travestie, transseksueel of gewoon verwijfd....

[Janiek_]

Als ik niet ook de meest lelijke vrouw (brandwonden in het gezicht, vrouw in een rolstoel) zou willen zijn dan liever helemaal geen vrouw. En dus was ik geen vrouw. Volgens mijn redernatie van toen...

Kijk, zo heb je jezelf toen een fraai obstakel in de weg gelegd om je gendergebeuren van nu op afstand te houden.

Als ik nu moest kiezen tussen een vrouw in een rolstoel of een man zijn, dan was de keus snel gemaakt.

[Leonie]

Als ik niet ook de meest lelijke vrouw (brandwonden in het gezicht, vrouw in een rolstoel) zou willen zijn dan liever helemaal geen vrouw. En dus was ik geen vrouw. Volgens mijn redernatie van toen...

Kijk, zo heb je jezelf toen een fraai obstakel in de weg gelegd om je gendergebeuren van nu op afstand te houden.

Als ik nu moest kiezen tussen een vrouw in een rolstoel of een man zijn, dan was de keus snel gemaakt.

en de keuze is....?

[Frederique_]

Het leek me toen vreselijk om door iedereen nagekeken te worden...
...toen ik mijn T* erkende snapte ik ineens waarom mijn inlevingsvermogen -juist- op dat punt zo groot was (en op andere punten als: "dat moet wel heel erg pijn doen" veel kleiner)...

Ik zou het nu ook wel weten. Terug als man leven is een enorm grote stap (net zo groot als destijds van man naar meer-vrouw-dan-man-en-dan-ook-nog-in-een-rolstoel). De stap van meer-vrouw naar vrouw-in-een-rolstoel is veel kleiner: ik zou mijzelf nog best mooi vinden ook, denk ik.

Een meer-vrouw-maar-niet-in-een-rolstoel (wat ik nu min-of-meer probeer) is natuurlijk altijd beter, en voor mij nog haalbaar ook .

Groetjes,

Frederique

[ik ben hier niet meer]

Ik was toen ik het wegstopte veel banger voor het verlies van alles en iedereen om me heen, en ook de operatie zag ik vreselijk tegen op. Gelukkig was de techniek in die tijd al veranderd (1990), maar daar vond je toen gewoon heel moeilijk antwoorden op. Nu met internet en forums en allerlei groepen etc kom je vele malen makkelijker aan correcte informatie.

[Irene]

De vraag van Janiek (al dan niet zelf bedacht) is een van de belangrijkste opmerkingen van de laatste tijd op dit forum volgens mij. Als je liever een knappe aantrekkelijke man wordt gevonden dan een lelijk oud wijf dan moet je vooral niet al te drastische stappen ondernemen. Ikzelf had er eigenlijk nog nooit zo bij stilgestaan, maar ik geloof dat aantrekkelijkheid (mooi) niet echt een heel groot issue voor me is. Wat Nannette ook al aanhaalde het verlies van voor mij belangrijke relaties speelt een veel grotere rol in het afhouden van de boot.

Irene

[Joyy]

het zoveelste topic over iemand die zich afvraagt wat ie is, ipv wie

niet negatief bedoeld naar de topicstarter maar je problemen begonnen toen je je af ging vragen waar je hoorde, ipv wie je bent

verstandiger lijkt mij om gewoon bij jezelf te blijven, ongeacht welk hokje

lucht enorm op en maakt de zaak enorm simpeler

niet dat je daarmee niets moet ondernemen maar laat asjeblief die hokkies weg, het geeft alleen maar gelazer

[ik ben hier niet meer]

Tja, we blijven ook zelf heel makkelijk hokjes denker, ook al verzetten genoeg van ons zich juist daar tegen. Maar het is ook iets waar je mee bent opgegroeid, raak je niet zomaar even kwijt.

[Janiek_]

Als ik nu moest kiezen tussen een vrouw in een rolstoel of een man zijn, dan was de keus snel gemaakt.

en de keuze is....?

Die heb ik helemaal niet. Ik kan geen man zijn, hooguit doen alsof. In geval van nood zou ik dat misschien nog een tijdje op kunnen brengen terwille van mijn kinderen, maar voor mijzelf niet. Gelukkig is de werkelijkheid minder wreed dan de dilemma's die ik kan bedenken.

