Travestie.org

tijgertje schreef:De enigste die er moeite mee hebben is de boekhouding aangezien ik gewoon met mijn meisjesnaam op de loonlijst sta en dat niet overeenkomt met mijn ID

En dat komt doordat de belastingdienst dat tegenwoordig controleert, gegevens op salarisstrook dienen te kloppen met je gegevens bij de GBA (bevolkingsadministratie). Dit om te voorkomen dat mensen valse nummers gebruiken.

als ik het goed samen vat : zou er voldoende werk zijn ook voor mensen zoals ons.
mits je je eigen aanpas aan de maatschapij.
het zou betekenen; normaal gedragen ,kleden, en omgaan met mensen.
wat zouden in % de kansen zijn.
overal hoor je verschillende meningen hierover.

Percentages kan ik je niet geven, maar ik denk dat de meeste werkgevers er niet zoveel moeite mee hebben mits je gewoon goed presteert, want daar gaat het uiteindelijk om. Voor een representatieve functie zullen de percentages waarschijnlijk ongunstiger liggen.

Irene

Ik werk in de zorgsector om mensen met een verstandelijke beperking de maatschappij in te helpen. Ik heb veel met ouders, instellingen en bedrijven te maken.

Ze hebben echt wel het 1 en ander gevraagd maar verder was het geen enkel probleem.
Ik werk nog steeds voor het zelfde bedrijf op de zelfde plek.

Ajira schreef:Persoonlijk vermoed ik dat Transmannen het ietsjes makkelijker hebben met dit soort dingen.. Hoewel ik dolgraag eens het verhaal van een transman zou willen horen.

Maar goed.. ik denk dat je als Transvrouw meer kans van slagen hebt bij middelgrote tot grote bedrijven. In grotere bedrijven is de diversiteit wat groter, waardoor je wat minder opvalt. Hoewel bij kleinere bedrijfjes het respect meestal wat beter aanwezig is, omdat je wat meer op elkaars lip zit. Ik werk zelf bij een bedrijf van c.a. 50 man, en ze weten allemaal hoe het zit. Niemand heeft er problemen mee, en ik wordt ook gewoon netjes als Ajira of Kim voorgestelt aan klanten; ongeacht of ik in boymode aan het werk ben. Volledige acceptatie dus. Ik denk dat het heel sterk afhankelijk is van hoe je jezelf profileert. Als je echt zo'n uitstraling hebt van " Ja ik ben Trans, en ik voel me er prima bij! ", dan is de passabiliteit ineens een stuk minder belangrijk. Maar als je heel onzeker overkomt wordt de passabiliteit steeds belangrijker.

Overigens zou ik er persoonlijk geen tijfel aan hebben om een trans in dienst te nemen voor een commerciele buitendienst functie zolang die persoon er keurig bijloopt. Ja sure, er zullen klanten zijn die even slikken of zelfs hun orders intrekken.. Maar aan de ande kant zullen er nog veel meer klanten zijn die het super vinden. Een bedrijf dat gewoon openstaat voor diversiteit en meer waarde hecht aan de kwaliteiten van iemand dan het geslacht of aestetische perfectie van een persoon; die scoren gewoon goed. Verantwoord ondernemen en zo..

Er lopen zat transvrouwen rond die er stukken beter uitzien dan menige vertegenwoordiger die bij ons over de stoep komt; laten we het daar maar op houden

dat transmannen het makkelijker zouden hebben daar ben ik het niet geheel mee eens.
transman of transvrouw het heeft bijde een keerzijde voor de een is het uiterlijk makkelijker voor de ander juist de presentatie.

wat ik vooral lastig vond is dat ik al bijna 7 jaar bij het bedrijf waar ik nu heb gewerkt....als mens waar men een twijfel bij hebt maar voor velen daar vooral als vrouw.

nu mijn directe collegas weten dat ik een transman ben beginnen ze me ook echt als man te behandelen voorheen was dit onzijdig.

de collegas die het niet weten ik schat zo n 400 in totaal laten me of links liggen of moeten er toch een vrouwelijke draai aan geven.
op mensen die het laatste doen reageer ik haast niet meer of ik laat ze links liggen.

makkelijk vond ik het zeker niet heb lang aan mijn presentatie moeten werken.

aan de transmannen schrijf ook f mee

Marcella werkt inmiddels alweer een aantal jaren in de zorg.
Zij heeft bij werkgevers tot nu toe geen problemen gehad en ze wordt behandeld zoals ieder ander.
Hiermee bedoel ik dat zij ook (betaald) opleidingen mag volgen...ook promotie maakt (wordt haar zelfs gevraagd).
Bij de sollicitatie heeft ze (uiteraard) wel wat vragen erover gehad, maar dat is niet zo vreemd....haar (school)diploma's staan allemaal op het vroegere jongetje (qua naam)

Kortom, het gaat lekker en zonder problemen (dit jaar studeert ze af als verpleegkundige).

IUk begin er nu wel langzaam aan meer en meer tegen aan te lopen. 24/7 verder gaan als vrouw, of t VU nu wel of niet groen licht gaat geven. Vraag is nu alleen: hoe pak ik het nu aan op mn werk? Enkele collegas weten het en accepteren het. Mar nu de rest, en vooral de directie, nog...Iemand nog tips?

Nuja, ik ben ook maar een beginneling op dit vlak, maar wat ik veel gelezen heb is dat je het beste bij de top kunt beginnen. Als je daar namelijk steun vindt dan moeten de lagere regionen daar wel in meegaan.

Zelf zit ik nu overigens al met hetzelfde probleem, ik wil graag verder experimenteren met in het openbaar verschijnen, maar er wonen gewoon een heleboel collega's van me bij mij in de buurt dus dat gaat riskant worden. Dus ik zit er zelf ook aan te denken om maar gewoon al heel vroeg uit de kast te komen op mijn werk, dan kan ik ook rustig verder gaan met het aanpassen van mijn uiterlijk zonder dat ik allerlei smoezen hoef te gaan verzinnen.

johnn schreef:Bij de sollicitatie heeft ze (uiteraard) wel wat vragen erover gehad, maar dat is niet zo vreemd....haar (school)diploma's staan allemaal op het vroegere jongetje (qua naam)

Van bijna alle schooldiploma's kan een kopie van geleverd worden, met nieuwe naam, wel tegen betaling, op de site van IB-groep (Groningen) kun je dat regelen, en zien voor welke het mogelijk is.

Amber79 schreef:IUk begin er nu wel langzaam aan meer en meer tegen aan te lopen. 24/7 verder gaan als vrouw, of t VU nu wel of niet groen licht gaat geven. Vraag is nu alleen: hoe pak ik het nu aan op mn werk? Enkele collegas weten het en accepteren het. Mar nu de rest, en vooral de directie, nog...Iemand nog tips?

Ik heb een vriendin die het eerst het haar direct leiding gevende heeft besproeken en daarna met de directie. Daarna is er een pad uitgestippeld, en zij heeft het zelf in een bedrijfsbijeenkomst verteld. de week erna is ze toe ook als vrouwelijk medewerker aan het werk gegaan. en dat gaat nog steeds goed.
Groetjes Bea.

ik heb als uitvoederer/projectleider bij een steigerbouw cq isolatie bedrijf gewerkt.( meer dan 500 man)
ik ben ontslagen om mijn gender.
het is wel niet zo geformuleerd in de ontslag aanvraag, maar het is het is door beide partijen geschikt.
nu sta ik nog steeds onder behandeling van het vu en ben geindiceerd.
maar ik werk zolang het kan als man door, tot ik tegen de omslag van vrouw kom te zitten.
Is het voor mijn omgeving zichbaar aan het worden dat ik om aan het gaan ben, dan ga ik direct verder met mijn leven als vrouw. maar ik blijf wel zolang mogelijk door werken, zolang men het niet in de gaten heeft.
tussentijd zoek ik wel een andere baan, maar dat kan pas als je er capabel uit zie voor de buiten wereld of zie ik dit verkeerd?????

Nannette schreef:
johnn schreef:Bij de sollicitatie heeft ze (uiteraard) wel wat vragen erover gehad, maar dat is niet zo vreemd....haar (school)diploma's staan allemaal op het vroegere jongetje (qua naam)
Van bijna alle schooldiploma's kan een kopie van geleverd worden, met nieuwe naam, wel tegen betaling, op de site van IB-groep (Groningen) kun je dat regelen, en zien voor welke het mogelijk is.

Dat klopt Nanette, waren we van op de hoogte.
Echter het aantal diploma's plus de prijs (per diploma) was een reden om te kiezen dit niet te doen.
Het is ook geen geheim dat zij een mannelijk verleden heeft (is uiteindelijk toch een deel van je leven), ze loopt er echter ook niet mee te koop.
Wij zijn er heel open in....heeft men vragen, krijgt men een eerlijk antwoord.
Uiteraard voor zover het serieuze en geen 'sensatie' vragen betreft.

michelle vermeer schreef:tussentijd zoek ik wel een andere baan, maar dat kan pas als je er capabel uit zie voor de buiten wereld of zie ik dit verkeerd?????

Ik denk dat je alleen zelf kunt bepalen wel of niet solliciteren, en als je wilt werken, kun je proberen te zoeken in ieder geval, lukt het niet, moet je dat accepteren.
Ik denk dat alles voor iedereen anders is. Ik ben zonder werk geraakt, en met 5 maanden hormonen weer werk gaan zoeken en gevonden. Weliswaar op projectbasis, maar werk is werk.

johnn schreef:Dat klopt Nanette, waren we van op de hoogte.
Echter het aantal diploma's plus de prijs (per diploma) was een reden om te kiezen dit niet te doen.

Ja, de prijs weten ze daar wel.

In de zorg is het ook meer geaccepteerd lijkt me ,als je daar werkt als Ts.
Kunnen we niet allemaal bij de Vu aan de gang?

Travestie.org

werk en transexualiteit