collega's

[Frederique_]

maar het heeft geen donder te maken met het begin van die topic.

Toch wel, hoor. Jij zult daar ook mee te maken krijgen, als je "out" bent op je werk e.d.. Mensen kunnen heel impertinent nieuwsgierig worden, naar de ins en outs van je seksleven gaan vragen alsof dat de gewoonste zaak van de wereld is. Be prepared .

Men heeft mij nog nooit zulke vergaande vragen gesteld. Ik ben het eens met wat John schrijft: het hangt van de omstandigheden en van de manier waarop het gevraagd wordt wat ik ermee zou doen.

Wel herken ik de vraag "blijkbaar denken ze dat ik altijd strings draag": iemand heeft me dat zeker een keer of 3 gevraagd (waarbij ik telkens glimlachend vertel dat ik een paar lichaamsdelen heb die daarbij in de weg zitten).

Ik ben zelf vrij open over wat er met mij gebeurt. Ik gebruik sindskort hormonen en toen een collega vroeg "merk je al wat?" toen heb ik ook eerlijk aangegeven dat ik nu veel minder seksuele prikkels heb - en dat dat voor mij heel prettig is. Men accepteert het antwoord, hoewel het zelden het antwoord is wat men bij die vraag verwacht.

Tot slot: toen ik diabetes kreeg heeft men mij gewaarschuwd: "als je goed in de groep ligt zul je weinig merken van het feit dat je nu ineens diabetes hebt. Als je slecht in de groep ligt dan zul je het dankzij je diabetes extra zwaar krijgen". Ik denk dat als je diabetes door TV/TG/TS vervangt dit net zo goed een waarheid als een koe is... Ik heb zowel vanwege mijn diabetes als vanwege mijn TG-zijn nooit grote problemen op het werk gehad.

Groetjes,

Frederique

[Morbide]

Men heeft mij nog nooit zulke vergaande vragen gesteld. Ik ben het eens met wat John schrijft: het hangt van de omstandigheden en van de manier waarop het gevraagd wordt wat ik ermee zou doen.

Dan praten wij nog een keer als mensen "met de beste bedoelingen" je meerderemalen dergelijke vragen hebben gesteld.

Tot slot: toen ik diabetes kreeg heeft men mij gewaarschuwd: "als je goed in de groep ligt zul je weinig merken van het feit dat je nu ineens diabetes hebt. Als je slecht in de groep ligt dan zul je het dankzij je diabetes extra zwaar krijgen". Ik denk dat als je diabetes door TV/TG/TS vervangt dit net zo goed een waarheid als een koe is... Ik heb zowel vanwege mijn diabetes als vanwege mijn TG-zijn nooit grote problemen op het werk gehad.

Appels en peren. Hoe kom je er eigenlijk bij om transigheid en diabetes te gaan vergelijken? Hangt er een sociaal stigma aan suikerziekte tegenwoordig?

[Morbide]

Nee, dat scheelt niet. Ik vind dergelijke vragen erg onbeleefd. Laten we de rollen eens omdraaien en kijken of je wilt antwoorden. Johnn, ben je links- of rechtsdragend. Hoevaak krijg je gemiddeld een erectie en hoeveel groeit ie dan? Graag even lengte en omtrek in zowel slappe als stijve toestand er bij vermelden. En ook of je dat uit je hoofd wist of dat je het nu hebt moeten meten. Kun je vaak klaarkomen, en zo ja, hoelang duurt het dan voordat je weer kunt presteren? Spuit je veel, en ver? Heb je eerder dergelijke vragen voor je kiezen gekregen? Zo nee, waarom vind je dan dat men zulks wel aan of over transen mag vragen?