[Joyy]

Tja, we blijven ook zelf heel makkelijk hokjes denker, ook al verzetten genoeg van ons zich juist daar tegen. Maar het is ook iets waar je mee bent opgegroeid, raak je niet zomaar even kwijt.

het is wat mij betreft niet echt verzet maar eerder dat ik voor mezelf iig de conclusie heb getrokken dat het gelazer pas begon toen ik na ging denken over waar ik thuishoorde, en dat bij heleboelie anderen hier op het forum ook heb zien gebeuren , het geeft alleen maar enorm veel verwarring om jezelf ergens te willen indelen

gewoon niet doen is het devies

[Irene]

Joy schreef:

het is wat mij betreft niet echt verzet maar eerder dat ik voor mezelf iig de conclusie heb getrokken dat het gelazer pas begon toen ik na ging denken over waar ik thuishoorde, en dat bij heleboelie anderen hier op het forum ook heb zien gebeuren , het geeft alleen maar enorm veel verwarring om jezelf ergens te willen indelen

Zo is bij mij in ieder geval wel gegaan, het was de reden om me twee jaar geleden op het forum aan te melden. Ik ben gewoon blijven hangen.

Irene

[Leonie]

Tja, we blijven ook zelf heel makkelijk hokjes denker, ook al verzetten genoeg van ons zich juist daar tegen. Maar het is ook iets waar je mee bent opgegroeid, raak je niet zomaar even kwijt.

het is wat mij betreft niet echt verzet maar eerder dat ik voor mezelf iig de conclusie heb getrokken dat het gelazer pas begon toen ik na ging denken over waar ik thuishoorde, en dat bij heleboelie anderen hier op het forum ook heb zien gebeuren , het geeft alleen maar enorm veel verwarring om jezelf ergens te willen indelen

gewoon niet doen is het devies

Ik snap wel wat je bedoeld hoor. Maar ik vraag me wel is af wat ik nu ben, wi e ik ben weet ik wel aardig. Het is iets dat me bezig houd en waar ik wel moeite mee heb. Niet zozeer dat ik mezelf nu in een hokje moet plaatsen, maar meer dat ik er is over kan praten. En ik vraag me af of andere er ook zo mee worstelen.

Je hebt misschien wel gelijk dat je jezelf niet in een hokje moet willen plaatsen, maar die neiging heb ik gewoon een beetje.

[Tara]

Een vraag die al een tijdje bij mij onbeantwoord in mijn bovenkamertje huist:
Wat ben je?
Is het wat je uiterlijk aangeeft of is het geestelijke bepalend?
En als je geestelijk ergens in het midden uitkomt?
Lastig hè?
Heeft iemand daar al eens bij stilgestaan?
Een duidelijk antwoord geven zal vast niet makkelijk zijn.
Misschien is er geen antwoord.
En zo wel, ik heb het nog niet gekregen.

[lindaR]

Tja, eigenlijk weet ik ook niet wat ik ben, ben ik nou wel een T, alles lijk er wel op. maar aan de andere kant een hele dag in vrouwenkleren lopen, dat is ook niet voor mij het ultieme doel.

[Frederique_]

Hoi Tara,

Ik ben er van overtuigd dat het geestelijke (= je psyche, zelfbeeld) bepalend is. En ik ben er ook van overtuigd dat dit zelfbeeld in het midden kan zitten. Of op meerdere momenten van de dag op meerdere plekken ergens-tussen-man-en-vrouw. Zo ervaar ik het tenminste wel.

Zolang je jezelf accepteert zoals je bent en je volgt je gevoel wat voor jou het beste is dan kom je volgens mij het verste.

Succes!

Groetjes,

Frederique

[Saartje]

Zolang je jezelf accepteert zoals je bent en je volgt je gevoel wat voor jou het beste is dan kom je volgens mij het verste.

Je bent me net voor.
Ik wilde zeggen, zolang je gelukkig bent met hoe je bent, maakt het geen bal uit wat je bent.

Afgelopen zaterdag liep ik in vol ornaat door de stad.
Vandaag in een witte capri, roze lang shirt met riem, gympen, op wat poeder na om het restje schaduw te onderdrukken geen make up , geen nep borsten.(AA moest maar genoeg zijn vandaag.)
Ik merk -zelf- geen verschil want ik vond dat ik er goed uit zag.

En de terrasjesman ook want die zei dame, eh meneer.(toen ie iets beter keek)
Ik zei "zeg maar dame en sorry dat ik je in de war maak, maar dat is ook de bedoeling"
"Dat is je dan goed gelukt" was het antwoord.
Prima toch?