Moderator: Moderators
.
Inderdaad, daar hoef je echt niet bang voor te zijn, ik spreek sowieso liever voor mezelf dan voor een ander, want dat is in het algemeen heel gevaarlijkFijn, dan hoef ik met jou in de buurt in elk geval niet "bang" te zijn dat ik daar onverwacht pontiicaal buiten geplaatst word .
Letterlijk nog welIrene schreef:Chloe vroeg:
Dat haal ik letterlijk uit een aantal postjes van Janiek.Dat zeg ik ook niet. Maar blijkbaar weet jij dat TS-en bang zijn voor TV-en. Waar baseer je dat dan op?
Irene
! Dan graag een paar quotes, want ik heb zeker weer een blinde vlek. Zelf zou ik het woord bang in ieder geval niet in de mond hebben genomen. Dat ik me stoor aan sommige uitspraken die gedaan worden vanuit het perspectief van TV of TG, daarvan ben ik me wel heel goed bewust. Ik probeer dan ook om duidelijk te maken wat me stoort, maar heb nog niet gemerkt dat we elkaar beter zijn gaan begrijpen. Toegegeven, niet letterlijk, maar de woorden vrees, angst en bang liggen toch niet zover uit elkaar.Letterlijk nog wel ! Dan graag een paar quotes, want ik heb zeker weer een blinde vlek. Zelf zou ik het woord bang in ieder geval niet in de mond hebben genomen.
Daarmee impliceer je in mijn optiek, dat de TS er problemen mee heeft in een adem genoemd te worden met de de TV en niet dat de TV probeert door te dringen in de wereld van de TS, wat je eerder schreef en wat de basis was voor deze discussie.Het is meer de vrees dat hen hun identiteit niet gegund zal worden
Helemaal +1Chloe'tje schreef:Ik zie de TV niet als een vijand, maar evenmin als een bondgenoot. Simpelweg omdat ik de indruk heb, dat de belevingswereld van een TV heel anders is dan die van een TS. Natuurlijk zullen er wel overeenkomsten zijn, mede afhankelijk van de persoon waar het om gaat, maar TV en TS zie ik niet als gradaties van elkaar.
!Ik heb het niet opgezocht maar denk da thet erdr jouw interpretatie was dat ik bang zou zijn voor infiltratie van TV's in mijn wereld.Irene schreef:Daarmee impliceer je in mijn optiek, dat de TS er problemen mee heeft in een adem genoemd te worden met de de TV en niet dat de TV probeert door te dringen in de wereld van de TS, wat je eerder schreef en wat de basis was voor deze discussie.
Ik ga nu niet beweren dat ik het begin te begrijpen,Mijn probleem met sommige TV's en TG's is dan dat zij die beweging, die transitie als het ware niet erkennen door mij voor te houden dat we slechts gradaties van een zelfde "gevoel" zijn. Dat voelt voor mij als een ontkenning van mijn identiteit en dat is geen kwestie van angst of vrees maar eerder van verontwaardiging.
, maar het gevoel komt me wel heel bekend voor, hoewel we heel verschillend in deze discussie staan is er ook bij mij sprake van een gevoel van verontwaardiging, vanwege het ontkennen van een identiteit. Ik heb jou er nooit op betrapt, maar sommigen vinden het nodig de problematiek als een hobby af te doen.Ah, kijk, daar hebben we een punt van verstandhouding! Jouw problematiek lijkt me allesbehalve een hooby, wat ik ervan meegekregen heb uit je berichten hier.Irene schreef:Ik ga nu niet beweren dat ik het begin te begrijpen,
Ik zal mijn best doen. In een transitie, ook als die alleen nog sociaal is, zorgt die beweging en de wederkerigheid die daarin ontstaat met de wereld, ervoor dat je op een geven moment een grens gepasseerd bent. Dan ben je praktisch van identiteit veranderd of, misschien beter in dit geval, thuisgekomen in de identiteit die voor jou als de ware voelt.Irene schreef:Kun je uitleggen, waar het grote verschil ligt tussen gradaties en beweging, ik proef daar namelijk wel nuance verschillen tussen, maar zie het niet als tegenstrijdigheden.
Irene
Jij bent al veel vrouwelijker en geloofwaardiger dan je zelf denkt, anderen zouden een voorbeeld aan jou kunnen nemen, opofferen en jezelf voor het welzijn van je gezin wegcijferen zijn echte vrouwelijke eigenschappen.Lisa met een S schreef: Ik zie het vooral als een offer dat ik zou moeten opbrengen om mijn geliefden te behoeden van een ellende waarin ik ze meesleur. Aan mijzelf denken, wanneer het ten koste gaat van mijn meest dierbaren, lijkt mij het toppunt van egoïsme . Maar bedankt in ieder geval voor jouw goede wensen.