Als je het zo stelt....Nee, die vragen ga ik niet beantwoorden.
Althans niet op deze manier.
Als dezelfde collega, in hetzelfde gesprek op dezelfde tijd mij die vragen gesteld zou hebben.....99% kans dat ik ze ook beantwoord had.
Wat ik al zei: tijd, plaats, persoon en intentie (en uiteraard 'vertrouwen' komt ook om de hoek kijken)

Ben maar blij dat ik niet Marcella heet. Ik zou je werkelijk alle hoeken van het huis laten zien. Frappant trouwens dat je geen antwoord geeft op mijn één na laatste vraag. Niet dat dat hoeft, want ik wet het antwoord wel, maar het blijft tekenend. Raar ook dat je het maar normaal blijft vinden dat je uitleg over je partner verschuldigd bent indien daar "met de beste bedoelingen" naar gevraagd wordt. Heeft Marcella het trouwens wel eens over jouw geslachtsdelen met haar collega's?

[Irene]

Petra schreef:

Raar ook dat je het maar normaal blijft vinden dat je uitleg over je partner verschuldigd bent indien daar "met de beste bedoelingen" naar gevraagd wordt

Ik heb er misschien overheen gelezen, maar ik in mijn beleving heeft Johnn nooit gezegd dat ie vindt dat hij antwoord verschuldigd is. Hij heeft zich ook niet uitgelaten over de exacte aard van de vragen volgens mij, daar speculeer je alleen maar op los.

Irene

[Morbide]

Ik heb er misschien overheen gelezen, maar ik in mijn beleving heeft Johnn nooit gezegd dat ie vindt dat hij antwoord verschuldigd is. Hij heeft zich ook niet uitgelaten over de exacte aard van de vragen volgens mij, daar speculeer je alleen maar op los.

O nee hoor, ik heb een aantal voorbeeldvragen gepost en Johnn heeft geantwoord dat inderdaad zulk soort vragen aan de orde kwamen. Als hij niet vind dat hij tekst en uitleg verschuldigd is, dan had ie de vragen kunnen beantwoorden met een welgemeend rot toch lekker op.

[Irene]

Met het risico in een eindeloze discussie over nuances te belanden waag ik er toch nog 1 postje aan.
Natuurlijk kan je altijd antwoorden, dat het iemand geen donder aan gaat, op impertinente vragen. Maar als je je veilig voelt bij iemand zal je altijd meer van jezelf laten zien, dan heeft niets met verschuldigd zijn te maken.

Irene

[Janiek_]

Die omkering is zeker verhelderend: iedereen zou het hoogst onbetamelijk vinden als dergelijke vragen over de geslachtsdelen van iemands partner en het functioneren ervan gesteld werden door een collega of zelfs door een intieme vriendin. En als het om een transvrouw gaat, schijnt dat zomaar te mogen. Ik zou me ook op de meest schaamteloze wijze verdingd voelen, als dat gebeurde.

Maar ik weet ook dat lang niet elke transvrouw of -man dat zo beleeft. Om Buck angel nog maar eens op te voeren: die praatte in het interview wat ik gezien heb heel vanzelfsprekend over de afmetingen en erectievermogen van zijn door hormonen vergrote clitoris.

Wat niet wegneemt, dat ik vind dat mensen de discretie zouden moeten hebben om die vragen niet te stellen, gewoon omdat ze het ook heel gek zouden vinden als dezelfde vragen aan hen gesteld werden. Ik denk dat ik er veilig van uit mag gaan dat in het gesprek waar John op doelt niet ook ter sprake is gekomen welke geluiden die collega meestal maakt als zij klaarkomt en dat het in John niet op zou komen om dat te vragen.

[johnn]

Ik heb er misschien overheen gelezen, maar ik in mijn beleving heeft Johnn nooit gezegd dat ie vindt dat hij antwoord verschuldigd is. Hij heeft zich ook niet uitgelaten over de exacte aard van de vragen volgens mij, daar speculeer je alleen maar op los.

O nee hoor, ik heb een aantal voorbeeldvragen gepost en Johnn heeft geantwoord dat inderdaad zulk soort vragen aan de orde kwamen. Als hij niet vind dat hij tekst en uitleg verschuldigd is, dan had ie de vragen kunnen beantwoorden met een welgemeend rot toch lekker op.

