Ter uwer Info
Moderator: Moderators
Hoi Joanne,
is niet het geval. Of ik moet over heel Europa beroemd zijn
Kijk, ik weet heus wel dat er mensen zijn die wel iets zien of vermoeden, maar dat vind ik ook niet zo erg. Zolang ze maar niet gaan "meneren".
En ik heb ook wel te horen gekregen, als ik wel open werd omdat we het bijvoorbeeld over elkaars familieomstandigheden hadden, dat ze zoiets echt niet gedacht hadden. Het mooiste was in dat geval, dat het daarna nog net zo gezellig was en ik nog net zoveel mevrouw was als voordt ik "het" vertelde. Zulke mensen bestaan ook.
is niet het geval. Of ik moet over heel Europa beroemd zijn
Kijk, ik weet heus wel dat er mensen zijn die wel iets zien of vermoeden, maar dat vind ik ook niet zo erg. Zolang ze maar niet gaan "meneren".
En ik heb ook wel te horen gekregen, als ik wel open werd omdat we het bijvoorbeeld over elkaars familieomstandigheden hadden, dat ze zoiets echt niet gedacht hadden. Het mooiste was in dat geval, dat het daarna nog net zo gezellig was en ik nog net zoveel mevrouw was als voordt ik "het" vertelde. Zulke mensen bestaan ook.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
<Vooral vanwege het feit dat jij geen partner hebt hoeven grieven met je transitie.>
Nou, nu je toch die veronderstelling doet.......ik heb me nooit anders voor gedaan dan ik ben. Mijn eerste vriend in Amsterdam vertelde me in het begin van onze relatie 'jij bent helemaal geen jongen. Jij bent een meisje'.
Hij-en ook anderen trouwens, waren dus niet verbaasd over mijn transitie, allerminst zelfs. Ze zagen het als in het verlengde van mijn natuur liggend, net als mijn 4 broers trouwens, die unaniem reageerden met 'nu pas'? (ik was al 28)
Je kunt me van alles wijs maken, behalve dan dat je ts/tg gevoelens op latere leeftijd uit de lucht komen vallen.
Jezelf anders voordoen dan je in werkelijkheid bent,en die partner daar eerst in mee laten gaan, en vervolgens in transitie gaan. ...<Dát vind ik onterecht> .
Mila.
Nou, nu je toch die veronderstelling doet.......ik heb me nooit anders voor gedaan dan ik ben. Mijn eerste vriend in Amsterdam vertelde me in het begin van onze relatie 'jij bent helemaal geen jongen. Jij bent een meisje'.
Hij-en ook anderen trouwens, waren dus niet verbaasd over mijn transitie, allerminst zelfs. Ze zagen het als in het verlengde van mijn natuur liggend, net als mijn 4 broers trouwens, die unaniem reageerden met 'nu pas'? (ik was al 28)
Je kunt me van alles wijs maken, behalve dan dat je ts/tg gevoelens op latere leeftijd uit de lucht komen vallen.
Jezelf anders voordoen dan je in werkelijkheid bent,en die partner daar eerst in mee laten gaan, en vervolgens in transitie gaan. ...<Dát vind ik onterecht> .
Mila.
in het bericht waaruit je citeert zei ik: "zonder de persoonlijke lading die ik er bij jou in bemerk", dus niet precies hetzelfde...mila schreef:Hoi Janiek,
<En ook van omstanders heb ik wel te horen gekregen "zonde dat ze er vaak zo laat achter komen, voor vrouw en kinderen bedoel ik dan". >
Die zeggen dus precies hetzelfde als ik. En wat zouden de vrouwelijke omstanders denken dan? Raad eens?
Hetzelfde als ik.
Mila.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
<in het bericht waaruit je citeert zei ik: "zonder de persoonlijke lading die ik er bij jou in bemerk", dus niet precies hetzelfde...>
Goed dan....dan verwoord ik hierbij wat ik en je vrouwelijke omstanders denken.....'als mijn man tg/ts zou blijken te zijn, dan voel ik me zwaaaaaaar belazerd. Met wie ben ik al die jaren geweest dan? Een vrouw blijkt nu? Ben ik dan lesbisch soms? Als ik blijf, wat gebeurd er dan? Dan gaat de hele relatie om die tg/ts draaien, en ik ben NIET lesbisch, en ook al niet masochistisch opofferend , en daarom neem ik nu METEEN de benen, de echtscheidingpapieren worden later opgestuurd.'
Of vind je dit een heel erg onrealistisch scenario?
Mila.
Goed dan....dan verwoord ik hierbij wat ik en je vrouwelijke omstanders denken.....'als mijn man tg/ts zou blijken te zijn, dan voel ik me zwaaaaaaar belazerd. Met wie ben ik al die jaren geweest dan? Een vrouw blijkt nu? Ben ik dan lesbisch soms? Als ik blijf, wat gebeurd er dan? Dan gaat de hele relatie om die tg/ts draaien, en ik ben NIET lesbisch, en ook al niet masochistisch opofferend , en daarom neem ik nu METEEN de benen, de echtscheidingpapieren worden later opgestuurd.'