Lisa
Dat is niet nodig want de gemiddelde ts is net zo passabel en kleed zich hetzelfde als een TV en komt net zo (on)vrouwelijk over qua alles. Daarom is het ook niet zo verwonderlijk dat de gemiddelde nederlander het verschil niet ziet tussen een tv en een pre/postop ts.chloetje schreef:Ik vermoed dat het leiden van een rustig, 'normaal' leven (alsof je in het gewenste geslacht geboren bent) een veel voorkomende wens van TS is. Of het kan is misschien de vraag, maar het verlangen zal er zijn. Dat houdt in dat je niet graag met je nieuw verworven geslachtsdelen in de schijnwerpers gaat staan.
Dat kan ik me voorstellen. Het grootste schrikbeeld is al bewaarheid geworden in de vorm van bijv Anna en Janiek. Goed voorbeeld om het vooral te laten, een transitie.Lisa met een S schreef:Wat ik vooral wil aangeven, is dat het lijkt alsof Janiek denkt, dat 'wij travestieten' al te graag ons vergelijken met transseksuelen, en niks anders willen dan op hen lijken. Terwijl ik liever niks anders zou willen dan kunnen berusten in het feit dat ik in de verste verste niet op een transsekueel lijk en dat mijn grootste schrikbeeld nooit mijn waarheid wordt.
En zouden de dames van het WOMEN inc festival dat al niet zelf gezien hebben dan wel weten?janiek schreef: Ik was daar vrouw en hij wist niets van of ik daar open ben over mijn verleden, maar dacht er blijkbaar geen moment bij na wat het voor mij zou betekenen om daar door een ander ge-out te worden als "transgender", i.e. net zo iemand als hij. Dat gebeurt er als travestieten transen zien als een gradatie van wat zij zelf zijn.
natashya schreef:Jij bent al veel vrouwelijker en geloofwaardiger dan je zelf denkt, anderen zouden een voorbeeld aan jou kunnen nemen, opofferen en jezelf voor het welzijn van je gezin wegcijferen zijn echte vrouwelijke eigenschappen.Lisa met een S schreef: Ik zie het vooral als een offer dat ik zou moeten opbrengen om mijn geliefden te behoeden van een ellende waarin ik ze meesleur. Aan mijzelf denken, wanneer het ten koste gaat van mijn meest dierbaren, lijkt mij het toppunt van egoïsme . Maar bedankt in ieder geval voor jouw goede wensen.
Lisa
Jezus nog aan toe, drie golven feminisme en jij staat hier nog altijd dat onzinnige, voor het gerief van mannen ontworpen vrouwbeeld hoog te houden?! Ik heb niet het gevoel dat je mijn vraag beantwoord hebt, maar in het hierboven beschrevene kan ik me helemaal vinden.Ik zal mijn best doen. In een transitie, ook als die alleen nog sociaal is, zorgt die beweging en de wederkerigheid die daarin ontstaat met de wereld, ervoor dat je op een geven moment een grens gepasseerd bent. Dan ben je praktisch van identiteit veranderd of, misschien beter in dit geval, thuisgekomen in de identiteit die voor jou als de ware voelt.
Man of vrouw zijn kun je zien als een kwestie van gradaties en dat doen ook veel mensen die er niet helemaal uit zijn of er ook niet uit willen komen, maar voor de meeste mensen (en die hebben het onbedoeld voor het zeggen in het dagelijks verkeer) zijn het tamelijk vaststaande identiteiten, met een vaak niet waarneembare maar wel behoorlijk betekenisvolle grens ertussen.
Op het moment dat een nogal nonchalante, niet zo erg verzorgde, opsschepperige man, die er prat op gaat man- en vrouw-zijn aan zijn laars te lappen en wanneer hij maar wil in een zeer vrouwelijke outfit over straat te kunnen gaan, aan de wereld kenbaar wil maken dat wij toch dezelfde identiteit hebben, namelijk "transgender", dan zeg ik hem graag dat ik daar niet van gediend ben. Want al is er honderd keer niks mis met zijn levensstijl, het heeft ook honderd keer niks met mijn identiteit te maken.
_________________
natashya schreef: Met als voorgerecht en toetje verscheidene zelfmoordpogingen pre en post op om de aandacht van je familie op jezelf gericht te krijgen. Als dat geen huiveringwekkend voorbeeld van egoisme is!!!