Het klopt dat ik schreef 'dergelijke' vragen (wat overigens nog net iets anders is dan exact dezelfde vragen).
Ik had ook idd kunnen zeggen ' rot lekker op' ....alleen heb ik dat niet gedaan.
Dit (zoals al een paar keer aangegeven) tijd, plaats, persoon en intentie klopte.
Ook Ik heb van haar dingen gehoord (en antwoord op vragen gekregen) die ook onder het 'rot lekker op' regime zouden kunnen vallen.
Het tijd, plaats, persoon en intentie klopte wederzijds ga ik maar vanuit.
Overigens krijg ik wel weer het gevoel dat er mensen zijn die mij niet kennen, mijn collega niet kennen, de hele situatie niet kennen.........maar wel menen te kunnen aangeven wat IK wel of niet moet en/of mag beantwoorden (en mijn collega dus mag vragen).
Ik respecteer ieders mening in de beleving van wat er wel of niet gezegd of gevraagd kan of mag worden......maar ga mij aub niet opdringen wat IK MOET vinden.
Ik zal ook de laatste zijn om te vinden dat dergelijke vragen 'normaal' zijn, vaak zal ook ik een reactie hebben van: rot maar lekker op........maar soms klopt alles en is een vraag NIET storend.

[Morbide]

Ook Ik heb van haar dingen gehoord (en antwoord op vragen gekregen) die ook onder het 'rot lekker op' regime zouden kunnen vallen.

Over haar intimiteiten, of over die van haar partner? Want het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat je het niet over jouw penis hebt gehad. Janiek zei het mooi, je verdingt transen door te stellen dat dergelijke vragen moeten mogen mits "goed bedoeld". En dan begin jij te klagen dat dat jij verplicht iets zou moeten vinden. Ik en tot nu toe het merendeel van de mensen hier die daadwerkelijk in een transidentiteit door het leven gaan wensen niet verdingd te worden. Mag dat even? Ik wil ook wel even het respect verhaal van de voorpagina gaan quoten als dat beter tot je doordringt.

[Lisa met een S]

Allereerst een reaktie over het off-topic van dit topic. De vraag ging eigenlijk over travestie, en dus over iemand die grotendeels in de kast leeft, die dan weer door op het internet aanwezig te zijn werd ge-out op haar werk. M.i., een heel andere topic dan de situatie van transen die noodzakelijkerwijs enige openheid over hun verandering moeten geven, en zeker anders dan de situatie van Johnn. Ik vraag mij af, hoe TS-en zouden reageren, als in een posting over hoe om te gaan met je collega's, en of je ze wel of niet moeten inlichten over jouw veranderingen, een travestiet een antwoord zou geven in de trant van "nou, ik hou het geheim, want niemand hoeft het van mij te weten".

Maar terug naar de topic. Jij denkt dat men erachter is gekomen, omdat men zelf iets met travestie of zo heeft. Dan is de vraag, als men inderdaad zelf iets van T* heeft, waarom dan zo onsolidaire zijn, om over jou op je werk erover te praten?

Groetjes,
Lisa.

[johnn]

Over haar intimiteiten, of over die van haar partner? Want het mag ondertussen wel duidelijk zijn dat je het niet over jouw penis hebt gehad.

Was jij erbij?? Kortom, je doet nu een aanname terwijl je absoluut NIET weet wat wij wel of niet hebben besproken.

Janiek zei het mooi, je verdingt transen door te stellen dat dergelijke vragen moeten mogen mits "goed bedoeld".

Ik heb nergens gesteld dat in het algemeen dergelijke vragen moeten mogen.
Ik heb alleen aangegeven dat voor MIJ tijd, plaats, persoon en intentie van wezenlijk belang zijn in het bepalen of een dergelijke vraag mag of niet.
Dat jij daar anders over denkt....prima en is absoluut niets mis mee.

En dan begin jij te klagen dat dat jij verplicht iets zou moeten vinden. Ik en tot nu toe het merendeel van de mensen hier die daadwerkelijk in een transidentiteit door het leven gaan wensen niet verdingd te worden. Mag dat even?

