Dorine schreef:mooie foto, ik ben wel een beetje geintimideerd brr
Dank je. Zonder photoshop is 'ie minder eng hoor. En dan vallen de handboeien ook wat meer op. Alleen neigt mijn huid naar het hebben van een kleurtje en dat zet ik niet op internet natuurlijk. Gelukkig wil het de afgelopen dagen weer wat regenen.
Dorine schreef:
oh ja mijn droompartner?
kan ik me niks bij voorstellen helaas
misschien iemand die je niks hoeft uit te leggen, ik word zo moe van mensen
Je legt de vinger precies op de zere plek. Dat eeuwige uitleggen. Probleem is dat iemand die het vanzelf helemaal snapt, trans moet zijn. Ik zou geen relatie met een trans willen hebben.
Echt een specifieke reden voor het onderwerp "travestie" hebben we niet. Maar onderwerpen als tienerzwangerschap, anorexia, HIV/aids, ... enz. waren al te vaak aanbod gekomen en die mochten we niet meer kiezen.
mina schreef:
even uit nieuwsgierigheid: waarom eigenlijk niet?
Kijk eens om je heen. Ik heb aan mezelf al wel genoeg. Noem het egoïsme, dan geef ik je gelijk, maar ik wil niet de sores van nog een trans in mijn leven hebben.
Echt een specifieke reden voor het onderwerp "travestie" hebben we niet. Maar onderwerpen als tienerzwangerschap, anorexia, HIV/aids, ... enz. waren al te vaak aanbod gekomen en die mochten we niet meer kiezen.
Enige kernwoorden: intelligent, ruimdenkend, lief, grappig, aantrekkelijk, brede interesse, man, vrouw, iemand met wie het klikt. Dat zijn wel zo'n beetje de hoofdlijnen. Verder denk ik altijd dat ik een heel uitgesproken voorkeur heb voor een bepaald uiterlijk, tot ik iemand tegenkom die daar totaal niet aan voldoet en voor wie ik vervolgens toch val.
<tot ik iemand tegenkom die daar totaal niet aan voldoet en voor wie ik vervolgens toch val.>
Lolz! Ja, idd! Ik ben eens tot over mijn oren verliefd geweest op een 20 jaar oudere man.....met een afgeleefd gezicht, niet zo verwonderlijk bleek later. Hij had aan het front gevochten in de Zes daagse oorlog, en de Yom Kippur oorlog, en voorts een ruig leven als legerofficier in een subtropisch woestijnklimaat, da's al genoeg om je volkomen 'af te leven'.
Hij was al met pensioen toen ik hem tegenkwam.
Anyway, zelfs door mijn roze bril zag ik dat afgeleefde gezicht nog, maar ik was zoooo verliefd!
Op zijn persoonlijkheid, zijn galante gedrag (autoportier voor me openen om mij in te laten stappen, deuren openhouden, me in mijn jas helpen etc), zijn intelligentie, zijn elegante mannelijkheid...(en een heel mooi, lang atletisch lichaam trouwens)
Reactie van mijn vrienden: wat zie je nou in *hem*?? Nou, genoeg indertijd dus.
Nee, hij voldeed niet aan mijn 'ideale' type qua gezicht, maar een schatje was ie wel.