Of vind je dit een heel erg onrealistisch scenario?
Mila.
- Irene
- ForumDiva 3000
- Berichten: 3151
- Lid geworden op: di mar 28, 2006 16:48
- Locatie: Breda
- Contacteer:
In de eerste plaats reageert iedereen vanuit haar- of zichzelf, maar dat wil nog niet zeggen dat je je niet kan proberen in een ander te verplaatsen, en als dat niet lukt toch proberen respect voor een ander op te brengen.
Ten tweede refereerde ik met mijn opmerking uitsluitend op de bijgeplaatste quote, dat niemand je wijs kan maken dat TS/TG gevoelens zich pas op latere leeftijd manifesteren. Ik ken er daar toch zat van, die zouden volgens jou dus allemaal doen alsof, daar geloof ik dan weer niks van.
Irene
Ten tweede refereerde ik met mijn opmerking uitsluitend op de bijgeplaatste quote, dat niemand je wijs kan maken dat TS/TG gevoelens zich pas op latere leeftijd manifesteren. Ik ken er daar toch zat van, die zouden volgens jou dus allemaal doen alsof, daar geloof ik dan weer niks van.
Irene
Kleine stapjes
- Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Toch komt dat voor. In mijn geval bijvoorbeeld ben ik er 33 jaar lang van overtuigd geweest dat ik een jongen/man was. Pas in het 34e jaar kwam ik er achter dat ik "ook een vrouwelijke kant had". En pas in het 36e jaar durfde ik te accepteren dat ik -mogelijk- toch een vrouw-in-een-mannenlichaam was...mila schreef:Je kunt me van alles wijs maken, behalve dan dat je ts/tg gevoelens op latere leeftijd uit de lucht komen vallen.
En natuurlijk heb ik, terugredenerend, wel momenten gehad dat ik verlangde naar het leven als vrouw. Maar al die momenten heb ik gedacht dat "iedere jongen/man daar op z'n tijd wel last van had"...
Ik ben nu 37, ben aangemeld bij de VU en de psycholoog van het genderteam ziet mij, met kennis van dit hele verhaal, als transseksueel.
Dus ja, Mila, het komt echt voor.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
Janiek:
Ik vind die 'moet je maar tegen kunnen' mentaliteit ontzettend onnodig, je moet maar eens lief zijn dan betekenen we tenminste iets voor elkaar
liefs Dorine
Dat vind ik werkelijk heel mooi gezegd, iemand die passable is en nu eens niet als een prinses gaat vertellen dat ze haar hele leven al zo n fantastische vrouw is geweest, of zich superieur waant, het is gewoon een kwestie van geluk in hoeverre je lichamelijke eigenschappen nog aan kan passen (met chirurgie en hormonen) soms lukt dat totaal niet. Janiek respecteer iemand die minder 'goed gelukt' is evenzeer als iemand die moeiteloos passable is en dat is zoals het moet zijn, gelijkwaardigheid, dat verwachten we toch ook van anderen waarom dan niet onder elkaar?Die "maren" zijn op mij allesbehalve van toepassing, want ik leef en werk gewoon als vrouw. Ik heb het geluk, niet de verdienste, dat ik zo natuurlijk overkom als vrouw, dat het niet eens nodig is om open te zijn over mijn achtergrond, maar waar dat nodig of gewenst (door mijzelf) is, ga ik dat nooit uit de weg..
Ik vind die 'moet je maar tegen kunnen' mentaliteit ontzettend onnodig, je moet maar eens lief zijn dan betekenen we tenminste iets voor elkaar
liefs Dorine
Wat ik eruit geknipt heb is geen onrealistisch scenario. Het gaat geloof ik in 50% van de gevallen of meer zo.mila schreef:Goed dan....dan verwoord ik hierbij wat ik en je vrouwelijke omstanders denken.....
<knip>
Of vind je dit een heel erg onrealistisch scenario?
Mila.
En als je nou gezegd had dat je verwoordde wat jij dacht, dan waren we nu uitgepraat. Maar je zegt dat je ook spreekt namens mijn "vrouwelijke omstanders" en dat kun je maar beter laten
Niet dat ik me illusies maak over mijn seksuele marktpositie (om het maar zo te zeggen). Ik denk dat ik er wat dat betreft misschien nog wel bekaaider af kom dan jij .
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
Dat is heel moeilijk voor me om te begrijpen, Hoe gingen dan de sexuele ervaringen? Nou ja ik weet ook niet alles van transsexualiteit vind die boeken erover erg saai ook.Toch komt dat voor. In mijn geval bijvoorbeeld ben ik er 33 jaar lang van overtuigd geweest dat ik een jongen/man was. Pas in het 34e jaar kwam ik er achter dat ik "ook een vrouwelijke kant had". En pas in het 36e jaar durfde ik te accepteren dat ik -mogelijk- toch een vrouw-in-een-mannenlichaam was...