Ik en en het merendeel?????? je bedoelt Jij (of ken je ieder verder persoonlijk en heb je het gevraagd?).
Is ook niks mis mee, maar bepaal niet voor anderen wat zij moeten vinden.
Natuurlijk zullen er mensen zijn die hetzelfde denken als jij.....evengoed als er mensen zijn die zich in mijn gedachtengang kunnen vinden.
Toch heb ik het hier steeds over mijzelf en NIET over anderen.

Ik wil ook wel even het respect verhaal van de voorpagina gaan quoten als dat beter tot je doordringt.

Wat heb ik gemist dan???
Dat wij over bepaalde zaken anders denken.....dat kan en mag volgens mij.
Ik beweer ook nergens dat wat ik vind, het enige goede is......het is slechts zoals IK er over denk.
Wat jij vind is van evenveel waarde, maar is ook niet het enige goede....het is zoals JIJ erover denkt.

[Claudia K]

Nog voordat er in die zin over mij werd geroddeld op het werk had ik al besloten om enkele goede collega's waar ik al jaren mee samenwerk van mijn t-bestaan op de hoogte te brengen, en zoals overal waar ik het vertel was er eigenlijk niemand echt verbaasd. Mijn niet erg mannelijke of misschien zelfs vrouwelijke gedragingen vallen toch veel meer op dan ik zelf in de gaten heb, hoewel niemand je er over aan zal spreken. Eigenlijk best jammer, want hierdoor blijkt bij vele mensen het (foute) idee te leven dat dit gedrag voortkomt uit een homosexuele geaardheid, terwijl het echte verhaal TV-TG onbesproken blijft. Wat me wel opvalt is dat er toch nog steeds een flink taboe rust op het onderwerp, en dat ondanks het feit dat het zoveel voorkomt dat bijna iedereen wel iemand moet kennen die TV, TG of TS is, dit blijkbaar nog zo stil wordt gehouden dat niemand er iets van weet. Uit dat oogpunt, en in mijn geval vanuit een positieve nieuwsgierigheid van die collega's worden er dan ook de meest onlogische vragen op je afgevuurd. Zo was er een collega die hoogst verbaasd stond dat ik dan ook dameslingerie droeg, terwijl een ander mij vroeg of ik als ik Claudia ben wel geinteresseerd ben in de avances van mannen. Het feit dat het een onderdeel van je totale ik is, en dat je karakter en geaardheid niet wezenlijk verandert of je je nu als vrouw of als man presenteert ontgaat ze dan volledig. Om dergelijke foute gedachten, en daarmee gespreksstof voor achter mijn rug om voor te blijven beantwoord ik ook gewoon iedere vraag naar waarheid. Maar al met al word ik door zo goed als iedereen positief verrast door een gezonde nieuwsgierigheid en leuke reacties. Door daar ook positief op in te gaan hoop ik dan ook dat er weer een heel klein stukje van het taboe, en de foute veronderstellingen over ons wordt afgebroken
En ja, ik sluit me bij diverse andere reacties aan, wie mij vindt, of herkent ergens op het internet, heeft blijkbaar zelf ook een reden waarom hij of zij geinteresseerd is in de t-wereld, en kan bij mij altijd terecht voor een gesprek, of heeft, als het om minder zuivere redenen gaat, zelf ook wat uit te leggen.
Claudia Zomer

[Anja Lasagna]

Ik leef en werk dus als vrouw......ik ben dus 24/7 1 en dezelfde persoon.
Voor wat betreft mijn collega's en ook medeleerlingen van mijn opleiding: ik zal de laatste zijn die er over zal beginnen, maar ik ontken het ook niet.
Ze mogen het weten, ik beantwoord algemene vragen maar NIET over neo geslachtsdelen en hun neofuncties.
Ik heb niet eens een SRS ondergaan, en ben dat ook niet van plan, maar dat gaat ze gewoon NIET aan, het tussenbeense is gewoon veel te prive om te bespreken, SRS of niet, het gaat niemand wat aan, behalve onder intieme omstandigheden.
Het is en blijft een gegeven feit dat als je je als TS te open opstelt je een soort van 'openbaar kunstbezit' kunt worden.
Als blijkt dat jij geen man en ook geen vrouw bent maar een TS, dan komen namelijk alle omgangsvormen en gedragscodes te vervallen; je word een entiteit.
En daar bedank ik voor.
Wat ik in de loop der tijd gemerkt heb is dat duidelijk je grenzen aangeven mbt persoonlijke info, dat juist dat respect oplevert.
En dus NIET als een wekker aflopen en alle impertinente, persoonlijke vragen beantwoorden. Ook niet bij wijze van 'voorlichting' oid.
Juist daardoor verword je tot een soort 'object' van nieuwsgierigheid en word je geleidelijk aan 'ontmenselijkt'.

[Sticky]

Het is en blijft een gegeven feit dat als je je als TS te open opstelt je een soort van 'openbaar kunstbezit' kunt worden.
Als blijkt dat jij geen man en ook geen vrouw bent maar een TS, dan komen namelijk alle omgangsvormen en gedragscodes te vervallen; je word een entiteit.

Na (slechts) twee maanden als vrouw, meen ik van alles te merken en te voelen bij collega's.
De eerste tijd was acceptatie heel vanzelfsprekend, al kun je je afvragen hoeveel acceptatie er schuilgaat in opmerkingen als:
- je zult het nog wel moeilijk krijgen;
- je mag wel blij zijn dat je hier werkt en niet ergens anders;
en op nummer 1:
- ik vind het heel moedig wat je doet.

Toen kwamen de vragen, ook de minder discrete, ik heb gelukkig (bijna) altijd de grens gelegd bij hormoongebruik, dat mogen mensen wel van me weten en laat zich ook niet verbergen.

Of mensen je vervolgens meer als vrouw gaan zien, of daar eventueel zelfs moeite voor proberen te doen, daar merk ik nu meer van dan me lief is. Als vrouw gezien en behandeld worden door collega's die je echt als man hebben leren kennen en waarderen, valt niet mee.

Ik blijf daar een trans, dat is soms al lastig genoeg. Het is dan in mijn voordeel om mijn grenzen te bewaken. Wat je op een goed moment zegt, kun je op een slecht moment weer terugkrijgen.

Sticky

[Frederique_]

Tot slot: toen ik diabetes kreeg heeft men mij gewaarschuwd: "als je goed in de groep ligt zul je weinig merken van het feit dat je nu ineens diabetes hebt. Als je slecht in de groep ligt dan zul je het dankzij je diabetes extra zwaar krijgen". Ik denk dat als je diabetes door TV/TG/TS vervangt dit net zo goed een waarheid als een koe is... Ik heb zowel vanwege mijn diabetes als vanwege mijn TG-zijn nooit grote problemen op het werk gehad.

Appels en peren. Hoe kom je er eigenlijk bij om transigheid en diabetes te gaan vergelijken? Hangt er een sociaal stigma aan suikerziekte tegenwoordig?

Er zijn regelmatig mensen met suikerziekte die problemen op hun werk hebben vanwege hun suikerziekte. Diabetesverpleegkundigen komen soms langs om uitleg te geven - zeker als een diabeet regelmatig wartaal uitslaat of als een diabeet regelmatig flauwvalt (omdat de suikerwaardes veel te laag zijn) of als een diabeet de koffie/thee-automaat leegzuipt en elk half uur naar het toilet gaat (omdat de suikerwaardes veel te hoog zijn) dan snapt lang niet iedereen dat.

En verder zie ik erg veel overeenkomsten tussen de manier waarop ik -net- na het uitbreken van mijn suikerziekte benaderd werd door collega's en de manier waar op ik na mijn kennisoverdracht over transgender zijn benaderd werd: toch wat huiverachtig, mensen die zich geen houding weten te geven rondom zaken die ze niet snappen, mensen die mijn anders-zijn accepteren ondanks dat ze zelf een heel andere belevingswereld hebben...

Overigens ervaar ik de toon waarop je dit vraagt wel als erg agressief.

Groetjes,

Frederique