig.
wat de beurs betreft ben bang dat ik daar niet heen zal gaan helaas,zie daar teveel mooie dingen waarschijnlijk waar ik geen geld voor hebt dus,tja toch maar beter misschien mezelf niet in verleiding te brengen
.heb wel enig huiswerk meegekregen gister waar ik nu eerst even me aandacht aan ga schenken uiteraard,hierna zal ik proberen hier weer antwoord te geven op je vragen.
groetjes joca
ps joanne verslag van gister staat ,onder draad eerste serieuze stap en op mijn persoonlijke website
Joca: wat de beurs betreft ben bang dat ik daar niet heen zal gaan helaas,zie daar teveel mooie dingen waarschijnlijk waar ik geen geld voor hebt dus,tja toch maar beter misschien mezelf niet in verleiding te brengen
Ik kan niemand dwingen, maar ga juist naar zoiets. En anders is een minder kostbaar alternatief warm aanbevolen. En wanneer je weet dat er teveel mooie dingen aanwezig zijn waar je het geld er niet voor hebt dan is er een meedogenloze als doeltreffende methode: alleen zoveel geld als nodig is meenemen voor vervoer (benzine of treinkaartje), entree en eventueel eten en drinken, en zelfs het eten en drinken kun je zelf meenemen. Ik hanteer zelf bij beursbezoek een vergelijkbare strakke financiële 'policy'. Een beperkt budget en daar moet ik het mee doen, werkt altijd. Je kunt je overal arm kopen, is het niet aan Barbies, dan wel bijvoorbeeld aan elegante dameslaarzen, grammofoonplaten, modeltreinen, en vooral die laatste, als je niet uitkijkt ben je zo failliet aan een extreem gedetailleerd, handgemaakte messing locomotief. Ik heb het te vaak gezien om nog indruk op me te maken. Maar zoals met zeer veel materiële dingen in het leven, het is wat de gek er voor geeft, en de gek geeft er maar al te vaak veel geld voor. A thing called economy. . .
Ik schrijf zoiets om je een hart onder de riem te steken en om je op te beuren. TS en hoe daar mee om te gaan is zeer belangrijk voor je levenskwaliteit, dat geldt ook voor de vragenlijsten die je als huiswerk heb gekregen. Echter, om je eigen op te knappen is het dikwijls zeer aan te raden om daarbuiten te ontspannen. Off-the-record kan de kwaliteit van het desbetreffende huiswerk aanzienlijk ten goede komen.
Je hoeft niet in hogesnelheidstempo mijn vragen te beantwoorden. Het komt de kwaliteit ten goede wanneer dit in een kalm tempo gebeurt.
Ik heb eveneens jouw nieuwe gedeelte op je site gelezen, 't zag 'r goed uit.
Bovendien reageerde Joanne op een andere vraag in deze topic van mij zeer constructief, en van zoiets knap ik van op. Joanne, daar ben ik jou dankbaar voor.
Citaat van Voltaire: Ik kan uw mening nog zo abject vinden, maar ik zal uw recht verdedigen om die te uiten.
Met vriendelijke groet,
Josette
hoi
.
(geintje)
hoezo wat de gek er voor overheeft??
en ja hoor je leest het goed vijftienhonderd dollar inmiddels
zoals je ziet niet alleen treintjes maar ook met barbies kan je zeer snel failliet gaan
aan de andere kant,het kan dus ook een heel goede investering zijn blijkbaar
deze scans komen uit de catalogus van 2001 dus tja als je je investering in 6 a 7 jaar kan verzesvoudigen,heeft ook wel wat natuurlijk,en nee helaas heb ik bovenstaande dus niet in mijn verzameling zitten
.
en hoewel iets bescheidener,deze dame(s) daar en tegen heb ik weer wel in de verzameling zitten,zowel de blonde als de roodharige. .
maar dwaal een beetje te ver af nu dit zijn dingen die op een heel ander forum thuishoren(sorry hiervoor dames en heer uiteraard ) heb je nu eenmaal met passies
even serieus tuurlijk zo`n beurs kan een heel goede afleiding zijn en een bron van ontspanning,dat weet ik maar al te goed,maar omdat ik het momenteel financieel niet kan verantwoorden is niet de enigste reden dat ik niet ga hoor,zijn momenteel gewoon een paar dingen die ik moet doen en voorbereiden die nu even een hogere prioriteit hebben,en daar heb ik ook tijd voor nodig das alles,en daarbij ben nooit iemand geweest die echt elke beurs afliep hoor,en dit zal zeker ook niet de laatste beurs zijn die gehouden word .
wat mijn huiswerk betreft dit heb ik inmiddels ook al grotendeels af gelukkig 2 lijsten zijn klaar inclusief bio,alleen bij enkele vragen van derde lijst heb ik nog niet alle informatie van bij de hand zal daar eerst even bij familie ofzo moeten informeren,dus ook dit gaat goedkomen .
groetjes joca
hmm joost,dus jij wil een vrouw ergens heensturen terwijl je weet dat ze een passie heeft voor alles wat ze daar tegenkomt ,en haar gelijktijdig alle middelen om daar iets te kunnen doen ontzeggen,hmm zit nu te twijfelen of ik je niet aan moet geven bij amnesty international ofzo,want dit riekt een beetje naar marteling hoor vindt ikEn wanneer je weet dat er teveel mooie dingen aanwezig zijn waar je het geld er niet voor hebt dan is er een meedogenloze als doeltreffende methode: alleen zoveel geld als nodig is meenemen voor vervoer (benzine of treinkaartje), entree
.(geintje)
en vooral die laatste, als je niet uitkijkt ben je zo failliet aan een extreem gedetailleerd, handgemaakte messing locomotief. Ik heb het te vaak gezien om nog indruk op me te maken. Maar zoals met zeer veel materiële dingen in het leven, het is wat de gek er voor geeft
hoezo wat de gek er voor overheeft??
en ja hoor je leest het goed vijftienhonderd dollar inmiddels zoals je ziet niet alleen treintjes maar ook met barbies kan je zeer snel failliet gaan
aan de andere kant,het kan dus ook een heel goede investering zijn blijkbaar
deze scans komen uit de catalogus van 2001 dus tja als je je investering in 6 a 7 jaar kan verzesvoudigen,heeft ook wel wat natuurlijk,en nee helaas heb ik bovenstaande dus niet in mijn verzameling zitten
.en hoewel iets bescheidener,deze dame(s) daar en tegen heb ik weer wel in de verzameling zitten,zowel de blonde als de roodharige.
.maar dwaal een beetje te ver af nu dit zijn dingen die op een heel ander forum thuishoren(sorry hiervoor dames en heer uiteraard
) heb je nu eenmaal met passies even serieus tuurlijk zo`n beurs kan een heel goede afleiding zijn en een bron van ontspanning,dat weet ik maar al te goed,maar omdat ik het momenteel financieel niet kan verantwoorden is niet de enigste reden dat ik niet ga hoor,zijn momenteel gewoon een paar dingen die ik moet doen en voorbereiden die nu even een hogere prioriteit hebben,en daar heb ik ook tijd voor nodig das alles,en daarbij ben nooit iemand geweest die echt elke beurs afliep hoor,en dit zal zeker ook niet de laatste beurs zijn die gehouden word .
wat mijn huiswerk betreft dit heb ik inmiddels ook al grotendeels af gelukkig 2 lijsten zijn klaar inclusief bio,alleen bij enkele vragen van derde lijst heb ik nog niet alle informatie van bij de hand zal daar eerst even bij familie ofzo moeten informeren,dus ook dit gaat goedkomen
.groetjes joca