Kleding en attributen

[cillyjet]

Hallo allemaal,

Kan iemand mij enkele tips geven waar ik mijn kleding en schoenen en dergelijke kan stallen, kan het thuis niet verbergen en iedere ker weggooien word te kostbaar.

Cillyjet

[chica]

Poeh, das lastig cillyjet..
kan je het niet in een doos doen die ergens achterdoor in een kast of op zolder staat?

[Bea-Smit.]

Hallo Cillyjet,

ik ken een T** die heeft bij een alleenstaande vrouw een kamer gehuurd om daar de attrinbuten op te slaan, maar daar zich ook om te kleden enz.
Misschien iets voor jou??

Groetjes Bea.

[Kim Femme]

Hi Cillyjet,
Je mag je spulletjes wel bij mij stallen.
Informeer mij maar middels een pb'tje over de naam van jouw woonplaats.
Als dan blijkt dat we niet te ver bij elkaar vandaan wonen kan dat wellicht
een oplossing zijn.
groetjes,
Kim Femme.

[Irene]

Een vuilniszak achter in de auto kan ook een tijdelijke oplossing zijn misschien.

Irene

[Joyy]

uehm, misschien tijd om open kaart te spelen?

dit hou je op lange termijn psychisch niet vol

nee, is geen antwoord maar ik denk dat het geen gezonde situatie is als je zo om moet gaan met je travestie

je hebt wel opslagplaatsen zoals shurgart, maar weet niet of ze daar ook kluisjes hebben

[AM_ber_79]

je hebt wel opslagplaatsen zoals shurgart, maar weet niet of ze daar ook kluisjes hebben

opslagplaatsen lijken mij ook geen goede oplossing. Daar krijg je namelijk post van. Wat je wel zou kunnen doen is bv een kluisje op een station nemen. Geen registratie en toch veilig.

[cillyjet]

Poeh, das lastig cillyjet..
kan je het niet in een doos doen die ergens achterdoor in een kast of op zolder staat?

dat is helaas geen optie

[kate]

Wat lief van je Kim...

Mijn vrouw is op de hoogte maar toch hou ik het een beetje uit de buurt.
Ik heb de spullen in koffers met een slotje op zolder. Maar af en toe lonkt de uitverkoop en komt de kleding in karrevrachten met de TNT binnen.
De koffers raken een beetje vol en aan strijken heb ik ook een hekel.

[Petra v]

uehm, misschien tijd om open kaart te spelen?

dit hou je op lange termijn psychisch niet vol

nee, is geen antwoord maar ik denk dat het geen gezonde situatie is als je zo om moet gaan met je travestie

je hebt wel opslagplaatsen zoals shurgart, maar weet niet of ze daar ook kluisjes hebben

Ik ben het hier helemaal mee eens.
( Behalve dat van Shurgard. Vind ik slim bedacht, maar of het uitkomst biedt? )

Ik weet even niet hoe de situatie thuis is, maar jij bent in ieder geval de helft van een evt partnerschap, en bent niet onderdanig aan de ander.

Natuurlijk is het misschien confronterend, maar ik geloof dat het ter discussie brengen de enige weg is. Als je begrip en mede werking wenst, vertel het zsm. Je evt partner kan dan mee groeien.

Het gevoel door de evt partner "bedrogen" te worden door jouzelf door alle verstop praktijken als dat uitkomt is waarschijnlijk funest.
Zelf vertellen is bij ver het meest respectvol en dan gebeurt het op een moment wanneer jij er klaar voor bent, en dat is niet het geval als het "ontdekt" wordt.
De angst om een relatie, als die er is, te verstoren is heel rieeel.
Echter verstoppen is een gebed zonder einde. En zo zonder van de tijd. Wanneer houdt dat dan op?
Er nog niet aan toe zijn om de evt gevolgen daarvan op te kunnen vangen?
Dat ben je volgens mij nooit.
Voelt het nu moeilijk? Hoe langer het duurt hoe meer last het mee draagt.
Hoe confronterend het lijkt, open kaart spelen is volgens mij het beste wat je kunt doen. Voor je eigen welzijn en dat van de ander.
Hoe eerder de kogel door de kerk is, hoe eerder dat men verder kan, met een leven zonder een tweede leven, een geheime leven.
Hoe eerder het in het openheid komt, hoe eerder jij met JOU leven verder kan. En hoe eerder de evt partner er mogelijk op in kan spelen en mee groeien.

En denk niet dat de evt andere partij er niets in de gaten heeft, vaak hebben mensen al lang wel iets in de gaten, en maar wachten op het moment dat ( jij ) het zelf vertelt wat er precies gaande is.

Ik heb achteraf, nu, meer dan 25 jaren weggegooid in de personage van iemand die ik niet was. Onzekerheid, maar ook niet het lef hebbend om recht uit te vertellen wat ik toen voelde, en daarmee was de kans mijn gevoelens te onderzoeken bekeken. Ik weet dus ook niet wat er toen uit was gekomen, maar ik heb er wel voor gezorgd dat ik het niet kon ontwikkelen.

Angst om niet begrepen te worden, het huwelijk te verstoren. Wat heb ik mezelf daar mee aangedaan?
Die verloren jaren zie ik niet meer terug.
Maak zelf niet dezelfde fout.
Bij mij was het toen nog niet helemaal duidelijk, bij jou ligt dat gelukkig anders.

Wees respectvol, niet alleen naar de ander toe, maar heb tegelijk respect voor je eigen. De ander heeft het recht te weten wat er gaande is, recht op openheid, en je bent dat jezelf ook verschuldigd. Hoeft vandaag niet, morgen mag ook wel. Geloof me, 25 jaar is zomaar voorbij, voor dat je het weet. en bedenk, dat mocht het leiden tot één-ieder zijn eigen weg gaan, je gunt jezelf en de ander daar mee de mogelijkheid een nieuwe start te maken. Hoe jonger je bent mocht dat onverhoopt gebeuren, hoe gemakkelijker een nieuwe start is.

Maar de uitkomst kan alle kanten op. Ga niet meteen van het minst wenselijk scenario uit.

Wat je ook beslist, ik wens je veel sterkte ermee.

[petratv1975]

In begin had ik het allemaal in verhuisdozen staan op zolder maar nu hangt het gewoon bij de kleren van mijn vriendin.
de panty's en ondergoed lenen we zelfs van elkaar

[Anne-Claire]

Wat dacht je er van om een citybox te huren ? Die zijn er al vanaf 1m3