Dorine
Nu draai ik al een tijdje mee hier en geloof me dit soort discussies zijn hier altijd eerder regel dan uitzondering geweest. Maar dat is iets wat nu eenmaal bij een forum hoort. Het is zelfs niet eens zo dat het hier erger is dan op andere fora. Wij zijn hier nog redelijk beschaafd tegen elkaar Wat er hier aan de hand is heeft te maken met het pluimage van de schrijfsters. Er schrijft hier een heel scala aan verschillende T variaties. Daarnaast schrijven er ook een hoop mensen die het alleen virtueel beleven. Plus er zullen een paar sensatie zoekers tussen zitten die zich voordoen als.... want dat heb je namelijk ook op het WWW.
Een ieder schrijft vanuit zijn of haar hoedanigheid en met verschillende doeleinden. De een zoekt troost en vlucht in een droom de ander schrijft van zich af na een vreselijke ervaring op wat voor gebied dan ook. De een wil bevestiging van zijn of haar vrouwelijkheid. De ander wil weer een spiegel voorgehouden worden... etc. etc. Vanuit die verschillende invalshoeken leest ieder de tekst op zijn of haar manier en kan die tekst voor een ieder een compleet unieke betekenis hebben.
In mijn opinie schrijft Mila vanuit de realiteit en gebruikt ze daarbij vaak de stem van de lachende derde om een punt te maken. En als ik de reacties dan zo lees dan verwarren een aantal mensen die stem van de lachende derde met Mila haar persoonlijke mening. En omdat het vaak de dingen zijn die velen van ons dwars zitten in real life, werkt die stem ook meteen als een rode lap op een stier.
1 verontwaardiging alom
2 verwoede pogingen Mila haar mening te laten veranderen die eigenlijk niet haar mening was maar de stem van de lachende derde.
3 woede wanneer dit niet lukt
4 shoot the messenger
Een ieder schrijft vanuit zijn of haar hoedanigheid en met verschillende doeleinden. De een zoekt troost en vlucht in een droom de ander schrijft van zich af na een vreselijke ervaring op wat voor gebied dan ook. De een wil bevestiging van zijn of haar vrouwelijkheid. De ander wil weer een spiegel voorgehouden worden... etc. etc. Vanuit die verschillende invalshoeken leest ieder de tekst op zijn of haar manier en kan die tekst voor een ieder een compleet unieke betekenis hebben.
In mijn opinie schrijft Mila vanuit de realiteit en gebruikt ze daarbij vaak de stem van de lachende derde om een punt te maken. En als ik de reacties dan zo lees dan verwarren een aantal mensen die stem van de lachende derde met Mila haar persoonlijke mening. En omdat het vaak de dingen zijn die velen van ons dwars zitten in real life, werkt die stem ook meteen als een rode lap op een stier.
1 verontwaardiging alom
2 verwoede pogingen Mila haar mening te laten veranderen die eigenlijk niet haar mening was maar de stem van de lachende derde.
3 woede wanneer dit niet lukt
4 shoot the messenger
Nou nee Dorine, heb ut over twentig jaar trug in de ouwe DDR, waar ik ben opgegroeit en daar al erg vreemd ben rondgelopen, zo vreemd dat ik zelfs van politie en andere vage diensten ben meegenomen en verhoort.....en nee, helaas, de telegraaf kennik nie.....
.....in princiepe kan ik westerlingen maar watjes en warmdouchers noemen, hahahaha
mmm doe mij maar een lekker lang WARM bad van een paar uur met een romannetje en glaasje wijn
watje of schatje maakt me niet uit heb ik al zo vaak gehoord
Ja de DDR Hoe gingen ze daar om met transen? was daar een subcultuur in? Of officieel beleid? Ik kan me niet voorstellen dat je daar iets van een leven hebt kunnen opbouwen
Liefs
Dorine
Ik vind dit een heel adequate beschrijving van wat dit forum betekent voor de mensen die hier komen. Echt heel raak.Joanne schreef: Een ieder schrijft vanuit zijn of haar hoedanigheid en met verschillende doeleinden. De een zoekt troost en vlucht in een droom de ander schrijft van zich af na een vreselijke ervaring op wat voor gebied dan ook. De een wil bevestiging van zijn of haar vrouwelijkheid. De ander wil weer een spiegel voorgehouden worden... etc. etc. Vanuit die verschillende invalshoeken leest ieder de tekst op zijn of haar manier en kan die tekst voor een ieder een compleet unieke betekenis hebben.
Maar als je steunbetuiging aan Mila ook mijn verontwaardiging over haar reactie (aanvankelijk achter mijn rug, later ook tegen mijzelf) op het artikel over mij in Psychologie magazine betreft vind ik dat nog steeds even misplaatst. Daar past je typering van "lachende derde" helemaal niet op.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes